Sygn. I C-upr 44/14
Dnia 18 lutego 2014 r.
Sąd Rejonowy w Legnicy I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
|
Przewodniczący: |
SSR Joanna Tabor-Wytrykowska |
|
Protokolant: |
sekr. sądowy Magdalena Jagiera |
po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 r. w Legnicy
sprawy z powództwa strony powodowej Gminy L. - Zarządu (...) w L.
przeciwko pozwanej G. C.
o eksmisję
I. nakazuje pozwanej G. C., aby opuściła, opróżniła i wydała stronie powodowej Gminie L. - Zarządowi (...) w L. lokal mieszkalny nr (...) położony w L. przy ul. (...);
II. orzeka, iż pozwanej nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego;
III. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 320,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 120,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt I C upr 44/14
W pozwie strona powodowa Gmina L. – Zarząd (...) w L. wniosła o nakazanie pozwanej G. C., aby wraz ze wszystkimi osobami prawa jej reprezentującymi, opróżniła i wydała stronie powodowej lokal mieszkalny nr (...), położony w L. przy ul. (...). Ponadto domagała się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa podała, iż lokal mieszkalny nr (...) położony w L. przy ulicy (...) zajmowany jest przez pozwaną bez tytułu prawnego, bowiem umowa najmu została wypowiedziana 3 czerwca 2013 r. Nadto pozwana posiada znaczne zadłużenie czynszowe.
Pozwana G. C. nie kwestionując prawdziwości okoliczności faktycznych przytoczonych w pozwie, wniosła o oddalenie powództwa w całości, ponieważ zaczęła spłacać zadłużenie czynszowe ciążące na mieszkaniu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
Właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w L. przy ul. (...) jest Gmina L. – Zarząd (...) w L..
Głównym najemcą w/w lokalu na podstawie umowy najmu z dnia 12 grudnia 1996 r. była pozwana G. C..
(bezsporne).
Umowa najmu została rozwiązana z powodu zaległości czynszowych za skutkiem na dzień 1 sierpnia 2013 r.
Dowód: - wypowiedzenie najmu lokalu mieszkalnego z dnia 03.06.2013 r., k. 7,
- wezwanie ostateczne do zapłaty z dnia 17.04.2013 r., k. 8,
- nakaz zapłaty Sadu Rejonowego Lublin – Zachód w L. z dnia 29.08.2013 r., sygn.. akt VI Nc-e 1836457/13, k. 9.
Pismem z dnia 13 września 2013 r. strona powoda – Gmina L. – ZGM w L. wezwała pozwaną do dobrowolnego wydania lokalu oraz zapłaty zaległości czynszowych.
Dowód: - pismo strony powodowej z dnia 13.09.2013 r. k. 6.
Pozwana G. C. ma 55 lata, prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Utrzymuje się z wynagrodzenia za parce w wysokości 1 700 zł brutto. Pozwana nie posiada tytułu prawnego do żadnego lokalu mieszkalnego. Nie ma dokąd wyprowadzić się z dotychczas zajmowanego mieszkania.
dowód: - zeznania pozwanej, k. 17.
Sąd zważył, co następuje :
Powództwo zasługuje na uwzględnienie w stosunku do większości pozwanych.
Zgodnie z treścią art. 675 § 1 k.c., po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie nie pogorszonym.
W sprawie bezsporne było, że Gmina L. – ZGM w L. jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ul. (...). Przedmiotowy lokal został oddany pozwanej G. C. do używania na podstawie umowy najmu z dnia 12 grudnia 1996 r. Najem lokalu został wypowiedziany głównemu najemcy ze skutkiem na dzień 1 sierpnia 2013 r. z powodu znacznego zadłużenia czynszowego.
Konsekwencją powyższego jest przyjęcie, na podstawie art. 675 k.c., że pozwana ma obowiązek zwrócić stronie powodowej przedmiot najmu, mianowicie lokal mieszkalny, położony w L. przy ul. (...), albowiem utracił tytuł prawny do tego lokalu na skutek skutecznego wypowiedzenia umowy najmu.
O czym orzeczono jak w pkt I wyroku.
Rozstrzygniecie w punkcie II wyroku oparte jest na treści art. 14 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r., o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U.01.71.733 ze zm.), zgodnie z którym obowiązkiem sądu nakazującego opróżnienie lokalu jest zbadanie z urzędu czy pozwany spełnia ustawowo określone kryteria do otrzymania lokalu socjalnego (art. 14 ust. 4 ustawy).
W ocenie Sądu okoliczności faktyczne ujawnione w tym postępowaniu nie dają podstaw do przyjęcia, że pozwana, spełnia kryteria do otrzymania lokalu socjalnego.
Pozwana G. C. jest osobą pracującą. Dochody przez nią uzyskiwane są w wysokości powyższej kryterium dochodowego, określonego w uchwale Rady Miasta L. z dnia 26 maja 2003 r. (100 % najniższej emerytury w gospodarstwach jednoosobowych obowiązującej w roku poprzedzającym złożenie wniosku, tj. 831,15 zł).
Z tych przyczyn orzeczono jak w punkcie II wyroku.
Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie III wyroku, znajduje uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zwróci przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Do kosztów tych w niniejszej sprawie należy opłata sądowa od pozwu w wysokości 200 zł oraz koszty zastępstwa radcy prawnego w wysokości 120 zł.