Sygn. akt III AUa 1459/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Marek Żurecki (spr.)

Sędziowie

SSA Jolanta Pietrzak

SSO del. Beata Torbus

Protokolant

Beata Kłosek

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. K. (J. K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Częstochowie z dnia 25 kwietnia 2014r. sygn. akt IV U 100/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na rzecz ubezpieczonego J. K. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSO del. B. Torbus

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 1459/14

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie wyrokiem
z dnia 25 kwietnia 2014 roku zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w C. z dnia 11.12.2013 roku odmawiającą J. K. prawa do emerytury określonej w art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998 roku
o emeryturach i rentach z FUS i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...) roku.

Sąd uwzględnił odwołanie ubezpieczonego (ur. (...)), który zakwestionował ustalenie organu rentowego, że nie udowodnił on do dnia 1.01.1999 roku żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
, gdyż wnioskodawca nie przedłożył stosownych świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków - współpracowników ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym od 1.09.1969 roku do 31.08.1992 roku, że skarżący przez ponad 15 lat stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wyłącznie prace zbrojarskie przygotowując zbrojenia ze stali na potrzeby prowadzonych przez pracodawcę budów.

Sąd wskazał, że zgodne zeznania świadków odpowiadają zapisom w aktach osobowych ubezpieczonego, w których jego stanowisko pracy określone było jako zbrojarz a także zbrojarz prefabrykatów.

W związku z tym Sąd przyjął, że ubezpieczony udowodnił co najmniej 15 lat pracy
w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych w poz.4 działu V wykazu A stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku a spełniając bezspornie pozostałe warunki nabycia prawa do emerytury z art.184 ustawy nabył prawo do tego świadczenia z chwilą osiągnięcia 60 roku życia.

W apelacji od wyroku organ rentowy wnosił o zmianę wyroku i oddalenie odwołania ubezpieczonego zarzucając błędną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego przez przyjęcie, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wymienione w poz.4 działu V wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze a przez to naruszenie art.184 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS poprzez przyznanie prawa do emerytury, pomimo braku wykazania co najmniej 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

W uzasadnieniu apelacji podniesiono, że Sąd dokonał błędnej kwalifikacji pracy ubezpieczonego wg poz.4 działu V wykazu A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku, albowiem we wskazanej pozycji wykazu prac w szczególnych warunkach wymieniono „prace zbrojarskie i betoniarskie”.

Apelujący wskazał, iż w sprawie ustalono, że ubezpieczony wykonywał wyłącznie prace zbrojarza nie wykonując prac betoniarskich ujętych we wskazanej pozycji wykazu w użytej
w nim koniunkcji.

Zdaniem organu rentowego, dla prawidłowego zakwalifikowania spornego okresu zatrudnienia konieczne jest ustalenie, że ubezpieczony był zbrojarzem-betoniarzem, albowiem czynnikiem decydującym o wykonywaniu w tym przypadku pracy w szczególnych warunkach jest wykonywanie pracy w styczności z cementem.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji, albowiem nie podzielił zarzutu apelującego organu rentowego nieprawidłowego zakwalifikowania spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego jako pracy w szczególnych warunkach wymienionej w poz.4 działu V wykazu A do powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku, tj. prac zbrojarskich wykonywanych w budownictwie i w przemyśle materiałów budowlanych (zgodnie z branżowym ich przyporządkowaniem do działu V wykazu).

W ocenie Sądu Apelacyjnego dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenie,
że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy był zatrudniony przy pracach zbrojarskich polegających na przygotowywaniu, montażu konstrukcji stalowych zarówno poza terenem budów jak również na placach budów pozwala na ich przyporządkowanie do poz.4 działu V wykazu A, skoro taki rodzaj prac we wskazanej pozycji wykazu został ujęty.

Sąd nie podzielił twierdzenia apelującego organu rentowego, że dla dokonania kwalifikacji zgodnej z omawianą pozycją wykazu rozporządzenia konieczne jest ustalenie, że w ramach dobowej normy czasu pracy pracownik zatrudniony przy pracach zbrojarskich musiał wykonywać równocześnie prace betoniarskie, jako wymienione w tej samej pozycji
wykazu A.

Użyte w wykazie sformułowanie „prace zbrojarskie i betoniarskie” nie uprawnia do wniosku że chodzi o prace zbrojarskie przy betonowaniu czy też odwrotnie - o prace betoniarskie połączone z pracami zbrojarskimi.

W pozycji 4 działu V wykazu A wskazane zostały dwa odrębne rodzaje prac
w szczególnych warunkach, podobnie jak i w innych częściach załącznika do rozporządzenia, w których nazwano konkretne rodzaje pracy w określonych branżach.

Należy przy tym zauważyć, że przedmiotowa pozycja wykazu nie posługuje się nazewnictwem konkretnego stanowiska pracy: zbrojarz-betoniarz., co mogłoby sugerować równoczesne wykonywanie obu czynności.

Zatem treść przedmiotowego przepisu załącznika A do rozporządzenia dawała podstawę dla dokonania przez Sąd Okręgowy przyjętej kwalifikacji pracy ubezpieczonego jako pracy w szczególnych warunkach.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSO del. B. Torbus

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM