Sygn. akt I S 172/12
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSA Teresa Rak
Sędziowie: SA Jerzy Bess
SA Zbigniew Ducki
po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 r. w Krakowie na posiedzeniu niejawnym skargi G. T. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sadowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Krakowie Wydział XI Cywilno-Rodzinny pod sygn. akt XI C 4111/08 o rozwód
postanawia
1. odrzucić skargę,
2. oddalić wniosek skarżącego o ustanowienie mu pełnomocnika z urzędu.
Sygn. akt I S 172/12
Jak wynika z analizy akt wyżej wspomnianej sprawy prowadzonej pod sygn. XI C 4111/08 sprawy, tudzież treści rozpoznawanej skargi, została ona prawomocnie zakończona. Postanowieniem z dnia 3 lutego 2010 r. odrzucono sprzeciw G. T. od wydanego w sprawie rozwodowej wyroku zaocznego, zaś orzeczenie w tym zakresie uprawomocniło się. W tej sytuacji, niezależnie od przesłanek na podstawie których G. T. wniósł skargę o naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, podlega ona odrzuceniu, jako niedopuszczalna, gdyż nie ma już przedmiotu rozpoznania (por. uzasadnienie uchwał składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 6 października 2000 r., III CZP 31/00, OSP 2—1, nr 2 poz. 22; postanowienia Sądu Najwyższego z 25 stycznia 2008 r., III SPP 50/07, OSNP 2009 nr 5-6, poz. 86; postanowienie Sądu Najwyższego z 16 marca 2009 r., III SPP 3/09, OSNP 2010/17-18/225; postanowienie Sądu Najwyższego z 6 maja 2011 r., III SPP 5/11, LEX nr 848148).
Zatem na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 ze zm.) w zw. z art. 370 i art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 8 ust. 2 w/w ustawy Sąd Apelacyjny orzekł jak w postanowieniu. Natomiast orzeczenie w przedmiocie odmowy ustanowienia dla skarżącego pełnomocnika z urzędu, zostało zdeterminowane choćby faktem odrzucenia przedmiotowej w sprawie skargi z przyczyn wyżej podanych, stąd też braku potrzeby reprezentacji G. T. w niniejszym postępowaniu przez profesjonalnego pełnomocnika. (art. 117 § 5 k.p.c.)