POSTANOWIENIE

Dnia 20 marca 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:	SSA Andrzej Solarz
Sędziowie:	SSA Lucyna Juszczyk SSO Sławomir Noga (del. spr.)
Protokolant:	st. prot. sądowy Konrad Kraszewski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Barbary Jasińskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 20 marca 2013 roku

w sprawie skazanego

P. S.

o wydanie wyroku łącznego na skutek zażalenia skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 12 lutego 2013 roku sygn. akt IIK 68/12

w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego na podstawie art. 437 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk, art. 634 kpk, art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze

postanawia

I.  zaskarżone postanowienie zmienić w ten sposób, że umorzenie postępowania karnego zawarte w pkt I odnosi do prawomocnych wyroków skazujących Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 czerwca 2007r. sygn. akt II K 73/07 i Sądu Rejonowego w Robczycach z dnia 17 października 2006r. sygn. akt IIK 110/05,

II.  w pozostałym zakresie zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy,

III.  zwolnić skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków za postępowanie odwoławcze,

IV.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i 60/100), w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i 60/100) podatku 23% VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 lutego 2013 roku sygn. akt II K 68/12 Sąd Okręgowy w Tarnowie umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 czerwca 2007r. sygn. akt II K 73/07 i Sądu Rejonowego w Robczycach z dnia 17 października 2006r. sygn. akt II K 110/05, obciążając wydatkami za postępowanie Skarb Państwa. Na zasadzie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...)kwotę 147,60 zł tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu P. S.z urzędu.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy argumentował, iż wskazane we wniosku skazania P. S. były już przedmiotem rozpoznania Sądu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego. Jak wskazał, Sąd Okręgowy w Tarnowie wyrokiem łącznym z dnia 26 listopada 2007 r. sygn. akt II K 39/07 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 5 marca 2008 r. sygn. akt II AKa 16/08 w pkt II umorzył postępowanie w zakresie połączenia w wyroku łącznym skazań objętych wyżej wskazanymi wyrokami, których aktualny wniosek o wydanie wyroku łącznego dotyczył. Co więcej zauważył, iż na wniosek skazanego toczyło się przed tamt. Sądem również kolejne postępowanie zarejestrowane pod sygn. II K 67/09 w sprawie o wydanie wyroku łącznego i wymierzenie kary łącznej na podstawie kar orzeczonych prawomocnymi wyrokami Sądu Okręgowego w Tarnowie (II K 39/07), Sądu Rejonowego w Ropczycach (II K 110/05) oraz Sądu Rejonowego w Tarnowie (II K 73/07) i zostało ono zakończone w dniu 23 lutego 2010 r. postanowieniem o umorzeniu postępowania.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skazany, który podniósł, iż na chwilę obecną ma do odbycia łącznie 16 lat i 11 miesięcy kary pozbawienia wolności. Jest to jego zdaniem kara niewspółmiernie surowa. Jak wskazał, ma pełną świadomość tego, iż Sąd nie może ponownie rozstrzygać prawomocnych orzeczeń karnych, podkreślił jednakże, że wnosi o wnikliwą analizę jego sytuacji prawnej i jeśli istnieją jakieś szczególne okoliczności, które mogłyby prawomocny wyrok złagodzić, to chciałby prosić o ich zastosowanie. Skarżący podkreślił, iż przebywa w zakładzie karnym od 2004. Czas ten był dla niego nauczką na przyszłość, aby już nigdy w życiu żadnych przestępstw nie popełniać. Podniósł, iż zrozumiał naganność swojego postępowania, ma świadomość tego, że sprawił przykrość swoim bliskim oraz poszkodowanym jego czynami, teraz wszystkiego żałuje. Na koniec dodał, iż chciałby wyjść na wolność, aby pomóc swojemu schorowanemu, sparaliżowanemu ojcu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie skazanego skutkowało uzupełnieniem punktu I zaskarżonego postanowienia w zakresie wskazania wyroków, w których nastąpiło prawomocne skazanie P. S., które objęte zostały niniejszym postępowaniem. W pozostałym zakresie zażalenie skazanego jest niezasadne i nie zasługujące na uwzględnienie. Podniesione przez skarżącego argumenty w żaden sposób nie mogą skutkować zmianą lub uchyleniem omawianego postanowienia.

Skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 czerwca 2007r. sygn. akt II K 73/07 i Sądu Rejonowego w Robczycach z dnia 17 października 2006r. sygn. akt IIK 110/05.

Podkreślić trzeba, iż „określona w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. ujemna przesłanka procesowa zachodzi również w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego, gdy po wydaniu prawomocnego wyroku łącznego lub postanowienia o umorzeniu postępowania, w tej kwestii na podstawie art. 572 k.p.k. dojdzie do rozpoznania wniosku domagającego się wydania wyroku łącznego w odniesieniu do tej samej osoby i tych samych wyroków skazujących różnych sądów” (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2008r. sygn. akt IV KK 498/07, OSNwSK 2008/1/267).

Słusznie zatem Sąd I instancji, rozpoznając wniosek skazanego, wskazał, że z uwagi na fakt umorzenia w pkt II wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 26 listopada 2007 r. sygn. akt II K 39/07 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 5 marca 2008 r. sygn. akt II AKa 16/08 postępowania w zakresie połączenia w wyroku łącznym skazań objętych wyrokami Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 czerwca 2007r. sygn. akt II K 73/07 i Sądu Rejonowego w Robczycach z dnia 17 października 2006r. sygn. akt II K 110/05, a także z uwagi na fakt umorzenia kolejnego już postępowania o wydanie względem skazanego wyroku łącznego obejmującego powyższe skazania (postępowanie zarejestrowane pod sygn. akt II K 67/09 Sądu Okręgowego w Tarnowie umorzone postanowieniem z dnia 23 lutego 2010r.) zachodzi negatywna przesłanka procesowa w postaci powagi rzeczy osądzonej tzw. „res iudicata”, która skutkować musiała umorzeniem postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania w wyżej podanych sprawach, szczególnie, że w stosunku do skazanego nie zapadł żaden nowy wyrok skazujący, który łączyłby się z tymi skazaniami.

Kontrola instancyjna stwierdza jednocześnie, iż podnoszone przez skazanego w zażaleniu okoliczności nie mogą w żaden sposób skutkować zmianą bądź uchyleniem zaskarżonego postanowienia, mogą co najwyżej stanowić podstawę do zwrócenia się przez skazanego o przerwę w karze.

Z tych względów Sąd Apelacyjny zaskarżone postanowienie zmienił, doprecyzowując w jego punkcie I, których prawomocnych skazań P. S. dotyczyło przedmiotowe postępowanie o wydanie wyroku łącznego, mając na uwadze to, że informacje te winny wynikać z sentencji a nie tylko uzasadnienia orzeczenia.

Sąd Apelacyjny zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze bowiem przebywa on w zakładzie karnym i nie ma środków finansowych pozwalających mu na ich uiszczenie. Nadto zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i 60/100), w tym 27,60 zł podatku 23% VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.