UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2014r. do Sądu Rejonowego w Zawierciu wpłynął pozew małoletniego J. J. (1) działającego przez matkę I. J. o zasądzenie alimentów
w kwocie po 800 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego, do dnia 10 – go każdego miesiąca. Jednocześnie I. J. złożyła wniosek o zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do łożenia na rzecz małoletniego powoda na czas trwania procesu miesięcznie kwoty w wysokości 600zł.

Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2014r. Sąd zabezpieczył postępowanie przez zobowiązanie pozwanego M. C. do łożenia na rzecz małoletniego powoda J. J. (1) kwoty po 500 zł miesięcznie.

Pozwany M. C. w odpowiedzi na pozew z dnia 25 sierpnia 2014r. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 300zł miesięcznie oraz o oddalenie wniosku
o zabezpieczenie przez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na czas trwania procesu kwoty 500zł.

Na rozprawie w dniu 6 listopada 2014r. pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 400zł miesięcznie, wskazując jednocześnie, iż uiszcza on regularnie całą kwotę zabezpieczenia tj. 500zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. J. (1) ur. (...) jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...). W dniu 12 września 2013r. I. J. wystąpiła do tut. Sądu z wnioskiem o zabezpieczenie przyszłych roszczeń alimentacyjnych związanych z ustaleniem ojcostwa przez zobowiązanie M. C. do wyłożenia kwoty 600zł na koszty utrzymania matki przez dwa miesiące w okresie porodu oraz kwoty 800zł na koszt utrzymania dziecka przez pierwsze trzy miesiące po jego urodzeniu.

Na mocy postanowienia z dnia 25 listopada 2013r. w sprawie sygn. akt III RCo 19/13 Sąd zabezpieczył przyszłe roszczenie alimentacyjne związane z ustaleniem ojcostwa dziecka poczętego przez I. J. poprzez zobowiązanie M. C. do zapłaty na rzecz I. J. kwoty po 200zł miesięcznie za okres od dnia 5.11.2013r. do dnia 31.12.2013r. oraz do zapłaty na rzecz dziecka kwoty po 200zł przez okres pierwszych trzech miesięcy, poczynając od daty urodzenia dziecka.

W dniu 23 grudnia 2013r. pozwany przed kierownikiem Urzędu Stan Cywilnego uznał małoletniego J. J. (1) za swoje dziecko i wywiązywał się z nałożonego na niego przez Sąd obowiązku alimentacyjnego.

Małoletni J. ma obecnie 10 miesięcy, nadal karmiony jest w sposób naturalny.
W siódmym miesiącu życia matka wprowadziła mu dodatkowo pokarm tj. zupki, owoce, warzywa, mięso. Zakupuje dla dziecka także mleko i kaszkę, które podaję dziecku ok. 2 razy dziennie. Na żywność dla dziecka matka przeznacza ok. 300zł miesięcznie, dodatkowo zakupuje 3-4 razy w miesiącu mleko, uiszczając 25zł za paczkę oraz kaszki uiszczając za opakowanie 7zł, na pozostałe przekąski w tym warzywa i owoce oraz soczki przeznacza miesięcznie kwotę 40 zł. Na środki czystości przeznacza kwotę ok. 50zł miesięcznie, na kosmetyki 30-40zł miesięcznie. Małoletni korzysta z pampersów i chusteczek, które matka zakupuje za łączną kwotę 150zł miesięcznie. Na zakup odzieży dla syna I. J. przeznacza kwotę 100-150zł miesięcznie, z tym że w ostatnim czasie wyposażyła dziecko w odzież zimową oraz obuwie przeznaczając na to kwotę ok. 400zł. Małoletni J. nie ma większych problemów ze zdrowiem, z tym że w okresie zimowym trzykrotnie był przeziębiony. Za każdym razem matka kupowała dla niego leki za kwotę ok. 50zł. Dziecko przyjmuje także witaminę D, której koszt to kwota 15zł miesięcznie. Tylko raz konieczny był czterodniowy pobyt małoletniego w szpitalu po przyjęciu szczepionki na rotawirusy. W związku z tym I. J. poniosła koszty w łącznej kwocie 140zł.

W utrzymaniu I. J. pomagają głównie sąsiedzi, przekazując jej środki pieniężne, np. chrzestny małoletniego J., który przekazał na zakup jego szczepionki kwotę 600zł. Obecnie jej dług u sąsiadów wynosi ok. 2000zł.

Matka małoletniego I. J. ma 27 lat, nie pracuje zarobowo. Do dnia 17 grudnia 2014r. przebywać będzie na urlopie macierzyńskim, w związku z tym do tego czasu nie będzie mogła podjąć pracy zarobkowej. Od maja 2013r. I. J. zarejestrowana jest w PUP jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Nie ma ona możliwości pozostawienia dziecka w żłobku albowiem w Ł., gdzie mieszka, jest prywatny żłobek, w którym opłata za pobyt dziecka wynosi k. 500zł miesięcznie. Matka podaje, że nie ma możliwości wozić syna do nieodpłatnego żłobka, który mieści się w Z., gdyż nie posiada samochodu ani prawa jazdy. I. J. utrzymuje się z zasiłków pobieranych z (...) tj. okresowego w kwocie 167zł miesięcznie, zasiłku rodzinnego w kwocie 77zł oraz zasiłku na dożywianie w wysokości 120zł z uwagi na to, że nadal karmi dziecko piersią. I. J. zamieszkuje z synem w mieszkaniu własnościowym. Otrzymuje dofinansowanie do mieszkania w kwocie ok. 100zł, którego koszty utrzymania kształtują się następująco: woda 70 miesięcznie, prąd ok. 70zł miesięcznie, gaz 54zł, podatek od gruntu w kwocie 60 zł. Zrezygnowała z telewizji kablowej, nie ma też Internetu, a za telefon płaci 10zł miesięcznie. W ostatnim czasie dokonała wymiany okna, na co zmuszona była przeznaczyć kwotę 500zł. Koszt swojego wyżywienia oceniła na 200zł miesięcznie. I. J. nie mam żadnej pomocy ze strony pozwanego w opiece nad dzieckiem, a jego kontakty z synem są sporadyczne. Po urodzeniu się J., pozwany przez ok. miesiąca odwiedzał syna. Przekazał dla niego 3 komplety ubrań, z których dziecko korzystało oraz 3 paczki pampersów, z czego 2 były za małe i matka małoletniego przekazała je do (...). Od daty udzielenie zabezpieczenia ojciec nie interesuje się synem.

M. C. lat 28, zatrudniony jest w H. Serwis jako brygadzista ślusarz z wynagrodzeniem zależnym od godzin nadliczbowych. Od dnia 29.07.2014r. do 08.08.2014r. pracował we Francji. Za ten okres przysługiwała mu dieta w wysokości 625 Euro. Pobrał on zaliczkę w wysokości 200 Euro, zaś kwota 425 Euro została przeliczona mu na złotówki i wypłacona w dniu 22.08.2014r. w wysokości 1780,45zł. Wynagrodzenie za pracę w delegacji zostało wliczone w kwotę wypłaconego wynagrodzenia. W miesiącu sierpniu otrzymał wynagrodzenie w kwocie 3033,87zł, w miesiącu wrześniu wynagrodzenie w kwocie 1650zł. Za miesiąc listopad prawdopodobnie otrzyma wynagrodzenie w granicach 2200zł. Zamieszkuje z rodzicami w domu jednorodzinnym. Zajmuje piętro, jego rodzice i dwaj niepełnosprawni bracia zajmują jego parter. Pozwany wspólnie z ojcem ponosi opłaty mieszkaniowe, na co przeznacza ok. 300zł miesięcznie, co drugi rok zakupuje także węgiel, przeznaczając na ten cel kwotę 2400zł. Raz na 4 miesiące ponosi wydatki związane z remontem domu w wysokości ok. 200zł. Starszy brat pozwanego pobiera rentę w kwocie ok. 800zł, młodszy ma 9 lat, pozostaje pod opieką niepracującej maki która z tego tytułu otrzymuje świadczenie w kwocie 900zł miesięcznie. Ojciec pozwanego pracuje zarobkowo i otrzymuje wynagrodzenie ok. 3300-4000zł w zależności od ilości przepracowanych godzin. Pozwany pomaga rodzicom finansowo albowiem spłacają liczne zobowiązania kredytowe. Pozwany nie posiada majątku poza samochodem stanowiącym jego współwłasność, z którego korzysta on i jego matka. Pozwany w całości ponosi opłaty związane z jego użytkowaniem tj. na benzynę przeznacza kwotę 350zł miesięcznie, na ubezpieczenie 490zł, na przegląd 90zł, na wymianę opon i remonty ok. 200zł rocznie. Spłaca kredyt pobrany na remont mieszkania, uiszczając miesięcznie ratę w kwocie 400zł. Do spłaty pozostało mu 12.000 zł. Na wyżywienie miesięcznie wydaje 300zł, bowiem czasem je posiłki sam a czasem wspólnie z rodziną, na odzież i obuwie, w tym środki czystości i kosmetyki ok. 500zł miesięcznie. Opłaca telefon, uiszczając 50zł miesięcznie. Nie ma problemów ze zdrowiem, nie przyjmuje stale leków, poza ranigastem, na który wydaje ok. 35zł miesięcznie. Pozwany pali papierosy, na zakup których przeznacza miesięcznie kwotę 150zł, na alkohol wydaje ok. 50zł miesięcznie.

Pozwany poza synem nie ma innych osób na utrzymaniu. Od czasu udzielonego zabezpieczenia uiszcza na rzecz małoletniego syna alimenty w wysokości 500zł, wcześniej przekazywał 300zł mimo zasądzonych 200zł. Obecnie nie przekazuje synowi żadnych dodatkowych rzeczy albowiem nie posiada odpowiednich środków finansowych.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

1. odpisu zupełnego aktu urodzenia k. 4

2. kserokopii potwierdzeń nadania przelewu k.12-15, k. 50-54

3. opinii (...) w Ł. k. 28

4. paragonu na okoliczność wysokości wydatku na zakup szczepionki dla małoletniego k. 88

5. zaproszenia na mediację k.20

6. kart leczenia szpitalnego, książeczki zdrowia dziecka k.67

7. decyzji BM Ł. k. 73-75

8. zaświadczenie o zarobkach k. 62-64, k. 123-1125

9. szczepienia k. 70-72

10. zajęcia wynagrodzenia za pracę w sprawie Kmp 29/14, k. 77-78, k. 131

11. faktur, paragonów, potwierdzeń opłat, biletów kolejowych k.16-19, k. 55-59, k. 89-118

12. decyzji (...) w sprawie dot. przyznanego zasiłku okresowego dla matki 68

13. zeznania stron k. 140-142

14. akta sygn. III RCo 19/13

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów albowiem zostały one sporządzone w przepisanej formie, a ich prawidłowość nie była kwestionowana przez żadną ze stron oraz z zeznań stron albowiem są one spójne i logiczne oraz zgodne z przedstawionymi dokumentami oraz pozostałym materiałem dowodowym. Jednocześnie Sąd oddalił dowód z zapisu rozmów pomiędzy matką powoda a pozwanym, ponieważ nie zawierały one treści dotyczących utrzymania małoletniego. Sąd oddalił także wnioski pozwanego o dopuszczenie dowodu z badań i opinii RODK,i informacji Wspólnoty Mieszkaniowej w Ł. na okoliczności wskazane przez pozwanego w piśmie procesowym z dnia 3.09.2014r.jako nie związane z przedmiotem postępowania. Nie uwzględnił także wniosków o dopuszczenie dowodu z zaświadczenia lekarskiego dot. karmienia naturalnego przez matkę powoda, z informacji Burmistrza Gminy i (...) w Ł. dotyczących pomocy finansowej udzielonej matce powoda, a to z uwagi na udowodnienie powyższych okoliczności i ewentualna przewlekłość postępowania .Pominął również dowód z potwierdzeń opłat złożonych na ostatniej rozprawie jako spóźniony.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133par.1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczającą na pokrycie kosztów jego utrzymania
i wychowania. Zakres tych świadczeń w myśl art.135krio zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Powyższe oznacza, że nawet bardzo duże możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentów nie mogą uzasadniać zasądzenia ich w wysokości przewyższającej usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, przez które to należy rozumieć potrzeby pozwalające na zapewnienie podstawowych warunków egzystencji w postaci wyżywienia, środków na ochronę zdrowia, majątku, kształcenie podstawowe i zawodowe. Wyjście poza te potrzeby podstawowe zależy już tylko od stopnia zamożności i przyjętego modelu konsumpcji. Podkreślić należy, że każde dziecko ma prawo do równej stopy życiowej
z rodzicami, którzy w żadnym wypadku nie mogą uchylać się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może się samodzielnie utrzymać tylko na tej podstawie, że jego wykonanie stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Zasada równej stopy nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych dochodów, lecz winna się sprowadzać do zbliżonego
z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci przy uwzględnianiu ich wieku, stanu zdrowia, środków potrzebnych na ochronę zdrowia.

Należy też wskazać, że przez możliwości zarobkowe należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swego majątku, lecz również te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Zasada ta wyprowadzana jest z treści art. 27 kro (patrz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1972 r., III CZP 43/72, OSNC 1972 nr 11, poz. 198). Wyżej zaprezentowane przesłanki zdaniem Sądu dyktują potrzebę uregulowania świadczeń alimentacyjnych.

Pozwany uznał żądanie małoletniego powoda do kwoty 400 złotych miesięcznie, wskazując równocześnie, że nie jest w stanie płacić wyższych alimentów, bowiem kwota dotychczasowego wynagrodzenia mu na to nie pozwala, natomiast nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zajęcia.

Tymczasem jak wynika z poczynionych ustaleń, pozwany ma stałą pracę i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ok. 2000zł. Prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe
z rodzicami, zatem poza kwotą ok. 300zł, jaką przeznacza na opłaty mieszkaniowe miesięcznie, dysponuje on na zaspokojenie swoich potrzeb kwotą 1700zł. Nie sposób zatem uznać, że nie może łożyć na syna alimentów w kwocie wyższej niż dotychczas, tym bardziej że poza synem nie ma nikogo na swym utrzymaniu. Co prawda pozwany wspomaga finansowo rodziców, jednakże zauważyć należy, że aczkolwiek matka pozwanego nie pracuje gdyż opiekuje się niepełnosprawnymi synami, to pobiera świadczenie z tym związane, natomiast starszy brat pozwanego pobiera świadczenie rentowe. Z kolei ojciec pozwanego pracuje zarobkowo i uzyskuje wynagrodzenie w kwocie ok. 4000zł. Uznać zatem trzeba, że rodzina pozwanego nie znajduje się w niedostatku a pozwany nie jest zmuszony do wspomagania finansowo rodziny i przekazywania im środków pieniężnych. Pozwany przede wszystkim winien mieć na uwadze potrzeby swojego dziecka i w pierwszej kolejności zaspokoić jego bieżące potrzeby, ewentualnie w dalszej kolejności wspomagać finansowo pozostałych członków rodziny. Zauważyć w tym miejscu należy także, że pozwany na używki w postaci papierosów i alkoholu przeznacza miesięcznie kwotę łączną 200zł, co pozwala przyjąć, że pozwany ma możliwości finansowe aby przekazywać alimenty w kwocie wyższej niż dotychczas.

Ustalając wysokość alimentów należnych małoletniemu powodowi Sąd miał na uwadze także tę okoliczność, że matka wychowuje syna sama, gdyż z uwagi na trudną sytuację materialną nie jest w stanie zatrudnić opiekunki. Nie ma też możliwości pozostawienia dziecka w żłobku albowiem nie dysonuje środkami finansowymi na jego opłacenie. I. J. nie pracuje zarobkowo, pozostaje na urlopie macierzyńskim. Utrzymuje się jedynie z zasiłków pobieranych z (...) w łącznej kwocie ok. 400zł, którą
w większości przeznacza na wydatki związane z potrzebami małoletniego syna. Małoletni J. ma prawie rok, lecz niewątpliwie koszty jego utrzymania są wysokie biorąc pod uwagę koszty zakupu odzieży, żywności, środków higienicznych i pielęgnacyjnych jak też konieczność zapewnienia mu opieki lekarskiej. Swój obowiązek alimentacyjny względem dziecka wykonuje więc w dużej mierze przez czynienie osobistych starań o rozwój fizyczny
i umysłowy dziecka. Ta postać obowiązku alimentacyjnego wiąże się z osobistą pracą wychowawczą matki oraz świadczeniem takich usług jak pielęgnowanie dziecka, nadzór nad nim, przygotowywanie posiłków. Obydwie formy obowiązku alimentacyjnego tj. powyżej opisany oraz finansowy winny być traktowane na równi. Jednak o tym czy obowiązek alimentacyjny wobec dziecka został wyczerpany w całości, bądź w części przez osobiste starania o osobę dziecka, decyduje głównie wiek dziecka. Im dziecko jest młodsze tym obowiązek alimentacyjny w tej postaci jest z reguły w większym stopniu wykonywany przez matkę. Tym samym jej możliwości zarobkowe są bardziej ograniczone. Uwzględniając wiek powoda, który ma dopiero niecały rok, matka nadal będzie wykonywać swój obowiązek
w formie osobistych starań. Zatem to pozwany musi swój obowiązek alimentacyjny wykonywać w szerszym zakresie.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd przyjął, że I. J. nie miała i w dalszym ciągu nie ma możliwości zaspokojenia w pełni potrzeb małoletniego dziecka wyłącznie własnymi siłami, wobec czego Sąd uznał, iż dla zapewnienia potrzeb związanych z utrzymaniem małoletniego syna niezbędne jest zasądzenie świadczeń alimentacyjnych ze strony jego ojca. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda za okres czasu od 14 stycznia do 16 marca 2014r. alimenty w kwocie po 300zł miesięcznie, przyjmując że w tym czasie dysponował takimi środkami finansowymi, skoro pomimo obowiązku łożenia na rzecz syna kwoty 200zł dobrowolnie przekazywał na jego rzecz kwotę o 100zł większą. Za okres od 17 marca do 16 lipca 2014r. Sąd zasądził alimenty w wysokości 500zł albowiem kwotę tą stanowiącą zabezpieczenie pozwany łożył regularnie bez zastrzeżeń. Ponadto w tym czasie matka małoletniego wprowadziła małoletniemu dodatkowe produkty żywieniowe, co spowodowało wzrost kosztów utrzymania małoletniego dziecka. Natomiast od dnia 17 lipca 2014r. Sąd zasądził na rzecz małoletniego alimenty w kwocie po 600zł miesięcznie, uznając że kwota ta mieści się w możliwościach finansowych pozwanego, a z drugiej strony kwota ta pozwoli zabezpieczyć potrzeby małoletniego J., który jest co raz starszy i koszty jego utrzymania wciąż rosną, nie tylko dlatego, że nastąpił wzrost cen, ale również z uwagi na to, że wyżywienie i odzież dla starszych dzieci są po prostu droższe.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku, w pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo, uznając je za wygórowane.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZARZĄDZENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE