POSTANOWIENIE

Dnia 21 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Andrzej Palacz

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa P. P.

przeciwko P. Z.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 30 października 2012 r., sygn. akt I Nc 113/12

p o s t a n a w i a:

I.  z m i e n i ć zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

1)  z w a l n i a powoda P. P. od opłaty od pozwu w postępowaniu upominawczym powyżej kwoty 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych),

2)  o d d a l a wniosek powoda w pozostałej części,

II. o d d a l a zażalenie w pozostałym zakresie.-

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

Z uzasadnienia postanowienia wynika, że Sąd Okręgowy ustalił, że powód jest osobą młodą, liczącą 32 lata, mającą na utrzymaniu niepracującą żonę i dwoje małoletnich dzieci. Pracuje zawodowo i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie za pracę w kwocie 1.884,50 zł miesięcznie. Jest współwłaścicielem w 1/3 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o pow.200 m ², w którym to budynku powód zamieszkuje z rodziną. Ponadto powód wraz z żoną są współwłaścicielami w 2/3 częściach mieszkania o pow. 53, 4 m ² położonego w S.. Jest także właścicielem samochodu osobowego o wartości 15.000 zł z roku 2003. Łączne dochody powoda i jego żony w 2011 r. (PIT za rok 2011) wynosiły 43.835,67 zł. Powód ponadto miał zgromadzone znaczne środki finansowe skoro udzielił pożyczki, według twierdzeń pozwu, pozwanemu, w kwocie 85.000 zł.

Analizując te powyższe ustalenia, a także, że opłata sądowa od pozwu wynosi 1.063 zł Sąd Okręgowy przyjął, że powód jest osobą majętną i jest w stanie ponieść opłatę sądową od pozwu w kwocie 1.063 zł.

Od powyższego postanowienia zażalenie wywiódł powód i zarzucając naruszenie prawa materialnego, a to art.13 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez niewłaściwe jego zastosowanie oraz w konsekwencji tego błędne obliczenie wysokości opłaty sądowej od pozwu w wysokości 1.063 zł, podczas gdy opłata ta powinna wynosić 4.250 zł , art.102 ust.1 wyż. cyt. ustawy przez błędną jego wykładnię i w konsekwencji uznanie, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą podstawy do zwolnienia powoda od ponoszenia kosztów sądowych w całości, wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez zwolnienie powoda z kosztów sądowych w niniejszej sprawie w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Apelacyjny rozpoznając zażalenie powoda zważył, co następuje:

I. Zarzut naruszenia przez Sąd Okręgowy art.13 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. Koszty sądowe w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz.594 z późn. zm.) jest zasadny , bo stosownie do tego przepisu opłata od pozwu w postępowaniu upominawczym wynosi 5 % od wartości przedmiotu sporu, a więc w niniejszej sprawie 4.250 zł (5 % od kwoty 85.000 zł) , a nie 1.063 zł jak to nietrafnie przyjął Sąd Okręgowy.

Widocznie Sąd Okręgowy przyjmując, że opłata od pozwu w postępowaniu upominawczym wynosi 1.063 zł kierował się pierwotnym brzmieniem art.19 ust.2 wyż. cyt. ustawy, który stanowił, że czwartą część opłaty pobiera się od pozwu w postępowaniu nakazowym i upominawczym, ale ten przepis został zmieniony art.1 pkt. 3 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy Koszty sądowe w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 21, poz.123), który wszedł w życie 10 marca 2007 r. i nie przewiduje on już, że od pozwu w postępowaniu upominawczym pobiera się czwartą część opłaty. Od takiego pozwu pobiera się opłatę stosownie do przepisu art.13 ust.1 ustawy.

II. Mając powyższe na uwadze należy zatem rozważyć czy powód jest w stanie, bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny, ponieść koszty sądowe w tej sprawie, które na tym etapie postępowania wynoszą 4.250 zł (opłata od pozwu w postępowaniu upominawczym), czy też nie, czy tez jest w stanie ponieść część tych kosztów.

Sąd Apelacyjny podziela ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego co do stanu rodzinnego, majątku, dochodach i źródłach utrzymania powoda i przyjmuje je za własne, bo te ustalenia znajdują potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym.

Przy tych ustaleniach faktycznych nie można podzielić zarzutu zażalenia, że powód nie jest w stanie w ogóle ponieść kosztów postępowania sądowego w tej sprawie, bo przecież powód ma ustabilizowaną sytuację majątkową i zarobkową i z pewnością nie może być zaliczony do osób ubogich, a do takich osób w istocie odnosi się przepis art.102 cyt. ustawy.

Mając jednak na uwadze, że na utrzymaniu powoda pozostaje niepracująca żona i dwoje dzieci, osiąga on comiesięczny dochód w wysokości 1.884,50 zł z pracy zarobkowej, Sąd Apelacyjny przyjmuje, że powód nie jest w stanie, bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny, ponieść opłatę od pozwu w kwocie przekraczającej 1.500 zł

Dlatego też w częściowym uwzględnieniu zażalenia powoda orzeczono jak w postanowieniu na podstawie art.386 § 1 kpc i art.385 kpc w związku z art.397 § 2 kpc.