sygn. akt III K 31/15
Dnia 13 kwietnia 2015 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO Mariusz Kurowski
Protokolant: Paulina Stachurska
w obecności prokuratora: Bożeny Romańczuk
po rozpoznaniu dnia 13.04.2015 r. sprawy
M. S. (1), ur. (...) w B., syna J. i E.
Skazanego prawomocnymi wyrokami:
1. Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 16 maja 1997 r. sprawie o sygn. akt III K 267/96 za przestępstwo popełnione w dniu 30.07.1996 r. z art. 210 § 2 d k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 600 (sześciuset) złotych.
2. Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29 listopada 2004 r. w sprawie o sygn. akt II K 129/04 za 4 przestępstwa popełnione:
a) w dniu 25.09.2000r. z art. 286 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
b) w dniu 7.10.2001 r. z art. 190 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,
c) w dniu 13.01.2001 r. z art. 263 § 2 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności
d) w dniu 15.01.2001 r. z art. 190 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono łączną karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.
3. Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 29 grudnia 2006 r. sprawie o sygn. akt V K 1738/06, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt X Ka. 236/07 za popełnione w dniu 6.05.2005 r. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat, na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano do zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 3.000 złotych, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz obciążono skazanego kosztami sądowymi. Postanowieniem z dnia 8.10.2000 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w sprawie o sygn. akt V K 805/10 zarządził wykonania kary.
4. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia z dnia 26 sierpnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt V K 1339/06 za 3 przestępstwa popełnione
w dniu 30.07.2002 r.:
a) z art. 275 § k.k. na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności
b) z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., gdzie na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono ma karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
c) z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono mu łączną karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego z ponoszenia kosztów sądowych.
5. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1330/06, zmienionego Wyrokiem Sądu Okręgowego dla Warszawy Pragi w Warszawie z dnia 25.02.2010 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 1366/09 za 6 przestępstw popełnionych:
a) w okresie od końca czerwca 2001 r. do 6 lipca 2001 r. z art. 286 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.
b) w dniach 6 - 7 .09.2001 r. na podstawie art. 270 § 1 k.k. na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
c) w miesiącu sierpniu 2001 r. z art. 284 § 2 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.
d) w okresie od czerwca do 10 lipca 2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.
e) w okresie od 10 lipca 2001 r. do 14.08.2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
f) w miesiącu lipcu 2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczono łączną karę 3 (trzech) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody wobec jednej pokrzywdzonej, zasądzono wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
6. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie z dnia 13 lipca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1015/09 za dwa przestępstwa popełnione:
a) w dniu 7.02.2006 r. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., gdzie na podstawie art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności
b) w dniu 26.04.2997 r. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono łączną karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono obowiązek naprawienia szkody, rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
7. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia z dnia 14 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 41 /11 za przestępstwo popełnione w dniu 1.10.2007 r. z art. 191 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego z ponoszenia kosztów sądowych
8. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 25 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt III K 998/12 za przestępstwo popełnione w dniach 27-28.11. 2010 r. z art. 286 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeczono nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych
9. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt XIV K 929/12 za przestępstwo popełnione w okresie od miesiąca kwietnia 2010 r. do listopada 2011 r. z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych
10. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt XIV K 1248/10 za przestępstwo popełnione w okresie od miesiąca czerwca 2007 r. do miesiąca kwietnia 2008 r. z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
I. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy skazanemu M. S. (1) karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w sprawie o sygn. akt V. K. 1738/06 (punkt 3) z karą jednostkową 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV. K. 1015/09 za przestępstwo popełnione w dniu 07.02.2006 r. (punkt 6a) i orzeka wobec skazanego łączną karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.
II. W pozostałej części wyroki podlegające łączeniu (opisane w punktach 3 i 6) pozostawia do odrębnego wykonania.
III. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy skazanemu M. S. (1) karę jednostkową 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV.K. 1015/09 za przestępstwo popełnione w dniu 26.04.2007 r. (pkt 6b) z karami pozbawienia wolności orzeczonymi wyrokami: Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w sprawie o sygn. akt II. K. 41 /11 (pkt 7), Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt III. K. 998/12 (pkt 8), Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt XIV. K. 929/12 (pkt 9), Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt XIV. K. 1248/10 (pkt 10) i orzeka wobec skazanego łączną karę 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.
IV. W pozostałej części wyroki podlegające łączeniu (opisane w punktach 6, 7, 8, 9, 10) pozostawia do odrębnego wykonania.
V. Na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w zakresie połączenia kar orzeczonych wyrokami: Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku w sprawie o sygn. akt III. K. 267/96 (pkt 1), Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie o sygn. akt II. K 129/04 (pkt 2), Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w sprawie o sygn. akt V. K. 1339/06 (pkt 4) i Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV. K. 1330/06 (pkt 5) umarza. Kosztami procesu w tej części obciąża Skarb Państwa.
VI. Na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu M. S. (1) na poczet łącznej kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I-szym okres dotychczas odbytej kary jednostkowej podlegającej łączeniu ze sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia o sygn. akt V.K. 1738/06 tj. od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia 26 listopada 2013 r.
VII. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. wynagrodzenie za obronę z urzędu w kwocie 147, 60 (stu czterdziestu siedmiu 60/100) złotych, w tym 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych podatku VAT od tej kwoty.
VIII. Zwalnia skazanego od ponoszenia pozostałych kosztów sądowych.
Sygn. akt III K 31/15
M. S. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:
11. Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 16 maja 1997 r. sprawie o sygn. akt III. K. 267/96 za przestępstwo popełnione w dniu 30.07.1996 r. z art. 210 § 2 d k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 600 (sześciuset) złotych.
12. Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29 listopada 2004 r. w sprawie o sygn. akt II. K. 129/04 za 4 przestępstwa popełnione:
a) w dniu 25.09.2000r. z art. 286 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
b) w dniu 7.10.2001 r. z art. 190 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,
c) w dniu 13.01.2001 r. z art. 263 § 2 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności
d) w dniu 15.01.2001 r. z art. 190 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono łączną karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.
13. Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 29 grudnia 2006 r. sprawie o sygn. akt V.K. 1738/06, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt X Ka. 236/07 za popełnione w dniu 6.05.2005 r. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat. Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat, na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano do zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 3.000 złotych, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz obciążono skazanego kosztami sądowymi. Postanowieniem z dnia 8.10.2000 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w sprawie o sygn. akt V K 805/10 zarządził wykonanie kary.
14. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia z dnia 26 sierpnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt V.K. 1339/06 za 3 przestępstwa popełnione
w dniu 30.07.2002 r.:
a) z art. 275 § k.k. na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności
b) z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., gdzie na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono ma karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
c) z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono mu łączną karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego z ponoszenia kosztów sądowych.
15. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV.K.1330/06, zmienionego Wyrokiem Sądu Okręgowego dla Warszawy Pragi w Warszawie z dnia 25.02.2010 r. w sprawie o sygn. akt VI. Ka. 1366/09 za 6 przestępstw popełnionych:
a) w okresie od końca czerwca 2001 r. do 6 lipca 2001 r. z art. 286 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.
b) w dniach 6 - 7 .09.2001 r. na podstawie art. 270 § 1 k.k. na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
c) w miesiącu sierpniu 2001 r. z art. 284 § 2 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.
d) w okresie od czerwca do 10 lipca 2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.
e) w okresie od 10 lipca 2001 r. do 14.08.2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
f) w miesiącu lipcu 2001 r. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczono łączną karę 3 (trzech) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody wobec jednej pokrzywdzonej, zasądzono wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
16. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie z dnia 13 lipca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV.K.1015/09 za dwa przestępstwa popełnione:
a) w dniu 7.02.2006 r. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., gdzie na podstawie art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności
b) w dniu 26.04.2997 r. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności
gdzie na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierzono łączną karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono obowiązek naprawienia szkody, rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
17. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia z dnia 14 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II.K.41/11 za przestępstwo popełnione w dniu 1.10.2007 r. z art. 191 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono skazanego z ponoszenia kosztów sądowych
18. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 25 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt III.K.998/12 za przestępstwo popełnione w dniach 27-28.11. 2010 r. z art. 286 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeczono nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych
19. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt XIV.K.929/12 za przestępstwo popełnione w okresie od miesiąca kwietnia 2010 r. do listopada 2011 r. z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych
20. Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt XIV.K.1248/10 za przestępstwo popełnione w okresie od miesiąca czerwca 2007 r. do miesiąca kwietnia 2008 r. z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
Wyrokiem łącznym z dnia 24.04.2012 roku w sprawie o sygn. akt III.K. 187/10 Sąd Okręgowy w Białymstoku na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączył skazanemu M. S. (1) kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie II.K. 129/04, Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w sprawie V. K.1339/06 oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w sprawie IV.K. 1330/06 i orzekł wobec niego karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności.
W dniu 22.08.2014 roku skazany M. S. (1) złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego wszystkie zapadłe wobec niego wyroki przy zastosowaniu zasady absorpcji.
Sąd zważył, co następuje:
Wniosek skazanego co do zasady zasługiwał na uwzględnienie, lecz nie sposób podzielić zawartych w nim sugestii donoszących się do sposobu zasady, na podstawie której owe kary miały by zostać połączone.
Stosownie do treści art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się, jeżeli zachodzą warunki do wymierzenia kary łącznej, określone w art. 85 k.k. Z jego treści wynika, iż Sąd wymierza karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok skazujący za którekolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Innymi słowy, w myśl wskazanego przepisu art. 85 k.k., kara łączna w wyroku łącznym może objąć tego samego rodzaju kary jednostkowe orzeczone poszczególnymi wyrokami, które zostały wymierzone za przestępstwa popełnione przed wydaniem pierwszego chronologicznie wyroku ( tak: mająca moc zasady prawnej uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. I KZP 36/2004 OSNKW 2005/2 poz. 13).
Wobec M. S. (1) zapadło jedenaście wyroków skazujących. Pierwszym chronologicznie wyrokiem w rozumieniu kodeksu karnego był wyrok w sprawie o sygn. akt II.K. 129/04 z dnia 29.11.2004 roku. Analiza dat czynów i dat orzeczeń zapadłych w pozostałych sprawach wskazuje, iż czyny objęte wyrokiem w sprawach o sygn. V.K.1339/06 oraz IV.K.1330/06 wchodzą w pierwszy zbieg realny z ww. pierwszym chronologicznie wyrokiem. Jednakże w zakresie połączenia tych kar węzłem kary łącznej rozstrzygnął już Sąd Okręgowy w Białymstoku w wyroku łącznym z dnia 24.04.2012 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt III.K.187/10 orzekając karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności. Z uwagi na powyższe Sąd w tym zakresie umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, skoro o połączeniu węzłem kary łącznej kar jednostkowych wymierzonych za wyżej wymienione czyny, wchodzące w niniejszy zbieg realny już prawomocnie rozstrzygnięto i nie zaistniały w tym zakresie jakiekolwiek nowe okoliczności uzasadniające orzeczenia nowej kary łącznej.
W tej sytuacji kolejnym chronologicznie pierwszym w rozumieniu prawa karnego wyrokiem jest wyrok z dnia 29.12.2006 r. w sprawie o sygn. akt V.K. 1738/06. Analiza dat czynów i dat orzeczeń zapadłych w pozostałych sprawach niepołączonych wyrokiem łącznym wskazuje, iż pierwszy czyn ze sprawy IV.K.1015/09 został popełniony przed datą tego pierwszego chronologiczne wyroku. Miał on bowiem miejsce w dniu 7.02.2006 r. Zachodzi zatem zbieg realny przestępstw ujętych tymi wyrokami. Wymierzono za nie również podlegające łączeniu kary tego samego rodzaju. Za czyn ze sprawy o sygn. akt V.K.1738/06 wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, z tym iż w dniu 8.10.200r. zarządzono jej wykonanie. Z kolei za pierwsze przestępstwo ze sprawy o sygn. akt IV.K.1015/09 wymierzono karę 1 roku pozbawienia wolności. Z tego względu Sąd połączył niniejsze kary węzłem kary łącznej.
Jako, że w ramy wskazanego powyżej zbiegu realnego wchodził tylko jeden czyn spośród dwóch czynów ze sprawy o sygn. akt IV.K.1015/09, wyrok z tej sprawy z dnia 13.07.2012 roku stanowi kolejny pierwszy chronologicznie wyrok. Analiza dat wyroków i dat orzeczeń w dalszych sprawach wykazuje, iż wszystkie pozostałe czyny w sprawach o sygn. akt II.K.41/11 (czyn z dnia 1.10.2007 r.), III.K. 998/12 (czyn w dniach 27-28.11.2010 r.), XIV.K.929/12 (czyn w okresie od miesiąca kwietnia 2010 r. do listopada 2011 r.), XIV.K. 1248/10 (czyn w okresie od miesiąca czerwca 2007 r. do kwietnia 2008 r.) zostały popełnione przed datą wyroku wydanego w sprawie IV.K.1015/09. Za wszystkie te czyny wymierzono też kary jednego rodzaju - pozbawienia wolności. Z tego względu Sąd wymierzył drugą karę łączną obejmującą powyższe kary jednostkowe.
Z uwagi na brak pozytywnych przesłanek z art. 85 k.k. Sąd umorzył postępowanie w zakresie kary orzeczonej wyrokiem z dnia 16.05.1997 r. w sprawie o sygn. akt III.K. 267/96. Tak jak wyżej analiza ww. daty wydania tego wyroku, i dat kolejnych czynów, za które skazano go kolejnymi wyrokami jednostkowymi, wykazała, iż ww. kary nie można połączyć z jakąkolwiek karą orzeczoną innym wyrokiem skoro orzeczenie to zapadło przed popełnieniem przez M. S. (1) kolejnych przestępstw.
Podstawą wymiaru kar łącznych orzeczonych niniejszym wyrokiem był art. 86 § 1 k.k. Zgodnie z treścią tego przepisu możliwym było orzeczenie kar łącznych w wymiarze nie niższym niż najsurowsza z orzeczonych kar jednostkowych (granica dolna) ale nie wyższym niż suma kar jednostkowych (granica górna) ujętych w ramy danego zbiegu realnego. Sąd zastosował zasadę asperacji przy wymiarze każdej z kar łącznych, z tym że bliżej zasady kumulacji niż absorpcji. Granice pierwszej kary łącznej z punktu I wyroku wynosiły od 2 lat pozbawienia wolności do 3 lat pozbawienia wolności. Granice zaś kary łącznej wymierzonej w punkcie III wyroku to kara od 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.
Nadmienić należy, iż przy orzekaniu kary łącznej decydujące znaczenie na jej wymiar ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i generalnej. Istotne znaczenie mają również okoliczności, które zaistniały po wydaniu przedmiotowych wyroków podlegających łączeniu, a które wskazują na proces resocjalizacji skazanego. Kara łączna orzekana w wyroku łącznym jest bowiem swojego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej skazanego w okresie objętym skazaniami za przestępstwa pozostające w realnym zbiegu. Takie stanowisko niejednokrotnie zajmował Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie, podkreślając także konieczność uwzględniania przy jej wymiarze związków podmiotowych i przedmiotowych oraz czasowych, zachodzących pomiędzy poszczególnymi czynami, co w poważnej mierze winno decydować o zastosowaniu w mniejszym lub większym stopniu zasady absorpcji lub kumulacji ( tak m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 25 X 1983r. OSNKW 1984, z.5-6, poz.65, wyrok z 11. II 1976r. OSNKW 1976,z.10-11,poz.128). Pogląd ten sąd orzekający w niniejszym składzie podziela w całości. Dlatego też przyjąć należało, że im większe jest powiązanie pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami, tym pełniej wymiar kary łącznej winien uwzględniać zasadę absorpcji. I odwrotnie – im luźniejszy ww. związek to przy wymiarze kary łącznej winno się w większym stopniu uwzględniać zasadę kumulacji, czyli dodawania kar. W aspekcie przedmiotowym związek przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych czynów jak tożsamość pokrzywdzonych, rodzaj naruszonych dóbr prawnych, sposób działania sprawcy, związki czasowe itd., w aspekcie podmiotowym chodzi natomiast o motywy bądź pobudki, jakimi kierował się sprawca, podobieństwo rodzajów winy, zamiarów itd. (tak: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 28.02.2012r., sygn. akt II AKa 10/2012).
Rozważając powyższe okoliczności Sąd dostrzegł odległe związki przedmiotowe i podmiotowe między czynami wchodzącymi w ramy pierwszego zbiegu realnego. Czyny naruszały diametralnie różne dobra prawne. Czyn pierwszy popełniony został przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (art.178a § 1 k.k.), zaś czyn drugi wchodzący w skład zbiegu realnego przeciwko mieniu (art. 286 § 1 k.k.). Między tymi czynami zachodziły też odległe związki czasowe, albowiem pierwszy czyn został popełniony w dniu 6.05.2005 r., a drugi dopiero 9 miesięcy później.
W zakresie drugiego zbiegu realnego opisanego w punkcie III sentencji sąd również uznał związki przedmiotowe i podmiotowe za stosunkowo odległe. Jedynie bowiem czyn ze sprawy o sygn. akt IV K 1015/09 i czyn ze sprawy o sygn. akt III.K. 998/12 naruszały to samo dobro prawne oraz popełnione zostały w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jednakże między nimi istnieją odległe związki czasowe (okres ponad 3 lat). Z kolei czyn ze sprawy o sygn. akt XIV.K.929/12 i czyn ze sprawy o sygn. akt XIV.K.1248/10 naruszały to samo dobro prawne (rodzinę i opiekę- czyny z art. 209 § 1 k.k.), nadto zostały popełnione na szkodę tej samej osoby, lecz także w niemałym 2 - letnim odstępie. Całkowicie odległy pod względem podmiotowym, przedmiotowym i czasowym był czyn ze sprawy o sygn. akt II.K. 41/11. Naruszał bowiem dobro całkowicie inne, niż czyny wskazane powyżej (wolność—art.191 § 1 k.k.), zaś popełniony został w dniu 1.10.2007 roku, a zatem jedynie w bliskim związku czasowym z czynem ze sprawy o sygn. akt XIV.K. 1248/10 (w trakcie trwania tegoż czynu), albowiem co do pozostałych czynów były to odstępy kilkuletnie (10 letnie i 3 letnie).
Powyższe związki przedmiotowo-podmiotowe oraz wzgląd na dyrektywy z zakresu prewencji generalnej i indywidualnej przemawiały za zastosowaniem zasady asperacji, aczkolwiek bliżej górnych granic kar łącznych. Za niniejszym przemawia bowiem niedobra prognoza kryminologiczna wynikająca z opinii o skazanym z jednostki penitencjarnej w której przebywa od 16.07.2014 roku. Opinia z dnia 17.09.2014 r. (k.8-20) była w swych wnioskach neutralna. Zachowanie skazanego oceniono jako umiarkowane, mając nadto na uwadze informacje z innych jednostek penitencjarnych, w których skazany przebywał od 28.11.2011 roku. Z kolei opinia z dnia 30 marca 2015 roku (k.128-140) ma wydźwięk znacznie bardziej negatywny niźli wyżej wymieniona odnośnie prognozy penitencjarnej, jak również kryminologiczno-społecznej. Wynika z niej, iż M. S. (1) podejmował próby manipulowania administracją w jednostkach penitencjarnych, odmawiał zakwaterowania w odpowiedniej jednostce na skutek czego został wycofany z zakładu typu półotwartego do zakładu typu zamkniętego. W całym okresie izolacji był dziesięciokrotnie nagradzany regulaminowo, a dwukrotnie karany, a jego zachowanie traktowano jako przeciętne. Jednakże diametralna zmiana opinii (z umiarkowanej oceny na negatywną) w odstępie półrocznym pozwala uznać, iż resocjalizacja skazanego nie uległa zakończeniu i wymagany jest nadto znaczny okres na jej kontynuowanie. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że obie opinie sporządzane były przez tę samą osobę, co wyklucza możliwość powstania tych różnic jedynie z powodu odmiennej subiektywnej oceny danych zdarzeń przez różne osoby.
Nie sposób jednak jednocześnie uznać, iż M. S. (1) jest osobą na tyle zdeprawowaną, aby koniecznym było zastosowanie wobec wymienionego zasady kumulacji kar. Kumulacja kar jest bowiem rozwiązaniem skrajnym, stosowanym wobec skazanych, których zachowanie w ogóle nie rokuje nadziei na poprawę.
W ocenie Sądu połączenie kar pozbawienia wolności na zasadzie asperacji w określony w wyroku sposób jest w tym wypadku uzasadnione. Orzeczone wyrokiem łącznym kary, zdaniem Sądu, są wyważone, sprawiedliwe i stanowią syntetyczną całościową ocenę tych zachowań skazanego, są do niej adekwatne i nie rażą swą surowością. Kary łączne w wymiarze 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (po odjęciu z sumy kar 4 miesięcy) oraz 3 lat i 2 miesięcy (po odjęciu z sumy kar 6 miesięcy – z uwagi na nieco bliższy związek podmiotowo – przedmiotowo - czasowy) we właściwy sposób podsumowuje odpowiedzialność skazanego, a nadto właściwie spełni swe cele z zakresu prewencji indywidualnej i generalnej.
Odnosząc się zaś do wniosku M. S. (1) w zakresie zastosowania zasady absorpcji przy wymiarze kar łącznych orzekanych wobec niego należy podkreślić jego bezpodstawność. Otóż M. S. (1) był wielokrotnie skazany za różnej kategorii przestępstwa. Niniejsze jest zaś czynnikiem prognostycznym uniemożliwiającym skorzystanie z zasady absorpcji o jaką wnioskował. Stosowanie bowiem niniejszej zasady jest kolejnym skrajnym rozwiązaniem. Zasadę absorpcji stosuje się w wymiarze kary łącznej wyjątkowo, gdy związek podmiotowo-przedmiotowy zbiegających się przestępstw jest tak ścisły, że upodabnia je do jednego przestępstwa jak w przypadku pomijalnego zbiegu przestępstw lub ciągu przestępstw, gdy nie potrzeba podwyższać progu represji karnej (tak Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 września 2012 r. II AKa 168/12, KZS 2012/10/39, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28 lutego 2008 r. II AKa 246/07, Prok.i Pr.-wkł. 2009/10/34, KZS 2009/10/55, postanowienie Sądu Najwyższego z 9 stycznia 2013 roku w sprawie o sygn. akt III KK 346/12, Lex 1277751). We wskazanej sytuacji faktycznej, przy znacznej ilości skazań przy braku ścisłych związków podmiotowo-przedmiotowych, zastosowanie zasady absorpcji byłoby też zbytnim premiowaniem skazanego. Należy zaś mieć na uwadze, iż instytucja kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia orzeczonych kar za pozostające w zbiegu realnym przestępstwa. Wymiar kary łącznej jest działalnością racjonalną polegającą na oznaczeniu kary odpowiedniej do stopnia związku podmiotowo-przedmiotowego między zbiegającymi się realnie przestępstwami. Instytucja ta nie służy zatem premiowaniu skazanego przez ograniczenie jego odpowiedzialności karnej, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił.
W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu w ramach dwóch zbiegów realnych Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.
Zgodnie z art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej kary łącznej wskazanej w punkcie I wyroku zaliczył skazanemu okres dotychczas odbytej kary jednostkowej podlegającej łączeniu ze sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia o sygn. akt V. K. 1738/06 tj. od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia 26 listopada 2013r.
W oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, uznając, iż jego sytuacja materialna uniemożliwi mu ich uiszczenie. Skazany od 2011 r. przebywa w jednostce penitencjarnej i nie jest w niej zatrudniony. O kosztach procesu w części umarzającej postępowanie co do połączenia kar wyszczególnionych w punkcie V wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k.