Sygn. akt IV Ka 441/15
Dnia 18 czerwca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca
Sędziowie SO Piotr Kupcewicz
SO Małgorzata Bonisławska-Kania
Protokolant st. sekr. sądowy Aleksandra Deja - Lis
przy udziale Jarosława Bittnera - prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy
po rozpoznaniu dnia 18 czerwca 2015 r.
sprawy W. S. c. W. i I. ur. (...) w B.
oskarżonej z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 27 lutego 2015 r. sygn. akt IX K 1396/14
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyjmuje, że zarzucony oskarżonej czyn w punkcie 1. miał miejsce w okresie od bliżej nieustalonej daty, jednak nie wcześniej niż od 25 czerwca 2013r. do 29 stycznia 2014r.; za podstawę skazania przywołuje przepisy art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., a za podstawę wymiaru kary przepisy art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k.; utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. S. – Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym; zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.
IV Ka 441/15
Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była apelacja prokuratora od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 27 lutego 2015 r. (sygn. akt IX K 1396/14) zapadłego wobec oskarżonej W. S. , gdzie oskarżyciel publiczny, z powołaniem się na podstawy odwoławcze określone w art. 438 pkt. 1. i 2. k.p.k., podniósł zarzuty: obrazy prawa materialnego, a mianowicie przepisu art. 278 § 1 k.k., poprzez jego nieprzywołanie w podstawie skazania i wymiaru kary, jak i obrazy przepisu postępowania, tj. art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k., poprzez nieprecyzyjne określenie początkowej daty czynu.
Apelacja prokuratora była oczywiście zasadna.
W istocie, w podstawie prawnej skazania, jak i wymiaru kary wadliwie nie przywołano także przepisu art. 278 § 1 k.k., w sytuacji, gdy powołany w zaskarżonym wyroku przepis art. 278 § 5 k.k. ma swe odniesienie do przepisów §§ 1, 3 i 4 cyt. przepisu ustawy. Tymczasem, niechybnie okoliczności przypisanego oskarżonej czynu dotyczyły niniejszego występku w jego typie podstawowym, właśnie z § 1 art. 278 k.k.
Rację miał prokurator także co do drugiego z poniesionych zarzutów. Przywołane ustalenia i okoliczności wskazują w sposób oczywisty na to, że jako początek inkryminowanego działania oskarżonej odnośnie pierwszego z zarzucanych, a następnie przypisanych jej czynów, należało przyjąć datę nie wcześniejszą aniżeli 25 czerwca 2013 r., jako, że był to pierwszy dzień po dacie tożsamego czynu objętego uprzednio zapadłym względem wymienionej wyrokiem z 10 kwietnia 2014 r. (sygn. akt XVI K 2485/13).
W pozostałej części zaskarżony wyrok podlegał utrzymaniu w mocy.
O kosztach sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym orzeczono po myśli art. 634 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k., mając na uwadze fakt, że do zaistnienia powyższych uchybień i wydania w związku z tym wadliwego, zaskarżonego orzeczenia doszło nie z winy oskarżonej.