WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Tadeusz Dereń

Protokolant Karina Kostyra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2015 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa M. K. (1)

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 11000 zł

I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki M. K. (1) kwotę 7 557, 95 zł (siedem tysięcy pięćset pięćdziesiąt siedem 95/100 złotych) z ustawowymi odsetkami od kwoty 7 000 złotych od dnia 1 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 11,70 złotych od dnia 17 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 63,11 złotych od dnia 3 września 2014 roku do dnia zapłaty i od kwoty 483,14 złotych od dnia 3 września 2014 roku do dnia zapłaty,

II. dalej idące powództwo oddala,

III. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 1 550,18 złotych tytułem zwrotu części kosztów procesu.

(...)_01

[Przewodniczący 00:12:33.426] Uzasadnienie nastąpi w trybie przepisu artykułu 328 paragraf 1(1) Kodeksu postępowania cywilnego. Uzasadnienie wyroku. Powódka M. K. (1) wniosła pozew o zapłatę przeciwko stronie pozwanej (...) S.A. w W. domagając się zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki kwoty 9.802 złote 36 groszy tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami liczonymi od 1 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty, zasądzenia kwoty 1.122 złote 83 grosze tytułem odszkodowania za utracone wynagrodzenie z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki 74 złote 81 groszy tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu podała, że w dniu 6 listopada 2013 roku w miejscowości P. doszło do wypadku komunikacyjnego w wyniku, którego została poszkodowana. Sprawca wypadku E. G.

[? 00:13:49.788] poruszająca się samochodem marki F. (...) nie zachowała bezpieczeństwa podczas manewru na parkingu przed sklepem (...) powodując wypadek komunikacyjny z pojazdem marki A. numer 80, którego kierowcą była poszkodowana M. K. (1). Pojazd, którym poruszał się sprawca wypadku posiadał wykupioną i ważną polisę odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. Na skutek dolegliwości, jakie pojawiły się po wypadku powódka udała się do (...) Centrum Medycznego Spółka Akcyjna w P. gdzie w następstwie wykonanych badań zdiagnozowano u niej uraz kręgosłupa szyjnego, uraz głowy, ból i napięcie gałek ocznych, unieruchomiono szyję w kołnierzu ortopedycznym i zalecono noszenie kołnierza przez okres 10 dni, a następnie kontrolę w Poradni Neurologicznej oraz odpoczynek. Powódka uzyskała również skierowanie na badania RTG odcinka szyjnego, TK głowy i TK kręgosłupa szyjnego. Po zakończeniu leczenia specjalistycznego powódka rozpoczęła zabiegi rehabilitacyjne, które kontynuuje do dzisiaj. Powódka do chwili obecnej odczuwa skutki tego zdarzenia, utrudnia jej to zasypianie i leżenie w łóżku, po dłuższym unieruchomieniu ciała, na przykład po śnie powódka odczuwa częste drętwienie kończyn górnych. Ponadto w związku z wypadkiem powódka poniosła wydatki na zakup leków o łącznej wysokości 74 złote 81 grosze, które strona pozwana nie zwróciła w żaden sposób. W związku z tym wypadkiem powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresie od 8 listopada 2013 do 16 stycznia 2014 roku i utraciła z tego tytułu część dochodów w wysokości 1.122 złote 83 grosze. W trakcie postępowania likwidacyjnego strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność i wypłaciła powódce kwotę 1.000 złotych zadośćuczynienia odmawiając wypłatę pozostałych kwot. Zdaniem powódki roszczenie jest całkowicie zasadne w oparciu o przepisy artykułu 445 k.p.c. z uwagi na doznane przez powódkę obrażenia ciała, natomiast odsetki ustawowe od roszczeń wynikają z artykułu 14 ustęp 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 o ubezpieczeniach obowiązkowych w Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych nakazującego wypłatę bezspornej kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody. Wniosek o zasądzenie kosztów postępowania uzasadniony jest przepisem artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego. W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz koszt zwrotu opłaty skarbowej w kwocie 17 złotych. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana przyznała, że udzielała ochrony ubezpieczeniowej z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy wypadku w związku ze zdarzeniem z dnia 6 listopada 2013 roku i wypłaciła powódce zadośćuczynienie w wysokości 1.000 złotych oraz zwrot kosztów leczenia w kwocie 47 złotych 60 groszy. Ponadto zarzuciła, że żądanie powódki w przedmiocie zadośćuczynienia jest rażąco zawyżone i nieadekwatne do doznanej krzywdy, gdyż strona pozwana wypłacając zadośćuczynienie uwzględniła rozmiar cierpień, ujemnych doznań psychicznych doznanych przez powódkę po wypadku, leczenie powódki zostało nadto zakończone. Ponadto pozwany sprzeciwił się żądaniu w przedmiocie zwrotu kosztów leczenia w kwocie 63 złote i 11 groszy wynikającej z faktury z dnia 15 listopada 2013 roku, ale przedłożona faktura stronie pozwanej i jakość odbitki tego dokumentu nie pozwalała w toku postępowania likwidacyjnego, a nawet w chwili obecnej zweryfikować, jaka jest treść tej faktury. Pełnomocnik powódki wzywał, przepraszam pełnomocnik strony pozwanej wzywał powódkę do przedłożenia czytelnej faktury, lecz ani powódka ani jej pełnomocnik nie wykonali tego do dnia dzisiejszego, wobec powyższego trudno ustosunkować się do treści tej faktury. Natomiast odnosząc się w przedmiocie zapłaty odszkodowania tytułem zwrotu kosztów leczenia objętych fakturą z dnia 25 listopada 2013 roku strona pozwana nie sprzeciwiła się temu żądaniu zarówno, co, do zasady jak i co, do wysokości. Ponadto strona pozwana zarzuciła, że żądana przez powódkę kwota utraconego dochodu została ustalona w oparciu o kwoty brutto, a więc przed pomniejszeniem o składki emerytalno-rentowe i zdrowotne, a także zaliczkę na podatek dochodowy, które powódka musiałaby ponieść, gdyby nie doszło do wypadku. Utracony dochód powódki to realny dochód, jaki mogła uzyskać, a zatem w kwocie netto, a nie brutto jak żąda powódka. Z tej przyczyny dołączone do pozwu przez powódkę zaświadczenie pracodawcy nie przedstawia wartości dowodowej pozwalające stwierdzić, jaka jest rzeczywiście strata powódki w kwocie netto. Pozwany ponadto podniósł, że ewentualna odpowiedzialność odsetkowa strony pozwanej w tej sytuacji może być ustalona dopiero od dnia wyrokowania. W wyniku postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 6 listopada 2013 roku na parkingu przed sklepem (...) w P. doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku, którego samochód osobowy prowadzony przez sprawcę wypadku E. G. marki F. (...) uderzył w bok kierowanego przez powódkę samochodu osobowego marki A. (...). Sprawcę zdarzenia komunikacyjnego E. G. oraz stronę pozwaną łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu komunikacyjnego obowiązująca w dniu zdarzenia. Odpowiedzialność za skutki wypadku przyjęła strona pozwana przeprowadzając postępowanie likwidacyjne oraz wypłacając powódce kwotę 1.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 47 złotych 60 groszy tytułem kosztów leczenia. Wynika to wprost z przesłuchania powódki M. K. (1), dołączonych do akt sprawy akt szkodowych jak i pisma strony pozwanej w odpowiedzi na pozew, w którym strona pozwana nie kwestionowała swojej odpowiedzialności. Nadto wynika to z oświadczenia dołączonego do akt sprawy przez sprawcę zdarzenia komunikacyjnego E. G. na karcie 9 akt sprawy. Z przesłuchania powódki M. K. (1) wynika, że uderzenie w jej samochód było bardzo gwałtowne i w wyniku tego uderzenia powódka uderzyła w lewą stronę, lewą stroną głowy i następnie jeszcze tego samego dnia zaczęła powódka odczuwać skutki przedmiotowego zdarzenia, zaczęła boleć ją głowa oraz kręgi szyjne i nie mogła zginać głowę. Na następny dzień powódka została odwieziona do izby przyjęć Szpitala w P., gdzie przeprowadzono badania i stwierdzono wstrząśnięcie mózgu, a nadto zalecono kołnierz ortopedyczny na szyję oraz leki przeciwbólowe. Nadto równie zalecono powódce kontrolę w Poradni Neurologicznej. Powódka nie była hospitalizowana w szpitalu. Przez okres 10 dni powódka nosiła kołnierz ortopedyczny jak również zakupiła leki przeciwbólowe z własnych środków. Nadto również posiadając skierowanie neurochirurga odbyła rehabilitację w P. w ilości 10 zabiegów. Były to zabiegi na kręgosłup szyjny. Do chwili obecnej powódka odczuwa bóle odcinka szyjnego kręgosłupa, bóle głowy oraz drętwienie kończyn górnych, nie może również wykonywać cięższych prac fizycznych. Po wypadku jak wynika z przesłuchania powódki wymagała ona pomocy męża, między innymi przy kąpaniu, gdyż miała wtedy bóle kręgosłupa szyjnego i zawroty głowy. W chwili obecnej nie może również wykonywać cięższych prac na działce ani też uprawiać tej działki z uwagi na bóle kręgosłupa szyjnego. Okoliczności te wynikają z przesłuchania powódki na karcie 84 akt sprawy oraz przesłuchania jej męża M. K. (2) na karcie 84 akt sprawy, a nadto potwierdza dołączona do akt sprawy dokumentacja medyczna leczenia powódki na karcie 10 do 29 akt sprawy. Z uwagi na urazy doznane w wyniku zdarzenia komunikacyjnego z dnia 6 listopada 2013 roku powódka przebywała na zwolnieniach lekarskich od dnia 8 listopada 2013 roku do dnia 16 stycznia 2014 roku. Dowodem kopia zaświadczeń lekarskich znajdująca się na karcie 34 do 38 akt sprawy. W dniu przedmiotowego zdarzenia powódka była zatrudniona w firmie (...) Spółka z o.o. w P., jako sprzedawca i na podstawie zaświadczenia przedłożonego przez tą spółkę wynika, że za listopad 2013 roku powódka otrzymała wynagrodzenie brutto w kwocie 1.190 złotych 82 grosze, za grudzień 2013 roku otrzymała wynagrodzenie brutto w wysokości 1.177...

[koniec części 00:27:40.113] PCH383177_02

[Przewodniczący 00:27:44.774] ...złotych 79 groszy i za styczeń 2014 roku otrzymała wynagrodzenie brutto w wysokości 1.409 złotych 56 groszy. Natomiast zaświadczeniem z dnia 21 sierpnia 2014 roku wynika, że powódka M. K. (1) otrzymała wynagrodzenie netto w okresie od 1 listopada 2013 do 31 stycznia 2014 w wysokości 3.192 złotych 82 groszy. Nadto gdyby powódka M. K. (1) pracowała nie przebywając na zwolnieniu lekarskim, wówczas w tym okresie to jest od 1 listopada 2013 do 31 stycznia 2014 roku otrzymałaby wynagrodzenie netto w wysokości łącznej 3.675 złotych 96 groszy (dowód zaświadczenie (...) Spółka z o.o. w P. - karta 39 akt sprawy i karta 71 akt sprawy). Ponadto w związku z kosztami leczenia powódka poniosła wydatek na zakup kołnierza szyjnego ortopedycznego w kwocie 35 złotych, na zakup leków przeciwbólowych w kwocie 12 złotych 60 groszy i w kwocie 11 złotych 70 groszy oraz dalszych leków na kwotę 63 złotych 11 groszy (dowód faktura zakupu kołnierza ortopedycznego - karta 30 akt sprawy, zakup leku o nazwie P. - karta 31 akt sprawy, zakup leków o nazwie M. - karta 33 akt sprawy oraz zakup leków na łączną kwotę 63 złotych i 11 groszy - karta 72 akt sprawy). Pismem z dnia 20 listopada 2013 roku powódka zgłosiła szkodę w związku z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 6 listopada 2013 roku oraz zwróciła się do strony pozwanej o wypłatę tytułem zadośćuczynienia kwoty 30.000 złotych oraz tytułem zwrotu kosztów leczenia kwotę 130 złotych 71 groszy. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powódce łącznie kwotę 1.047 złotych 60 groszy, obejmującą kwotę 1.000 złotych tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę oraz koszty leczenia w kwocie 47 złotych 60 groszy (dowód pismo strony pozwanej - karta 40 akt sprawy oraz akta szkodowe strony pozwanej, w tym wniosek o wszczęcie postępowania likwidacyjnego z dnia 20 listopada 2013 roku na karcie 54 akt szkodowych). W wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 6 listopada 2013 roku powódka doznała urazu głowy bez utraty przytomności ze stresem pourazowym oraz urazu odcina szyjnego kręgosłupa z zespołem bólowym szyjnym pourazowym z zaznaczonym ograniczeniem ruchomości i rwą barkowo-ramieniową parestetyczną obustronną. W związku z tymi urazami uszczerbek na zdrowiu M. K. (1) w związku z wypadkiem z dnia 6 listopada 2013 roku wynosi 4 procent, jako długotrwały uszczerbek na zdrowiu. Wypadek komunikacyjny z dnia 6 listopada 2013 roku skutkuje u powódki do chwili obecnej pobolewaniami głowy, bólami kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej. Dolegliwości te szczególnie nasilają się przy zmianach pogody oraz zmuszają powódkę do przyjmowania leków przeciwbólowych. W przyszłości wskazane będzie kontynuowanie leczenia usprawniającego. Zakup kołnierza ortopedycznego oraz leków przeciwbólowych i innych zgodnie z fakturami pozostawał w związku z przebytym urazem i był zasadny. Po wypadku powódka miała zalecony oszczędzający tryb życia (dowód opinia biegłego sądowego z zakresu (...) z dnia 11 lutego 2015 roku - karta 92 akt sprawy). Sąd wobec powyższego, Sąd zważył co następuje. Bezspornym jest w sprawie, iż w dniu 6 listopada 2013 roku na parkingu przed sklepem (...) w P. doszło do wypadku komunikacyjnego, którego sprawcą był kierujący samochodem marki F. (...) E. G.

