UZASADNIENIE

Strona powodowa - Gmina W. – wniosła o nakazanie pozwanym - M. Z. i W. Z. – aby opróżnili opuścili iw wydali na jej rzecz lokal mieszkalny położony we W. przy ulicy (...). Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanych na jej rzecz kosztów procesu stosownie do norm prawem przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu podała , iż pozwani zajmują sporny lokal nie mając żadnego tytułu prawnego do władania nim. Najemcą lokalu był bowiem W. G. – ojciec pozwanej i teść pozwanego. Najemca zmarł 30.07.2009r. Pozwana złożyła wniosek o zawarcie z nią umowy najmu w oparciu o brzmienie art. 691 k.c., jednak przeprowadzone postępowanie wyjaśniające nie wykazało istnienia przesłanek powyższe warunkujących.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od strony powodowej na ich rzecz kosztów procesu stosownie do norm prawem przepisanych .

Motywując tak wyrażone stanowisko w sprawie pozwani przyznali iż od roku 2006 zajmują sporny lokal, zarzucając tym samym iż przysługuje im skuteczne względem strony powodowej prawo do lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ulicy (...). Powyższe wywodzą z faktu wstąpienia w stosunek najmu po zmarłym W. G. na podstawie art. 691 k.c. Nadto z ostrożności procesowej wskazali iż żądanie pozwu pozostaje w sprzeczności art. 5 k.c.

Postanowieniem z dnia 23.10.2012r. orzekający w sprawie Sąd zawiesił postępowanie w sprawie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy z powództwa pozwanej przeciwko stronie powodowej o wstąpienie w stosunek najmu spornego lokalu, zawisłej za sygnaturą akt I C 983/12.

Postanowieniem z dnia 30.10.2013r. podjęto zawieszone postępowanie w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Najemcą lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) był ojciec pozwanej a teść pozwanego – W. G..

W. G. zmarł 30.07.2009r.

(dowód: umowa najmu k. 4-7; skrócone odpis aktu małżeństwa k. 8; skrócony odpis aktu zgonu k. 8v.)

W spornym lokalu zameldowany jest pozwany - W. Z..

(dowód: potwierdzenie zameldowania k. 9)

Po śmierci ojca pozwana – M. Z. – złożyła stronie pozwanej wniosek o zawarcie umowy najmu na sporny lokal na podstawie art. 691 k.c.

Wniosek, na skutek przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego rozstrzygnięto odmownie.

(dowód: wniosek k. 10-12, notatki służbowe, protokoły z czynności wyjaśniających, oświadczenia, korespondencja między stronami k. 13v – 16)

Pozwani nie korzystają z pomocy społecznej, nie figurują w ewidencji osób bezrobotnych Powiatowego Urzędu Pracy we W., nie korzystają ze świadczeń ZUS.

(dowód: informacja MOPS, ZUS, PUP k. 32, 34, 36,37)

Prawomocnym wyrokiem z dnia 25.04.2012r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w I Wydziale Cywilnym oddalił powództwo M. Z. przeciwko Gminie W. o wstąpienie w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ulicy (...). Podstawą zapadłego rozstrzygnięcia było brak spełnienia przez pozwaną przesłanek wynikających z brzmienia art. 691 k.c. a to przesłanki wspólnego zamieszkiwania z najemcą do chwili jego śmierci.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny z dnia 25.04.2012r. w aktach tegoż Sądu sygnatura I C 983/12)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

W rozpatrywanej sprawie bezspornym było, iż pozwanych nie wiązał z Gminą W. stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...), zaś swe prawo do jego zajmowania wywodzili z faktu wstąpienia w stosunek najmu po zmarłym ojcu pozwanej – W. G., który to spór był przedmiotem rozstrzygania w sprawie toczącej się i prawomocnie zakończonej przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu I C 983/12. Tym samym dla oceny zasadności podnoszonych roszczeń koniecznym było jedynie ustalenie statusu prawnego pozwanych którzy wnosili o oddalenie powództwa w całości a nadto czy ich sytuacja faktyczna i prawna uzasadnia orzeczenie o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego od Gminy W..

Niewątpliwym jest, iż materialno – prawną podstawę żądania pozwu stanowi brzmienie art. 222 § 1 k.c. po myśli którego właściciel może żądać od osoby która włada faktycznie jego rzeczą , ażeby rzecz została mu wydana, chyba ze osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Dla oceny zasadności roszczeń w oparciu o wskazaną regulację prawną konieczne jest więc ustalenie, iż podmiot który faktycznie rzeczą włada nie dysponuje skutecznym względem właściciela uprawnieniem do wykonywania powyższego, co w przedmiotowej sprawie sprowadza się do oceny słuszności zarzutu pozwanych dotyczącego wstąpienia w stosunek najmu spornego lokalu.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, który stał się podstawą czynionych przez Sąd ustaleń faktycznych w sposób niezbity stwierdzić należy , iż pozwani nie dysponują skutecznym względem właściciela – strony powodowej – uprawnieniem do władania lokalem mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...). Kwestię tę przesądził prawomocny wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny który w sprawie I C 983/12 oddalił powództwo M. Z. przeciwko Gminie W. o wstąpienie w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ulicy (...). Podstawą zapadłego rozstrzygnięcia był brak spełnienia przez pozwaną przesłanek wynikających z brzmienia art. 691 k.c. a to przesłanki wspólnego zamieszkiwania z najemcą do chwili jego śmierci. Niewątpliwym przy tym jest, iż treść tegoż rozstrzygnięcia z mocy art. 365 § 1 k.p.c. wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy (…). Nadto w toku niniejszego postępowania strona pozwana nie zaoferowała żadnych dowodów które miałyby wskazać na okoliczność faktyczną polegającą na istnieniu innego uprawnienia do spornego lokalu, a niewątpliwie to na niej w tym zakresie spoczywał ciężar dowodzenia (art. 6 k.c. i jej formalno – procesowy odpowiednik zawarty w treści art. 232 k.p.c.).

Tym samym jako że prawa właścicielskie strony powodowej były bezsporne orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Zważyć przy tym należy, iż Sąd został pozbawiony możliwości zbadania zasadności żądania w świetle art. 5 k.c., co także stanowiło zarzut pozwanych , a to wobec niemożliwości przesłuchania stron postępowania, które pomimo wezwania skutecznego , nie stawiły się na rozprawę, konsekwencją czego było pominięcie tegoż dowodu.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust 1. uopl w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. W ust. 4 stanowi się natomiast, iż sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec:

-: kobiety w ciąży,
-: małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm. ²⁾ ) ⁽¹⁷⁾ lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,
-: obłożnie chorych,
-: emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,
-: osoby posiadającej status bezrobotnego,
-: osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały

chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

W świetle powyższego niewątpliwym jest iż pozwanym uprawnienie do lokalu socjalnego nie przysługuje, albowiem żadna z powyższych przesłanek zarówno pozytywna jak i negatywna nie została spełniona. Zważyć przy tym należy iż w tym zakresie Sąd oparł się na informacjach z MOPS, ZUS i PUP, z których nie wynika by pozwani figurowali w rejestrach tych placówek. Pozwani natomiast wezwani na posiedzenie wyznaczone celem przesłuchania nie stawili się w konsekwencji dowód z przesłuchania stron został pominięty w oparciu o brzmienie art. 217 § k.p.c.

Orzeczenie o kosztach znalazło oparcie w treści art. 98 k.p.c. , konsekwencja czego było obciążenie pozwanych w częściach równych (art. 105 k.p.c.) kosztami procesu strony powodowej, które obejmowały wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 120 zł oraz opłatę sądową od pozwu w kwocie 200,00 zł.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE