UZASADNIENIE

A. M. został oskarżony o to, że w dniu 24.05.2013 r. na bazarze przy ul. (...) w W. przechowywał towar akcyzowy pochodzenia niewspólnotowego w postaci 509 paczek papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy, stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 i 7 kks w zb. z art. 86 § 1 i 4 kks, w zb. z art. 54 § 1 i 3 kks, w zw. z art. 7 § 1 kks, gdzie narażone na uszczuplenie należności z tytułu podatku akcyzowego wynoszą 7141,00 zł., zaś należne cło wynosi 312,00 zł. (podatek od towarów i usług (...) wynosi - 1839,00 zł.), tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks.

Na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 maja 2013 r. funkcjonariusze Policji Komendy Rejonowej Policji W. III wraz z funkcjonariuszami celnymi Urzędu Celnego I w W. wykonywali działania kontrolne na terenie bazaru handlowego przy ul. (...) w W.. O godz. 11:30 obserwując otoczenie wejścia na w/w bazar funkcjonariusz Policji W. B. wraz z asp. P. K. zauważyli mężczyznę w wieku około 30 lat i 170 cm wzrostu w czapce z daszkiem o śniadej karnacji, który rozmawia ze starszym mężczyzną. Następnie mężczyzna o śniadej karnacji udał się wraz ze starszym mężczyzną w głąb alejki pomiędzy stoiska. Po podejściu do jednego ze stoisk włożył on rękę pod stoisko i wyjął spod niego karton papierosów. Z uwagi na powyższe funkcjonariusze Policji podeszli do tego mężczyzny, którym po wylegitymowaniu okazał się być A. M.. Następnie pod w/w stoiskiem ujawnili oni karton z papierosami bez polskich znaków akcyzy.

Z uwagi na podejrzenie, iż ujawniony towar w postaci papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy został nielegalnie wprowadzony na obszar celny Unii Europejskiej, zatrzymano A. M. i wraz z zabezpieczonym towarem przewieziono do siedziby Oddziału Celnego I w W., celem przeprowadzenia dalszych czynności procesowych. Na zatrzymany towar wystawiono pokwitowanie depozytowe serii PL/MF/ (...) z dnia 24 maja 2013 r.

W wyniku działań A. M. Skarb Państwa został narażony na uszczuplenie podatku akcyzowego w kwocie 7141,00 zł, należności celnej w kwocie 312,00 zł (podatek VAT wynosi 1839,00 zł).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: częściowych wyjaśnień oskarżonego A. M. /k. 9v, 49, 54, 68/, zeznań świadka W. B. /k. 12v, 64-65/, a także protokołu zatrzymania rzeczy /k. 3-4/, protokołu oględzin rzeczy /k. 5-6/, fotografii /k. 7/, pokwitowania /k. 16/ oraz informacji o karalności /k. 20/.

Oskarżony A. M. składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Stanowczo zaprzeczył, aby zatrzymane papierosy należały do niego. Stwierdził również, iż nie posiadał wiedzy na temat tego, iż papierosy znajdowały się w miejscu, gdzie je znaleziono. Odnosząc się do zarzucanego mu czynu oskarżony oświadczył, iż stał jedynie na chodniku od strony ulicy i kiedy podszedł do niego mężczyzna z zapytaniem o kupno bielizny, wskazał na miejsce, w którym handluje jego znajoma Wietnamka, a następnie przeszedł wraz z tym mężczyzną kilka kroków w kierunku w/w stoiska. A. M. podkreślił, iż w tym właśnie momencie podeszli do niego policjanci i zapytali się go o torbę z papierosami, która znajdowała się przy stoisku z tekstyliami na ziemi w alejce handlowej. Oskarżony wskazał również, iż wszystkie rozpytane osoby zaprzeczyły, aby były one właścicielami powyższych kartonów. Oskarżony oświadczył również, iż policjanci zadali pytanie o właściciela tych papierosów jego samego oraz handlującą w pobliżu Wietnamkę. /k. 9v, 54 wyjaśnienia oskarżonego A. M. /

Podczas składania wyjaśnień przed Sądem na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 roku oskarżony A. M. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oświadczył jednocześnie, iż nie miał nic wspólnego z tymi papierosami. Oskarżony wskazał bowiem, iż rozmawiał jedynie z jakimś mężczyzną i pokazał mu gdzie można kupić majtki. Podkreślił, iż później na miejsce zdarzenia przybyli policjanci, którzy zapytali się oskarżonego o to, czy te papierosy należą do niego. Oskarżony oświadczył, iż zaprzeczył wówczas, aby był właścicielem tych papierosów. Wskazał, iż na terenie bazaru sprzedawał jedynie skarpetki. /k. 49 wyjaśnienia oskarżonego A. M. /

Na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 roku oskarżony A. M. oświadczył, iż posiada stoisko na ul. (...) z odzieżą. Drugie stoisko z ubraniami należało do Wietnamki, która obecna była podczas jego rozmowy z celnikami. A. M. zaprzeczył jednocześnie, aby innemu mężczyźnie przekazano karton papierosów. /k. 68 wyjaśnienia oskarżonego A. M. /

A. M. ma 33 lata. Z zawodu jest handlarzem, wykonuje prace dorywcze, z których uzyskuje dochód w wysokości około 1000 złotych. Posiada obywatelstwo pakistańskie. Jest kawalerem. Nie był karany sądownie. Nie był również leczony psychiatrycznie ani odwykowo. /k. 48 wyjaśnienia oskarżonego A. M., k. 20 informacje o karalności/

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności ujawnionych w toku postępowania dowodowego, wina i sprawstwo oskarżonego A. M. w zakresie zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu nie budzi wątpliwości.

Sąd dał wiarę jedynie tym wyjaśnieniom oskarżonego, w których potwierdził on swoją obecność na miejscu zdarzenia, wskazując, iż zajmuje się handlem na terenie bazaru przy ul. (...) w W.. W przekonaniu Sądu przyznanie się A. M. na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 roku do popełnienia zarzucanego mu czynu miało cechę „przyznania pozornego”, a nie „przyznania rzeczywistego”. Wskazać należy bowiem, iż w dalszej części wyjaśnień oskarżony stanowczo zaprzeczał, aby zatrzymane papierosy należały do niego oraz, aby posiadał informacje na temat ich właściciela. Jednocześnie Sąd odmówił wiarygodności pozostałej części wyjaśnień oskarżonego. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie stanowią wyłącznie przyjętą przez niego dozwoloną linię obrony, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności wykroczeniowej. Wyjaśnienia oskarżonego we wskazanej części nie wytrzymują krytyki w świetle zasad logiki i wskazań doświadczenia życiowego.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd wziął pod uwagę zeznania złożone przez funkcjonariusza Policji świadka W. B. /k. 12v, 64-65/. Choć świadek nie pamiętał na rozprawie głównej okoliczności zdarzenia, bowiem od tego czasu brał udział w co najmniej kilkudziesięciu interwencjach na terenie bazaru przy ulicy (...) w W., to jednak po odczytaniu złożonych w postępowaniu wyjaśniającym zeznań, przypomniał sobie interwencję i potwierdził ich autentyczność. Zeznania jego złożone w postępowaniu wyjaśniającym i potwierdzone przed Sądem są spójne, logiczne i tworzą całość. Wskazać należy przy tym, iż funkcjonariusz policji W. B., należycie wykonując swoje obowiązki służbowe, zareagował na popełnione przez oskarżonego wykroczenie skarbowe. Była to bezpośrednia przyczyna podjętych przez niego działań, które zostały udokumentowane. Ponadto świadek nie jest zainteresowany rozstrzygnięciem jakie mogłoby zapaść w sprawie, bowiem jest osobą postronną. Brak było zatem podstaw do uznania, że świadek ten, w celu doprowadzenia do skazania niewinnej osoby, fałszywie oskarżył A. M. o czyn, których w rzeczywistości w/w nie popełnił.

Zeznania świadka W. B. dotyczyły działań kontrolnych podjętych przez funkcjonariuszy Policji z Komendy Rejonowej Policji W. III oraz funkcjonariuszy celnych Urzędu Celnego I w W. w dniu 24 maja 2013 r. na terenie targowiska miejskiego przy ul. (...) w W.. W trakcie tych czynności funkcjonariusze wykonując swoje obowiązki służbowe ujawnili jak A. M. sięgał po papierosy ukryte pod stoiskiem handlowym. Następnie pod w/w stoiskiem ujawniono inne papierosy bez polskich znaków akcyzy. W złożonych zeznaniach świadek przedstawił okoliczności dalszych podjętych czynności służbowych, w trakcie których, z uwagi na podejrzenie, iż ujawniony towar został nielegalnie wprowadzony na teren Unii Europejskiej, zatrzymano oskarżonego wraz z zabezpieczonym towarem, celem przeprowadzenia dalszych czynności służbowych.

Wersja wydarzeń przedstawiona przez świadka W. B. jest dla Sądu przekonywująca i miarodajna w przeciwieństwie do wersji prezentowanej przez świadka G. K. /k. 69/. Świadek potwierdziła wersję zdarzenia wskazaną przez oskarżonego w jego wyjaśnieniach. Zeznania świadka G. K. są całkowicie sprzeczne z zeznaniami świadka W. B., któremu Sąd dał w pełni wiarę oraz dowodami z dokumentów, dlatego Sąd nie dał im wiary.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie przesłuchano również funkcjonariuszy Policji i funkcjonariuszy celnych świadków P. K. /k. 79/, E. K. /k. 78/ oraz M. S. /k. 78-79/. Zeznania powołanych świadków nic nie wniosły do sprawy, gdyż nie pamiętali oni żadnych okoliczności zdarzenia.

Podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły także dowody z dokumentów w postaci: protokołu zatrzymania rzeczy /k. 3-4/, protokołu oględzin rzeczy /k. 5-6/, fotografii /k. 7/, pokwitowania /k. 16/ oraz informacji o karalności /k. 20/. W ocenie Sądu powyższe dowody pozaosobowe ze względu na swój charakter i rzeczowy walor nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz faktu, na którego okoliczność zostały sporządzone oraz ze względu na okoliczności, które same stwierdzały. Żadna ze stron nie kwestionowała przy tym ich zgodności ze stanem faktycznym, zaś Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność. W związku z powyższym uczynił je podstawą dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Oskarżonemu A. M. zarzucono popełnienie czynu określonego w art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks.

Przepis art. 65 kks penalizuje paserstwo wyrobami akcyzowymi objętymi obowiązkiem oznaczania znakiem akcyzy, a wydanymi lub sprowadzonymi do kraju bez należytego znaku akcyzy lub z naruszeniem w ich użyciu celu albo przeznaczenia bądź innego warunku, od którego ustawa zwolniła je od oznaczania tymi znakami. Czyn zabroniony z art. 65 § 1 kks zachodzi wtedy, gdy sprawca nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art. 64 lub art. 73 kks lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby akcyzowe przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu. Paragraf pierwszy omawianego artykułu przewiduje odpowiedzialność za paserstwo akcyzowe umyślne. W paragrafie czwartym omawianego artykułu uregulowano uprzywilejowaną postać paserstwa. Zgodnie z tym paragrafem, jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Pojęcie ustawowego progu zostało uregulowane w art. 53 § 6 kks. W świetle art. 53 § 6 jest to kwota określona w art. 53 § 3 kks, w którym definiuje się pojęcie wykroczenia skarbowego. Ustawowym progiem jest zatem taka wartość przedmiotu czynu (w tym uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności), która nie przekracza 5-krotności wysokości minimalnego miesięcznego wynagrodzenia w czasie jego popełniania. Z kolei minimalne wynagrodzenie zgodnie z § 4 niniejszego artykułu jest to wynagrodzenie za pracę ustalone na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314). Zgodnie z art. 2 ust. 1 niniejszej ustawy wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji. W 2013 roku, zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2012 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2013 r., wynosiło ono 1.600 złotych. Na tej podstawie należało ustalić, iż w 2013 roku ustawowy próg wynosił 8.000 złotych. Mając na uwadze powyższe kwota podatku narażonego na uszczuplenie w wyniku działania oskarżonego nie przekroczyła ustawowego progu.

Przepisy art. 65 kks typizujące paserstwo akcyzowe pozostają w kumulatywnym zbiegu z przepisami art. 91 kks typizującymi paserstwo celne w sytuacji, gdy towar stanowi zarazem przedmiot czynu z art. 86-90 § 1 kks. Zgodnie z art. 91 § 1 kks penalizowane jest nabycie, przechowanie, przewożenie, przesył lub przenoszenie tego towaru oraz pomoc w jego zbyciu, jego przyjęcie oraz pomoc w jego ukryciu. Zgodnie z § 4 niniejszego artykułu, jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

W realiach niniejszej sprawy, stosownie do poczynionych ustaleń faktycznych, Sąd przyjął, iż oskarżony w dacie określonej w zarzucie przechowywał towar akcyzowy pochodzenia niewspólnotowego w postaci 509 paczek papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy. Przedmiotowe papierosy zostały ujawnione na terenie targowiska przy ul. (...) w W..

Nie ulega wątpliwości, że wyroby tytoniowe są towarem podlegającym oznaczeniu znakami skarbowymi akcyzy i towarem podlegającym reglamentacji w obrocie z zagranicą – zgodnie z ustawą z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009, Nr 3, poz. 11) oraz zgodnie z ustawą z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535). Papierosy są również towarem podlegającym opłatom celnym, tj. towarem podlegającym obowiązkowi przedstawienia organowi celnemu do zgłoszenia celnego.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozostawia wątpliwości w zakresie winy A. M., która została udowodniona. W chwili popełnienia czynu oskarżony był człowiekiem dojrzałym życiowo, zdającym sobie sprawę z bezprawności swojego zachowania.

Od strony podmiotowej czyn oskarżonego charakteryzuje wina umyślna. Oskarżony będąc osobą dorosłą, mieszkającą w Polsce, zdawał sobie sprawę, iż posiadany przez niego towar w postaci wyrobów tytoniowych nieoznaczonych polskimi znakami akcyzy został sprowadzony na terytorium Polski bez zgłoszenia celnego lub przedstawienia organowi celnemu oraz, iż nie zostały od tego towaru uiszczone należności podatkowe. Tym samym nie ma wątpliwości, że chciał popełnić czyn zabroniony w rozumieniu art. 4 § 2 kks.

Sąd jako okoliczność łagodzącą odpowiedzialność karną oskarżonego przyjął jego wcześniejszą niekaralność sądową /k. 20/.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu Sąd uznał, iż jest on szkodliwy społecznie. Na taką ocenę wpływ miało działanie oskarżonego charakteryzujące się winą umyślną. Oskarżony był w posiadaniu niewątpliwie dużej ilości wyrobów tytoniowych w postaci 509 paczek papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy. Od zatrzymanego towaru należny podatek akcyzowy wynosił 7141,00 zł, należne cło wynosiło 312,00 zł i należny podatek VAT wynosił 1839,00 zł.

Mając na uwadze stopień zawinienia A. M., społeczną szkodliwość jego czynu oraz jego wcześniejszą karalność, Sąd uznał, iż sprawiedliwą, wyważoną i uwzględniającą elementy przedmiotowe, jak też podmiotowe charakteryzujące czyn oskarżonego, a nadto cele ogólno oraz indywidualno – prewencyjne, jest kara 5.000 złotych grzywny. W sytuacji, gdy maksymalna sankcja za wykroczenie z art. 65 § 1 i 4 kks w zw. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks wynosi obecnie 35.000 zł (art. 48 § 1 kks), wymierzoną oskarżonemu karę trudno uznać za zbyt surową. W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, orzeczona wobec oskarżonego kara grzywny spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara ta jest w pełni adekwatna do stopnia winy sprawcy oraz do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu.

Na mocy art. 49 § 3 kks Sąd orzekł o przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych przechowywanych w magazynie likwidacyjnym Izby Celnej w W. wg pokwitowania numer PL/MF/ (...) zarządzając ich zniszczenie.

Kierując się zasadami słuszności, w myśl art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks, Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zapłaty w całości opłaty oraz kosztów postępowania.

Z tych względów orzeczono, jak w wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE