UZASADNIENIE

Powódka K. M. domagała się w pozwie zasądzenia na jej rzecz kwoty 34.500 złotych tytułem zadośćuczynienia oraz ustalenia odpowiedzialności pozwanej za skutki wypadku na przyszłość.

W uzasadnieniu podała, że w dniu 16.02.2008r. miał miejsce wypadek , w którym kierujący pojazdem w stanie nietrzeźwym M. N. spowodował wypadek, w wyniku którego poważnych obrażeń ciała doznała powódka, w postaci urazu skroniowo czołowego, złamania II stopnia kości skokowo piszczelowej lewej, złamania wyrostka łokciowego i dziobiastego kości łokciowej lewej. Przez okres 6 miesięcy po wypadku powódka była unieruchomiona i mogła się przemieszczać jedynie na wózku inwalidzkim. Z uwagi na to powódka musiała korzystać z pomocy osób trzecich we wszystkich czynnościach życia codziennego. Powódka przeszła szereg zabiegów operacyjnych, a jej leczenie było długotrwałe i obarczone znacznymi dolegliwościami bólowymi. W chwili wypadku powódka miała 26 lat i na długi czas została wykluczona z aktywnego życia. Ze względu na powstałą niepełnosprawność i długotrwałe unieruchomienie powódka nie mogła pracować i od 01.01.2009r. do 31.05.2010r. przebywała na rencie z tytułu niezdolności do pracy.

Powódka do chwili obecnej nie powróciła do pełnej sprawności, ma problemy z poruszaniem się, może jedynie chodzić w obuwiu sportowy, ma szereg szpecących blizn.

Doznane przez powódkę urazy były ciężkie, spowodowały trwałe zmiany w funkcjonowaniu jej organizmu. Powódka nie powróciła i nie powróci do pełni zdrowia po wypadku, co ma szczególne znaczenie w kontekście jej młodego wieku.

Przed wypadkiem powódka była w pełni sprawną, aktywną fizycznie kobietą, co uległo nieodwracalnej zmianie od dnia wypadku.

Lekarze orzecznicy pozwanej ustalili uszczerbek na zdrowiu powódki na poziomie 40 % z tego tytułu pozwana wypłaciła powódce kwotę 5.500 złotych, przyznając jej 55.000 złotych tytułem zadośćuczynienia i jednocześnie przyjmując przyczynienie do szkody w wysokości 90 %, jednocześnie pozwana ustaliła koszty opieki na kwotę 1.960 złotych wypłaciła 196 złotych przyjmując 90 % przyczynienia.

Powódka nie zgadza się z wysokością przyczynienia do szkody na poziomie 90 %, powódka godząc się na jazdę z nietrzeźwym kierowcą przyczyniła się do powstania szkody, jednak jej zdaniem nie można przyjąć, iż jest ono takie samo jak kierowcy pojazdu. Powódka biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności uznaje swoje przyczynienie na poziomie 50 %. Powódka domaga się zadośćuczynienia w kwocie 34.500 złotych. Powódka kwestionuje również wysokość i okres jaki pozwana przyjęła do ustalenia kosztów opieki osób trzecich. Pozwana uwzględniła jedynie okres 8 tygodni po opuszczeniu przez powódkę szpitala w wymiarze 4 godzin dziennie, podczas gdy powódka przez 6 miesięcy poruszała się na wózku inwalidzkim, a następnie poruszała się z kulą, w tym czasie ruchomość i sprawność powódki była w znacznym stopniu ograniczona i musiała korzystać z pomocy osób trzecich we wszystkich czynnościach życia codziennego.

Pismem procesowym z dnia 2.10.2012r. powódka rozszerzyła powództwo o kwotę 4.340 złotych tytułem kosztów opieki osób trzecich, uzasadniając to treścią opinii biegłych, z której wynikało, że bezpośrednio po wypadku powódka wymagała opieki osób trzecich w pełnym zakresie przez 3 miesiące codziennie po 8 godzin, a następnie przez 6 miesięcy po 4 godziny dziennie.

Z uwagi na złe rokowania, co do powrotu do zdrowia powódka domagała się też ustalenia odpowiedzialności pozwanej na przyszłość na skutek wypadku.

Strona pozwana (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu podali, że niesporne jest, iż w dniu 16.02.2008r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym M. N. będący w stanie nietrzeźwości kierował samochodem marki A. i doprowadził do wypadku. Powódka była pasażerką tego pojazdu i doznała obrażeń ciała. Sąd Rejonowy skazał M. N. za powyższy czyn, a pozwana przyjęła swoją odpowiedzialność co do zasady za przedmiotową szkodę i przeprowadziła postępowanie szkodowe.

Ustalono, że uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 40 %, jednakże leczenie przebiegało prawidłowo i od czerwca 2010r. powódka mogła już podjąć pracę zarobkową.

Pozwana ustaliła, że powódka godziła się na jazdę z kierowcą będącym pod wpływem alkoholu i dlatego przyjęła przyczynienie się powódki do powstania szkody na poziomie 90 %. Ostatecznie pozwana ustaliła wysokość zadośćuczynienia należnego powódce na kwotę 55.000 złotych, mając na uwadze 90% przyczynienia do szkody- wypłacono powódce z tego tytułu 5.500 złotych. Powódka otrzymała również tytułem zwrotu kosztów opieki kwotę 1.960 złotych i wypłacono jej 196 złotych po uwzględnieniu przyczynienia.

Zdaniem pozwanej nie ma podstaw do ustalenia odpowiedzialności pozwanej za skutki wypadku drogowego mogące wystąpić w przyszłości, gdyż proces leczenia przebiegał prawidłowo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powódka K. M. uległa w dniu 16.02.2008r. wpadkowi komunikacyjnemu. W wyniku wypadku powódka doznała ciężkich obrażeń ciała, a to urazu skroniowo-czołowego, złamania II stopnia kości skokowo piszczelowej lewej, złamania poprzecznego w 1/3 długości kości piszczelowej prawej, złamania wyrostka łokciowego i dziobiastego kości łokciowej lewej.

(bezsporne );

W trakcie hospitalizacji powódka została poddana operacji w postaci otwartego nastawienia złamanej kości skokowej lewej ze stabilizacją dwoma wkrętami korowymi, otwartego nastawienia złamania kości piszczelowej prawej ze stabilizacją sposobem P., otwartego nastawienia złamanego wyrostka łokciowego lewego ze stabilizacją sposobem Wenera. Obie kończyny dolne zaopatrzono przedłużnikami stopowo - podudziowymi, kończynę górną lewą podłużnikiem dłoniowo - ramiennym.

(bezsporne);

Powódka od dnia 31.07.2008r. do 11.09.2008r. przebywała na Oddziale Rehabilitacyjnym w (...) Centrum Medycznym w P., gdzie rozpoczęto pionizację i naukę chodzenia za pomocą dwóch kul łokciowych, a następnie jednej.

(dowód: karta informacyjna w aktach - szara koperta);

Ponownie powódka przebywała w szpitalu w związku z leczeniem powypadkowym w dniu 6.11.2008r., kiedy to została poddana zabiegowi operacyjnemu- usunięcie zespolenia kości łokciowej lewej.

( dowód: karta informacyjna w aktach- szara koperta );

W dniu 19.07.2012r. powódka została poddana kolejnemu zabiegowi chirurgicznemu - usunięcie wkrętu kości podudzia prawego.

(dowód: karta informacyjna k. 60);

Powódka w chwili wypadku była młodą osobą, w pełni sprawną fizycznie, pracowała w firmie w Czechach.

(dowód: zeznania powódki k. 48-49);

Po wypadku powódka przez pierwsze 3 miesiące mogła poruszać się wyłącznie na wózku inwalidzkim, wymagała przez te 3 miesiące od 29.02.2008r. do 31.05.2008r. pomocy i opieki osób trzecich do przygotowania i podania posiłku i wszystkich czynności higienicznych i fizjologicznych- przez 8 godzin dziennie, a następnie w okresie od 1.06. 2008r. do 1.12.2008r. poruszała się od dwóch kulach, wymagała przez te 7 miesięcy pomocy i opieki osób trzecich do przygotowania posiłku i przy niektórych czynnościach higienicznych przez 4 godziny dziennie.

(dowód: opinia biegłych k. 66);

W wyniku doznanych obrażeń biegli stwierdzili u powódki 30 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.

(dowód: opinia k. 63-66);

Rokowania na przyszłość dla powódki są niekorzystne, zwłaszcza w zakresie stawu skokowego lewej nogi, ruchomość stopy może być znacznie ograniczona.

(dowód: opinia biegłych k. 66);

Powódka do chwili obecnej odczuwa bóle nóg, przyjmuje dużo leków przeciwbólowych, ręka nie jest w pełni sprawna nie może więc podjąć poprzedniej pracy, która wymagała sprawności i siły.

(dowód: zeznania powódki k.48-48v, opinia biegłych k. 66);

Sąd zważył

Powództwo zasługuje na uwzględnienie strona pozwana (...) S.A. w W. przyznała, że ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku z dnia 16.02.2008r., w którym ciężkich obrażeń ciała doznała powódka K. M., oraz że wypłaciło powódce kwotę 5.500 złotych tytułem zadośćuczynienia i 196 złotych tytułem odszkodowania za koszty opieki.

Spór powstał na tle wysokości dalszego zadośćuczynienia i odszkodowania za koszty leczenia oraz wysokość przyczynienia się powódki do szkody.

Zgodnie z treścią art. 445§ 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zatem celem zadośćuczynienia jest kompensata cierpień fizycznych, psychicznych i uwzględnić ono winno wszystkie cierpienia doznane już przez poszkodowanego, jak i te, które będą odczuwalne w przyszłości.

W przedmiotowej sprawie rozmiar doznanej przez powódkę krzywdy jest znaczny. Podkreślić należy, iż przed wypadkiem powódka - jako młoda kobieta (26 lat)- cieszyła się świetnym zdrowiem, była aktywna fizycznie, pracowała zarobkowo w Czechach jako pracownik fizyczny przy taśmie, praca ta wymagała od niej sprawności fizycznej i dobrego zdrowia. Wypadek spowodował, że sytuacja życiowa powódki uległa nieodwracalnej zmianie. Rozmiar doznanych obrażeń skutkował koniecznością przejścia szeregu zabiegów chirurgicznych i długotrwałą rehabilitacją. W czasie pierwszych 3 miesięcy po wypadku powódka mogła poruszać się wyłącznie na wózku inwalidzkim i wymagała przez te miesiące pomocy i opieki osób trzecich do przygotowania i podawania posiłku i wszystkich czynności higienicznych i fizjologicznych przez 8 godzin dziennie, następnie 7 miesięcy wymagała pomocy osób trzecich przez 4 godziny dziennie. Był to duży dyskomfort psychiczny dla powódki, bowiem z w pełni sprawnej osoby stała się niepełnosprawna, wymagała pomocy osób trzecich przy podstawowych czynnościach jak mycie, korzystanie z toalety, ubieranie się.

Jak wynika z zeznań powódki przed wypadkiem pracowała w firmie (...) w Czechach gdzie przez 8 godzin stała przy taśmie i praca ta wymagała od niej sprawności obu rąk i siły, a wyniku doznanych obrażeń nie może wykonywać ciężkich prac fizycznych, obecnie poszukuje pracy, która nie wymaga sprawności fizycznej.

W chwili wypadku powódka była młodą, sprawną osobą, samodzielną. Po wypadku przez wiele miesięcy powódka była unieruchomiona i wymagała pomocy osób trzecich przy wszystkich czynnościach życia codziennego

( jedzenie, ubieranie, czynności higieniczne i fizjologiczne) i biegli określili, iż pomoc ta przez 3 miesiące po wypadku musiała być sprawowana przez 8 godzin dziennie. Powódka wyliczyła koszty opieki na łączną kwotę 9.072 złotych w sposób następujący:

91 dni 3 miesiące x 8 h x 7 zł/h = 5.096 zł, a od 1.06.2008r. do 1.12. 2008r.

4 godziny dziennie = 5.124 zł.

Zdaniem Sądu strona pozwana nie uwzględniła całokształtu okoliczności faktycznych mających znaczenie dla ustalenia krzywdy powódki, co skutkowało zbyt niską kwotą zadośćuczynienia. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9.11.2007r. w sprawie (...)ustalenie wysokości zadośćuczynienia przewidzianego w art. 445 § 1 k.c. wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności istotnych dla określenia rozmiaru doznanej krzywdy, takich jak: wiek poszkodowanego, stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania, nieodwracalność następstwa uszkodzenia ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia, rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiowa lub inne czynniki podobnej natury.

W niniejszej sprawie rozmiar doznanych obrażeń przez powódkę był bardzo duży, doznany uraz łokcia został wygojony z niepełnym zakresem ruchu zgięcia i prawie całkowitym ograniczeniem ruchu odwracania przedramienia i ręki lewej. Brak odwracania przedramienia i ręki lewej skutkuje znaczną niegodność w posługiwaniu się lewą ręką. Również staw skokowy lewy po złamaniu kości skokowej rokuje niekorzystnie. W przyszłości mogą powstać w tym stanie pourazowe zmiany zniekształcające z nasileniem bólu i jeszcze większym ograniczeniem ruchomości stopy.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał, iż adekwatnym zadośćuczynieniem kompensacyjnym krzywdy powódki będzie zadośćuczynienie w kwocie 40.000 złotych - przy przyjęciu 50 % przyczynienia się powódki do szkody. Skoro powódka otrzymała od pozwanej kwotę 5.500 to Sąd zasądził dalsze zadośćuczynienie w kwocie 34.500 złotych. Przyjęte przez pozwaną przyczynienie powódki do wypadku na poziomie 90 % jest zawyżone. Powódka godząc się na jazdę z nietrzeźwym kierowcą przyczyniła się - zdaniem Sądu- w 50 % do szkody ( vide : wyrok Sądu Najwyższego (...) (...)

Wobec tego Sąd zasądził na rzecz powódki dalsze zadośćuczynienie w kwocie 34.500 złotych z odsetkami od 17.05.2011r.

Sąd ustalił również odpowiedzialność pozwanej za skutki wypadku na przyszłość z uwagi na treść opinii biegłych.

Sąd uwzględnił też roszczenie powódki o zasądzenie kwoty 4.340 złotych tytułem kosztów opieki ( przy przyjęciu 50 % przyczynienia).

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 4.340 złotych z odsetkami od 5.10.2012r.

Na podstawie art. 113 ust. 1 u.o.k.s. Sąd nakazał uiścić pozwanej kwotę 1.942 złote tytułem opłaty sądowej, od ponoszenia której powódka była zwolniona oraz kwotę 1.377,15 złotych tytułem wynagrodzenia biegłego.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając je w całości od strony pozwanej na rzecz powódki. Koszty te stanowią: koszty zastępstwa 2.400 złotych ustalone stosownie do § 6 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, 17 złotych opłata od pełnomocnictwa oraz koszty dojazdów pełnomocnika na rozprawy zgodnie ze spisem kosztów w wysokości 576,70 złotych.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE