Sygn. akt VU 221/15
Dnia 10 marca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR(del.) M. Foltyn-Banaszczyk
Protokolant: asyst. sędz. M. Marut- Czapla
po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 roku w Piotrkowie Tryb.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy P. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..
o prawo do renty rodzinnej
postanawia:
odrzucić odwołanie.
Decyzją z dnia 23 grudnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. odmówił wnioskodawcy- P. C. przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłym w dniu 31 lipca 2014 roku ojcu –S. C. .
Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 23 grudnia 2014 roku, w którym orzeczono, że całkowita niezdolność do pracy zmarłego S. C. powstała w dniu 31 lipca 2014 roku, natomiast częściowa niezdolność do pracy po dniu 14 listopada 2003 roku.
Powyższe orzeczenie przesłane pod wskazany adres odebrała w dniu 29 grudnia 2014 roku matka wnioskodawcy A. C. (poświadczenie k. 48 verte w aktach organu rentowego), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.
Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 9 lutego 2015 roku ( k.2-3 akt sprawy) wniósł odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.
Z akt sprawy wynika bezspornie, że wnioskodawca P. C. nie wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 23 grudnia 2014 roku, mimo, że w dniu 29 grudnia 2014 roku odpis orzeczenia odebrała matka wnioskodawcy, potwierdzając ten fakt własnoręcznym podpisem (k.48 verte akt ZUS). Doręczone orzeczenie zawierało pouczenie o sposobie i terminie zaskarżenia.
Dopiero w dniu 9 lutego 2015 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wnioskodawca wniósł bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS tj. daty powstania niezdolności S. C. do pracy. Kwestionując decyzję, którą odmówiono wnioskodawcy prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu, wnioskodawca w istocie kwestionuje również przedmiotowe orzeczenie (por. SN w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).
Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.