Sygn. akt II Cz 552/14
Dnia 25 września 2014 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym :
Przewodniczący: SSO Bogumił Goraj (spr.)
Sędziowie: SO Irena Dobosiewicz
SO Wojciech Borodziuk
po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi dłużnika A. G. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy J. K. w sprawie egzekucyjnej Km 16538/13
z wniosku(...)Funduszu (...)z siedzibą w W.
przeciwko A. G.
na skutek zażalenia dłużnika
od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 12 czerwca 2014 r. sygn. akt XII Co 3297/14
postanawia:
1/ odrzucić zażalenie na postanowienie oddalające skargę na zajęcie rachunku bankowego;
2/ oddalić zażalenie na postanowienie oddalające wniosek o umorzenie postępowania.
Na oryginale właściwe podpisy
II Cz 552/14
A. G. wniósł skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy J. K. w sprawie egzekucyjnej Km 16538/13. Skarżył zajęcie konta bankowego i domagał się umorzenia postępowania egzekucyjnego, zawieszenie tego postępowania do czasu rozpoznania skargi oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Twierdził, że mimo, iż komornik wiedział o wyznaczeniu organu do łącznego prowadzenia egzekucji, to zajął jego konto w (...) Banku. Dłużnik zaprzeczył, aby wiedział o kupnie jego długu przez firmę (...) oraz twierdził, że na konto bankowe jest wpłacana część emerytury, a pozostałe wpływy stanowią środki z karty kredytowej. Podniósł, że zajęcie środków pieniężnych zgromadzonych na koncie bakowym pozbawi go środków do życia, co stanowi naruszenie przepisu art.67 Konstytucji RP.
Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zwolnił skarżącego od opłaty od skargi (pkt1) oddalił skargę na zajęcie rachunku bankowego (pkt 2) oraz oddalił wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego (pkt 3). Uzasadniając rozstrzygniecie w części odmawiającej umorzenia postępowania Sąd wskazał, że nie zaszła żadna z przesłanek uzasadniających taką czynność na wniosek dłużnika tj. uchylenie bądź utrata mocy tytułu wykonawczego oraz wadliwe oznaczenie dłużnika w treści tytułu wykonawczego, bądź we wniosku o wszczęcie egzekucji. Dlatego Sąd Rejonowy skargę oddalił.
Zażalenie na to postanowienie (oprócz dotyczącego kosztów sądowych) wniósł dłużnik, który podniósł, że Sąd Rejonowy nie uwzględnił wiedzy jaką posiadał komornik odnośnie windykacji z majątku skarżącego w momencie zajęcia konta bankowego, poziomu uzyskiwanych przez dłużnika dochodów, poziomu zadłużenia dłużnika oraz odnośnie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej. Twierdził, że tym samym zostały naruszone przepisy art. 799 k.p.c., art. 733 § 2 k.p.c., art. 141 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 67 Konstytucji RP. Dlatego domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie skargi.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie na postanowienie w przedmiocie na zajęcia rachunku bankowego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne, a na postanowienie o odmowie umorzenia postępowania jest bezzasadne.
W myśl przepisu art. 767 4 § 1 k.p.c. zażalenie na postanowienie sądu rozstrzygające skargę przysługuje jedynie w przypadkach określonych w ustawie. Żaden z przepisów kodeksu postępowania cywilnego nie dopuszcza skargi na postanowienie sądu oddalające skargę na zajęcie rachunku bankowego. Dlatego Sąd Okręgowy na podstawie przepisów art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. odrzucił zażalenie na punkt drugi zaskarżonego postanowienia.
Z kolei zażalenie na punkt trzeci postanowienia z dnia 12 czerwca 2013 r. jest bezzasadne. Wbrew zarzutom podniesionym w zażaleniu Sąd Rejonowy nie naruszył przepisu art. 733 k.p.c., gdyż dotyczy on postępowania zabezpieczającego. Nie nastąpiło także naruszenie przepisu art. 799 k.p.c. Dłużnik nie wskazał na czym polegało naruszenie tego przepisu. Aby zarzut naruszenia tego przepisu był zasadny, to dłużnik powinien wskazać taki sposób skutecznej egzekucji, który byłby mniej uciążliwy dla niego. Ani w skardze na czynność komornika, ani w zażaleniu dłużnik takiego skutecznego sposobu egzekucji nie podał.
Komornik nie naruszył także przepisu art. 141 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), gdyż egzekucja nie była prowadzona ze świadczenia emerytalnego dłużnika.
Nie został wreszcie naruszony przepis art. 67 Konstytucji RP, gdyż nie jest to przepis, który miałby zastosowanie w postępowaniu egzekucyjnym.
Nie można mówić o naruszeniu przepisów o zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej, gdyż postanowienie z dnia 22 maja 2006 r. dotyczyło egzekucji ze świadczenia emerytalnego, a komornik prowadził egzekucję z rachunku bankowego.
Dlatego Sąd Okręgowy zażalenie na punkt trzeci zaskarżonego postanowienia uznał za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. je oddalił.
Na oryginale właściwe podpisy
Za zgodność z oryginałem