Sygn. akt I ACz 762/13
Dnia 30 września 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym
Przewodniczący: |
SSA Andrzej Palacz |
po rozpoznaniu w dniu 30 września 2013 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa I. S., A. Ż.
przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powódki A. Ż.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 23 lipca 2013r. sygn. akt I C 939/13
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie zwolnił powódkę A. Ż. od opłaty sądowej od pozwu w ½ części, oddalając w pozostałym zakresie jej wniosek.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono, że wniosek powódki o zwolnienie jej od kosztów sądowych rozpatrywany w kontekście obowiązku uiszczenia, na tym etapie postępowania, jedynie opłaty sądowej od pozwu, zasługiwał na częściowe uwzględnienie. Opłata od pozwu wynosi 4.750 zł. Sąd uwzględniając z jednej strony sytuację majątkową i rodzinną powódki uznał, iż będzie ona w stanie ponieść tylko połowę opłaty sądowej od pozwu bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.
W zażaleniu na powyższe postanowienie, powódka zarzuciła naruszenie przepisu art. 102 ust. 1 u.k.s.c. poprzez błędne przyjęcie, iż powódka jest w stanie ponieść połowę opłaty sądowej od pozwu bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.
Wskazując na powyższe domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez zwolnienie jej w całości lub w części z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.
Skarżąca podniosła, że razem z mężem uzyskują łączny dochód w wysokości 1950 zł netto. Z tej kwoty ponoszą koszty utrzymania 4-osobowej rodziny. Uzyskaną od pozwanego kwotę przeznaczyła na bieżące utrzymanie.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :
Zażalenie powódki nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy zgodzić się z poglądem Sądu Okręgowego, iż w warunkach przedmiotowej sprawy nie zachodzi obawa, iż poniesienie kosztów związanych z uiszczeniem ½ części opłaty sądowej od pozwu pociągnie za sobą skutek w postaci uszczerbku utrzymania koniecznego dla powódki, o którym mowa jest w art. 102 ust. 1 u.k.s.c.
Należy zauważyć, iż nie została skutecznie zakwestionowana podstawowa teza, która legła u podstaw zaskarżonego rozstrzygnięcia, a mianowicie, że powódka powinna była się przygotować się do procesu także finansowo – oczywiście, na miarę swoich możliwości i bez naruszenia granicy utrzymania koniecznego.
Bezspornym jest, że powódka w toku postępowania likwidacyjnego otrzymała od pozwanego kwotę 5.000 zł . Razem z mężem pracują, łączny dochód z tego tytułu to kwota 3.700 zł. Posiadają zobowiązania kredytowe, które spłacają.
W tej sytuacji zakres udzielonego przez Sąd Okręgowy zwolnienia od opłaty sądowej od pozwu, należało uznać za adekwatny do jej sytuacji rodzinnej i majątkowej.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie powódki jako bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. zw. z art. 397 § 2 k.p.c.