UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 17 maja 2013r. skierowanym do Sądu Okręgowego w Sieradzu powód - D. K. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego - U. F. G.w W.:

- renty z tytułu zmniejszonych widoków powodzenia na przyszłość w kwocie po 2.040,55 złotych, począwszy od dnia 1 lipca 2013 i na przyszłość, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat,

- kwoty 64.838,62 złotych skapitalizowanej renty z tytułu zmniejszonych widoków na przyszłość za okres od 1 października 2009 r. do 30 czerwca 2013 r. z ustawowymi odsetkami:

a)  od kwoty 59.012,94 zł od 14 lutego 2013 r. do dnia zapłaty,

b)  od kwoty 1.456,42 zł od 11 marca 2013 r. do dnia zapłaty,

c)  od kwoty 1.456,42 zł od 11 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

d)  od kwoty 1.456,42 zł od 11 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

e)  od kwoty 1.456,42 zł od 11 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 2.400 złotych tytułem zwrotu honorarium adwokackiego za prowadzenie sprawy w postępowaniu przesądowym, z ustawowymi odsetkami od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu pozwanemu

oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Pozwany domagał się oddalenia powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 czerwca 1998 r. w miejscowości D. doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego bardzo ciężkich obrażeń ciała doznał powód D. K.. Samochód osobowy marki P. o nr rej. (...) kierowany przez G. M. bez przyczyny zmienił pas ruchu, w wyniku czego doszło do zderzenia z samochodem osobowym marki F. (...), w którym powód jechał wraz z matką J. K. oraz bratem K..

W trakcie wszczętego przez Prokuraturę Rejonową w Łasku postępowania karnego okazało się, że sprawca wypadku - kierujący samochodem marki P. w momencie wypadku miał ponad 3 ‰ alkoholu we krwi, nadto - z uwagi na uprzednie skazanie przez kolegium ds. wykroczeń za kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości - nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi. G. M. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Łasku z 23 października 1998r. w sprawie o sygn. II K 415/98 na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Bezpośrednio po wypadku D. K. został przewieziony do Szpitala Centrum (...) w Ł.. Tam stwierdzono u niego: uraz głowy ze złamaniem wielomiejscowym kości czaszki w okolicy podstawy i prawego oczodołu, krwiak śródczaszkowy, złamanie prawego przedramienia oraz niedowład czterokończynowy.

(niesporne)

W związku z następstwami wypadku D. K. wystąpił dwukrotnie z powództwem o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z 13 stycznia 2000 r., sygn. akt II C 815/99 zasądzono od Towarzystwa (...) SA Oddział w Ł. na rzecz powoda:

- 50.000 złotych tytułem zadośćuczynienia,

- 5.700 złotych tytułem odszkodowania,

- rentę w wysokości po 1000 złotych miesięcznie z tytułu zwiększonych potrzeb, poczynając od 01 czerwca 1999r.

oraz ustalono odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego za skutki zdarzenia z dnia 21 czerwca 1998 r., które mogą dla D. K. wyniknąć w przyszłości

(odpis wyroku – k. 15-16)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt II C 255/05, zmienionym częściowo wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 28 grudnia 2007r., sygn. akt I ACa 902/07 zasądzono na rzecz powoda od U. F. G.w W. 250.000 złotych tytułem zadośćuczynienie oraz podwyższono wysokość renty z tytułu zwiększonych potrzeb, ustalając ją - począwszy od 01 lutego 2005r. - na 2.600 złotych miesięcznie.

(odpisy wyroków – k. 17-18)

W toku tych procesów ustalono trwały uszczerbek na zdrowiu powoda:

- z zakresu neurochirurgii - 70%,

- z zakresu neurologii - 55%,

- z zakresu chirurgii plastycznej - 15%,

- z zakresu chorób oczu- 77,5%,

- z zakresu psychiatrii - 70%.

(uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi w sprawie I ACa 802/07 – k. 19-24, opinia biegłego z zakresu neurochirurgii, opinia biegłego z zakresu neurologii, opinia biegłego z zakresu ortopedii i chirurgii urazowej, opinia biegłego z zakresu chirurgii plastycznej., opinia biegłego specjalisty chorób oczu., opinia sądowo- psychiatryczna – k. 25-53)

W chwili wypadku powód miał 8 lat i uczęszczał do szkoły podstawowej. Na skutek zdarzenia, ze względu na utrwalone zmiany stanu zdrowia: niedorozwój intelektualny, niedowład lewej strony, padaczka i zawężone pole widzenia, powód utracił zdolność do samodzielnej egzystencji, nauki i pracy. Orzeczeniem z 20 września 2002r. (...) do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w P. orzeczono o okresowej niepełnosprawności powoda do 12 września 2006r. Kolejnym orzeczeniem - o okresowej niepełnosprawności powoda w stopniu umiarkowanym do 31 października 2011r.. Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na mocy decyzji z 7 stycznia 2009 r. orzekł o całkowitej niezdolności do pracy D. K.. Natomiast orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS II Oddział w Ł. z dnia 09 listopada 2012r. uznano powoda za całkowicie niezdolnego do pracy do 30 listopada 2015r.

(orzeczenie z 24.10.2006 r. (...) do Spraw Orzekania o Stopniu
Niepełnosprawności w P. – k. 54, decyzja z 07.01.2009 r. ZUS w Ł. – k. 55, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS II Oddział w Ł. z 09.11. 2012r. – k. 101 )

Obecnie D. K. ma 21 lat. Od marca 2013r. otrzymuje rentę socjalną w wysokości 698,17 złotych brutto (597,23 złotych netto) miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 złotych. Wysokość renty w wcześniejszych okresach wynosiła:

- od marca 2009r. do lutego 2010r. – 567,08 złotych brutto (501,87 złotych netto),

- od 01 do 31 marca 2010r. – 527,88 złotych netto,

- od kwietnia 2010r. do lutego 2011r. – 593,28 złotych brutto (525,88 złotych netto),

- od 01 do 31 marca 2011r. – 540,62 złotych netto,

- od 01 do 30 kwietnia 2011r. – 536,62 złotych netto,

- od maja 2011r. do lutego 2012r. - 611,67 złotych brutto (540,62 złotych netto),

- od 01 do 31 marca 2012r. – 597,23 złotych netto,

- od 01 do 30 kwietnia 2012r. – 592,23 złotych netto,

- od maja 2012r. do lutego 2013r. 682,67 złotych brutto (597,23 złotych netto).

(informacja Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w D. – k. 83, informacja ZUS II Oddział w Ł. – k. 85)

Po wypadku powód ukończył gimnazjum w systemie nauczania indywidualnego. Z uwagi na deficyty w sferze intelektualnej, nie był zdolny do dalszego kształcenia, choćby w zakresie szkoły zawodowej. Ma niedowład ręki, ataki epilepsji, problemy z poruszaniem. Potrafi wykonywać samodzielnie jedynie podstawowe czynności. Wymaga stałej opieki osoby drugiej. Opiekę tę sprawuje matka, która po wypadku zrezygnowała z pracy zawodowej.

(zeznania świadka J. K. – k. 98verte)

Pełnomocnik powoda – adw. P. N. zgłosił pozwanemu roszczenia związane z rentą z tytułu zmniejszonych widoków na przyszłość pismem z 14 września 2012r., doręczonym pozwanemu w dniu 24 września 2012 r. W piśmie z 13 lutego 2013r. pozwany uznał swą odpowiedzialności co do zasady, lecz za podstawę wyliczenia renty z tytułu zmniejszonych widoków na przyszłość przyjął różnicę między wynagrodzeniem minimalnym netto a otrzymywaną przez powoda rentą socjalną. Wobec powyższego pozwany wypłacił powodowi świadczenie za okres od 1 października 2009 r. do 31 marca 2013 r. w wysokości 20.132, 83 złotych. Pozwany również przyznał powodowi od 1 kwietnia 2013 r. świadczenie w wysokości po 584 złotych miesięcznie, które jest płatne kwartalnie, w miesiącu rozpoczynającym kwartał, w wysokości po 1.752 złotych. Świadczenia wypłacono za okres do 30 września 2013r.

