UZASADNIENIE

do pkt 2 wyroku z dnia 27 września 2011r.

W pozwie z dnia 24 maja 2010r. powód W. J. wniósł o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa – Wojskowego Komendanta Uzupełnień w P. kwoty 30.000 zł tytułem odszkodowania, 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia i renty w kwocie po 1500 zł miesięcznie .

W uzasadnieniu powód wskazał , iż podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej w Jednostce Wojskowej w Grupie koło E. gdzie został skierowany przez Wojskowego Komendanta Uzupełnień w P. został zarażony WZW typu C i z tego faktu wywodzi swoje roszczenie .

Postanowieniem z dnia 27 maja 2010r. Sąd zwolnił powoda od kosztów sądowych w całości.

Działająca w imieniu pozwanego Skarbu Państwa – Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego .

W toku procesu Sąd ustalił, iż jednostką organizacyjną Skarbu Państwa z którą wiąże się dochodzone roszczenie jest Jednostka Wojskowa w Grupie koło E. .

Wyrokiem z dnia 27 września 2011r. Sąd oddalił powództwo i nie obciążył powoda kosztami procesu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zgodnie z art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Przepis ten stanowi wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Zastosowanie tego procesu winno być ocenione w kontekście całokształtu okoliczności . Okoliczności te powinny być związane z przebiegiem samego procesu jak i mogą być to fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego ( sytuacji życiowej) strony.. Okoliczności te powinny być ocenione przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego . ( por. postanowienie SN z 14.01.1974r. II CZ 223/73 nie publ.) .

Powód był błędnie przekonany , iż został zarażony WZW typu C podczas pobytu w wojsku znajdowało to usprawiedliwienie w okolicznościach sprawy powód bowiem o fakcie zarażenia dowiedział się dopiero gdy złożył wniosek o przyjęcie go do zawodowej służby wojskowej , wcześniej bez przeszkód odbywał zasadniczą służbę wojskową w toku której nie ujawniono zakażenia . Powód w tej sytuacji tak naprawdę nie mógł samodzielnie ustalić czy istotnie pozwany odpowiada za szkodę bowiem takie ustalenie wymagało znajomości wszystkich okoliczności i oceny przez osobą dysponującą wiadomościami specjalnymi. ( por. postanowienie SN z 4 lipca 1974r. I CZ 88/74 nie publ. cyt. w: Kodeks postępowania cywilnego . Komentarz pod red. A. Zielińskiego , Wydawnictwo CH.BECK , Warszawa 2008r str. 201).

Powód co prawda pracuje i zarabia około 1000 zł netto jednakże z uwagi na chorobę jego możliwości są znacznie ograniczone .

Mając zatem na uwadze chorobę powoda oraz przytoczone wyżej rozważania Sąd uznał ,iż zachodzą „szczególne okoliczności” w rozumieniu art. 102 k.p.c. które usprawiedliwiają odstąpienie od ogólnej zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i dlatego też orzekł jak w pkt 2 wyroku.