UZASADNIENIE

Strona powodowa Centrum (...) (...) z siedzibą w W. domagała się zasądzenia w elektronicznym postępowaniu upominawczym od pozwanego K. K. kwoty 545,27 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że na podstawie umowy ubezpieczenia OC pojazdów komunikacyjnych, potwierdzonej polisą nr (...) łączącej pozwanego z pierwotnym wierzycielem ( (...) S.A.) , a także na podstawie wyciągu z księgi rachunkowej Funduszu (I. D. (...) z siedzibą w W.) o nr (...), który to dokument stanowi według pozwanej dokument urzędowy na podstawie art. 194 ustawy z dnia 27.05.2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. nr 146, poz. 1546 ze zm.) i jest samym dokumentem wskazanym w treści art. 485 §1 pkt. l k.p.c. pozwany jest zobowiązany do zapłaty dochodzonej kwoty.

Pozwany był bowiem związany z pierwotnym wierzycielem umową ubezpieczenia OC pojazdów komunikacyjnych, potwierdzonej polisą nr(...).

Z tytułu przedmiotowej umowy winien uiścić na rzecz pierwotnego wierzyciela kwotę stanowiącą wartość
przedmiotu sporu tytułem składki za ubezpieczenie, czego jednak nie uczynił.

Strona powodowa podała, iż art.194 przytoczonej powyżej ustawy z dnia 27.05.2004 r. o funduszach inwestycyjnych stanowi wprost, iż: „Księgi rachunkowe funduszu sekurytyzacyjnego, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu i opatrzone pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem sekurytyzacyjnym oraz wszelkie wystawione ten sposób oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych."'

(...) l (...), z siedzibą w W., którego organem upoważnionym do reprezentowania jest (...) Towarzystwo (...). z siedzibą w W. nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 4 lipca 2011 r. wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi względem pozwanego, a wynikającą wprost z tytułu zawartej przez strony umowy ubezpieczenia OC.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 14 02 2012 r. nakazano pozwanemu, aby zapłacił powodowi kwotę 545,27 zł z odsetkami ustawowymi od 16 11 2011 r.

W sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty pozwany zarzucił, że roszczenie jest bezzasadne i brak podstaw faktycznych i prawnych na istnienie zobowiązania pomiędzy pozwanym a pierwotnym wierzycielem.

Postanowieniem z dnia 13 03 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości.

W toku postępowania pozwany podniósł nadto, że w dniu 27.07.2011 r. pierwotny wierzyciel skierował do pozwanego zawiadomienia o przelewie wierzytelności na rzecz powoda - (...) l (...) tytułem zawarcia polisy nr (...) dotyczącej ubezpieczenia pojazdu marki F. (...) nr rej. (...), w okresie od 08.11.2009 r. do 08.11.2010 r.

Pozwany podniósł, że w dniu 30.12.2008 r. zawarł z P. J. umowę kupna - sprzedaży pojazdu marki F. (...) nr rej. (...). W tym czasie pojazd był ubezpieczony u pierwotnego wierzyciela, a składki z tytułu ubezpieczenia były regulowane na bieżąco. Następnie pojazd został przez P. J. sprzedany M. M., który w dniu 12.11.2009 r. zawarł z pierwotnym wierzycielem umowę ubezpieczenia OC pojazdu marki F. (...) nr rej. (...), potwierdzoną polisą nr (...) - okres ubezpieczenia został ustalony od 27.11.2009 r. do 27.11.2010 r.

Tym samym w okresie ubezpieczenia, za który powód dochodzi rzekomo nieopłaconej składki, pojazd F. (...) nr rej. (...) był faktycznie ubezpieczony u pierwotnego wierzyciela przez ówczesnego właściciela na podstawie innej umowy ubezpieczenia, potwierdzonej inną polisą a składki z tego tytułu zostały opłacone prawidłowo.

Ówczesny właściciel pojazdu kontynuował ubezpieczenie OC u pierwotnego wierzyciela także w okresie od 28.11.2010 r. do 28.04.2011 r. Również po zbyciu pojazdu M. J. ubezpieczenie to było, od dnia 28.04.2011 r. kontynuowane u pierwotnego wierzyciela, gdzie pojazd ten jest ubezpieczony również w chwili obecnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy „kupna-sprzedaży” z dnia 30 12 2008 r. pozwany przeniósł własność pojazdu F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na P. J.. Pojazd posiadał ubezpieczenia o.c. Po upływie około 3 miesięcy pojazd ten został sprzedany przez P. J. M. M..

Zarówno pozwany , ani P. J. nie zawiadomili ubezpieczyciela o sprzedaży pojazdu.

( dowód : zeznania świadka P. J. k 83 , umowa kupna sprzedaży pojazdu k 44 )

(...) S.A. z siedzibąw S. wystawiło na rachunek pozwanego polisę oc. dotyczącą pojazdu F. (...) o numerze rej. (...) na okres od 8 11 2009 r. do 8 11 2010 r., przy czym składka ubezpieczenia wyniosła 433 zł

( dowód : polisa k 71 )

W okresie od 27 11 2009 r. do 27 11 2010 r. i od 28 11 2010 r. do 28 11 2011 r. samochód F. (...) o numerze rej (...) był ubezpieczony w zakresie o.c. w (...) S.A. w S. przez M. M..

( dowód : polisy ubezpieczenia o.c. k 45 i 46 )

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 4 07 2011 r. zawartej przez stronę powodową z (...) S. A. z siedzibą w S. dokonano cesji wierzytelności względem pozwanego na rzecz strony powodowej .

( dowód : umowa przelewu wierzytelności k 27 )

Sąd zważył :

Zgodnie z treścią art. 31. ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K.( Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. nr 392 ) – w brzmieniu obowiązującym na dzień wystawienia polisy oc. Względem pozwanego ( tj. na dzień 8 11 2009 r. ) w razie zbycia pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na nabywcę pojazdu przechodzą prawa i obowiązki zbywcy wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że nabywca wypowie ją przed upływem 30 dni od dnia nabycia pojazdu mechanicznego. W przypadku wypowiedzenia umowy, rozwiązuje się ona z upływem 30 dni następujących po dniu nabycia pojazdu mechanicznego. Przepisy art. 28 stosuje się odpowiednio.

Wraz z nabyciem pojazdu przechodzą prawa i obowiązki wynikające z zawartej przez zbywcę umowy ubezpieczenia i ochrona ubezpieczeniowa, co do zasady, trwa do końca okresu, na który została zawarta. W związku z nowelizacją ustawy, od dnia 1 stycznia 2006 r. wprowadzono instytucję automatycznego zawarcia kolejnej umowy, również po zbyciu pojazdu przez posiadacza, który tę umowę zawarł. Należy przyjąć, że brak wypowiedzenia ze strony nabywcy skutkuje zawarciem umowy ubezpieczenia na kolejny okres ubezpieczenia.

Opisany wyżej mechanizm funkcjonuje jednak tylko i wyłącznie w razie zawiadomienia zakładu ubezpieczeń o zawarciu umowy zbycia pojazdu .

Zgodnie bowiem z art. 32 powołanej ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K. ( Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. nr 392 ) zbywca pojazdu mechanicznego jest obowiązany do przekazania nabywcy dokumentów potwierdzających zawarcie umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia zakładu ubezpieczeń, w terminie 30 dni od dnia zbycia pojazdu mechanicznego, o fakcie zbycia tego pojazdu i o danych osobowych nabywcy.

Zbywca pojazdu mechanicznego ponosi wraz z nabywcą odpowiedzialność solidarną wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki ubezpieczeniowej należnej zakładowi ubezpieczeń za okres do dnia powiadomienia zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

W interesie zbywcy jest jak najszybsze powiadomienie zakładu ubezpieczeń o przeniesieniu posiadania na nabywcę. Wyznacza ono okres, w którym odpowiedzialność z tytułu zapłaty składki ubezpieczeniowej ciąży na zbywcy i nabywcy solidarnie.

Brak zawiadomienia o zbyciu pojazdu powoduje , że zakład ubezpieczeń automatycznie na podstawie klauzuli prolongacyjnej obejmuje obowiązkowym ubezpieczeniem zbywcę pojazdu, skoro zbywca nie wykonał obowiązku zawiadomienia o sprzedaży pojazdu – jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

To, że inna osoba zawarła następnie umowę ubezpieczenia oc. tego samego pojazdu nie ma znaczenia i nie zwalnia od zobowiązania zapłaty składki od prolongowanej umowy o.c.

Według art. 28. ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K.( Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. nr 392 ) jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Klauzula prolongacyjna przewidziana w powołanym przepisie przewiduje "milczące" zawarcie umowy ubezpieczenia na następny okres 12 miesięcy. Dochodzi do przedłużenia stosunku ubezpieczeniowego z mocy ustawy . Jeżeli posiadacz pojazdu nie jest zadowolony ze świadczonej przez zakład ubezpieczeń ochrony i na następny 12-miesięczny okres ubezpieczenia chce zawrzeć umowę z innym zakładem ubezpieczeń, musi powiadomić o tym zamiarze dotychczasowy zakład ubezpieczeń najpóźniej w dniu poprzedzającym upływ okresu ubezpieczenia, składając stosowne oświadczenie wyrażające wolę niezawierania kolejnej umowy, zwane wypowiedzeniem. Jeśli tego nie uczyni, przez następne 12 miesięcy jest zobligowany do korzystania z ochrony świadczonej przez dotychczasowy zakład ubezpieczeń.

Jeśli ubezpieczający nie dopełnił warunku złożenia stosownego oświadczenia, a zawarł umowę z innym zakładem ubezpieczeń, dojdzie do tzw. podwójnego ubezpieczenia i nadal będzie ciążył na ubezpieczającym obowiązek zapłaty składki dotychczasowemu zakładowi ubezpieczeń. Składka z tytułu umowy zawartej na kolejny okres - z mocy prawa - jest określana według stawek obowiązujących w dniu przedłużenia stosunku ubezpieczenia. Dla zawarcia kolejnej umowy nie jest potrzebne żadne działanie ze strony ubezpieczającego. Stosunek powstaje również mimo nieuiszczenia przez posiadacza pojazdu składki ubezpieczeniowej przed rozpoczęciem się nowego okresu ubezpieczenia, a nawet w sytuacji zalegania z płatnością składki ubezpieczeniowej za okres krótszy niż 12 miesięcy (np. trzech rat).

Przez własne zaniedbania polegające na nie zawiadomieniu zakładu ubezpieczeń o sprzedaży pojazdu pozwany doprowadził do prolongaty umowy ubezpieczenia, przez co jest zobowiązany do zapłaty składki zgodnie z treścią umowy ubezpieczenia.

Zeznania świadka P. J. zasługiwały na wiarę jako zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Zgodnie z art. 98 k.p.c. rozstrzygnięto o kosztach procesu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE