Sygn. akt VI Ga 96/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Renata Bober

SO Anna Walus -Rząsa ( spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Kamuda

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z o.o. w Ś.

przeciwko : (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie V Wydziału Gospodarczego z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. akt V GCupr 339/14

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Krośnie V Wydziałowi Gospodarczemu do ponownego rozpoznania , pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI Ga 96/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. w Ś. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 2260 złotych wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami procesu.

Uzasadniając żądanie pozwu powodowa spółka podała, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajęła na okres od 10.11.2013 r. do dnia 21.12.2013r. samochód zastępczy marki R. (...) dla (...) sp. z o.o. w W., której to pojazd uległ uszkodzeniu w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 25.10.2013r. Poszkodowana na podstawie cesji wierzytelności z dnia 10.11.2013 r. przeniosła na powoda wierzytelność w zakresie zwrotu kosztów najmu samochodu zastępczego wraz z wszystkimi prawami z nią związanymi. Za wynajem pojazdu zastępczego powód wystawił fakturę VAT na kwotę 10086 zł. Pozwany uznał częściowo roszczenie- do kwoty 5940 zł.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 16 maja 2014 roku (sygn. akt V GNc upr. 517/14) Sąd Rejonowy w Krośnie nakazał stronie pozwanej uiścić dochodzone pozwem roszczenie wraz z kosztami procesu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, strona pozwana zaskarżając go w całości, wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwana zakwestionowała:

- brak legitymacji czynnej po stronie powoda z uwagi na przeniesienie wierzytelności nieistniejącej w dacie zawarcia umowy cesji oraz brak legitymacji biernej po stronie pozwanego,

- długość okresu najmu oraz wysokość stawki czynszu,

- możliwość żądania zapłaty odsetek od dnia 8.02.2014r., w sytuacji, gdy taka możliwość aktualizowała się ( w przypadku uznania roszczenia co do zasady) dopiero od dnia 17.03.2014r.

Z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że okolicznością bezsporną jest zaistnienie zdarzenia drogowego w dniu 25.10.2013r., w którym to uszkodzony został pojazd V. (...) należący do (...) sp. z o.o. w W., użytkowany przez M. T.. Potrzebował on wynająć pojazd zastępczy z racji prowadzonej działalności zawodowej (przedstawiciel handlowy). Propozycje wynajmu pojazdu przez ubezpieczyciela nie zawierały wynajmu pojazdu w segmencie uszkodzonego samochodu, nie mógł on zatem skorzystać z przedstawianych ofert.

Poszkodowana w dniu 10.11.2013r. zawarła z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki R. (...) na okres naprawy uszkodzonego pojazdu, nie dłuższy jednak niż 30 dni kalendarzowych. Okres najmu aneksem z dnia 9.12.2013 r. określono na 41 dni kalendarzowych.

Wynajem pojazdu zastępczego zakończył się w dniu 21.12.2013 r., pomimo dalszego pozostawania uszkodzonego pojazdu w naprawie.

Również w dniu 10.11.2013r. poszkodowana zawarła z powodem umowę cesji wierzytelności przysługującej jej od ubezpieczyciela w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Powód wystawił poszkodowanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 10086 złotych brutto (8200 zł netto), przy czym – mając na uwadze zawartą umowę cesji wierzytelności, wezwanie do zapłaty skierował do strony pozwanej. Pomimo wezwania, ubezpieczyciel odmówił likwidacji szkody powyżej kwoty 5940 zł.

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014r. Sąd Rejonowy w Krośnie Wydział V Gospodarczy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem z odsetkami i kosztami postępowania oddalając jedynie powództwo w zakresie części odsetek.

Sąd Rejonowy uznał – w zakresie zarzutu braku legitymacji czynnej powoda, że zarzut ten jest bezzasadny wskazując, iż dopuszczalnym jest przelew wierzytelności przyszłej.

W zakresie długości okresu najmu pojazdu zastępczego oraz wysokości stawki czynszu Sąd Rejonowy uznał również zarzuty te za bezzasadne. Wskazał, że doświadczenie orzecznicze w sprawach analogicznych , w tym wykonane na ich potrzeby opinie biegłych wskazują, że stawki proponowane przez powoda odpowiadają realiom rynku lokalnego. Zdaniem Sądu również długość naprawy pojazdu uzasadniała wynajęcie pojazdu zastępczego. Proces naprawy obejmował bowiem konieczność trzykrotnego zamawiania części zamiennych. Stąd też zdaniem Sądu Rejonowego przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego sprowadzającego się do powtórzenia posiadanych informacji uznać należy za niecelowe - dlatego też wniosek ten Sąd Rejonowy oddalił a nieobecna na rozprawie strona nie założyła w tym zakresie zastrzeżenia do protokołu. Przyjmując więc, że okres najmu pojazdu zastępczego był zasadny a stawki najmu wynikające z umowy i faktury prawidłowe Sąd Rejonowy uwzględnił roszczenie strony powodowej w całości . Oddalił jedynie roszczenie w zakresie odsetek przyjmując, iż powód mógł domagać się odsetek od dnia 17 marca 2014r.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany. Zaskarżając wyrok w całości zarzucił naruszenie:

1.  przepisów prawa materialnego, a to:

- art. 361 § 1 kc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędne przyjęcie, iż stawka najmu pojazdu zstępczego zastosowana przez powoda odpowiada stawkom rynkowym i pozostawała w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem , z którego szkoda wynikała,

- art. 822 § 1 kc przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w wyniku czego na pozwanego został nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania przekraczającego granicę odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela udzielającego ochrony ubezpieczeniowej w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

2. przepisów postępowania cywilnego, a to:

- art. 6 kc i art. 232 kpc poprzez naruszenie reguł dotyczących rozłożenia ciężaru dowodu i uwzględnienie powództwa pomimo, że strona powodowa nie wykazała okoliczności pozwalających uznać koszty najmu pojazdu zstępczego niezbędne, celowe i ekonomicznie uzasadnione oraz pozostające w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem, z którego szkoda wynika.

- art.227 kpc w zw. z art. 278 kpc poprzez samodzielne ustalenie przez Sąd I instancji, iż zastosowana przez powoda stawka najmu pojazdu zastępczego odpowiada stawkom stosowanym na rynku lokalnym, pomimo, iż wyjaśnienie tych okoliczności wymagało posiadania wiadomości specjalnych i skorzystania z pomocy biegłego.

W związku z wyżej zgłoszonymi zarzutami pozwany wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za I instancję,

2.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego

ewentualnie

3.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji z pozostawieniem temu Sądowi orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego.

Ponadto wniósł o :

1.  rozpoznanie sprawy z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym,

2.  rozpoznanie – w trybie art. 380 kpc – mającego wpływ na rozstrzygnięcie sprawy postanowienia Sądu I instancji w przedmiocie oddalenia wniosku pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej na okoliczności wskazane w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

W szczególności pozwany zarzucił, że sprawy analogiczne toczące się przed Sądem Rejonowym i wydane na ich potrzeby opinie biegłych, nie mogą być miarodajne dla poczynienia ustaleń w niniejszej sprawie . Zweryfikowanie czasu najmu pojazdu zastępczego poprzez odniesienie go do uzasadnionego technologicznie okresu naprawy pojazdu oraz ustalenie czy zastosowana w niniejszej sprawie przez powoda stawka najmu pojazdu zastępczego odpowiadała stawkom występującym na lokalnym rynku w okresie, w którym pojazd zastępczy był wynajmowany, wymagało posiadania wiedzy specjalnej oraz przeprowadzenia odpowiedniej analizy rynku. Uzasadniało to powołanie w sprawie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej. Pozwany podnosząc zarzut zmierzający do ograniczenia zakresu jego odpowiedzialności i usiłując wykazać, że zastosowana przez powoda stawka najmu nie odpowiadała stawkom stosowanym na rynku lokalnym dla poszkodowanego , lecz była wygórowana, a czas trwania najmu był niezasadnie wydłużony, zgłosił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Zdaniem pozwanego Sąd Rejonowy nie posiada wiadomości specjalnych, aby samodzielnie dokonać segmentacji wynajmowanego pojazdu czy choćby zweryfikować stawkę zastosowaną przez powoda a także określić czas niezbędny technologicznie do naprawy uszkodzonego pojazdu.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest zasadna.

Dokonując oceny zarzutów strony pozwanej, które zostały podniesione w procesie Sąd Rejonowy uznał je za bezzasadne w zakresie stawki czynszu najmu i uzasadnionego okresu naprawy pojazdu. Odnośnie stawki czynszu najmu Sąd Rejonowy powołał się na swoje doświadczenie orzecznicze w sprawach analogicznych, w tym wykonane na potrzeby innych procesów opinie biegłych i przyjął, że stawki proponowane przez stronę powodową w niniejszym postępowaniu za wynajęcie pojazdu zastępczego odpowiadają realiom rynku lokalnego. W zakresie czasu naprawy pojazdu powołał się na historię naprawy pojazdu, z której wynikała konieczność trzykrotnego zamawiania części zamiennych.

Zarzuty apelacji są takie same jak podniesione przed Sądem I instancji i dotyczą stawki najmu oraz czasu najmu pojazdu zastępczego.

Sąd Okręgowy nie podziela wskazanego wyżej stanowiska Sądu Rejonowego zgadzając się z zarzutami strony pozwanej co do tego, że zweryfikowanie czasu najmu pojazdu zastępczego poprzez odniesienie go do uzasadnionego technologicznie okresu naprawy pojazdu uszkodzonego oraz ustalenie czy zastosowana przez powoda stawka najmu pojazdu zastępczego odpowiadała stawkom występującym na rynku lokalnym w zakresie wynajmu pojazdu – wymagało posiadania wiedzy specjalnej i przeprowadzenia analizy w powyższym zakresie. Pozwany podnosząc zarzuty odnośnie stawki czynszu najmu oraz czasu wynajęcia pojazdu zastępczego zawnioskował dowód z opinii biegłego, mając na uwadze chęć ograniczenia zakresu swojej odpowiedzialności. Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, że Sąd Rejonowy powinien był wniosek pozwanego uwzględnić. Powoływanie się na doświadczenie orzecznicze w sprawach analogicznych co do stawek najmu i czasu naprawy, w niniejszej sprawie nie może być uznane za podstawę do uwzględnienia powództwa.

W tym stanie rzeczy z uwagi na to, że w sprawie Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 4 kpc.

Mając na uwadze powyższe po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy wezwie strony do zajęcia stanowiska w przedmiocie dowodu z opinii biegłego zaś w przypadku braku takiego stanowiska dopuści dowód z opinii biegłego z urzędu w celu ustalenia czy czas naprawy pojazdu pozostawał w związku z zaistniałym zdarzeniem. Ponadto w celu ustalenia czy stawka najmu pojazdu zastosowana przez powoda odpowiadała stawkom występującym na rynku lokalnym. W tym miejscu należy zauważyć, że z historii naprawy pojazdu nie wynika z jakich przyczyn zaistniała konieczność trzykrotnego zamawiania części do samochodu – co również powinien ustalić biegły w opinii.

O kosztach postępowania instancji odwoławczej Sąd Rejonowy rozstrzygnie w orzeczeniu kończącym postępowanie (art. 108 § 2 kpc).