Sygn. akt I C 1304/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Tadeusz Radziwon

Protokolant:

Ewa Trusiak

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko Z. K.

o zapłatę:

Oddala powództwo.

Sędzia

I C 1304/13

UZASADNIENIE

Powód (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K.wystąpił o zasądzenie od pozwanej Z. K.kwoty 1093,01 złotych wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredyty lombardowego Narodowego Banku Polskiego liczonymi od kwoty 315,20 złotych od dnia 25 czerwca 2013 do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, za wyjątkiem kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż na mocy umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 07 czerwca 2013 roku z (...) Bankiem Spółką Akcyjnąz siedzibą we W.nabył wierzytelność względem pozwanej powstałą na skutek niewywiązywania się przez nią z przewidzianego umową z poprzednikiem prawnym powoda obowiązku regulowania rat otrzymanego kredytu. Z uzasadnienia pozwu wynika, że pozwana w dniu 16 kwietnia 2008 roku zawarła z (...) Bank Spółką Akcyjnąz siedzibą we W.umowę kredytu na zakup towarów i usług o numerze (...). W związku z zaniechaniem wywiązywania się przez pozwaną z obowiązku uiszczania rat kredytowych poprzednik prawny powoda pismem z dnia 22 czerwca 2009 roku wypowiedział umowę kredytu i wezwał pozwaną do zapłaty powstałego zadłużenia, jednakże wezwanie to okazało się bezskuteczne (k.4v.11-12).

Sąd Rejonowy L.w L.VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 02 września 2013 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...), wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim (k. 6).

Pozwana Z. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu swego stanowiska podniosła między innymi zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia (k.71v.). Przyznała, iż w czerwcu 2009 roku otrzymała od poprzednika prawnego powoda wypowiedzenie umowy kredytowej wraz z wezwaniem do zapłaty wynikającego z niej zadłużenia w terminie siedmiu dni. Wskazała, że z uwagi na złą sytuację materialną nie uiściła żądanej należności i do chwili wytoczenia przedmiotowego powództwa nie toczyły się przeciwko niej postępowania mające na celu jej wyegzekwowanie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie o braku podstaw do uwzględnienia powództwa przesadził skutecznie podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia zgłoszonego w pozwie roszczenia.

Zgodnie z art.118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

W myśl art. 123 §1k.c. bieg przedawnienia przerywa się:

1)  przez każdą czynność przed sądem lub innym organem do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2)  przez uznanie roszczenia przez osobę przeciwko której roszczenie przysługuje;

3)  przez wszczęcie mediacji.

W przedmiotowej sprawie bezspornym było, iż pozwana w dniu 16 kwietnia 2008 roku zawarła z (...) Bankiem Spółką Akcyjnąz siedzibą we W.na okres dwóch lat umowę kredytu na zakup towarów i usług o numerze (...)( dowód:k.14-15, kopia umowy). Z uwagi brak regulacji rat kredytowych przedmiotowa umowa została wypowiedziana pozwanej pismem poprzednika prawnego powoda z dnia 22 czerwca 2009 roku (k.4v), zawierającym również wezwanie do zapłaty zadłużenia w terminie siedmiu dni. Przedmiotowe pismo doręczono pozwanej w czerwcu 2009 roku, jednakże nie poczyniła ona jakichkolwiek starań o spłatę wymagalnej wierzytelności.

Strony nie kwestionowały również, iż powód na mocy umowy przelewu wierzytelności zawartej z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W. w dnia 07 czerwca 2013 roku nabył przedmiotową wierzytelność ( dowód: k.16 -18, umowa przelewu wierzytelności). Nadto należy zauważyć, że powód nie podnosił, iż on lub jego poprzednik prawny do chwili wytoczenia przedmiotowego powództwa podejmowali czynność mające na celu wyegzekwowanie należności, które zgodnie z dyspozycją art. 123 §1pkt.1 k.c. mogły skutkować przerwaniem biegu przedawnienia dochodzonego roszczenia.

Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2003 roku I CKN 316/019 (OSNC 2004/7-8/117) w art.118k.c. przez działalność gospodarczą należy rozumieć, podobnie jak się przyjmuje na tle innych przepisów używających tego określenia, podporządkowaną zasadom racjonalnego gospodarowania działalność o charakterze zawodowym, obejmującą powtarzalne czynności skierowane na wymianę dóbr lub usług.

W świetle powyższego jest niewątpliwym, iż udzielenie przez bank kredytu osobie fizycznej stanowi element jego działalności gospodarczej. Roszczenia z tego tytułu przedawniają się zatem z upływem lat trzech od daty ich wymagalności, która to w przedmiotowej sprawie powinna być liczona, co najmniej od dnia 07 lipca 2009 roku, co wynika z niekwestionowanych zeznań pozwanej, która podała, iż wypowiedzenie wraz z wezwaniem do zapłaty zadłużenia kredytowego otrzymała na pewno w czerwcu 2009 roku.

W tym stanie rzeczy, wobec niewykazania przez powoda, iż po wypowiedzenia umowy kredytowej wystąpiły zdarzenia skutkujące przerwaniem biegu przedawnienia należało uznać, że powód dokonując nabycia w dniu 07 czerwca 2013 roku wierzytelności od (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. nabył wierzytelność już przedawnioną.

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie jednoznacznie wskazuje, iż przed datą wniesienia pozwu (25 czerwca 2013 roku) upłynął już określony w art.118 k.c trzyletni termin przedawnienia dochodzonej przez powoda wierzytelności.

Powyższa konstatacja skutkował uznaniem, że zgodnie z art.117§2k.c pozwana poprzez skuteczne powołanie się na zarzut przedawnienia uzyskała prawo do uchylenia się od zaspokojenia wskazanego w pozwie roszczenia. Ustalenie to przesądziło o oddaleniem powództwa w całości bez konieczności analizowania pozostałych okoliczności zgłoszonych przez pozwaną celem wykazania niezasadności żądania pozwu.

W tym stanie rzeczy na mocy art.117§2 k.c i art.118 k.c. orzeczono o oddaleniu powództwa w całości.

Koszty procesu stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c poniosła w całości strona powodowa.

Sędzia