(pismo - zgłoszenie roszczeń – k. 57-65, zawiadomienie o przyznaniu świadczenia – k. 66, pismo informujące o przyznaniu świadczenia – k. 67-68)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku, jakiemu uległ powód na podstawie art. 98 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych nie była w sprawie kwestionowana. Pozwany nie negował również swej odpowiedzialności z tytułu renty w związku ze zmniejszeniem widoków powodzenia na przyszłość powoda, przyznając i wpłacając powodowi stosowne świadczenie. Sporna natomiast pozostawała jego wysokość.

Sytuacja uprawniająca do ubiegania się o rentę z tytułu utraty widoków powodzenia na przyszłość wskazana w art. 444 § 2 kc ma miejsce, gdy poszkodowany, wskutek uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, pozbawiony zostaje szans na osiągnięcie sukcesu zawodowego, ponieważ utracił sprawność fizyczną lub pogorszeniu uległ jego wygląd, a cechy te były istotne dla rozwoju jego kariery. W przypadku osoby małoletniej dotyczy to przypadków, w których poszkodowany utracił w części lub całkowicie możliwość uzyskania zdolności do pracy. Taka sytuacja miała niewątpliwie miejsce w przedmiotowej sprawie. D. K., z uwagi na doznane obrażenia ciała i ich skutki, nie był w stanie zdobyć jakiegokolwiek wykształcenia pozwalającego na wykonywanie pracy zarobkowej, nie posiada kwalifikacji i możliwości aby pracę taką wykonywać. Wypadkowi uległ w wieku 8 lat, będąc dopiero u progu edukacji i brak jest jakichkolwiek przesłanek do stwierdzenia jakiego rodzaju kwalifikacje zawodowe by uzyskał, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała i jaki mógłby być poziom osiąganych przez niego zarobków. Zdaniem pozwanego, w takiej sytuacji nie sposób kategorycznie stwierdzić, czy w normalnym toku rzeczy powód podjąłby jakiekolwiek zatrudnienie i to z wynagrodzeniem na poziomie przeciętnym, nie zaś najniższym, a ponadto od razu po zakończeniu nauki na poziomie szkoły średniej. Choć ze stwierdzeniem tym należy się zgodzić - oczywiście siłą rzeczy mamy do czynienia w tym zakresie z pewnymi przewidywaniami, hipotezami, nie zaś z pewnością - nie sposób podzielić konstatacji, że w takiej sytuacji konieczne jest odniesienie do zarobków na poziomie minimalnym. Po pierwsze bowiem wymaga podkreślenia, że uzyskanie kwalifikacji zawodowych jest normą, nie zaś sytuacją wyjątkową. Po wtóre należy zauważyć, iż z równą dozą prawdopodobieństwa można zakładać, że D. K. uzyskałby kwalifikacje pozwalające na osiąganie zarobków powyżej średniej, czy skorzystać z szerokiego dzisiaj dostępu do lepiej płatnej pracy poza granicami kraju – na terenie Unii Europejskiej.

Niewątpliwie w normalnych toku rzeczy, na podjęcie określonej aktywności zawodowej pozwala osiągniecie wieku 19 lat i ukończenie szkoły średniej. Natomiast trudno choćby z minimalną dozą prawdopodobieństwa zakładać, czy i jaki ewentualnie kierunek dalszego kształcenia powód by wybrał, a należy zauważyć, że w takim wypadku możliwe byłoby uzyskanie kwalifikacji znacznie odbiegających od przeciętnych, co oczywiście mogłyby prowadzić do osiągnięcia zdolności do uzyskiwania wysokich dochodów. Równie możliwe byłoby podjęcie aktywności w sferze działalności gospodarczej, naukowej, czy artystycznej.

W ocenie Sądu należy zatem podzielić pogląd strony powodowej, że w takim wypadku najbardziej właściwym punktem odniesienia winno być wynagrodzenie przeciętne. Pogląd ten znalazł również akceptację w judykaturze – por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 1977 r. I CR 380/77: „W sytuacji, gdy poszkodowany na skutek doznania uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia w okresie małoletniości nie mógł zdobyć wykształcenia i zawodu, za podstawę określenia renty odszkodowawczej należy z reguły przyjąć przeciętne zarobki, osiągane przez pracowników w danym okresie czasu. Brak jest bowiem podstaw do wysuwania odmiennych hipotez, chyba że wyjątkowe okoliczności (np. stwierdzono szczególne talenty czy uzdolnienia małoletniego w określonym kierunku) pozwalałyby na inne wnioskowania.”

Zatem przyznana powodowi renta z tytułu utraty widoków powodzenia na przyszłość winna stanowić różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem netto, ustalonym zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego a rentą socjalną netto, otrzymywaną przez powoda, natomiast datę początkową naliczania świadczenia należy oznaczyć na 01 października 2009r., albowiem można zakładać, iż do tego czasu - przy zachowaniu sprawności sprzed wypadku - powód ukończyłby szkołę średnią, czy zawodową o określonym profilu.

Skapitalizowana renta z tytułu zmniejszonych widoków na przyszłość za okres od 1 października 2009 r. do dnia wyroku wynosi 69.207,88 złotych. Jej wyliczenie - po pomniejszeniu o sumy wypłacone przez pozwanego - przedstawia się następująco:

- 4.566,21 zł za okres od 1 października 2009 r. do 31 grudnia 2009 r.

2.326 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2009) - 501,87 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.824,13 zł. 1.824,13 zł x 3 = 5.472,39 zł. 5.472,39 - 906,18 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.566,21 zł,

- 2.786 zł za okres od 1 stycznia 2010 r. do 28 lutego 2010 r.

2.377,15 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2010 r.) - 501,87 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.825,28 zł. 1825,28 zł x 2 = 3.7250,56 zł. 3.7250,56 - 964,56 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 2.786 zł,

- 1.420,19 zł za okres od 1 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r.

2.377,15 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2010 r.) - 527,88 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.849,27 zł. 1.849 -429,08 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 1.420,19 zł,

- 4.020,33 zł za okres od 1 kwietnia 2010 r. do 30 czerwca 2010 r.

2.295,07 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w II kwartale 2010 r.) - 525,88 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.769,19 zł. 1.769,19 zł x 3 = 5.307,57 zł. 5.307,57 - 1.287,24 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.020,33 zł,

- 4.029,66 zł za okres od 1 lipca 2010 r. do 30 września 2010 r.

2.298,18 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w III kwartale 2010 r.) - 525,88 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.772,23 zł. 1.772,23 zł x 3 = 5.316,9 zł. 5.316,9 - 1.287,24 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.029,66 zł,

- 4.520,58 zł za okres od 1 października 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.

2.461,82 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2010 r.) - 525,88 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.935,94 zł. 1.935,94 zł x 3 = 5.807,82 zł. 5.807,82 - 1.287,24 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.520,58 zł,

- 2.899,12 zł. za okres od 1 stycznia 2011 r. do 28 lutego 2011 r.

2.481,90 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2011 r.) - 525,88 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.956,02 zł. 1.956,02 zł x 2 = 3.912,04 zł. 3.912,04 - 1.012,92 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 2.899,12 zł,

- 1.449,56 zł za okres od 1 marca 2011 r. do 31 marca 2011 r.

2.481,90 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2011 r.) - 540,62 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.941,28 zł. 1.941,28 -491,72 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 1.449,56 zł,

- 1.375,86 zł za okres od 1 kwietnia 2011 r. do 30 kwietnia 2011 r.

2.412,20 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w II kwartale 2011 r.) - 536,62 zł (kwota renty socjalnej netto) — 1.867,58 zł, 1.867,58 - 491,72 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) =1.375,86 zł,

- 2.759,72 zł.za okres od 1 maja 2011 r. do 30 czerwca 2011 r.

2.412,20 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w II kwartale 2011 r.) - 540,62 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.871,58 zł. 1.871,58 zł x 2 = 3.743,16 zł. 3.743,16 - 983,44 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 2.759,72 zł,

- 4.242.12 zł za okres od 1 lipca 2011 r. do 30 września 2011 r.

2.446,38 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w III kwartale 2011 r.) - 540,62 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.905,76 zł. 1.905,76 zł x 3 = 5.717,28 zł. 5.717,28 - 1.475,16 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.242,12 zł,

- 4.599,33 zł za okres od 1 października 2011 r. do 31 grudnia 2011 r.

2.565,45 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2011 r.) - 540,62 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.024,83 zł. 2.024.83 zł x 3 = 6.074,49 zł. 6.074,49- 1.475,16 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.599,33 zł,

- 2.990.38 zł. za okres od 1 stycznia 2012 r. do 29 lutego 2012 r.

2.607,05 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2012 r.) - 540,62 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.066,43 zł. 2.066,43 zł x 2 = 4.132,86 zł. 4.132,86 - 1.142,48 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 2.990,38 zł,

- 1.495,19 zł za okres od 1 marca 2012 r. do 31 marca 2012 r.

2.607,05 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w I kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.009,92 zł. 2.009,92 - 514,63 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 1.495,19 zł,

- 1.385.98 zł za okres od 1 kwietnia 2012 r. do 30 kwietnia 2012 r.

2.502,84 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w II kwartale 2012 r.) - 592,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.900,61 zł. 1.900,61-514,63 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) =1.385,98 zł,

- 2.781.96 zł za okres od 1 maja 2012 r. do 30 czerwca 2012 r.

2.502.84 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w II kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.905,61 zł. 1.905,61 zł x 2 = 3.811,22 zł. 3.811,22 - 1.029,26 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 2.781,96 zł,

- 4.200,15 zł za okres od 1 lipca 2012 r. do 30 września 2012 r.

2.512,36 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w III kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 1.915,13 zł. 1.915,13 zł x 3 = 5.745,39 zł. 5.745,39 - 1.543,89 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.200,15 zł,

- 4.577,76 zł za okres od 1 października 2012 r. do 31 grudnia 2012 r.

2.637,78 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.040,55 zł, 2.040,55 zł x 3 = 6.121,65 zł. 6.121,65 - 1.543,89 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.577,76 zł,

- 8.738,52 zł. za okres od 1 stycznia 2013 r. do 30 czerwca 2013r.

2.637,78 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.040,55 zł. 2.040,55 zł x 6 = 12.243,3 zł. 12.243,3 - 3.504,78 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 8.738,52 zł,

- 4.369,26 zł. za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 września 2013r.

2.637,78 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.040,55 zł. 2.040,55 zł x 3 = 6.121,65 zł. 6.121,65 – 1.752,39 zł (kwota wypłacona przez pozwanego) = 4.369,26.

Świadczenie na przyszłość, począwszy od 1 października 2013r. winno natomiast wynosić 2.040,55 złotych - 2.637,78 zł (kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia netto w IV kwartale 2012 r.) - 597,23 zł (kwota renty socjalnej netto) = 2.040,55 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 kc. Sprecyzowanie roszczenia jako żądania zapłaty określonej sumy pieniężnej nastąpiło w piśmie pełnomocnika powoda skierowanym do pozwanego w dniu 24 września 2012r. Powód natomiast domagał się odsetek co do świadczeń za okres do stycznia 2013r. dopiero od dnia następnego od daty wydania decyzji w przedmiocie przyznania świadczenia – 14 luty 2013r. Twierdzenie pozwanego zawarte w odpowiedzi na pozew, iż powód domaga się odsetek od renty skapitalizowanej od dnia 01 października 2009r., a zatem nastąpiło przedawnienie części roszczenia w tym zakresie, nie odpowiada więc rzeczywistości. Niewątpliwie w wskazanym terminie nastąpiło wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności U. F. G., zgodnie z art. 109 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, a zatem mamy do czynienia w opóźnieniem ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki od świadczeń za dalszy okres wynikają z opóźnienia z wypłatą żądanej renty w kolejnych miesiącach we wskazanym w zgłoszeniu terminie (do 10 dnia każdego miesiąca), a zatem należało je zasądzić odrębnie dla płatności za każdy miesiąc od 11 dnia tego miesiąca.

Zagadnienie, czy gwarancyjna odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych może obejmować również koszty poniesione przez poszkodowanego w toku postępowania przedsądowego, związane z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika była przedmiotem rozważań w doktrynie i judykaturze. Prezentowano w tym zakresie odmienne poglądy, ostatecznie jednak problem został rozstrzygnięty w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego, z dnia 13 marca 2012 r., III CZP 75/11, OSNC 2012/7-8/81, w której stwierdzono, że uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Stanowisko zaprezentowane w cytowanym orzeczeniu oraz jego uzasadnieniu, Sąd w sprawie przedmiotowej w pełni podziela. Przyjmuje się bowiem powszechnie, że szkoda, pojmowana jako wywołana wbrew woli poszkodowanego majątkowa różnica pomiędzy stanem dotychczasowym a tym, jaki spowodowało zdarzenie szkodzące, wyznaczana jest przez normalne następstwa tego zdarzenia. Teoria przyczynowości adekwatnej, zgodnie z art. 361 § 1 kc, służy nie tylko do określenia, czy dana osoba ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenia szkodzącego, ale także do oznaczenia, jakie skutki pozostają w normalnym powiązaniu z tym zdarzeniem. Normalny związek może wykraczać poza konsekwencje bezpośrednie i umożliwia zaliczenie do zwykłych następstw zdarzenia szkodzącego także uszczerbek majątkowy wynikły z wydatków wymuszonych na poszkodowanym przez wystąpienie tego zdarzenia. Nie budzi wątpliwości, że wszczęcie postępowania likwidacyjnego wobec podmiotu ponoszącego odpowiedzialność gwarancyjną za sprawcę jest normalnym, najbardziej typowym i zwykle najbardziej racjonalnym działaniem osoby poszkodowanej w wypadku komunikacyjnym. Postępowanie likwidacyjne stanowi wewnętrzne postępowanie ubezpieczyciela; jego celem jest wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności tego zakładu lub innego podmiotu oraz określenia wysokości odszkodowania. Jak z tego wynika, minimalny obowiązek poszkodowanego to zawiadomienie o szkodzie i przedstawienie posiadanych dowodów. W interesie poszkodowanego leży także sformułowanie roszczeń, jakie kieruje w związku ze zdarzeniem szkodzącym. Ocena, czy tego rodzaju czynności wymagają udziału profesjonalnego pełnomocnika nie wypada jednoznacznie, zależy bowiem od wielu okoliczności, a przede wszystkim od tego, jakie szkody spowodował wypadek komunikacyjny. W normalnym związku pozostaje sięgnięcie po pomoc prawną w okolicznościach, w których stan zdrowia, kwalifikacje osobiste lub sytuacja życiowa poszkodowanego usprawiedliwiają stanowisko o niezbędności takiej pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania likwidacyjnego. Tego rodzaju koszty będą poniesione wprawdzie także zgodnie z wolą poszkodowanego, jednak decyzja o konieczności wydatków nie będzie swobodna, lecz wymuszona przez zdarzenie sprawcze, usunięcie skutków którego wymaga skorzystania z pomocy pełnomocnika.

Nie budzi wątpliwości w sprawie przedmiotowej, iż z uwagi na skutki doznanych w wyniku wypadku obrażeń, powód utracił zdolność do prowadzenia własnych spraw, w tym w szczególności do podołania wymaganiom sprecyzowania i zgłoszenia roszczenia dochodzonego w niniejszym postępowaniu. Tym samym skorzystanie z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w tym zakresie było koniecznością. Zatem, poniesienie wydatku na wynagrodzenie tego pełnomocnika pozostawało z adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem, za które pozwany ponosi odpowiedzialność. Wysokość tego wynagrodzenia – 2.400 złotych – odpowiada stawce minimalnej należnej przy tej wysokości roszczenia w postępowaniu sądowym i w ocenie Sądu mieści się w granicach wyznaczonych uzasadnionym nakładem pracy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił powództwo w całości.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc. Powód wygrał proces, a zatem zasadne było zasądzenie na jego rzecz od pozwanego zwrotu poniesionych kosztów, na które złożyło się wynagrodzenia pełnomocnika – adwokata w kwocie 3.600,00 złotych, obliczone zgodnie z § 6 pkt 6 i § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie...” z dnia 28 września 2002r. (Dz.U. Nr 163, poz.1348), opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 złotych oraz opłata od pozwu 4.587 złotych.