UZASADNIENIE

K. B. w pozwie skierowanym przeciwko Bankowi (...) S.A. w W. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci Bankowego Tytułu Egzekucyjnego (...)z dnia 23 września 1998 r, wystawionego przez Bank (...) S.A. Oddział (...) w S. przeciwko dłużnikom: J. K. i S. K. oraz poręczycielom K. B., A. B. i I. K. z tytułu niespłaconego przez nich kredytu w kwocie głównej 300.000 zł i odsetek przeterminowanych od tego kredytu w kwocie 137.552,88 zł, opatrzonego klauzulą wykonalności nadaną przez Sąd Rejonowy w R.postanowieniem z dnia 3 marca 1999 r w sprawie o sygn. akt I Co 18/99 – w części dotyczącej odpowiedzialności powoda. Ponadto strona powodowa wniosła o zasądzenie od pozwanego zwrotu poniesionych kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego stanowiska powód wskazał, iż postanowieniem z dnia 3 marca 1999 r wydanym w sprawie o sygn. akt I Co 18/99 Sąd Rejonowy w R.nadał klauzulę wykonalności Bankowemu Tytułowi Egzekucyjnemu nr (...), wystawionemu w dniu 23 września 1998 r przez Bank (...) S.A. Oddział (...) w S. przeciwko dłużnikom J. K., S. K., K. B., A. B. i I. K. dotyczącemu należności głównej w kwocie 300.000 zł oraz odsetek i kosztów z tytułu udzielonego kredytu umową nr. (...) z dnia 1 sierpnia 1996 r. Powód wskazał, iż wierzyciel nie informował go o braku spłaty przez kredytobiorców tego kredytu, nie wzywał też do zapłaty kredytu, poza jednym wezwaniem z dnia 12 sierpnia 1998 r skierowanym do jednego z kredytobiorców tj. J. K., a przesłanego do wiadomości poręczycielom: K. B. i A. B., wzywając do natychmiastowej spłaty kredytu. Powód wskazał, iż w przypadku innej umowy kredytu, gdzie również był poręczycielem, postępowanie banku było inne. W szczególności był zawiadamiany przez bank o wszystkich wezwaniach do zapłaty kierowanych do dłużnika oraz otrzymywał informacje o zaległościach płatniczych. Ponadto powód wskazał, iż przy poręczaniu kredytu objętego tą sprawą został świadomie wprowadzony w błąd zarówno przez kredytobiorców jak i przez pracownicę banku zajmującą się przygotowaniem umowy, ponieważ okazało się, iż kredytobiorcy mieli już inne kredyty zaciągnięte wcześniej w tym samym banku, których w momencie zawierania umowy kredytowej już nie spłacali. O fakcie tym powód dowiedział się dopiero po kilku latach od zawarcia umowy. Powyższe działania banku świadczą, zdaniem powoda, o tym ,iż działał on na własną szkodę udzielając kolejnego kredytu dłużnikom w czasie, kiedy nie spłacali innych kredytów. Powód wskazał, iż o istnieniu Bankowego Tytułu Egzekucyjnego z nadaną przeciwko niemu klauzulą wykonalności dowiedział się dopiero w dniu 10 maja 2007 r, kiedy otrzymał od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. pierwsze pisma w tej sprawie, którymi były: zawiadomienie o przyłączeniu wierzyciela – (...) S.A. do egzekucji z posiadanego przez powoda udziału w nieruchomości i wezwanie do zapłaty długu. W okresie od wystawienia Bankowego Tytułu Egzekucyjnego do ww. dnia powód nie otrzymał żadnego pisma, ani od żadnego komornika sądowego, ani też od wierzyciela, Ponieważ zawiadomienie o wszczęciu egzekucji datowane na dzień 12 maja 2006 r nie zostało powodowi doręczone oznacza to ,iż komornik odstąpił od zamiaru wszczęcia wobec powoda postępowania egzekucyjnego. Powód wskazał, iż przeciwko niemu przez okres od daty wystawienia tytułu egzekucyjnego do dnia 10 maja 2007 r nie toczyło się żadne postepowanie egzekucyjne. Wobec powyższego powód podniósł zarzut przedawnienia roszczenia objętego Bankowym Tytułem Egzekucyjnym wobec jego osoby. Jednocześnie powód jako podstawę prawną swego żądania wskazał art. 840 par. 1 pkt 2 k.p.c. podając ,iż przedawnienie wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym może stanowić podstawę powództwa przewidzianego w ww. przepisie. Jednocześnie powód zakwestionował wysokość dochodzonego w postepowaniu egzekucyjnym wszczętym w dniu 29 maja 2013 r roszczenia w zakresie zadłużenia głównego i odsetek.

W odpowiedzi na pozew Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego oraz poniesionymi kosztami dojazdu.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany wskazał, iż w przedmiotowej sprawie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia, zarzucanego przez stronę powodową. Pozwany wskazał, iż Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w R.wszczął w 2000 r pod nr. IIKM 10/2000 i prowadził wobec powoda egzekucję, która została umorzona postanowieniem z dnia 9.04.2004 r. Następnie Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w S.w 2006 r pod nr KM 283/06 wszczął przeciwko powodowi egzekucję, którą następnie umorzył w całości na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c. postanowieniem z dnia 31.01.2011 r. Umorzenie przez komornika egzekucji prowadzonej pod nr KM 283/06 dokonane postanowieniem z dnia 16.07.2009 r dotyczyło tylko części prowadzonej pod tym numerem egzekucji – tylko w zakresie udziału powoda w nieruchomości. Zatem skoro trzyletni bieg przedawnienia roszczenia pozwanego wobec powoda został dwukrotnie przerwany, najpierw wnioskiem o wszczęcie egzekucji z 11.01.2000 r (egzekucje umorzono dnia 9.04.2004 r), a następnie wnioskiem o wszczęcie egzekucji z dnia 4.05.2006 r (egzekucję umorzono 31.01.2011 r) przedawnienie tego roszczenia, zdaniem powoda, nigdy nie nastąpiło.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 23.09.1998 r Bank (...) S.A. Oddział (...) w S. wystawił przeciwko J. K., S. K., I. K., K. B., A. B. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...). Na wskazane w tytule egzekucyjnym zadłużenie składały się: kwota należności głównej w kwocie 300.000 zł, odsetki w wysokości 137.552,88 zł oraz dalsze odsetki umowne z tytułu udzielonego kredytu umową nr. (...) z dnia 1 sierpnia 1996 r. (tytuł egzekucyjny – akta sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. Km 612/13)

Na skutek wniosku wierzyciela z dnia 28.09.1998 r postanowieniem z dnia 3 marca 1999 r Sąd Rejonowy w R.w sprawie sygn. akt I Co 18/99 nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu w dniu 23.09.1998 r przez Bank (...) S.A. Oddział (...) w S. przeciwko J. K., S. K., I. K., K. B., A. B.. (postanowienie k. 39 – akt sprawy I Co 18/99 Sądu Rejonowego w R.)

W dniu 11.01.2000 r wierzyciel (...) S.A. Oddział w S. wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w R.o wszczęcie przeciwko J. K., S. K., I. K., K. B., A. B. egzekucji z ruchomości i rachunków bankowych dłużników w celu zaspokojenie należności wierzyciela w kwocie należności głównej 10.000 zł oraz kosztów procesu w wysokości 2.397,80 wraz z kosztami nadania klauzuli wykonalności w wysokości 12 zł tj. 2.409,80 zł (wniosek – k. 1 – 2 akt sprawy komorniczej IIKM 10/2000) Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji skierowane do K. B. zamieszkałego pod adresem W. (...) odebrała w dniu 10.05.2000r matka dłużnika (poświadczenie odbioru k. 9 ww. akt) W tym czasie powód mieszkał wraz z rodzicami pod ww. adresem. (okoliczność przyznana przez powoda podczas rozprawy w dniu 24 kwietnia 2014 r) W toku przedmiotowej sprawy komornik dokonał zajęcia rachunku bankowego dłużnika K. B. w Banku Spółdzielczym w S., jednak na rachunku brak było środków. (zajęcie - k. 17, odpowiedź banku – k. 18 ww. akt) Zajęte zostało także wynagrodzenie za pracę K. B.. (zajęcie - k. 45 ww. akt) W dniu 23.01.2001 r komornik sądowy w obecności K. B. dokonał w miejscu jego zamieszkania czynności egzekucyjnych dotyczących ustalenia jego stanu majątkowego. Protokół z czynności został podpisany przez powoda. (protokół k. 41- 42 ww. akt) Postanowieniem z dnia 09.08.2004 r postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w całości na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c. (postanowienie – k. 63 ww. akt)

Kolejne postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela wszczęte zostało przeciwko wszystkim dłużnikom, w tym K. B., w dniu 10.05.2006 r. Wnioskiem egzekucyjnym objęto dwa tytułu egzekucyjne, w tym Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...)z dnia 23.09.1998 r, z którego dochodzono egzekucji należności głównej w wysokości 285.000 zł, odsetek w wysokości 682.770,35 zł, kosztów sądowych w kwocie 2.409,80 zł oraz kosztów egzekucyjnych. (wniosek – k.1 – 2 akt spawy komorniczej Km 283/06 prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S.). Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji nie zostało doręczone powodowi. W toku tego postępowania egzekucja skierowana została także do udziału powoda we współwłasności nieruchomości położonej w W. o numerze ewidencyjnym (...). (wniosek k. 132 – 133 akta ww. sprawy) W dniu 10.05.2007 r powodowi doręczono zawiadomienie o przyłączeniu wierzyciela (...) S.A. do egzekucji z nieruchomości i wezwanie do zapłaty długu. (odebrał je dorosły domownik A. Z. – k. 189 ww. akt) W dniu 27 listopada 2008 r komornik wykonywał w miejscu zamieszkania dłużnika K. B. czynności zmierzające do ustalenia jego majątku. Ustalenia odbyły się w obecności żony dłużnika, która podpisała treść protokołu. (k. 321 – ww. akt) Postanowieniem z dnia 16.07.2009 r komornik stwierdził umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy samego prawa na podstawie art. 823 k.p.c. co do udziału K. B. we współwłasności nieruchomości. (postanowienie – k. 324 ww. akt) Postanowieniem z dnia 31.01.2011 r komornik umorzył postępowanie egzekucyjne w całości w stosunku do K. B. na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c. (postanowienie k. 348 ww. akt)

Kolejnym wnioskiem z dnia 23.05.2013 r wierzyciel wniósł o przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S.skierowanego przeciwko wszystkim dłużnikom w tym K. B.. Wierzyciel wnosił o wyegzekwowanie kwoty należności głównej w wysokości 211.501,94 zł oraz kwoty 968.611,54 zł z tytułu odsetek. (wniosek – akta sprawy komorniczej KM 612/13) Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji powód otrzymał w dniu 31.05.2013 r.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Zdarzeniem, wskutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane jest m.in. przedawnienie roszczenia stwierdzonego tytułem egzekucyjnym.

W przedmiotowej sprawie strona powodowa podniosła zarzut przedawnienia roszczenia objętego bankowym tytułem egzekucyjnym.

Za uzasadnione uznać należy stanowisko strony powodowej ,iż roszczenia wynikające z umowy kredytowej ulegają przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia wymagalności tj. od dnia postawienia kredytu w stan wymagalności. Stanowisko judykatury oraz doktryny w tym zakresie jest już utrwalone.

W przedmiotowej sprawie bieg terminu przedawnienia rozpoczął się w dniu wypowiedzenia dłużnikom umowy kredytu z dnia 1.08.1996 r i został przerwany na skutek wszczęcia przeciwko dłużnikom postępowania o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. (dzień złożenia wniosku 28.09.1998 r) Postępowanie to zakończyło się wydaniem postanowienia przez Sąd Rejonowy w R.w dniu 3 marca 1999 r. Od tej daty ponownie rozpoczął się bieg przedawnienia roszczenia. Został on ponownie przerwany poprzez wszczęcie przez wierzyciela postępowania egzekucyjnego w dniu 11.01.2000 r. W tym dniu wierzyciel (...) S.A. Oddział w S. wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w R.o wszczęcie przeciwko J. K., S. K., I. K., K. B., A. B. egzekucji z ruchomości i rachunków bankowych dłużników w celu zaspokojenie należności wierzyciela w kwocie należności głównej 10.000 zł oraz kosztów procesu w wysokości 2.397,80 wraz z kosztami nadania klauzuli wykonalności w wysokości 12 zł tj. 2.409,80 zł. W toku tego postepowania powód był zawiadamiany o wszczęciu egzekucji, były wykonywane czynności przez komornika sądowego z udziałem powoda. Nie można zatem uznać, iż powód nie wiedział o toczącym się także w stosunku do niego postępowaniu egzekucyjnym. Fakt, iż matka powoda rzekomo nie przekazała mu odebranej korespondencji ze sprawy egzekucyjnej nie został w żaden sposób w tej sprawie wykazany. Poza tym matka powoda, jak sam przyznał, zamieszkiwała w tym czasie razem z nim i była dorosłym domownikiem uprawnionym do skutecznego odbioru takiej korespondencji. Tym samym argumenty powoda, iż to postępowanie egzekucyjne toczyło się bez jego udziału, a egzekucja nie była skierowana przeciwko niemu są nieuzasadnione. Postępowanie egzekucyjne zakończyło się dnia 09.08.2004 r, kiedy to postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w całości na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c.

W tym miejscu wskazać należy, iż bieg przedawnienia roszczenia został przerwany jedynie do wysokości kwoty należności głównej wskazanej we wniosku o wszczęcie egzekucji oraz w zakresie określonych w postanowieniu Sądu Rejonowego w (...)z dnia 3 marca 1999 r kosztów procesu wraz z kosztami nadania klauzuli wykonalności. Nie można stwierdzić, aby przerwa biegu przedawnienia objęła całą należność główną oraz odsetki wynikające z bankowego tytułu egzekucyjnego.

Zgodnie z treścią art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Organami, o jakich mowa w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. są bez wątpienia sądy powszechne, sądy polubowne oraz komornicy sądowi. Czynność podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub egzekwowania roszczenia musi być skierowana przeciwko tej osobie, przeciw której roszczenie przysługuje. Jednocześnie czynność przerywająca bieg terminu przedawnienia powoduje ten skutek tylko w odniesieniu do wysokości roszczenia, którego czynność dotyczy, nie zaś w stosunku do pozostałych roszczeń wynikających z danego stosunku prawnego.

Tym samym w zakresie pozostałej części roszczenia objętego bankowym tytułem egzekucyjnym, którego nie dotyczył wniosek egzekucyjny, bieg terminu przedawnienia zakończył się w dniu 3.03.2002 r, a więc po upływie trzech lat od daty wydania postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu.

W tym miejscu wskazać należy ,iż ponowny wniosek egzekucyjny został złożony przez wierzyciela do komornika sądowego w dniu w dniu 10.05.2006 r. Wniosek ten obejmował już całość roszczeń wynikających z bankowego tytułu egzekucyjnego. Jednak w stosunku do kwoty ponad 10.000 zł należności głównej oraz kwoty kosztów postępowania roszczenie było już przedawnione. W tym zakresie czynność egzekucyjna został wszczęta przez wierzyciela już po upływie terminu przedawnienia w ww. zakresie. Jednocześnie ponowny wniosek egzekucyjny spowodował przerwanie biegu przedawnienia roszczenia w zakresie kwoty 10.000 zł i kwoty kosztów postepowania sądowego, objętych pierwszym wnioskiem egzekucyjnym. Przerwanie biegu terminu przedawnienia nastąpiło już w momencie złożenia wniosku do komornika sądowego przez wierzyciela o wszczęcie egzekucji w stosunku do powoda. Bez znaczenia jest tutaj data pierwszej czynności jaką podjął komornik sądowy w stosunku do powoda. Nie można domniemywać jak twierdzi powód, iż komornik nie wykonując przez pewien okres czasu żadnych czynności wobec niego, odstąpił od prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Nie ma takiej możliwości prawnej. Wierzyciel nie może ponosić odpowiedzialności za działania komornika sądowego, nawet jeżeli są one dotknięte przewlekłością. Tym samym, zdaniem Sądu, złożenie wniosku o wszczęcie tego postepowania egzekucyjnego ponownie przerwało bieg przedawnienia we wskazanym wyżej zakresie. Na takie twierdzenie nie ma wpływu brak działań komornika w stosunku do powoda. Postępowanie w tej sprawie egzekucyjnej prowadzone było w stosunku do powoda w pełnym zakresie. Było skierowane do jego wszystkich składników majątkowych, w tym do udziału we współwłasności nieruchomości. Tylko w zakresie egzekucji z nieruchomości postepowanie komornicze zostało umorzone wobec bezczynności wierzyciela. W pozostałym zakresie postępowanie egzekucyjne toczyło się nadal, były wykonywane czynności przez komornika zmierzające do ustalenia majątku powoda jako dłużnika. Postanowieniem z dnia 31.01.2011 r komornik umorzył postępowanie egzekucyjne w całości w stosunku do K. B. na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c. Zatem ponownie od tej daty rozpoczął się bieg trzyletniego terminu przedawnienia roszczenia i ponownie został przerwany czynnością wierzyciela zmierzającą do wyegzekwowania swojej należności. Kolejny wniosek egzekucyjny wpłynął do komornika sadowego w dniu 23.05.2013 r.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż zarzut powoda w zakresie przedawnienia roszczenia objętego bankowym tytułem egzekucyjnym jest w znacznej części uzasadniony. Zarzut ten nie może zostać uwzględniony jedynie w zakresie należności egzekwowanych wnioskiem egzekucyjnym z dnia 11.01.2000r. W tym zakresie pozwany skutecznie dokonywał przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia poprzez składanie do komornika sądowego wniosków egzekucyjnych.

Postępowania egzekucyjne dotychczas umarzane były wobec bezskuteczności egzekucji, braku składników majątkowych, z których mogłaby być prowadzona. Nie ma zatem w tej sprawie zastosowanie argumentów dotyczących bezskuteczności przerwania biegu terminu przedawnienia wobec umorzenia postępowania egzekucyjnego na skutek bezczynności wierzyciela, na co w swoim stanowisku wskazywał powód.

Ponieważ roszczenie banku w znacznej części uległo przedawnieniu dłużnik mógł skutecznie podnieść zarzut przedawnienia tego roszczenia. Do chwili podniesienia takiego zarzutu przez dłużnika i skutecznym powiadomieniu o tym wierzyciela, czynności podejmowane przez tego ostatniego w celu wyegzekwowania roszczenia są skuteczne.

Ustawowym skutkiem przedawnienia jest powstanie po upływie terminu przedawnienia po stronie tego, przeciw komu przysługuje roszczenie, uprawnienia do uchylenia się od jego zaspokojenia. Wykonanie tego uprawnienia powoduje, że roszczenie już nie może być skutecznie dochodzone. Dotyczy to nie tylko roszczenia głównego, ale także odsetek za opóźnienie. Zarzut przedawnienia roszczenia może być złożony przez dłużnika w każdym czasie, nie została zastrzeżona szczególna forma dla skuteczności podniesienia tego zarzutu. W przedmiotowej sprawie mając na uwadze powyższe ustalenia podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia roszczenia uznać należy za skuteczny.

W tym miejscu wskazać należy ,iż wniosek egzekucyjny skierowany do komornika sądowego w sprawie Km 612/13 dotyczy kapitału wymagalnego (należności głównej) w wysokości 211.501,94 zł oraz odsetek naliczonych do dnia 19.02.2013 r w kwocie 968.611,54 zł. oraz dalszych odsetek od należności głównej. Tym samym zarzuty dotyczące nieprawidłowości wyliczenia należności głównej w toku tego postępowania wskazywane przez powoda uznać należy za nieuzasadnione.

Sąd nie badał w tej sprawie okoliczności czy kwota nieprzedawnionego roszczenia wobec powoda została przez niego zapłacona. Taki zarzut nie był w tej sprawie podnoszony. Powód w ogóle nie podnosił zarzutów dotyczących spełnienia przez niego jakiejkolwiek części świadczenia na rzecz banku. Z wniosków egzekucyjnych składanych w postępowaniach egzekucyjnych wynikają różne kwoty należności głównej dochodzonej przez wierzyciela. Żadna ze stron w toku tej sprawy nie podnosiła jednak, aby te różnice wynikały z dokonywanej przez dłużników solidarnych spłaty zadłużenia lub skutecznej egzekucji. W toku postępowania egzekucyjnego Km 283/06 jeden z dłużników dokonywał wpłat na poczet egzekwowanej wierzytelności, jednak przedmiotem tej sprawy nie były ustalenia na poczet jakich należności zostały zaliczone te wpłaty. Samo postępowanie egzekucyjne umorzone zaś zostało na podstawie art. 824 par. 1 pkt. 3 k.p.c. tj. wobec stwierdzenia, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Tym samym przedmiotem badania Sądu, wobec braku takiego zarzutu ze strony powoda, nie było ustalenie w jakim stopniu wierzytelność banku została spłacona przez dłużników solidarnych.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.

Ponieważ powództwo uwzględnione zostało praktycznie w całości, zważywszy na wysokość roszczenia banku objętego tytułem egzekucyjnym oraz ostatnim postępowaniem egzekucyjnym, zasadnym było obciążenie nieuiszczonymi kosztami sądowymi należnymi na rzecz Skarbu Państwa w całości stronę pozwaną. Jednocześnie Sąd odstąpił od obciążania K. B. kosztami procesu należnymi na rzecz strony pozwanej w części proporcjonalnej do nieuwzględnionego powództwa. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd oparł na treści art. 102 k.p.c. Wynik przedmiotowej sprawy oraz sytuacja materialna powoda przemawiają za uznaniem, iż obciążanie powoda tymi kosztami byłoby nieuzasadnione.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE