UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 17 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na podstawie art. 83 ust. 1 w związku z art. 38 ust. 1, art. 6 ust. 1, pkt 5 oraz art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 1442 ze zm.) stwierdził, że ubezpieczona D. P. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, i wypadkowemu oraz dobrowolnie chorobowemu od 15 października 2013r. w uzasadnieniu wskazano, iż ZUS w konsekwencji powyższego odmówił wypłaty zasiłku macierzyńskiego za okres od 24.03.2014r. do 23.05.2015r., w kwocie 18.224,64 zł.

ZUS zakwestionował ważność umów zlecenia o opiekę nad czworgiem dzieci, zawartych przez ubezpieczoną w stanie zaawansowanej ciąży, wskazując iż posiada ona jedynie wykształcenie ogólnokształcące, nie spełniła wymogów określonych w art. 39 ustawy z 3.02.2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do 3 lat (Dz. U. z 2013r. poz. 1457), nie złożyła dokumentów podatkowych w US w G., opieka wykonywana była w domu jej rodziców a matki powierzonych jej opiece dzieci nie pracowały, tym samym ZUS uznał, iż umowy zawierane w ramach działalności ubezpieczonej noszą cechy pozorności.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła D. P., domagając się jej zmiany poprzez stwierdzenie, iż w okresie od dnia 20 czerwca 2013r. podlegała pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu. W uzasadnieniu wskazała, iż matki powierzonych jej opiece dzieci rzeczywiście są osobami niepracującymi, lecz w czasie opieki uczestniczyły w szkoleniu organizowanym przez PUP w G., zapewniającym im stypendium w wymiarze 120% zasiłku i częściową refundację kosztów opieki nad dziećmi do lat 7. Dalej odwołująca wywodziła, iż nie sprawowała dziennej opieki w rozumieniu art. 36 wyżej cytowanej ustawy, jak sugeruje ZUS, a rzeczywiście pozostawała w bezpośredniej współpracy z rodzicami dzieci, zatem charakter jej działalności określa art. 50 pkt 1 ww. ustawy, tj. wykonywanie opieki przez nianię, której ustawa nie stawia żadnych ograniczeń w kwestii wykształcenia, kwalifikacji, a jedynym wymaganiem jest obowiązek badań sanitarno-epidemiologicznych. Odnośnie braku zeznań podatkowych, odwołująca wskazała iż rozliczeniem jej działalności zajmuje się biuro rachunkowe, przedkładając umowę o współpracę z 15.10.2013r., a w analizowany przez ZUS okresie nie była zobowiązana do składania jakichkolwiek deklaracji podatkowych, zaś jednym wymaganym przepisami prawa dokumentem było zeznanie podatkowe PIT-36, którego termin złożenia upływał z dniem 30.04.2014r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu dodał, iż ubezpieczona nie wykazała, ze rodzice opłacali za nią składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne,

Sąd ustalił, co następuje:

D. P. 15 października 2013r. rozpoczęła prowadzenie działalności pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowe (...) D. P. z siedzibą w G. przy ul. (...), tj. w miejscu zamieszkania. Przedmiotem działalności jest opieka dzienna nad dziećmi. D. P. dokonała w ZUS zgłoszenia od 1.11.2013r. do ubezpieczeń tytułu prowadzenia działalności i do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego oraz zgłoszenia działalności w Urzędzie Skarbowym, Z badań profilaktycznych przeprowadzonych w czerwcu 2012r., ważnych do lipca 2014r. wynika, iż u odwołującej nie stwierdzono pałeczek salmonelli.

Zamiar rozpoczęcia działalności w zakresie świadczenia usług opieki nad dziećmi wynikał z zainteresowań odwołującej zgodnych z kierunkiem kształcenia. W czerwcu 2013r. ukończyła ona bowiem VIIII Liceum Ogólnokształcące (profil integracyjno-ogólny z elementami psychologii) i kontynuowała pobieranie nauki w rocznej szkole policealnej w kierunku psychologia/opieka psychopedagogiczna. Natomiast w 2014r. odwołująca rozpoczęła studia na kierunku pedagogika ze specjalizację pedagogika wczesnoszkolna.

W ramach założonej działalności, odwołująca zawarła cztery umowy zlecenia , których przedmiotem była opieka nad trojgiem dzieci, sprawowana w godzinach od 8:00 do 17:00 w G. przy ul. (...). Z P. S. zawarła dwie umowy z daty 15 października i 1 grudnia 2013r., celem sprawowania opieki nad 1-roczną Z. H.. Obowiązkami zleceniobiorcy określonymi w umowach było: zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu powierzonego dziecka, zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, uprowadzenia zajęć opiekuńczo-wychowawczych, higieniczne przygotowywanie posiłków i zapewnienie dziecku pobytu na świeżym powietrzu, Dalej w umowach zastrzeżono, iż usługi świadczone będą przez okres co najmniej 9 godzin przez dziennego opiekuna. Z tytułu wykonywanych czynności wynagrodzenie w umowie zostało określone według stawki godzinowej 10 zł brutto za każdą godzinę faktycznej opieki na podstawie listy – rozliczenia godzinowego, w oparciu o które następnie będzie wypłacane raz w miesiącu wynagrodzenie w gotówce z dołu. Odwołująca zawarła trzy umowy zlecenia na okres do 29 listopada 2013r.: dwie z daty 15 października 2013r., z S. R. (opieka nad 1-rocznym dzieckiem A. P.) i P. S. (opiek nad 1-rocznym dzieckiem Z. H.), a z S. Ż. w dniu 4 listopada 2013r.(opieka nad 4-letnim dzieckiem M. B.). Ze zleceniodawcą P. S. odwołująca zawarła jeszcze jedną umowę na okres od 1 grudnia 2013r. do 30 stycznia 2014r. Odwołująca otrzymała wynagrodzenie w wysokości:

- po 630 zł za miesiące październik i listopad 2013r. i 540 zł za grudzień 2013r. - w wykonaniu umów z P. S.

- 540zł za miesiąc listopad 2013r. – w wykonaniu umowy z S. Ż.

- 540 zł za miesiąc październik 2013r. i 500 zł za listopad 2013r. w wykonaniu umowy z S. R.

D. P. dokonała nadto zakupów na rachunek przedsiębiorstwa usługowego w listopadzie i grudniu 2013r.: pampersów (4 sztuki), wanienki, łóżeczka, produktów spożywczych (owoce, serki, soki, wędlina, mleko).

Powodem dla którego zleceniobiorcy – matki zawierały z odwołującą umowy opieki, powierzając jej swoje dzieci był fakt uczestnictwa w szkoleniu (...) organizowanym przez Urząd Pracy w G. w terminie od 2.10.2013r. do 29.11.2013r. Szkolenie to obejmowało 320 godzin zajęć edukacyjnych i odbywało się do poniedziałku do piątku w godzinach do 8:00 do 16:00. Z tytułu uczestnictwa w szkoleniu, matki które zawarły z odwołującą umowy uzyskały, po wcześniejszym przedłożeniu umów zleceń, zwrot kosztów opieki nad dzieckiem, odpowiednio w wysokości : 411,80 (miesiąc październik 2013r.) i 398,07 (miesiąc listopad 2013r.). Informację o prowadzonej przez odwołująca działalności i o możliwości sprawowania przez nią opieki, matki –zleceniobiorcy uzyskały bezpośrednio na szkoleniu od matki odwołującej - K. P. (1), która umożliwiła kontakt między córką a uczestniczkami kursu, widząc jak matki nie mogąc zapewnić dzieciom opieki przyprowadzały je na kurs.

Sąd ustalił, iż D. P. faktycznie sprawowała opiekę nad powierzonymi jej opiece dziećmi, przez okres przeciętnie od 3 do 8 godzin dziennie, w zależności od godzin rozpoczęcia i zakończenia kursu w UP czy możliwości wcześniejszego odebrania dzieci przez inne osoby trzecie, np. babcie. Z P. S. odwołująca zawarła kolejną umowę na okres grudnia 2013r., gdyż znalazła ona zatrudnienie bezpośrednio po kursie w sklepie znajdującym się w pobliżu miejsca zamieszkania odwołującej, które stanowiło jednocześnie miejsce sprawowania opieki. O tym, że opieka nad dziećmi wykonywana była w domu rodzinnym odwołującej zadecydowały strony umowy, z uwagi na dobre warunki mieszkaniowe – duży salon z wyizolowanym miejscem do sprawowania opieki, gdzie znajdował się koc i zabawki dla dzieci. Matki dzieci przygotowywały dla nich wcześniej posiłki, które przekazywały odwołującej przywożąc do niej dzieci, lecz również zdarzało się, w stosunku do podopiecznych – Z. i A., że odwołująca samodzielnie szykowała im posiłki.

Odwołująca mogła wykonywać prace niani, pomimo iż znajdowała się w 4-5 miesiącu ciąży, gdyż ciąża przebiegała prawidłowo, nadto pozostawała ona pod kierunkiem lekarza ginekologa, który dopiero w styczniu 2014r. zadecydował o konieczności przerwania pracy. Odwołującej za okres od 20 stycznia 2014r. do 23 marca 2014r., tj., do dnia urodzenia dziecka został wypłacony zasiłek chorobowy w kwocie łącznej 18.224,64 zł.

W związku z wnioskiem o wypłacenie zasiłku, organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające, wynikiem którego była wydana decyzja z dnia 17 kwietnia 2014r., mocą której odmówiono odwołującej wypłaty zasiłku macierzyńskiego za okres od 24.03.2014r.-23.03.2015r.

Ubezpieczona nie zawiesiła działalności gospodarczej, po zakończeniu pobierania zasiłku planuje kontynuować pracę w charakterze niani w ramach prowadzonej działalności.

Powyższy stan faktyczny ustalił Sąd na podstawie akt ZUS, w tym : umów zleceń o sprawowanie opieki nad dzieckiem, kserokopii faktur dokonanych zakupów, rachunków za opiekę nad dziećmi, pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia 14.04.2014r.; kserokopii suplementu o tematyce zajęć szkolenia „Profesjonalny sprzedawca” (k. 9 a.s.) i harmonogramu tego szkolenia (k. 22 a.s.), badania lekarskiego (k. 10 a.s.), oryginału umowy P. S. z UP o sfinansowanie kosztów opieki nad dzieckiem z tytułu odbywania szkolenia oraz potwierdzenia dokonania przelewu na rzecz ww. z rachunku PUP ( koperta k. 52 a.s.), pisma PUP w G. z dnai 4.11.2014r. odnośnie uczestnictwa w szkoleniu i zwrotu kosztów opieki nad dzieckiem (k. 62 a.s.); zeznań świadków : P. S., K. P. (2), J. P., K. P. (1), D. L. (nagranie rozprawy z dnia 28.10.2014., płyta k. 56 a.s.) świadka S. R. i wyjaśnień odwołującej (nagranie rozprawy z dnia 9 grudnia 2014r. płyta k. 66 a.s.).

Sąd, w całości dał wiarę zeznaniom świadków oraz wyjaśnieniom odwołującej, ponieważ były one spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniały, nadto znalazły odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym, przedstawiając łącznie rzeczywiste przyczyny rozpoczęcia przez odwołującą prowadzenia działalności gospodarczej, okoliczności zawarcia umów zleceń i przebiegu wykonywania opieki nad powierzonymi dziećmi. Świadkowie : K. P. (2), J. P. i D. L., posiadały rozeznanie i wiedzę co do wykonywania przez odwołującą opieki nad co najmniej jednym dzieckiem – Z., gdyż pozostawały w bliskich kontaktach koleżeńskich z odwołującą, odwiedzały ją w jej miejscu zamieszkania w spornym okresie, będąc świadkiem opieki odwołującej nad dzieckiem, a nawet poznały matkę dziecka. Dodatkowo same zleceniodawczynie – matki dzieci posiadały wiedzę, iż pod opieką odwołującej znajdują się także dzieci innych uczestniczek szkolenia.

Zgromadzony materiał był wystarczający i kompletny do poczynienia ustaleń faktycznych i rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie D. P. zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż ZUS zgodnie z art. 83 ust. 1 u.s.u.s. ma uprawnienie do prowadzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie prawidłowości zgłaszania i przebiegu ubezpieczeń społecznych, co jednoznacznie sprowadza się do badania rzeczywistej treści tytułu podlegania tym ubezpieczeniom (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2012r. III AUa 1539/11).

Obowiązek ubezpieczenia społecznego osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą uregulowany został przepisami ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U z 2009r., Nr 205, poz. 1585 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają obowiązkowi ubezpieczenia emerytalnego i rentowego, zaś stosownie do treści art. 12 tej ustawy również do ubezpieczenia wypadkowego. Nadto na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlegają bobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu ( art. 11 ust. 2).

Przymus ubezpieczenia w myśl art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy dotyczy osób prowadzących działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 13 pkt 4).

Odwołująca D. P. od 15 października 2013r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz.U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.).

Działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy jest to działalność zarobkowa wymieniona w tych przepisach, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane w art. 2 ustawy o s.d.g. ). Zgodnie z poglądem utrwalonym w orzecznictwie, okresem ubezpieczenia osób prowadzących działalność gospodarczą jest przypadający w okresie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia okres rzeczywistego prowadzenia tejże działalności (vide: wyrok SN z dnia 14 kwietnia 1999 r., II UKN 570/98, publik. OSNAPiUS z 2000 r. Nr 13, poz. 518; wyrok SN z dnia 31 marca 2000 r., II UKN 257/99, publik. OSNAPiUS z 2001 r. Nr 18 poz. 564). W razie, gdy nie doszło do rozpoczęcia działalności albo wystąpiły przeszkody uniemożliwiające jej prowadzenie, obowiązek ubezpieczenia nie występuje.

Sam wpis do ewidencji działalności gospodarczej (zarejestrowanie) ma charakter deklaratoryjny. Istnienie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie przesądza o faktycznym prowadzeniu tej działalności, ale prowadzi do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji jest traktowana jako prowadząca działalność gospodarczą. Domniemanie to może być obalone (por. wyrok SN z dnia 14 września 2007r., III UK 35/07, LEX nr 483284, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 marca 2006r., III AUa 2850/04, LEX nr 217125). „Określenie przez samego przedsiębiorcę daty rozpoczęcia działalności gospodarczej wpisywanej do ewidencji powoduje istnienie domniemania faktycznego, że z tą datą działalność gospodarcza została podjęta i jest prowadzona aż do czasu jej wykreślenia z ewidencji. "Domniemanie faktyczne ma znaczenie dowodowe i może być obalone, co oznacza, iż czasookres prowadzenia działalności gospodarczej wynikającego z wpisu do ewidencji może być korygowany, lecz czynność ta musi być powiązana z wynikami postępowania dowodowego” (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 stycznia 2009r., (...) SA/Wa (...), LEX nr 489317).

Podkreślić należy, iż przy ocenie podjęcia czynności zmierzających bezpośrednio do rozpoczęcia jej wykonywania lub definitywnego zaprzestania znaczenie ma wola prowadzenia takiej działalności, wyrażana już w wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zaistnienia czynności gospodarczych należących do zakresu tej działalności. (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2005 r.I UK 80/05).

W sprawie spornym była okoliczność, czy odwołująca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu, albowiem organ rentowy uznał, iż umowy cywilnoprawne zawierane przez odwołującą w ramach prowadzonej działalności noszą znamiona pozorności, w konsekwencji zaskarżoną decyzją stwierdził niepodleganie ubezpieczonej ww. ubezpieczeniom.

Stanowisko organu rentowego, w świetle wyników przeprowadzonego postępowania dowodowego, okazało się niesłuszne. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, biorąc pod uwagę zeznania trzech bezpośrednich świadków opieki sprawowanej przez odwołującą w miejscu jej zamieszkania, zeznania świadków- zleceniodawców, matek dzieci, faktyczne ich uczestnictwo w szkoleniu organizowanym przez UP w okresie obowiązywania umów zlecenia oraz potwierdzenia wypłaty refundacji kosztów opieki and dziećmi. Sąd nie dostrzega zatem żadnych podstaw do podważenia faktycznego przebiegu działalności prowadzonej przez ubezpieczoną. Tym bardziej, iż prawidłowo przebiegająca ciąża ubezpieczonej, zdaniem Sadu, nie może być uznana za przeszkodę do skutecznego rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, zwłaszcza jeśli działalność ta nie wymaga znacznego wysiłku fizycznego oraz pozwala na ustalenie elastycznych godzin wykonywania usług, a nawet świadczenie pracy we własnym domu. Samo rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w okresie ciąży, nie jest w żadnym zakresie sprzeczne z prawem. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia z dnia 13 marca 2013 r., III AUa 1542/12). Na uwadze należy mieć także fakt, iż ubezpieczona nie zawiesiła prowadzenia działalności, w jej zamiarze nie pozostaje również zaprzestanie prowadzenia działalności i wykreślenie wpisu z rejestru. Świadczy o tym także fakt, iż ubezpieczona podjęła studia w kierunku pedagogika, specjalizacja pedagogika wczesnoszkolna.

Zgodnie z ugruntowanym w tej mierze stanowiskiem Sądu Najwyższego, prowadzenie działalności gospodarczej obejmuje zarówno okresy faktycznego wykonywania usług, jak też okresy wykonywania innych czynności związanych z działalnością - takie jak poszukiwanie nowych klientów, utrzymywanie firmowego konta, wynajmowanie pomieszczeń, w których prowadzone mogą być czynności związane z działalnością, zamieszczanie ogłoszeń w prasie, załatwianie spraw urzędowych. Rozpoczęcia i zakończenia działalności gospodarczej i jej zaprzestania nie można utożsamiać tylko z konkretnymi transakcjami w ramach świadczonych usług, bo oczekiwanie na klienta, pozostawianie w gotowości do świadczenia usług jest także prowadzeniem działalności gospodarczej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w postanowieniu z dnia 17 lipca 2003 r., II UK 111/03, w którym Sąd Najwyższy wskazał, iż faktyczne niewykonywanie działalności gospodarczej w czasie oczekiwania na kolejne zamówienie lub w czasie ich poszukiwania, nie oznacza zaprzestania prowadzenia takiej działalności i nie powoduje uchylenia obowiązku ubezpieczenia społecznego. W działalności gospodarczej są bowiem okresy aktywności zawodowej oraz okresy wyczekiwania na kolejne transakcje lub zamówienia, bądź poszukiwania zbytu na swoje usługi, czy też okresy remontów, napraw urządzeń, za pomocą których prowadzi się działalność gospodarczą. Wnioskodawca sam dysponuje czasem przeznaczonym na wykonywanie działalności i może go wykorzystać na bezpośrednie świadczenie usług, na czynności pomocnicze, wreszcie może swój czas wykorzystać na sprawy prywatne (leczenie, sprawy rodzinne, urlop, rozwój kariery zawodowej, itp.), sam też sobie wyznacza zadania i je realizuje na własne ryzyko i odpowiedzialność.

Oceniając rzeczywisty przebieg prowadzonej działalności, ZUS kierując się sklasyfikowaniem przedmiotu działalności według kodu (...) określonym w rejestrze (...) jako opieka dzienna nad dzieckiem, odwołał się do wymagań stawianych opiekunom dziennym w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2013r., poz. 1457 j.t. ). Nie było to jednak zasadne, gdyż oczywistym jest, co w sprawie było z resztą bezsporne, że działalność odwołującej w żaden sposób nie odpowiadała formom opieki nad dziećmi do lat 3 określonymi tą ustawą. Nie prowadziła działalności w formie żłobka czy klubu dziecięcego, co wymaga dokonania wpisu do rejestru prowadzonego przez wójta, burmistrza lub prezydenta, nie była ani dziennym opiekunem, opisanym w rozdziale 4 ww. ustawy, ani nianią, określoną w rozdziale następnym. Sąd bowiem rozróżnia sytuację, gdy niania, zgodnie z tą ustawą jako osoba fizyczna sprawuje opiekę nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia, na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, tj. "umowy uaktywniającej" i wówczas podlega zasadom opłacania składek ustalonym w art. 51 tejże ustawy, a sytuację, gdy osoba fizyczna w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje działalność polegającą na opiece nad dziećmi na podstawie umów zleceń z matkami i wówczas podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych dotyczących osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. W niniejszej sprawie zachodziła druga z opisanych sytuacji, a na ubezpieczonej ciążył jedynie obowiązek wykazania, zgodnie z art. 6 k.c. rzeczywistego prowadzenia działalności gospodarczej, który to jest okresem podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, a dobrowolnie chorobowemu, jako że z faktu tego wywodziła skutki prawne. W ocenie Sądu ubezpieczona udowodniła, iż faktycznie prowadziła taką działalność, przygotowując się do prowadzenia działalności, prowadząc i następnie osiągając dochód. Nie neguje tego faktu zaistnienie sprzyjających dla odwołującej okoliczności w czasie zakładania przez nią działalności, a to, zorganizowanie przez matkę dowołującej potencjalnych klientów – zleceniobiorców na szkoleniu organizowanym przez PUP, co odpowiada charakterowi działalności odwołującej. Co więcej potwierdzenie uczestnictwa w tym szkoleniu matek współpracujących z odwołującą i zwrócenie im kosztów poniesionych na opiekę nad dzieckiem w tym okresie, stanowi najlepszy dowód konieczności zawarcia omawianych umów zleceń i powierzenia dzieci pod opiekę odwołującej.

Przedłożone zaś przez odwołująca już w trakcie postępowania przed organem rentowym faktury i rachunki za opiekę nad dziećmi, poniesione koszty związane z kupnem produktów spożywczych czy innych materiałów podkreślają brak znamion pozorności rzeczonych umów zlecenia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż zaskarżona decyzja nie była prawidłowa, i w konsekwencji na mocy powołanych przepisów i art. 477¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

(-)SSO Jolanta Łanowy

Przewodniczący:	SSO Jolanta Łanowy
Protokolant:	Małgorzata Skirło

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE