UZASADNIENIE

Pozwem z 02 lipca 2007 roku skierowanym przeciwko T. D. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. domagał się ustalenia nieistnienia zobowiązania w wysokości 100.000 złotych wynikającego z umowy zawartej przed notariuszem D. K. w formie aktu notarialnego repertorium A numer (...), z poddaniem się egzekucji w trybie art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c., co do kwoty 290.000 złotych, z uwagi na skuteczne potrącenie wierzytelności przysługującej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. wobec T. D., nabytej od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O..

Nadto w piśmie przygotowawczym z 06 listopada 2009 roku powód wystąpił z powództwem ewentualnym, na wypadek nieuwzględnienia głównego żądania pozwu i na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z 11 września 2009 roku wydanego w sprawie o sygn. akt V Cz 2506/09 zmieniającego postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 12 marca 2008 roku wydanego w sprawie o sygn. akt I Co 1835/07, nadającego klauzulę wykonalności § 4 umowy z 27 marca 2007 roku zawartej w formie aktu notarialnego Repertorium A numer (...) przed notariuszem D. K., w której powód poddał się egzekucji w trybie art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c. do kwoty 290.000 zł – co do kwoty 100.000 zł potrąconej przez powoda z 10 kwietnia 2008 roku. Powód ponadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, że 21 grudnia 2006 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. (poprzednio (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.) zawarł z pozwaną reprezentowaną przez swojego syna K. D. warunkową przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II., Gmina O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych. W wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży strony zawarły 27 marca 2007 roku w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer (...)) umowę przeniesienia własności nieruchomości. Na podstawie tej umowy powód zobowiązał się do zapłaty kwoty 290.000 zł do końca kwietnia 2007 roku poddając się jednocześnie co do tej kwoty egzekucji zgodnie z art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c. Powód nie dokonał zapłaty w powyższym terminie i 18 lipca 2007 roku strony zawarły porozumienie, mocą którego powodowi pozostała do zapłaty kwota 116.000 zł, która miała zostać uiszczona w terminie trzech dni od wpisania powoda jako właściciela do księgi wieczystej oraz kwota 96.000 zł, którą powód zobowiązał się zapłacić do 31 lipca 2007 roku. Powód dokonał kolejnych wpłat na rzecz pozwanej i do zapłaty pozostała ostatecznie kwota 100.000 zł. Strony na powyższą okoliczność zawarły 17 czerwca 2008 roku kolejne porozumienie. Powód przy tym twierdził, iż potrącił wierzytelność, którą nabył od spółki (...) z siedzibą w O., z wierzytelnością pozwanej w wysokości 100.000 zł, do wysokości wierzytelności niższej. Wyjaśniał, iż (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. nabyła wierzytelność od (...) Spółki z o.o. w wyniku umowy z 10 kwietnia 2008 roku. Pismem z 19 czerwca 2008 roku i 20 sierpnia 2008 roku powód skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty oraz oświadczenie o potrąceniu kwoty w wysokości 100.000 zł poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności przysługujących stronom, zgodnie z art. 499 k.c. Uzasadniając żądanie ewentualne powód wskazał, że już po wytoczeniu powództwa głównego w niniejszej sprawie pozwana uzyskała tytuł wykonawczy w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie zmieniającego postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 12 marca 2008 roku nadającego klauzulę wykonalności na § 4 aktu notarialnego z 27 marca 2008 roku, w którym powód poddał się egzekucji do kwoty 290.000 zł, pomimo, iż kwota 100.000 zł została potrącona przez powoda na skutek umowy cesji tej wierzytelności z 10 kwietnia 2008 roku, a zatem zasadnym było wystąpienie z powództwem ewentualnym opartym na podstawie art. 840 k.p.c. w razie nieuwzględnienia powództwa głównego.

W odpowiedzi na pozew pozwana T. D. nie uznała powództwa głównego jak i ewentualnego i wniosła o jego oddalenie w całości oraz o zasadzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że powód nie posiada interesu prawnego w wytoczeniu powództwa głównego opartego na przepisie art. 189 k.p.c. Odnosząc się do żądania ewentualnego, wskazała, że z sumy 290.000 zł, którą obejmowała klauzula do zapłaty pozostała sporna kwota 100.000 zł, która do chwili obecnej nie została przez powoda zapłacona na rzecz pozwanej. Zarzuciła, że (...) Spółce z o.o. nie przysługiwała wierzytelność w kwocie 100.000 zł albowiem nie dokonała ona wpłat w wysokości łącznej 60.000 zł; potwierdzenia tych wpłat zostały w ocenie pozwanej podrobione, nadto nie przysługiwało jej roszczenie o zwrot zadatku w podwójnej wysokości, albowiem to z winy (...) O. nie doszło do sfinalizowania umowy sprzedaży.

Wyrokiem z 09 maja 2011 roku Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił powództwo główne i ewentualne.

