UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 września 2013r. K. N. około godz. 18.00 udał się do miejsca zamieszkania E. F. oraz jej syna K. F. (1) przy ul. (...) w O. M.. Pod wskazanym adresem przebywała w tym czasie E. F. i K. K.. K. N. przyniósł ze sobą wódkę i wyżej wymienione osoby zaczęły jej konsumpcję. Po pewnym czasie do mieszkania przyszedł K. F. (1) i przyłączył się do wspólnego spożywania alkoholu. Gdy K. N. skończyły się papierosy, zwrócił się do K. F. (1), aby ten udał się do sklepu i zakupił dwie paczki. W tym celu K. N. przekazał K. F. (1) kwotę 50zł. Banknot ten wyjął z kieszeni koszuli, w której przechowywał jeszcze 900zł oraz telefon komórkowy marki S. (...) koloru czarnego. K. F. (2) wyszedł z mieszkania. Po pewnym czasie wrócił bez papierosów twierdząc, że został wylegitymowany przez policjantów i musiał zapłacić mandat w wysokości 50zł. K. N. zwrócił się, by oskarżony oddał mu pieniądze. Pomiędzy mężczyznami doszło do wymiany zdań, a następnie do szarpaniny. K. F. (1) uderzył K. N. pięścią w głowę, a następnie wypchnął go z mieszkania. Przed klatką schodową K. F. (1) bił K. N. po całym ciele, a następnie zaczął go kopać. Po chwili K. F. (1) przeciągnął K. N. w stronę krzaków rosnących przy posesji i rzucił go na ziemię. Następnie K. F. (1) wyjął z kieszeni koszuli pokrzywdzonego telefon komórkowy marki S. (...) oraz pieniądze w kwocie 900zł. Po pewnym czasie K. N. podniósł się z ziemi i wyszedł na ulicę. Zatrzymał tam przejeżdżający pojazd i poprosił kierowcę pojazdu P. S. o powiadomienie policji, informując, że został pobity i okradziony. Na miejsce przyjechała policja.

K. N. znajdował się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,92 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W wyniku zdarzenia K. N. doznał obrażeń ciała w postaci bolesności samoistnej i przy ucisku okolicy skroniowej lewej, powierzchownego otarcia skóry, gojącego się pod strupem okolicy prawego pośladka o wymiarach 3cmx 5cm, bolesności samoistnej i przy ucisku okolicy krocza, głębokiego, gojącego się pod strupem otarcia skóry okolicy podrzepkowej prawej o średnicy 3cm, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu jego ciała na okres poniżej siedmiu dni.

W dniu 18 września 2013r. K. F. (1) udał się do miejsca zamieszkania swojej znajomej J. S. i zaproponował jej zakup telefonu komórkowego marki S. (...) za kwotę 100zł. Zapewniał J. S., że telefon nie pochodzi z przestępstwa. W toku czynności przeszukania zabezpieczono telefon komórkowy marki S. (...), który następnie okazano pokrzywdzonemu. K. N. rozpoznał ten telefon jako swoją własność.

K. F. (1) zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne.

Zachowaniem swoim K. F. (1) dopuścił się popełnienia czynu z art. 280§1kk w zb. z art. 157§2kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kk.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków: K. N. k. 5-9, 52-53, 64-68, 208-210, J. S. k. 94-95, 252, D. L. k. 96-97, 252, P. S. k. 116-117, 270, protokół okazania k. 52-53, protokół przeszukania k. 91-93, opinię sądowo-lekarska k. 102.

Oskarżony K. F. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na rozprawie skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. W postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił, iż w dniu 17.09.2013r. szarpał się z K. N.. Wynikało to z tego, że pokrzywdzony wcześniej pił alkohol z E. F. i nie chciał opuścić mieszkania. Oskarżony wyjaśnił, iż K. N. uderzył go butelką w głowę. Razem z K. K. udało im się wypchnąć mężczyznę za drzwi. K. F. (1) zaprzeczył, by szarpał się z pokrzywdzonym przed klatką schodową i aby zabrał mu pieniądze w kwocie 900zł i telefon komórkowy. Zaprzeczył także, by dokonał sprzedaży telefonu komórkowego marki S..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego. Podana przez niego wersja jest nielogiczna, nieprzekonywująca i stanowi przyjętą linię obrony. Według Sądu, oskarżony składając tego rodzaju wyjaśnienia próbował uniknąć odpowiedzialności karnej.

Wersji podanej przez oskarżonego przeczą wiarygodne zeznania pokrzywdzonego K. N. i zeznania świadków J. S. i D. L..

Pokrzywdzony K. N. dokładnie opisał przebieg zdarzenia. Podał, że w dniu 17 września 2013r. udał się do znajomej E. F., u której wraz z wymienioną oraz K. K. i K. F. (2) spożywał alkohol w postaci wódki. Gdy skończyły się mu papierosy, to przekazał K. F. (1) 50zł, aby ten udał się do sklepu. Po powrocie, K. F. (1) nie przyniósł papierosów i powiedział, że został wylegitymowany przez policjantów i był zobligowany do zapłaty mandatu. Doszło do wymiany zdań pomiędzy mężczyznami. Gdy pokrzywdzony zażądał zwrotu 50zł, wówczas K. F. (1) zaczął go szarpać, uderzył w głowę i wypchnął z mieszkania. Na zewnątrz budynku K. F. (1) nadal bił pokrzywdzonego, zaciągnął w pobliskie krzaki i zabrał z jego kieszeni telefon komórkowy marki S. i pieniądze w kwocie 900zł. K. N. zeznał, iż miał te pieniądze ze sobą, gdyż były one przeznaczone na zakup telewizora. Telewizor dostał od kolegi i te pieniądze miał w kieszeni. Dodał, iż wyjmując w mieszkaniu 50zł i przekazując je K. F. (1), oskarżony widział te pieniądze.

Pokrzywdzony potwierdził na rozprawie swoje zeznania z postępowania przygotowawczego.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego K. N.. W ocenie Sądu są one rzeczowe, logiczne, spójne i konsekwentne. Przedstawił on w sposób dokładny przebieg zdarzenia oraz nie ubarwiał zajścia. Pokrzywdzony nie miały żadnych wątpliwości, zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie, iż K. F. (1) dopuścił się na nim przestępstwa rozboju, bijąc go a następnie dokonując zaboru z kieszeni koszuli pieniędzy w kwocie 900zł i telefonu komórkowego marki S..

Nadto, zdaniem Sądu pokrzywdzony nie miał żadnych powodów, osobistych bądź procesowych, by zeznawać nieprawdę i narażać się na odpowiedzialność karną za fałszywe oskarżenie i składanie fałszywych zeznań.

Świadek J. S. zaznała, iż w dniu 18 września 2013r. K. F. (1) w jej miejscu zamieszkania proponował jej kupno telefonu komórkowego marki S. za kwotę 100zł. Zapewniał, ze telefon nie pochodzi z przestępstwa. Kupiła ten telefon dla swojego konkubenta D. L.

Świadek D. L. potwierdził, iż telefon komórkowy został zakupiony dla niego przez J. S.. Użytkował on ten telefon przez okres kilku dni.

Świadek P. S. zeznał, iż w godzinach wieczornych w dniu 17.09.2013r. przejeżdżając samochodem w rejonie ul. (...) zauważył idącego środkiem jezdni mężczyznę, który sygnalizował mu, aby się zatrzymał. Gdy zatrzymał pojazd, mężczyzna poprosił go, aby zadzwonił na policję, twierdząc, że został napadnięty i okradziony. Świadek zeznał, iż powiadomił policję i odjechał.

Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom. W ocenie Sądu są one rzeczowe, logiczne, spójne i konsekwentne. Świadkowie nie mieli powodów, by zeznawać nieprawdę i narażać się na odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań.

Świadek R. C., którego zeznania zostały ujawnione w trybie art. 391§1kpk, ze względu na jego śmierć, zeznał, iż oddał K. N. stary telewizor. Nic mu jednak nie było wiadomo, by pokrzywdzony chciał kupić nowy telewizor. Nie widział też u wymienionego pieniędzy.

Świadek E. S. podała, że mieszka obok F.. Był u niej mężczyzna, który prosił o telefon. Mówił, że został okradziony. Odpowiedziała, że nie udostepni telefonu i żeby do niej więcej nie pukał.

Świadek G. N. zeznała, iż nic nie jest jej wiadomo w sprawie. Z mężem K. N. w zasadzie razem nie żyją. Nie interesuje się jego życiem. Nie wie by maż posiadał pieniądze na telewizor. Mąż utrzymuje się z renty.

Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom uznając je za szczere, jednakże ze względu na brak istotnych informacji, nie wnoszą one wiele do sprawy.

Świadkowie E. F. i K. K., jako osoby najbliższe, skorzystały z prawa do odmowy składania zeznań.

Z opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, iż oskarżony K. F. (1) miał całkowicie zachowaną zdolność rozumienia znaczenia zarzucanego mu czynu i kierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunki z art. 31§1i2kk. Nie stwierdzono u wymienionego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego.

W ocenie Sądu, opinia sądowo-psychiatryczna jest pełna, jasna, profesjonalna, odpowiada na postawione pytania i należy dać jej wiarę.

Pozostałe, pozaosobowe źródła dowodowe, zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami procesowymi, nie były kwestionowane przez strony i należy uznać je za wiarygodne.

Na podstawie przeprowadzonych i ujawnionych na rozprawie dowodów Sąd uznał, iż oskarżony K. F. (1) w dniu 17 września 2013r. w O. M.. dokonał rozboju na osobie K. N. w ten sposób, że używając wobec niego przemocy w postaci uderzenia pięścią w głowę, szarpania za koszulę, popychania, uderzania i kopania pokrzywdzonego po całym ciele, zabrał z kieszeni jego koszuli pieniądze w kwocie 900zł oraz telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 300zł działając na szkodę K. N., w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci bolesności samoistnej i przy ucisku okolicy skroniowej lewej, powierzchownego otarcia skóry, gojącego się pod strupem okolicy prawego pośladka o wymiarach 3cmx 5cm, bolesności samoistnej i przy ucisku okolicy krocza, głębokiego, gojącego się pod strupem otarcia skóry okolicy podrzepkowej prawej o średnicy 3cm, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu jego ciała na okres poniżej siedmiu dni, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, czym wyczerpał znamiona art. 280§1kk w zb. z art. 157§2kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kk.

Przestępstwo z art. 280§1kk polega na kradzieży popełnionej przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowego jej użycia albo przez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Rozbój jest przestępstwem złożonym, sprawca bowiem zmierza do dokonania kradzieży, atakując integralność cielesną człowieka (przemoc), jego wolność, zdrowie, a nawet życie.

Rozbój charakteryzuje się kierunkowością działania sprawcy. Musi on zmierzać do dokonania kradzieży, używając do realizacji tego celu przemocy wobec osoby, groźby natychmiastowego jej użycia albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Jest to więc przestępstwo umyślne, które można popełnić jedynie z zamiarem bezpośrednim, tak co do celu działania, jak i używanych środków.

Przez przemoc wobec osoby należy rozumieć zastosowanie bezpośredniej przemocy fizycznej skierowanej na ciało człowieka w celu uniemożliwienia lub pokonania oporu, aby następnie dokonać kradzieży.

Oskarżony w celu dokonania kradzieży, stosował wobec pokrzywdzonego przemoc w postaci szarpania, bicia, kopania.

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została w pełni udowodniona. Swoje przekonanie Sąd oparł w szczególności na zeznaniach pokrzywdzonego K. N. oraz świadków J. S. i D. L., które zostały uznane za prawdziwe i szczere.

Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Naruszył porządek prawny, mając pełną świadomość popełnionego przestępstwa. Działał z pełnym rozpoznaniem i miał możliwość zachowania się zgodnego prawem. Miał też możliwość pokierowania swoim postępowaniem.

Oskarżony jest osobą pełnoletnią, poczytalną, zatem nie zachodzą wobec niego okoliczności wyłączające winę.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności oraz orzekł na podstawie art. 46§1kk obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 900zł.

Zdaniem Sądu, wymierzona oskarżonemu kara jest słuszna i sprawiedliwa. Sąd przy jej wymiarze kierował się treścią art. 53kk. Zdaniem Sądu, wymierzona kara jest współmierna do popełnionego czynu i spełni swoje cele oddziaływania społecznego i indywidualnego.

Sąd baczył, by uwzględniała ona stopień społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa i nie przekraczała stopnia winy.

Sąd wziął pod uwagę również fakt, iż przestępstwo popełnione przez oskarżonego charakteryzują się znaczną społeczną szkodliwością.

Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego, działanie w warunkach powrotu do przestępstwa, wywiad środowiskowy, z którego wynika, iż K. F. (1) ma negatywną opinię w miejscu zamieszkania.

Zdaniem Sądu, K. F. (1) jest sprawcą niepoprawnym. Brak jest pozytywnej prognozy na przyszłość, co do jego osoby, iż nie wkroczy on ponownie na drogę przestępstwa. Według Sądu, jedynie kara bezwzględna pozbawienia wolności uwzględnia okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionego czynu oraz należycie spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 20.09.2013r. do dnia 21.09.2013r.

O dowodach rzeczowych orzeczono zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W związku z trudną sytuacją finansową oskarżonego, Sąd zwolnił K. F. (1) od kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.