Sygn.akt II AKzw 958/13
Dnia 5 czerwca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSA Alina Kamińska
Protokolant : Anna Tkaczyk
przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Białymstoku – Małgorzaty Gasińskiej-Werpachowskiej
po rozpoznaniu w sprawie S. G. s. B.
zażalenia wniesionego przez skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstoku
z dnia 29 kwietnia 2013 r. sygn.akt IV Kow 795/13/el
w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o zastosowanie dozoru elektronicznego
na podstawie art.437§1kpk
p o s t a n a w i a
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 29.04.2013r. Sąd Okręgowy w Białymstoku pozostawił bez rozpoznania wniosek skazanego S. G. w przedmiocie udzielenia skazanemu zezwolenia na odbywanie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Wydział Zamiejscowy w Hajnówce w sprawie VII K 618/09 poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego.
Postanowienie to zaskarżył skazany. Odwołując się do trudnej sytuacji rodzinnej wskazał, że jest jedynym żywicielem rodziny.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zaskarżone postanowienie jest trafne, choć argumentacja przywołana na jego poparcie okazała się nie do końca prawidłowa.
Stosownie do treści art. 54 ustawy z dnia 07.09.2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz. U. z 2008 r. nr 172, poz 1069 ze zm.) w przypadku, gdy skazany lub jego obrońca złożą w tej samej sprawie ponowny wniosek o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia o odmowie udzielenia takiego zezwolenia, wniosek ten pozostawia się bez rozpoznania.
S. G. o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Wydział Zamiejscowy w Hajnówce w sprawie VII K 618/09 ubiegał się po raz trzeci. Sąd Okręgowy w Białymstoku postanowieniem z dnia 03.01.2013r. odmówił udzielenia mu tego zezwolenia, zaś postanowieniem z dnia 04.02.2013r. następny wniosek skazanego w tej sprawie, na mocy art. 54 w/w ustawy, pozostawiono bez rozpoznania.
Kolejny wniosek o zastosowanie dozoru elektronicznego, skutkujący wydaniem zaskarżonego postanowienia, S. G. złożył w dniu 04.04.2013r. Sąd Okręgowy uznał, że skoro wniosek ten wpłynął przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania ostatniej decyzji w przedmiocie zastosowania dozoru, tj. od dnia wydania postanowienia z dnia 04.02.2013r., należało go także pozostawić bez rozpoznania. Sąd ten stanął bowiem na stanowisku, że choć w treści art. 54 w/w ustawy jest mowa wyłącznie o postanowieniu o odmowie udzielenia zezwolenia, to z punktu widzenia ratio legis tego przepisu orzeczenie o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania ma taki sam skutek, gdyż faktycznie zamyka drogę do zastosowania dozoru elektronicznego.
Z tak wyrażonym poglądem nie można się zgodzić. Celem unormowania zawartego w tym przepisie jest bowiem zapobiegnięcie ponownemu merytorycznemu rozpoznawaniu wniosków opartych na podobnych lub tożsamych stanach faktycznych. Jednocześnie ustawodawca zakłada, że po upływie 3 miesięcy sytuacja skazanego może ulec na tyle istotnej zmianie, że ponowne rozważenie kwestii zezwolenia jest uzasadnione. A zatem chodzi wyłącznie o sytuację, gdy kolejny wniosek wpłynie przed upływem 3 miesięcy od merytorycznego rozpoznania sprawy, nie zaś od wydania decyzji o charakterze formalnym, jaką jest pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
W przedmiotowej sprawie zatem 3-miesięczny termin, o którym mowa w art. 54 w/w ustawy należy liczyć od daty uprawomocnienia się postanowienia z dnia 03.01.2013r. o odmowie udzielenia zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, tj. od dnia 22.01.2013r., co oznacza, że wniosek złożony przez S. G. w dniu 04.04.2013r. został wniesiony przed upływem tego okresu i należało go pozostawić bez rozpoznania.
Poczyniwszy powyższe uwagi, Sąd Apelacyjny orzekł jak w postanowieniu.
(...) (...)