Od powyższego wyroku apelację wywiódł powód zaskarżając wyrok w całości. Wyrokiem z 30 listopada 2011 roku Sąd Apelacyjny w Lublinie uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej żądanie ewentualne pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności i przekazał w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu. W uzasadnieniu swego orzeczenia w części odnoszącej się do żądania ewentualnego Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd I Instancji nie dokonał rozpoznania istoty żądania ewentualnego i brak w tym zakresie jakichkolwiek ustaleń powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu, z uwagi na właściwość wyłączną wskazaną w art. 843 k.p.c. wobec ustaleń Sądu Apelacyjnego dokonanych na podstawie akt komorniczych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Oleśnicy sygn. akt Km 17/09, że na podstawie tytułu wykonawczego została wszczęta egzekucja, w okręgu tego sądu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

18 października 2005 roku w Kancelarii Notarialnej w O. przed notariuszem D. T., została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży pomiędzy P. D. działającym w imieniu i na rzecz T. D., a J. K. i M. M. działającymi w imieniu i na rzecz (...) Spółki z o.o. z siedzibą w O. nieruchomości położonej w (...), gmina O., objętej księgą wieczystą numer (...). Na mocy § 3 umowy, strony zobowiązały się do zawarcia w terminie do 10 listopada 2005 roku umowy sprzedaży, na mocy której T. D. sprzeda Spółce pod firmą (...) w stanie wolnym od obciążeń, niezabudowaną nieruchomość objętą księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych, za cenę 208.000 zł, zaś J. K. i M. M. w imieniu reprezentowanej Spółki nieruchomość tą za wskazaną kwotę w powołanym terminie kupią. Jednocześnie w niniejszym akcie strony oświadczyły, iż na poczet ustalonej ceny została już pełnomocnikowi sprzedającej przekazana kwota 10.000 zł stanowiąca zadatek. Resztę ceny, to jest kwotę 198.000 zł kupujący zobowiązali się zapłacić sprzedającej w następujący sposób, a mianowicie: 15.000 zł w dniu zawarcia warunkowej umowy sprzedaży, zaś 183.000 zł w terminie trzech miesięcy licząc od dnia zawarcia warunkowej umowy sprzedaży. Ponadto strony ustaliły, iż w razie niewykonania umowy przez nabywcę, zbywca ma prawo bez wyznaczenia dodatkowego terminu od umowy odstąpić i zadatek zatrzymać. Aktem notarialnym został objęty również wniosek o wpisanie w dziale III księgi wieczystej numer (...) roszczenia o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. 04 listopada 2005 roku w księdze wieczystej numer (...) w dziale III został dokonany wpis zgodny z wnioskiem.

(dowód: przedwstępna umowa sprzedaży k. 47-51

postanowienie k. 21-25,

zawiadomienie k. 71-74 dołączonych akt IC 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

21 listopada 2005 roku w Kancelarii Notarialnej w O. przed notariuszem D. T., została zawarta pomiędzy stronami warunkowa umowa sprzedaży nieruchomości położonej w (...), gmina O., objętej księgą wieczystą numer (...). Na mocy tej umowy K. D., działając wyłącznie w imieniu i na rzecz T. D., sprzedał opisaną nieruchomość (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednocześnie K. D. w imieniu T. D. zobowiązał się na rzecz kupującego przenieść prawo własności przedmiotu warunkowej umowy sprzedaży bezzwłocznie po uzyskaniu odpowiedzi Agencji Nieruchomości Rolnych o rezygnacji z prawa pierwokupu, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy licząc od 21 listopada 2005 roku. W § 5 umowy strony oświadczyły, że na poczet ustalonej ceny J. K. i M. M. w imieniu reprezentowanej spółki zapłacili już sprzedającej kwotę 20.000 zł, której to odbiór K. D. potwierdza.

(dowód: warunkowa umowa sprzedaży k. 53-57,

pełnomocnictwo k 105 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu )

13 grudnia 2005 roku Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w O. zawiadomiła, że nie skorzysta z prawa pierwokupu przedmiotowej nieruchomości.

(dowód: pismo k 21 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

24 lutego 2006 roku w Kancelarii Notarialnej D. T. stawił się K. D., na dowód czego został sporządzony „protokół stawiennictwa jednej i niestawiennictwa drugiej strony”. Według oświadczenia K. D. złożonego do protokołu, na dzień sporządzenia protokołu w Kancelarii Notarialnej w O. został wyznaczony termin do sporządzenia umowy o przeniesienie własności nieruchomości na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O., objętej księgą wieczystą numer (...) składającej się z działki ewidencyjnej numer (...), za cenę 208.000 zł. Następnie K. D. oświadczył, iż w związku z tym, iż nie stawił się nikt ze strony nabywcy, żąda stwierdzenia ich niestawiennictwa.

(dowód: protokół stawiennictwa jednej i niestawiennictwa drugiej strony k. 94 dołączonych akt IC 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

07 marca 2006 roku zostało zawarte porozumienie pomiędzy M. K. reprezentującą (...) Spółkę z o.o., a K. D. działającym w imieniu T. D., dotyczące ustaleń zawartych w przedwstępnej umowie sprzedaży (Repertorium A nr (...)) i warunkowej umowie sprzedaży (Repertorium A numer (...)). Na podstawie porozumienia strony obustronnie i bezwarunkowo odstąpiły od wcześniej ustalonych zobowiązań w zakresie ostatecznego terminu zawarcia umowy przeniesienia własności oraz ustaliły możliwość przekazywania przez kupujących dalszych kwot na poczet ustalonej ceny sprzedaży jak i ustaliły, iż przeniesienie własności nastąpi w dniu przekazania całej reszty z kwoty stanowiącej cenę działki ustalonej w wymienionych umowach. W tym samym dniu na poczet ustalonej ceny zakupu nieruchomości K. D. otrzymał kwotę 25.000 zł. 29 maja 2006 roku kupująca przekazała na rzecz sprzedającego kwotę 35.000 zł. (...) Spółka z o.o. na poczet ustalonej ceny za grunt objęty księgą wieczystą numer (...) zapłaciła 80.000 zł.

(dowód: porozumienie k. 59,

potwierdzenie wpłaty k. 60 i k. 61,

informacyjne przesłuchanie pozwanej T. D. k. 132 v,

potwierdzenie k. 199 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

Pozwana T. D. wezwała (...) Spółkę z o.o. do zawarcia umowy określając datę zawarcia na 14 czerwca 2006 roku. W wyznaczonym dniu w Kancelarii Notarialnej D. T. stawił się K. D. żądający stwierdzenia niestawiennictwa strony kupującej. Na powyższą okoliczność został sporządzony „protokół stawiennictwa jednej i niestawiennictwa drugiej strony”.

(dowód: wezwanie k. 26 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu,

protokół stawiennictwa jednej i niestawiennictwa drugiej strony k. 95 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

Pismem z 11 grudnia 2006 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. wezwała K. D. do stawienia się 21 grudnia 2006 roku w Kancelarii Notarialnej D. T. celem wykonania zobowiązań (przeniesienia własności nieruchomości) wynikających z warunkowej umowy sprzedaży, Repertorium A numer (...) oraz porozumienia zawartego 07 marca 2006 roku.

(dowód: wezwanie k. 27 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

15 grudnia 2006 roku w Kancelarii Notarialnej w O. przed notariuszem D. K., K. D. w imieniu T. D. złożył oświadczenie w formie aktu notarialnego, iż odstępuje od warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości objętej księga wieczystą numer (...), stanowiącej łąki trwałe i rowy położonej w O. – (...), gmina O., o obszarze 4,727m z powodu nie przystąpienia przedstawicieli (...) Spółki z o.o. do zawarcia umowy rozporządzającej wyżej wymienioną nieruchomością pomimo wielokrotnie wyznaczanych terminów do zawarcia tejże umowy.

(dowód: oświadczenie w formie aktu notarialnego k. 97 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

21 grudnia 2006 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. (poprzednio (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.) zawarł z pozwaną reprezentowaną przez swojego syna K. D. warunkową przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego –nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych, składającej się z działki numer (...) za cenę 360.000 zł. Jednocześnie strony oświadczyły, iż umowa o przeniesienie własności nieruchomości zostanie zawarta pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych nie wykona prawa pierwokupu oraz pod warunkiem, że oddalona zostanie skarga złożona przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w O. i wykreślone zostaną w księdze wieczystej wszelkie wzmianki dotyczące roszczeń powoda.

(dowód: warunkowa umowa sprzedaży k. 53-56 dołączonych akt I C 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

12 stycznia 2007 roku (...) Spółka z o.o. wniosła do Sądu Okręgowego w Opolu pozew przeciwko T. D. o złożenie oświadczenia, na podstawie którego T. D. w wykonaniu umowy warunkowej z 21 listopada 2005 roku przeniosłaby nieruchomość na rzecz(...) O. Spółki. z o.o. Wraz z pozwem A. O. Spółka. z o.o. złożyła wniosek o udzielenie zabezpieczenia powództwa poprzez wydanie przez Sąd postanowienia zakazującego sprzedaży nieruchomości do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowieniem z 19 marca 2007 roku Sąd Okręgowy w Opolu udzielił zabezpieczenia powództwa (...) Spółki z o.o. poprzez ustanowienie zakazu zbywania nieruchomości oraz obciążania przedmiotowej nieruchomości. 10 lipca 2007 roku Sąd Apelacyjny we Wrocławiu zmienił to postanowienie i wniosek (...) Spółki z o.o. o udzielenie zabezpieczenia dochodzonego roszczenia oddalił z uwagi na fakt, iż T. D. dokonała zbycia nieruchomości osobie trzeciej, co czyni bezzasadnym wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia roszczenia poprzez zakaz zbywania nieruchomości.

(dowód: wniosek o udzielenie zabezpieczenia k. 2-7,

postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu k. 36

postanowienie Sądu Apelacyjnego k. 168-169 dołączonych akt IC 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

20 kwietnia 2007 roku Sąd Rejonowy w Opolu Wydział VI Ksiąg Wieczystych postanowieniem wydanym na skutek skargi (...) Spółki z o.o. przywrócił wykreślony 22 listopada 2006 roku wpis w dziale III księgi wieczystej obejmujący roszczenie (...) Spółki z o.o. o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Sąd Rejonowy uznał, że wykreślenie roszczenia wpisanego w dziale III było przedwczesne, gdyż wnioskodawczyni (T. D.) nie odstąpiła w skuteczny sposób od warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości i nie udowodniła także zawinionego niestawiennictwa (...) Spółki z o.o. w celu zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości. Sąd Rejonowy wskazał też na treść porozumienia z 07 marca 2006 roku, w drodze którego strony obustronnie i bezwarunkowo odstąpiły od wcześniej ustalonych zobowiązań w zakresie ostatecznego terminu zawarcia umowy przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości.

(dowód: postanowienie k 21-25).

W wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży, zawartej 27 marca 2007 roku pomiędzy pozwaną reprezentowaną przez swojego syna K. D., a T. K. doszło do sporządzenia umowy o przeniesienie własności nieruchomości. K. D. oświadczył, że w akcie notarialnym działa wyłącznie w imieniu i na rzecz pozwanej T. D., a T. K., iż działa jako prezes jednoosobowego zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. T. D. w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości z warunkowej umowy sprzedaży zawartej 21 grudnia 2006 roku oświadczyła, iż przenosi na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. własność nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych, na co T. K. w imieniu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. oświadczył, iż wyraża zgodę i nieruchomość tą na rzecz Spółki nabywa. Na podstawie powyższej umowy powód zobowiązał się do zapłaty kwoty 290.000 zł do końca kwietnia 2007 roku poddając się jednocześnie co do tej kwoty egzekucji zgodnie z art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c.

(dowód: umowa o przeniesienie własności nieruchomości k 17-20).

Powód nie dokonał zapłaty w powyższym terminie i 18 lipca 2007 roku strony zawarły porozumienie, mocą którego stwierdzono, że powodowi pozostała do zapłaty kwota 116.000 zł, która miała zostać uiszczona w terminie trzech dni od wpisania powoda jako właściciela do księgi wieczystej oraz kwota 96.000 zł, którą powód zobowiązał się zapłacić do 31 lipca 2007 roku. Na mocy § 3 porozumienia, sprzedający zobowiązał się, iż do dnia ujawnienia kupującego w księdze wieczystej jako właściciela nieruchomości nie będzie dochodził ani egzekwował od kupującego kwoty 100.000 zł. Powód dokonał kolejnych wpłat na rzecz pozwanej i do zapłaty pozostała kwota 100.000 zł. 17 czerwca 2008 roku strony zawarły kolejne porozumienie, na podstawie którego (...) z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zobowiązała się do zapłaty powyższej kwoty 100.000 zł w terminie trzech dni od zawarcia porozumienia.

(dowód: porozumienie k. 26-28 i k. 29).

04 czerwca 2007 roku K. D. w imieniu własnym oraz swojej matki T. D. złożył do Prokuratury Rejonowej w Opolu zawiadomienie o popełnieniu, przez spółkę (...) Spółkę z o.o. przestępstwa na rzecz T. D. polegającego na sfałszowaniu dokumentów oraz oszustwa poprzez dopisanie na potwierdzeniu z 07 marca 2006 roku przed kwotą 5.000 zł cyfry „2”, co przekształciło kwotę na 25.000 zł, oraz na podrobieniu jego podpisu na potwierdzeniu z 29 maja 2006 roku. Wyrokiem z 20 grudnia 2010 roku Sąd Rejonowy w Opolu II Wydział Karny uznał oskarżonego K. D. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynów to jest przestępstwa z art. 238 k.k. oraz z art. 233 § 1 k.k. polegającego na powiadomieniu Prokuratury Rejonowej w Opolu o przestępstwie przerobienia potwierdzenia odbioru pieniędzy na kwotę 25.000 zł z 07 marca 2006 roku oraz podrobienia potwierdzenia odbioru pieniędzy na kwotę 35.000 zł z 29 maja 2006 roku, wiedząc o tym, że przestępstwa nie popełniono oraz, że będąc uprzedzony o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy, podczas składania zeznań mających służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym podał nieprawdę twierdząc, że potwierdzenie odbiory przez niego pieniędzy w kwocie 25.000 zł zostało przerobione przez dopisanie liczby „2”, a potwierdzenie przez niego odbioru pieniędzy w kwocie 35.000 zł zostało sfałszowane, podczas gdy fakty takie nie miały miejsca. Wyrokiem z 19 kwietnia 2011 roku Sąd Okręgowy w Opolu VIII Wydział Karny-Odwoławczy na skutek apelacji oskarżonego, uniewinnił oskarżonego od zrzutu popełnienia czynu z art. 233 § 1 k.k. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że oskarżony zeznając nieprawdę w toku postępowania przygotowawczego działał w ramach pozaustawowego kontratypu realizując swoje prawo do obrony, a co za tym idzie nie mógł podlegać karze z art. 233 k.k.

(dowód: zawiadomienie o popełnieniu k. 103-106

akta Sądu Rejonowego w Opolu II Wydział Karny sygn. akt II K 380/08 a w szczególności wyrok Sądu I Instancji z 20 grudnia 2010 roku wraz z uzasadnieniem k. 258-270).

14 września 2007 roku Sąd Okręgowy w Opolu oddalił powództwo (...) Spółki z o.o. przeciwko T. D. o złożenie oświadczenia na podstawie, którego T. D. w wykonaniu umowy warunkowej z 21 listopada 2005 roku przeniosłaby własność nieruchomości na rzecz (...) Spółki z o.o. Sąd Okręgowy uznał powództwo (...) Spółki z o.o. za bezprzedmiotowe, gdyż pozwana T. D. zbyła w trakcie procesu, to jest 27 marca 2007 roku nieruchomość położoną w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych, na rzecz (...) Spółki z o.o.

(dowód: wyrok wraz z uzasadnieniem k. 184 i k 186-189 dołączonych akt IC 4/07 Sądu Okręgowego w Opolu).

Pismem z 29 stycznia 2008 roku pozwana T. D. wezwała powoda (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. do zapłaty reszty ceny z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych, kwoty 100.000 zł wraz z odsetkami w terminie trzech dni.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 30).

10 kwietnia 2008 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. – jako Kupujący – zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. – jako Sprzedającym – przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych. Stosowanie do § 2 umowy strony zobowiązały się do zawarcia w formie aktu notarialnego właściwej warunkowej umowy sprzedaży prawa własności nieruchomości opisanej w § 1 umowy w terminie do 15 maja 2008 roku za cenę brutto 915.000 zł. Na mocy § 3 umowy, na poczet ceny określonej w § 2, kupujący, to jest (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. tytułem zadatku przelał na Sprzedającego wierzytelność w kwocie 100.000 zł przysługującą mu w stosunku do T. D.. Wierzytelność powyższa obejmuje roszczenie o zwrot wpłaconych na rzecz T. D. zaliczek oraz roszczenie o zapłatę zadatku w podwójnej wysokości (w tym odsetki) w związku z niewykonaniem przez T. D. przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej 18 października 2005 roku w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza D. T. w Kancelarii Notarialnej w O. (Repertorium A numer (...)).

(dowód: przedwstępna umowa kupna-sprzedaży nieruchomości k. 33-34,

załącznik nr l k. 35 ).

24 kwietnia 2008 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. warunkową umowę sprzedaży nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...) II, gmina O., powiat O., objętej księgą wieczystą numer (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Opolu VI Wydział Ksiąg Wieczystych.

(dowód: warunkowa umowa sprzedaży nieruchomości k. 36-40).

Pismem z 19 czerwca 2008 roku i 20 sierpnia 2008 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością skierował do pozwanej T. D. wezwanie do zapłaty oraz powołując się na treść z art. 498 k.c. – oświadczenie o potrąceniu kwoty w wysokości 100.000 zł, wynikającej z umowy z 27 marca 2007 roku, Repertorium A numer (...) oraz porozumienia z 17 czerwca 2008 roku z kwotą w wysokości 100.000 zł stanowiącą wierzytelność wobec T. D. nabytą od (...) Spółki z o.o. z siedzibą w O. z tytułu dokonanych wpłat w wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości zawartej 18 października 2005 roku w formie aktu notarialnego Repertorium A numer (...) oraz warunkowej umowy sprzedaży z 21 listopada 2005 roku Repertorium A numer (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 41,

oświadczenie o potrąceniu k. 42,

potwierdzenie nadania k. 43,

potwierdzenie odbioru k. 46).

11 września 2009 roku Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy postanowił zmienić postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w W. z dnia 12 marca 2008 roku wydane w sprawie o sygn. akt I Co 1835/07 i nadał klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu z 27 marca 2007 roku, sporządzonemu przez D. N. w O., za Repertorium A numer (...), w zakresie § 4, wskazując, iż tytuł ten uprawnia do egzekucji na rzecz T. D. przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. do kwoty 290.000 zł.

(dowód: postanowienie k. 100,

akta Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. IV Wydział Gospodarczy sygn. akt IX GCo 605/07).

16 listopada 2009 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Oleśnicy w sprawie sygn. akt Km 17/09, działając na podstawie tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego z 27 marca 2007 roku, Repertorium A numer (...), na wniosek wierzyciela T. D. wszczął postępowanie egzekucyjne w postaci zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. celem wyegzekwowania kwoty 100.000 zł

(dowód: zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego k. 138,

akta Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Oleśnicy G. O. Kancelaria (...) w O. sygn. akt Km 17/09).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo ewentualne zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Jak zostało już wskazane w części wstępnej uzasadnienia, w niniejszej sprawie powód wystąpił z powództwem o ustalenie nieistnienia zobowiązania (szczegółowo opisanego powyżej), zaś na wypadek nieuwzględnienia powództwa głównego wystąpił z roszczeniem ewentualnym o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego. Jako, że wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie oraz oddalającym apelację wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie powództwo główne zostało prawomocnie oddalone, przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie pozostawało roszczenie powoda wynikające z powództwa ewentualnego, a zatem żądanie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego, w takim zakresie w jakim zostało przekazane przez Sąd Apelacyjny w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Celem przejścia do rozważań na temat zasadności powództwa ewentualnego przypomnieć na wstępie należy, że u podstaw rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego w Lublinie oddalającego powództwo główne legło ustalenie Sądu I Instancji, że powodowi nie przysługiwał interes prawny w żądaniu ustalenia nieistnienia zobowiązania, albowiem w toku procesu na podstawie tegoż zobowiązania został wydany tytuł wykonawczy oraz wszczęta została egzekucja, a zatem wobec istnienia dalej idącego żądania, jakim jest żądanie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego powództwo o ustalenie zgłoszone w pierwszej kolejności, straciło uzasadnienie dla istnienia interesu prawnego powoda.

Powyższe ma o tyle istotne znaczenie dla okoliczności niniejszej sprawy, że podstawą obu żądań jest taka sama podstawa faktyczna; brak istniejącego zobowiązania do zapłaty kwoty 100.000 zł wynikającego z umowy z 21 listopada 2005 roku. Rozpoznający niniejszą sprawę Sąd jest zatem ograniczony rozstrzygnięciem Sądu Okręgowego w Lublinie w zakresie również ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd, w tej części której stanowiły podstawę rozstrzygnięcia ( res iudicata), gdyby zatem Sąd Okręgowy oddalił powództwo z uwagi na brak skutecznego potrącenia wierzytelności powoda z długiem pozwanej względem spółki (...), tutejszy Sąd byłby w tym zakresie związany takimi ustaleniami. W niniejszej sprawie jednak nie zachodzi res iudicata co do takiego ustalenia faktów oraz wywodzących się z nich skutków prawnych albowiem podstawą oddalenia powództwa o ustalenie był brak interesu prawnego powoda w dochodzeniu tego rodzaju powództwa, nie zaś ustalenie faktów negatywnych stanowiących źródło roszczeń powoda.

Powództwo przeciwegzekucyjne o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności uregulowane zostało w art. 840-840³ k.p.c. Przepisy te w sposób enumeratywny wskazują przesłanki, na jakich takie powództwo może być oparte. I tak, zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c., dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Jak wynika z argumentacji powoda, roszczenie swoje oparł na okoliczności, iż dokonał skutecznego potrącenia służącej mu wierzytelności z wierzytelnością objętą tytułem wykonawczym. Zgodnie z dokumentami przedłożonymi przez powoda, oświadczenie o potrąceniu zostało złożone pozwanemu najpóźniej w sierpniu 2008 roku, a zatem przed powstaniem tytułu wykonawczego. Stąd też do żądania powoda odnosi się art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. Zważywszy ponadto, że tytułem egzekucyjnym stanowiącym podstawę egzekucji, był akt notarialny, w który dłużnik poddał się egzekucji, a więc tytuł nie pochodzący od Sądu, dopuszczalne było badanie w niniejszej sprawie istnienia obowiązku nim stwierdzonego. Jak bowiem wynika z przepisów dotyczących postępowania klauzulowego, Sąd przy nadawaniu klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu, w którym dłużnik poddał się egzekucji co do obowiązku zapłaty wskazanego w tym akcie, nie bada jego merytorycznej zasadności, a jedynie formalną prawidłowość jego sporządzenia oraz spełnienie warunków wskazanych w akcie. Dłużnik nie jest przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego informowany o złożeniu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności i nie ma możliwości zgłoszenia zarzutów wymierzonych przeciwko merytorycznej zasadności tytułu egzekucyjnego. Zarzuty takie rozpoznane mogą być właśnie na etapie postępowania przeciwegzekucyjnego.

Dla rozstrzygnięcia więc zasadności powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności ustalić zatem należało, czy doszło do skutecznego potrącenia wierzytelności przysługującej pozwanej względem powoda z wierzytelnością przysługującą (...) Spółce z o.o. względem pozwanej, która została przeniesiona na powoda. Pozwana przeczyła aby doszło do skutecznego potrącenia, zarzucając przede wszystkim brak istnienia zobowiązania po jej stronie do zapłaty względem spółki (...). Po pierwsze bowiem przeczyła, że faktycznie otrzymała kwoty na które powołuje się powód tytułem zadatku na zakup nieruchomości, po drugie zaś wskazywała, że to z winy (...) nie doszło do zawarcia umowy ostatecznej, a zatem spółce tej nie przysługuje roszczenie o wypłatę zadatku w podwójnej wysokości. Pozwana podała, że skoro kwoty te nie zostały przekazane, a nadto nie przysługuje zwrot zadatku w podwójnej wysokości, to nie istnieje wierzytelność po stronie spółki (...), nie mogło więc dojść do skutecznego przelewu tej wierzytelności, tym samym potrącenie z tej wierzytelności dokonane przez powoda również nie jest skuteczne.

W rozpoznawanej sprawie jak wskazano już wyżej spornym było więc samo istnienie wierzytelności po stronie (...) O.. Na marginesie wskazać można też, że za nieistotny Sąd uznał zarzut pozwanej odnoszący się do nieważności porozumienia z 17 czerwca 2008 roku ustalającego prolongatę spłaty kwoty 100.000 zł. Powód bowiem nie opierał swego żądania na twierdzeniu, że roszczenie o zapłatę kwoty 100.000 zł jest jeszcze niewymagalne. W każdym bądź przypadku na chwilę dokonania potrącenia niewątpliwe upłynęły oba terminy do zapłaty kwoty 100.000 zł zarówno ten określony w akcie notarialnym z 27 marca 2007 roku jak i wskazany w porozumieniu z 17 czerwca 2008 roku. Również poza sporem była okoliczność, że do zapłaty pozostawała wyłącznie kwota 100.000 zł, pozwana bowiem nie przeczyła tej okoliczności, zaś wszelkie swe zarzuty kierowała wyłącznie przeciwko istnieniu wierzytelności po stronie (...) O..

Co do zaś wysokości przekazanych przez spółkę (...) kwot tytułem realizacji umowy przedwstępnej to Sąd ustalił, że na jej wysokość składały się między innymi zaliczki w łącznej wysokości 60.000 zł. Pozwana zarzucała, że faktycznie nie doszło do przekazania kwot 25.000 i 35.000 zł – jak twierdzi powód – uzasadniając to okolicznością sfałszowania potwierdzeń wpłat, poprzez dopisanie cyfry „2” przed kwotą 5.000 zł, co spowodowało, że na potwierdzeniu widniała kwota 25.000 zł oraz podrobieniu potwierdzenia zapłaty kwoty 35.000 zł. W ocenie sądu po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, dopuszczeniu dowodów w postaci dokumentów szczegółowo wskazanych w części opisującej ustalony stan faktyczny, w szczególności wyroku Sądu karnego, w której to sprawie, pełnomocnik pozwanej skazany został za zawiadomienie organów ścigania o popełnieniu przestępstwa, pomimo, iż wiedział, że przestępstwa nie popełniono oraz uniewinniony za przestępstwo składania fałszywych zeznań w ramach kontratypu. W tym miejscu wskazać należy, że co do okoliczności skazania, Sąd jest związany wyrokiem Sądu karnego, a zatem skoro Sąd ten ustalił, że K. D. popełnił przestępstwo o zawiadomieniu niepopełnionego przestępstwa, to przyjąć w niniejszym postępowaniu należało, że faktycznie nie doszło do popełnienia przestępstwa podrobienia. Z dokumentów dopuszczonych przez Sąd w niniejszej sprawie wynika zatem, że zaliczki w kwocie 25.000 i 35.000 zł zostały przekazane pełnomocnikowi pozwanej. Na marginesie wskazać należy, że akta Sądu karnego, a w szczególności opinie biegłych grafologów sporządzone na potrzeby postępowania karnego, na podstawie których ustalono w postępowaniu karnym, że potwierdzenia wpłat nie zostały przerobione ani podrobione, stanowi dodatkową okoliczność uwiarygodniającą prawdziwość tych dokumentów. Tym samym Sąd ustalił, że doszło do przekazania kwot tytułem zaliczek na poczet umowy przedwstępnej przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości w wysokości 25.000 zł oraz 35.000 zł, to jest łącznie 60.000 zł.

Pozwana wskazywała też, że działając przez swojego pełnomocnika skutecznie odstąpiła od umowy sprzedaży, w związku z czym nie istniał obowiązek zwrotu cedentowi dwukrotności kwoty zadatku, co w ocenie pozwanej uzasadniało oddalenie powództwa. W ocenie Sądu, wbrew twierdzeniom pozwanej, z okoliczności sprawy wynika, że odstąpienie pełnomocnika pozwanej K. D. od umowy z cedentem nie było skuteczne, albowiem w toku niniejszego postępowania nie zostało przez pozwaną wykazane, że faktycznie z przyczyn leżących po stronie cedenta do zawarcia ostatecznej umowy, po zawarciu umowy przedwstępnej i warunkowej nie doszło. W szczególności dowodem tym nie są akty notarialne potwierdzające niestawiennictwo drugiej strony albowiem w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia wezwania, tudzież posiadania wiedzy przez (...) O. w zakresie, że termin zawarcia umowy został wyznaczony; jednocześnie jak wynika z pozostałych okoliczności, strony prowadziły negocjacje próbując zmienić ostateczny termin zawarcia umowy przyrzeczonej, a następnie sam cedent wezwał pozwaną do zwarcia umowy przyrzeczonej. Okoliczność zaś sprzedaży przedmiotu umowy na rzecz powoda, stanowi, że niewątpliwe do niezawarcia umowy ostatecznej doszło z winy pozwanej. Zgodnie z § 5 przedwstępnej umowy sprzedaży z 18 października 2005 roku zawartej przed notariuszem D. T. z Kancelarii Notarialnej w O. (repertorium A numer (...)) kwota 10.000 zł wpłacona na poczet ustalonej ceny stanowi zadatek. Zgodnie natomiast z § 5 tiret drugi w razie niewykonania umowy przez zbywającą, nabywca może żądać od sprzedającej sumy zadatku dwukrotnie wyższej. Z uwagi na powyższe wierzytelność jaka przysługiwała (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. wynosi dwukrotność zadatku. Zgodnie z § 5 umowy z 21 listopada 2005 roku sporządzonej przed notariuszem D. T. z Kancelarii Notarialnej w O. (repertorium A numer (...)), strony oświadczyły, że na poczet ustalonej ceny (...) O. zapłacili już sprzedającej kwotę 20.000 zł. Tym samym wobec ustalenia, że tytułem zadatku na poczet realizacji umowy sprzedaży nieruchomości dokonano wpłaty 20.000 zł, wierzytelność jaka przysługiwała (...) O. z tytułu zwrotu zadatku wynosiła 40.000 zł.

Konsekwencją ustaleń, że spółce (...) przysługiwała łączna wierzytelność w wysokości co najmniej 100.000 zł (60.000 zł tytułem zaliczek + 40.000 zł zadatek w podwójnej wysokości), jest ustalenie, że doszło do skutecznego przelewu tej wierzytelności na rzecz powoda, a zatem, że wierzytelność została skutecznie w toku procesu wykazana. Wobec dokonania skutecznego przelewu tej wierzytelności powód dokonał potrącenia jej z własną wierzytelnością, która ostatecznie określona została kwotą 100.000 zł, czemu strony umowy cesji dały wyraz w zawartych porozumieniach.

Na marginesie zauważyć należy, iż nawet przyjmując, iż jedynie kwota 10.000 zł stanowiła zadatek (§ 5 przedwstępnej umowy sprzedaży z 18 października 2005 r.), a co za tym idzie należna cedentowi była z tego tytułu kwota 20.000 zł oraz 10.000 zł tytułem zwrotu uiszczonej ceny sprzedaży, to i tak wierzytelność cedenta liczona wraz z odsetkami za opóźnienie przenosiła wierzytelność pozwanej w wysokości 100.000 zł.

Regulacje prawne dotyczące dopuszczalności dokonania potrącenia zawarte są w art. 498 k.c., w myśl którego gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym (§ 1), zaś wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (§ 2). Potrącenie nie następuje z mocy prawa – jego skuteczność wymaga złożenia oświadczenia drugiej stronie (art. 499 k.c.). Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe (art. 499 k.c.). Co do zasady potrącenie dopuszczalne jest w przypadku wszystkich wierzytelności spełniających warunki z art. 498 k.c.; wyłączenie dopuszczalności potrącenia dotyczy jedynie wierzytelności wymienionych w art. 505 k.c. Możliwe jest ponadto zrzeczenie się przez dłużnika uprawnienia do dokonania potrącenia. Wskazać należy, że dla skuteczności potrącenia nie jest potrzebna zgoda drugiej strony, a potrącający może dokonać potrącenia nawet wbrew woli drugiej strony ( por. np. H. Izdebski, M. Małek, Kodeks..., s. 603). Oświadczenie o potrąceniu ma charakter kształtujący prawo, gdyż bez niego, pomimo zaistnienia ustawowych przesłanek potrącenia (art. 498 § 1 k.c.), nie dojdzie do wzajemnego umorzenia wierzytelności. Do oświadczenia o potrąceniu mają zastosowanie ogólne zasady co do sposobu i chwili złożenia oświadczenia woli wskazane w art. 60 i 61 k.c. ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 26 marca 2009 r., sygn. akt VI ACa 1278/2008, niepubl.). W konsekwencji oświadczenie o potrąceniu staje się skuteczne dopiero z chwilą, gdy doszło do wierzyciela wzajemnego w taki sposób, że mógł on zapoznać się z jego treścią (art. 61 k.c.). W przedmiotowej sprawie powód w sposób dostateczny wykazał, że za pomocą dwóch pism z 19 czerwca 2008 oku oraz z 20 sierpnia 2008 roku oraz dowody odbioru przesyłki kurierskiej przez pozwaną złożył jej swoje oświadczenie o potrąceniu. A zatem przyjąć należało, że doszło do skutecznego potrącenia wierzytelności wzajemnych do wysokości wierzytelności niższej. W przypadku skutecznie dokonanej czynności prawnej potrącenia dochodzi do umorzenia wierzytelności, a więc do utworzenia nowej treści stosunku prawnego między stronami (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 26 marca 2009 r., sygn. akt VI ACa 1278/2008, niepubl.).

Z uwagi na powyższe tytuł wykonawczy podlegał pozbawieniu wykonalności, do kwoty co, do której to roszczenie wygasło na skutek prawidłowo przeprowadzonego potrącenia.

Wobec powyższego Sąd uznał, że przeprowadzone dowody potwierdzają twierdzenia powoda, w szczególności to, że wierzytelność którą obejmował tytuł wykonawczy została umorzona, a zatem nie istniała w chwili wydania tytułu wykonawczego. Mając to na względzie, Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku i na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy wskazany w petitum pozwu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c., zgodnie z którymi strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), przy czym do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata (radcę prawnego) zalicza się wynagrodzenie i wydatki jednego adwokata (radcy prawnego). Żądanie zwrotu kosztów postępowania powód zgłosił w pierwszym piśmie procesowym, a ponadto wobec uwzględnienia w całości jego żądania, pozwaną traktować należy jako stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu art. 98 k.p.c. Na koszty poniesione przez powoda złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 3.600 zł za pierwszą Instancję oraz 2.700 zł za drugą instancję wynikającej z § 2 i § 6 pkt 6 oraz § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz. U. z 2013 r., poz. 461), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz opłata sądowa od pozwu w kwocie 5.000 zł oraz opłata sądowa od apelacji w kwocie 5.000, to jest łącznie 16.317 zł. Taką też kwotę Sąd na podstawie powołanych przepisów zasądził w punkcie II. wyroku od pozwanej na rzecz powoda, tytułem kosztów procesu.

Zarządzenie.

1. odnotować;

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

a) pełnomocnikowi powoda,

b) pełnomocnikowi pozwanej;

3. kalendarz 14 dni;

4. zwrócić akta egzekucyjne, po prawomocności wyłączając załączone akta I C 4/07 oraz II K 380/08.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE