Sygn. akt VIII C 135/14
Dnia 16 września 2014 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu, Wydział VIII Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Grzegorz Kurdziel
Protokolant: Anna Hrydziuszko
po rozpoznaniu w dniu 16 września 2014 r. we Wrocławiu na rozprawie
sprawy z powództwa (...) S.ar.l. z siedzibą w L.
przeciwko B. Ł.
o zapłatę
oddala powództwo.
W pozwie wniesionym w dniu 17 września 2013 r. do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie strona powodowa (...). á r.l. z siedzibą w Luksemburgu wniosła o zasądzenie od pozwanej B. Ł. kwoty 225,36 zł z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia 17 września 2013 do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu według norm.
W uzasadnieniu wskazała, że na podstawie umowy cesji przejęła od CANAL+ (...) S.A. prawa do wierzytelności z tytułu wystawionych not obciążeniowych. Pozwana mimo wezwania nie uregulowała należności w termie 7 dni. W skład dochodzonej pozwem kwoty wchodziło: 200 zł z noty obciążeniowej z dnia 10 września 2012 r. wystawioną tytułem „odszkodowania za niezwrócony terminal SD“oraz 25,36 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty 200 zł, wyliczonych za okres od 25 września 2012 r. do 16 września 2013 r.
Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty w elektroniczym postepowaniu upominawczym wniosła o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie jej kosztami procesu. Podniosła zarzut przedawnienia roszczeń.
Po przekazaniu sprawy do rozpoznania tut. Sądowi Rejonowemu, powódka w piśmie z dnia 8 kwietnia 2014 r. dołączyła notę obciążeniową z dnia 10 września 2012 r. (k.18), zawiadomienie o cesji, umowę ramową cesji wraz z częściowym wykazem wierzytelności. W piśmie procesowym z dnia 6 sierpnia 2014 r. strona powodowa wyjaśniła, iż nota księgowa została wystawiona przez CANAL+ (...) Sp. z o.o. z tytułu niezwrócenia w terminie sprzętu, tj. karty elektronicznej umożliwiającej pozwanej odbiór programów, będącej własnością wuystawcy noty. Podała także, że na podstawie regulaminu umowy o abonament pozwana była zobowiązana do zwrotu sprzętu w terminie jednego miesiąca od dnia rozwiązania umowy. W wypadku nie zwrócenia sprzętu w terminie operator mógł nałożyć karę umowną w wysokości 200 zł.
W piśmie z dnia 8 września 2014 r. strona powodwa podniosła, iż wniesienie sprawy do Sądu w dniu 17 września 2013 r. przerwało bieg przedawnienia.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie wobec bierności strony powodowej po podniesieniu przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia.
Przy bezsporności okoliczności związania poprzednika prawnego strony powodowej z pozwaną umową o abonament, należy stwierdzić, iż strona powodowa nie przedstawiła Sądowi tejże umowy ani regulaminu, na który się powoływała. Twierdzenia strony powodowej zawarte w pismach procesowych po podniesieniu zarzutu przedawnienia roszczeń nie były wystarczające do uwzględnienia gołosłownego twierdzenia, jakoby wniesienie sprawy do Sądu przerwało bieg przedawnienia.
Zgodnie z przepisem art. 3 k.p.c., strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dokonywać czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami, dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody.
W świetle powołanego przepisu, na stronie powodowej spoczywa ciężar wykazania okoliczności wpływających na ocenę kwestii wymagalności roszczeń i możliwości ich skutecznego dochodzenia przed sądem w kontekście przepisów o przedawnieniu – wobec podniesionego zarzutu przedawnienia.
W szczególności należy stwierdzić, iż nieprzedstawienie przez powódkę umowy i regulaminu, wyznaczających treść stosunku prawnego łączącego strony umowy o abonament uniemożliwiło niewątpliwe ustalenie charakteru zobowiązania z tytułu kary umownej. Brak wykazania, aby strony uzgodniły termin płatności takiego świadczenia, prowadzić musiał do przyjęcia założenia o jego bezterminowym charakterze. Stąd strona powodowa powinna wykazać, kiedy zaistniały podstawy do wystawienia noty obciążeniowej. Skoro bowiem wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie (art. 120 § 1 k.c.)
N. podkreślić, że strona powodowa w reakcji na znany jej zarzut przedawnienia, nie podała daty wygaśnięcia umowy o abonament. Uniemożliwiło to ustalenie, od kiedy powinien być liczony miesięczny termin do zwrotu sprzętu, z upływem którego operator mógł w najwcześniejszym terminie sformułować wezwanie do zapłaty kary umownej.
Wobec powyższego powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.