UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 maja 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu J. S. (ur. (...)) prawa do emerytury w oparciu o przepis art. 28 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz.353, z późn. zm.). Organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie spełnia warunków do przyznania emerytury, bowiem udowodnił 14 lat i 9 dni okresów składkowych - zamiast 20 lat ubezpieczenia, jednocześnie wskazał, że nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy zatrudnienia
w Przedsiębiorstwie (...) w Z. oraz Hurtowni (...), gdyż nie została wystarczająco udokumentowana. Według organu rentowego, brak jest odpisu karty zasiłkowej, a zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przypadające po dniu 14 listopada 1991r. okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy i zasiłków chorobowych są okresami nieskładkowymi. Zdaniem ZUS, nawet po doliczeniu do stażu okresu od dnia 1 maja 1995r. do dnia 30 listopada 2000r., ubezpieczony nie udowodni 20 lat stażu pracy.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany decyzji i zaliczenia do okresu zatrudnienia pracy w Hurtowni (...) w C., gdzie był zatrudniony w latach 1995-2000 i otrzymał stosowne świadectwo pracy, które przedłożył w ZUS.

Wyrokiem z dnia 29 marca 2012r. (sygn. akt X U 1528/11 ) Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił odwołanie.

W oparciu o akta emerytalne ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego w charakterze strony oraz zeznania świadków: J. B., Z. C. i Z. G., pracujących z ubezpieczonym w Hurtowni (...), Sąd Okręgowy ustalił,
że od dnia 1 maja 1995r. do dnia 30 listopada 2000r. (okres 5 lat i 7 miesięcy) ubezpieczony był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Hurtowni (...) w C. - na stanowisku portiera. W tym okresie zatrudnienia ubezpieczony nie korzystał ze zwolnień lekarskich - świadkowie nie pamiętają sytuacji aby ubezpieczony był nieobecny w pracy
z powodu choroby. Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom świadków i ubezpieczonego w tym zakresie - są one bowiem spójne i logiczne.

W ocenie Sądu, brak jest podstaw do odmowy uwzględnienia okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Hurtowni (...) do okresów składkowych - zaliczenie jednak tego okresu jest niewystarczające dla ustalenia uprawnień emerytalnych. Okres ten, stanowiący okres 5 lat i 7 miesięcy, w połączeniu z uznanym przez organ rentowy okresem 14 lat i 9 dni okresów składkowych łącznie daje staż 19 lat, 7 miesięcy i 9 dni, a zatem niższy od wymaganego dla ustalenia uprawnień emerytalnych 20-letniego okresu ubezpieczenia.

Ubezpieczony wskazywał nadto, że w latach 1972-1977 pracował w punkcie usługowym w Z. - na podstawie umów zleceń. Na początku podpisywał umowę z (...), później z przedsiębiorstwem (...) w G., a potem ze (...). W oparciu o zeznania ubezpieczonego, Sąd ustalił, że w ramach umów zleceń ubezpieczony montował na osiedlach, w szkołach, szpitalach karnisze, wykonywał też uszczelnienia okien. Wynagrodzenie wypłacano mu „od zamontowania jednego kołka”. Ubezpieczony nie dysponuje jednak żadnymi dowodami na okoliczność wypłaty wynagrodzenia, jego wysokości. Do akt emerytalnych złożył jedynie umowy zlecenia.

Nadto, Sąd I instancji ustalił, że 15 maja 1970r., ubezpieczony podjął zatrudnienie
w Przedsiębiorstwie (...) ale z tego okresu posiada jedynie kartę obiegową przyjęcia do pracy, którą złożył w organie rentowym przy wniosku emerytalnym. Nie posiada świadectwa pracy i umowy o pracę, ani też żadnych innych dokumentów potwierdzających okres zatrudnienia.

Od 2000r. ubezpieczony nigdzie nie pracował, w 2001r. wyjechał do rodziny
w Niemczech i tam czasem pracował „na czarno”.

Powołując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 28 w związku z art. 27 cytowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS, którego treść przytoczył Sąd Okręgowy, wywiódł, że decyzja organu rentowego, odmawiająca skarżącemu prawa do emerytury, jest prawidłowa, bowiem nawet z uwzględnieniem okresu zatrudnienia ubezpieczonego
w Hurtowni (...), nie legitymuje się on 20-letnim okresem składkowym i nieskładkowym. Okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) nie został przez ubezpieczonego w żaden sposób wykazany - przedstawił jedynie kartę obiegową przyjęcia do pracy. Okresy zatrudnienia ubezpieczonego na podstawie umów zlecenia w latach
1972-1977, z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów potwierdzających uzyskiwane przez ubezpieczonego ich tytułem wynagrodzenia, nie mogą zostać uwzględnione jako okresy,
w których ubezpieczony podlegał ubezpieczeniom społecznym. Sąd I instancji wskazał,
że osoby wykonujące pracę na podstawie umów zlecenia zostały objęte ubezpieczeniem społecznym na mocy ustawy z dnia 19 grudnia 1975r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (tekst jednolity: Dz. U. z 1995r., nr 65, poz. 333 z późn. zm.). Ubezpieczenie społeczne określone ustawą
z dnia 19 grudnia 1975r. było ubezpieczeniem obowiązkowym i obejmowało m.in. osoby wykonujące stale i odpłatnie pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z jednostkami gospodarki uspołecznionej (art. 1 ust. 1 cyt. ustawy). Pracę uważano za wykonywaną stale, jeżeli trwała nieprzerwanie, co najmniej sześć miesięcy (art. 1 ust. 3 cyt. ustawy). Bliższe wyjaśnienie pojęcia pracy wykonywanej stale zawierało rozporządzenie wykonawcze Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 14 lutego 1976r. Umowę uważano
za odpłatną, jeżeli z jej tytułu był osiągany dochód w wysokości, co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia ustawowego w danym okresie dla pracowników gospodarki uspołecznionej albo jeżeli czas pracy ustalony w umowie odpowiadał, co najmniej połowie czasu pracy obowiązującego pracowników jednostki gospodarki uspołecznionej, która zawarła umowę (art. 36 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975r.),
a obowiązek ubezpieczenia powstawał z dniem oznaczonym w umowie jako dzień rozpoczęcia wykonywania pracy (art. 4 ustawy).

W tej sytuacji Sąd I instancji, z mocy art. 477¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

Apelację od wyroku złożył ubezpieczony.

Nie wskazując podstaw zaskarżenia ani nie formułując wniosków i zarzutów podniósł, że w przedłożonych umowach zlecenia są wyszczególnione warunki płatności wynagrodzenia. Podkreślił, że skoro on posiada umowy zlecenia, a w archiwum (...)
w Z. ich nie ma, to znaczy, że zostały zniszczone w okresie stanu wojennego.

Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja ubezpieczonego jest nieuzasadniona.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony posiada wymagany staż emerytalny, tj. czy legitymuje się 20-letnim okresem składkowym
i nieskładkowym, uprawniającym go do uzyskania prawa do emerytury w oparciu o art. 28 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Celem wyjaśnienia tej kwestii, Sąd Okręgowy przeprowadził właściwe postępowanie dowodowe, zaś ocena zebranego materiału dowodowego nie budzi wątpliwości w świetle zasady wynikającej z art. 233 k.p.c., toteż Sąd Apelacyjny w pełni ją podziela i przyjmuje
za swoją. Sąd I instancji starannie, obszernie i wyczerpująco wyjaśnił w swoim uzasadnieniu kwestie sporne dotyczące przedmiotu zaskarżenia i powołał trafnie obowiązujące w tej mierze przepisy. Nie naruszył swym orzeczeniem przepisów procesowych, ani też przepisów prawa materialnego, które prawidłowo zastosował i zinterpretował, a zatem nie zachodzi potrzeba ponownego ich powoływania. W całej rozciągłości Sąd Apelacyjne podziela wykładnię przepisów dotyczących spornej kwestii dokonaną przez Sąd Okręgowy.

Wprawdzie Sąd Apelacyjny zobowiązał ubezpieczonego do przedłożenia niezbędnej dokumentacji płacowej oraz z urzędu, w oparciu o art. 382 k.p.c., czynił starania o uzyskanie jakiejkolwiek dokumentacji ubezpieczonego w tym zakresie, a dotyczącej spornego okresu,
to jednak, jak wynika z informacji Sp. z o.o. (...) w Z. (k. 80 a.s.), nie posiada
on dokumentacji osobowej osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia.

Poprzestając zatem na materiale dowodowym, zgromadzonym przez Sąd I instancji, uznać należy, że ubezpieczony nie udowodnił spełnienia przesłanek wynikających
z art. 28 powołanej ustawy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny oddalił apelację, w myśl
art. 385 k.p.c., jako nieuzasadnioną.

/-/ SSA E. Piotrowska /-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA J. Ansion

Sędzia Przewodniczący Sędzia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE