UZASADNIENIE

Strona powodowa (...).á.r.l. z/s w L. wniosła
o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej A. L., i zasądzenie od pozwanej kwoty 1.966,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 949,86 zł od dnia 12.05.2001 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 292,82 zł od dnia 12.06.2001 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 447,50 zł od dnia 12.07.2001 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 276,55 zł od dnia 11.08.2001 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa stwierdziła, że na podstawie cesji wierzytelności z dnia 30.12.2006 r. przejęła od firmy (...). Sp. z o.o. prawo do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu świadczenia usług ogłoszeniowych. Wierzytelność wobec pozwanej była przedmiotem umowy cesji wierzytelności z dnia 25.09.2003 r. na rzecz (...) Sp. z o.o. od firmy (...) S.A.Pozwana do dnia dzisiejszego nie uregulowała swojego zadłużenia wynikającego z załączonych faktur. W pozwie wskazano wartość przedmiotu sporu zgodnie z częściowym wykazem wierzytelności do umowy cesji z dnia 25.09.2003 r. i z 30.12.2006 r.

W dniu 23.12.2011 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie
w elektronicznym postępowaniu upominawczym żądanie strony powodowej uwzględnił w całości.

Pozwana A. L. złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty. Potem powtórzyła w odpowiedzi na pozew swoja argumentację, uzasadniającą oddalenie powództwa w całości. Podniosła zarzut przedawnienia roszczeń wynikających
z przedłożonych przez stronę powodową faktur.

W toku postępowania dowodowego ustalono n a s t ę p u j ą c y s t a n f a k t y c z n y :

W dniu 25.09.2003 r. zawarta została pomiędzy (...) S.A.w W.a P.R.E.S.C.O. Sp. z o.o. w W.umowa o przelew wierzytelności, obejmująca faktury VAT z dnia 20.04.2001 r. z terminem płatności 11.05.2001 r., z dnia 21.05.2001 r. z terminem płatności 11.06.2001 r., z dnia 20.06.2001 r. z terminem płatności 11.07.2001 r. i z dnia 20.07.2001 r. z terminem płatności 10.08.2001 r. na łączną kwotę 1.966,73 zł za wykonane usługi telekomunikacyjne. Strona powodowa w wyniku cesji wierzytelności z dnia
30.12.2006 r. przejęła od (...) Sp. z o.o. w W.w/w wierzytelność przeciwko pozwanej. Przygotowała też zawiadomienie z dnia 30.12.2006 r. kierowane do pozwanej o w/w cesji wierzytelności.

/dowód:

duplikat umowy cesji wierzytelności z dnia 25.09.2003 r. – k. 51v.,
z dnia 30.12.2006 r. – k. 52;

zawiadomienia o cesji z dnia 25.09.2003 r. – k. 57 i z dnia 30.12.2006 r. – k. 57v.;

częściowy wykaz wierzytelności do umowy o przelewie wierzytelności
z dnia 25.09.2003 r. – k. 58
i z dnia 30.12.2006 r. – k. 58v.;

Sąd zważył:

Pozwana nie kwestionowała prawidłowości dokonania przelewu wierzytelności z dnia 25.09.2003 r. i z dalszej z dnia 30.12.2006 r. Nie kwestionowała też skuteczności zawiadomienia jej o cesji, chociaż strona powodowa nie przedstawiła dowodu doręczenia pozwanej takiego zawiadomienia. Skutecznie natomiast podniosła zarzut przedawnienia.

Jak stwierdził Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 22.02.2007 r.
(IV CSK 1/07, LEX nr 274225 ) skuteczność zarzutu przedawnienia nie jest związana z poprawnym powołaniem przepisu prawa materialnego decydującego o terminie przedawnienia roszczenia objętego sporem. Samo podniesienie zarzutu przedawnienia jest wystarczające dla konieczności jego rozpoznania
i nakazuje rozważenie przez sąd, jaki jest termin przedawnienia określonego roszczenia.

Do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, z mocy art. 750 kpc stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Jednak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7.05.2009 r., III CZP 20/09, termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową, wynagrodzenie za połączenia telefoniczne z umowy o świadczenie usług telefonicznych, jak
i roszczenia uboczne zawartej na podstawie ustawy z dnia 16.07.2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.), określa art. 118 kc.
W uzasadnieniu powołanej uchwały Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że: „elementy istotne umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zostały wystarczająco uregulowane przez inne przepisy w rozumieniu art. 750 kc, a więc przez Prawo telekomunikacyjne z 2004r. Fakt prawnego uregulowania umów telekomunikacyjnych w Prawie telekomunikacyjnym z 2004r. oznacza, że do tych umów, choć są to umowy o świadczenie usług, nie mają zastosowania przepisy
o zleceniu (art. 750 kc) oraz że umowa o usługi telefoniczne, jak wynika
z definicji usługi telefonicznej (art. 2 pkt 30) oraz treści art. 81 Prawa telekomunikacyjnego z 2004r., należy do kategorii umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a więc i do niej odesłanie z art. 750 kc nie ma zastosowania, w szczególności odesłanie do art. 751 kc, który zawiera regulację terminów przedawnienia roszczeń.”

Biorąc pod uwagę terminy płatności faktur wskazane w częściowych wykazach wierzytelności, należało przyjąć, iż trzyletni termin przedawnienia dla ich dochodzenia upłynął najpóźniej w II połowie 2004 r.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.