Sygnatura akt IIIK 1111/14

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2015roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2015 roku

sprawy W. W.

syna A.i K.z domu M.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 października 2014r. w J.woj. (...)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy ruchomych w postaci taczki, kompresora, obudowy BHP, tarczy hamulcowej, wkładu do materaca, 2 (dwóch) rynien dachowych, haka do podwieszania rynien i 1 (jednej) szyny wąskotorowej o wartości łącznej 500zł, czym działał na szkodę G. S.

tj. o czyn z art. 278§1 kk

I.  Oskarżonego W. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 278§1 kk i za czyn ten na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 500 złotych na rzecz G. S.;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. H. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 360 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżycielowi posiłkowemu z urzędu;

IV.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, poniesione wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

III K 1111/14

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalony został następujący stan faktyczny

W. W.jest osobą bezdomną, prowadzącą wędrowniczy tryb życia, przebywającą sporadycznie u swoich córek bądź też na działkach na terenie J.i G.. W dniu 14 października 2014 r. wszedł na teren działki należącej do G. S.w J.przy ulicy (...). Pokrzywdzony przechowywał tam różne przedmioty metalowe. Oskarżony znalazł taczkę, na którą załadował znalezione na terenie posesji przedmioty – kompresor, obudowę BHP, tarczę hamulcową, wkład materacowy, rynny i haki itp., o wartości 500 zł i które wywiózł taczką udając się w kierunku skupu złomu. Widział to pokrzywdzony i zawiadomił policję. Funkcjonariusze policji zatrzymali oskarżonego, który wyładowywał skradzione przedmioty na wagę w skupie złomu T.w J..

dowody:

zeznania G. S. – k. 2-3

zeznania J. M. – k. 15

wyjaśnienia – k. 18-19

protokół zatrzymania – k. 5-7

W. W. był karany sądownie.

dowód – dane o karalności – k. 20

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że chciał sprzedać złom, ponieważ nie ma pieniędzy i brakuje mu na jedzenie.

dowód – wyjaśnienia – k.j.w.

Sąd zważył ponadto, co następuje

Stan faktyczny jest bezsporny i wynika z zeznań pokrzywdzonego, funkcjonariusza policji i wyjaśnień oskarżonego przyznającego się do winy.

Powyższy stan wskazuje na fakt, ze oskarżony dokonał kradzieży cudzych przedmiotów, które znajdowały się na działce pokrzywdzonego, nieogrodzonej, ale oznakowanej, wiedząc, że należą one do G. S., ale – jak wyjaśnił, chciał je ukraść i sprzedać, żeby mieć na jedzenie. Rzeczywiście można dać wiarę oskarżonemu, jest osobą niepracująca, bezdomną, utrzymuje się z zasiłku socjalnego i ze zbieractwa. W tym przypadku skradzione przedmioty również chciał sprzedać na złom, przy czym został złapany na gorącym uczynku. Jego zachowanie wyczerpało znamion a czynu z art. 278§1 k.k. – nie musiał włamywać się na teren działki, przedmioty były cudze, a ich wartość przeniosła kwotę 400 zł.

Biorąc pod uwagę, że oskarżony był już wcześniej karany za przestępstwa przeciwko mieniu oraz nie osiąga żadnych dochodów sąd uznał, że jedyną karą, która może spełnić swe funkcje, będzie bezwzględna kara pozbawienia wolności. W przypadku ewentualnego warunkowego jej zawieszenia prawdopodobnie oskarżony nadal będzie kradł, pozostając na wolności i mając poczucie bezkarności. Z drugiej strony, stopień społecznej szkodliwości nie jest bardzo znaczny, jeśli weźmiemy pod uwagę przedmiot przestępstwa – przedmioty metalowe niskiej wartości. Dlatego też sąd wymierzył oskarżonemu niewielką, 6 miesięczną karę pozbawienia wolności w przekonaniu, że osiągnie ona spodziewany efekt wychowawczy i zapobiegawczy. Jednocześnie omyłkowo orzeczono o obowiązku naprawienia szkody w związku ze skazaniem, gdyż pokrzywdzony skradzione przedmioty odzyskał.

O kosztach orzeczono po myśli art. 618§1 pkt 11 k.p.k. i art. 624 k.p.k.