[? 00:34:03.093] uderzając w samochód osobowy marki A., którym kierowała powódka M. K. (1). Strona pozwana również nie kwestionowała okoliczności zdarzenia oraz przyjęła odpowiedzialność z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadacza pojazdu mechanicznego sprawcy wypadku komunikacyjnego za skutki wypadku, wypłacając powódce zadośćuczynienie w kwocie 1.000 złotych. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza przesłuchania powódki, dokumentacji medycznej, leczenia powódki oraz opinii biegłego sądowego z zakresu (...) Sąd uznał, że wypłacone powódce przez stronę pozwaną świadczenie z tytułu zadośćuczynienia w wysokości 1.000 złotych jest znacznie zaniżone, a odmowa wypłaty dalszego zadośćuczynienia niezasadna. Zgodnie bowiem z przepisem art. 445 par. 1 Kodeksu cywilnego Sąd może w wypadkach wskazanych w art. 444 Kodeksu cywilnego przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Ze względu na niewymierność krzywdy określenie w konkretnym przypadku sumy pozostawione zostało Sądowi, zaś Sąd korzysta z daleko idącej swobody z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy. Pojęcie krzywdy mieści w sobie wszelkie ujemne następstwa uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, a zarówno w postaci doznanych cierpień fizycznych, jak i psychicznych. Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów, jakie należy uwzględnić przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego, zaś zadośćuczynienie przewidziane w art. 445 par. 1 Kodeksu cywilnego ma charakter kompensacyjny. Wysokość zadośćuczynienia musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość, nie może jednak spełniać funkcji źródła dochodu poszkodowanego, a jedynie wynagrodzić mu doznany ból i cierpnie. Kwotowe oznaczenie należnego zadośćuczynienia według poglądów zarówno orzecznictwa, jak i literatury prawniczej, powinno być utrzymane w rozsądnych granicach z uwzględnieniem doznanej krzywdy, jak i aktualnych stosunków majątkowych, co jednak zdaniem Sądu nie podważa w żaden sposób kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia. Z dokumentacji medycznej dołączonej do akt sprawy oraz opinii biegłego sądowego z zakresu (...) wynika, że w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 6 listopada 2013 roku powódka doznała urazu głowy bez utraty przytomności ze stresem pourazowym, jak również urazu odcinka szyjnego kręgosłupa z zespołem bólowym szyjnym pourazowym, z zaznaczonym ograniczeniem ruchomości i rwą barkowo-ramienną parestetyczną obustronną. Nadto, co wynika z przesłuchania powódki oraz z zeznań świadka M. K. (2) - męża powódki, jak również z opinii biegłego M. J. skutki wypadku z dnia 6 listopada 2013 roku odczuwane są przez powódkę do chwili obecnej, a polegają one na bólach głowy, bólach kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, jak również powódka musi nadal zażywać środki przeciwbólowe, nie może wykonywać również z uwagi na bóle kręgosłupa szyjnego cięższych prac fizycznych, jak również musi bardzo na siebie uważać i prowadzić oszczędzający tryb życia. Zatem mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności, w tym rozmiar doznanych przez powódkę cierpień fizycznych i psychicznych, długi okres leczenia, ponieważ powódka przebywała przez 2 miesiące na zwolnieniu lekarskim, konieczność ograniczenia aktywności życiowej, zarówno bezpośrednio po wypadku jak i w chwili obecnej z uwagi na pojawiające się bóle kręgosłupa szyjnego, uraz psychiczny powodujący lęk przed jazdą samochodem, co jak wynika z przesłuchania powódki miało miejsce bezpośrednio po tym zdarzeniu, doznany ból podczas leczenia, wiek powódki, no jest osobą młodą w chwili obecnej, skutki wypadku, czyli trwające do chwili obecnej, jak bóle głowy, kręgosłupa szyjnego, jak również konieczność, co wynika z opinii biegłego sądowego leczenia w przyszłości usprawniającego i możliwość zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego, co również potwierdza opinia biegłego M. J., jak także ustalony przez biegłego sądowego długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 4 procent uzasadnia zdaniem Sądu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia, jaką winna otrzymać powódka z tytułu wypadku komunikacyjnego z dnia 6 listopada 2013 roku jest zdaniem Sądu kwota 8.000 złotych. Należy mieć na uwadze, że biegły ustalił, ze powódka doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a nie jest to również trwały uszczerbek na zdrowiu, co również ma przełożenie na wysokość zadośćuczynienia. Zatem ustalona przez Sąd suma zadośćuczynienia pieniężnego na kwotę 8.000 złotych winna być zmniejszona o kwotę 1.000 złotych, którą powódka otrzymała w toku postępowania likwidacyjnego, a zatem należało zasądzić dalszą kwotę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego w wysokości 7.000 złotych, co też Sąd uwzględnił w punkcie pierwszym wyroku. Co do odsetek od kwoty 7.000 złotych Sąd uwzględnił je zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 1 stycznia 2014 roku, mając na uwadze, iż pismem z dnia 20 listopada 2013 roku powódka zgłosiła roszczenie o szkodę domagając się wypłaty od strony pozwanej tytułem zadośćuczynienia kwoty 30.000 złotych. Strona pozwana otrzymała przedmiotowe wezwanie w dniu 28 listopada 2013 roku. Zgodnie z przepisem art. 14 ustęp 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dziennik Ustaw 2003, 124, pozycja 1152 ze zmianami w związku z art. 817 Kodeksu cywilnego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Ponieważ w przedmiotowej sprawie strona pozwana otrzymała takie wezwanie do zapłaty i zgłoszenie szkody w dniu 28 listopada 2013 roku, a zatem uwzględniając 30 dni na wypłatę pozostałego zadośćuczynienia, odsetki od dnia 1 stycznia 2014 roku (jak w pozwie) są w pełni zasadne i dlatego też Sąd odsetki te od tej daty również uwzględni. Natomiast strona pozwana nie wykazała, by zachodziły okoliczności wskazane w art. 14 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy uniemożliwiające wypłatę stronie pozwanej zadośćuczynienia, a w związku z tym odsetki, jak już Sąd wyżej wskazał należało uwzględnić od dnia pierwszego...

[koniec części 00:42:47.005] PCH383177_03

[Przewodniczący 00:42:47.077] 1 stycznia 2014 roku. Odsetki również należało uwzględnić na podstawie przepisu artykułu 455 Kodeksu cywilnego w związku z artykułem 481 Kodeksu cywilnego. Natomiast odnośnie kosztów leczenia dochodzonych przez powódkę w łącznej wysokości 74 złote 81 groszy Sąd uwzględnił w całości powyższą kwotę na podstawie przepisu artykułu 444 Kodeksu cywilnego, uznając, że poniesione koszty leczenia w powyższej kwocie, a wynikające z dołączonych do akt sprawy faktur są w pełni zasadne. Również poniesienie kosztów leczenia określonych w fakturach dołączonych przez, dołączonych do pozwu są w pełni zasadne, co wynika między z innymi z opinii biegłego sądowego M. J., który w swojej opinii jednoznacznie stwierdził, że zakup kołnierza ortopedycznego oraz leków przeciwbólowych i innych zgodnie z podanymi fakturami był w związku z przebytym urazem przez powódkę i był również zasadny. Wskazać jednocześnie należy, że pojęcie wszelkie koszty z artykułu 444 Kodeksu cywilnego oznacza koszty różnego rodzaju, których oczywiście nie da się z góry określić, a których ocena na podstawie okoliczności sprawy należy do Sądu. Zdaniem Sądu wszystkie te podniesione przez powódkę kosztów i zostało to potwierdzone w aktach sprawy jak i opinii biegłych mają ścisły związek przyczynowy ze zdarzeniem, któremu uległa powódka w dniu 6 listopada 2013 roku, a więc należało je w pełni uwzględnić. Odnośnie odsetek od zasądzonych kosztów leczenia w kwocie 74 złote 81 groszy Sąd uwzględnił zgodnie z żądaniem pozwu odsetki od kwoty 11 złotych 70 groszy, która to kwota wynika z faktury z dnia 25 listopada 2013 roku na karcie 33 akt, od dnia 17 kwietnia 2014 roku, to jest od dnia następnego po doręczeniu pozwu stronie pozwanej, nie od dnia doręczenia pozwu, tylko od dnia następnego po doręczeniu pozwu, zgodnie z przepisem artykułu 455 w związku z artykułem 481 Kodeksu cywilnego. Natomiast odsetki od kwoty pozostałej czyli 63 złote 11 groszy wynikającej z faktury z dnia 15 listopada 2013 roku karta 72 akt sprawy Sąd uwzględnił od dnia 3 września 2014 roku, ponieważ dopiero na wezwanie Sądu pismem z dnia 25 sierpnia 2014 roku karta 70 akt sprawy, ta faktura została przedłożona przez pełnomocnika powódki jako faktura czytelna i zarówno Sąd jak i strona pozwana mogła zapoznać się dokładnie z treścią tej faktury, ponieważ poprzednia faktura i tu Sąd uwzględnił stanowisko strony pozwanej była nieczytelna, nie można było zapoznać się dokładnie z jej treścią, ani też jakie leki zostały zakupione i za jaką kwotę, w związku z tym Sąd uznał, że nie można zasądzić wcześniej odsetek od kwoty dochodzonej z tytułu tej faktury, skoro strona pozwana nie mogła dokładnie zapoznać się z tej treścią tej faktury. Ponieważ jak wynika z pisma procesowego strony powodowej z 25 sierpnia 2014 roku faktura ta została nadana stronie pozwanej w dniu 26 sierpnia 2014 roku i licząc 7 dni na dojście faktury do strony pozwanej i zapoznanie się przez pełnomocnika z treścią tej faktury Sąd uznał, że uzasadnione odsetki od kwoty 63 złote 11 groszy wynikające z tej faktury można uwzględnić dopiero od dnia 3 września 2014 roku, przy uwzględnieniu terminu 7 dni na doręczenie faktury prawidłowej i zapoznaniu się z tej, z tą fakturą przez pełnomocnika strony pozwanej. Odnośnie utraconego zarobku Sąd uwzględnił również w tym zakresie częściowo roszczenie strony powodowej na podstawie przepisu artykułu 440 Kodeksu cywilnego, albowiem jak już Sąd wcześniej wskazał przepis ten obejmuje wszelkie roszczenia związane z kosztami jakie poniosła powódka w związku z przedmiotowym zdarzeniem, które miało miejsce 6 listopada 2013 roku, w tym również obejmuje koszty utraconego zarobku w wyniku pozostawania powódki na zwolnieniach lekarskich. Nie mniej jednak Sąd uwzględnił w tym zakresie kwotę 483 złote 14 groszy wynikającą z różnicy jako z wynagrodzenia powódki jaką, jakie te aby otrzymała gdyby nie przebywała na zwolnieniu lekarskim, a co wynika z zaświadczenia (...) spółka z o.o. w P. z dnia 21 sierpnia 2014 roku i w takim wypadku powódka otrzymałaby kwotę 3.675 złotych 96 groszy netto, natomiast z zaświadczenia tego wynika, że w okresie od 1 listopada 2013 do 31 stycznia 2014 powódka otrzymała wynagrodzenie w kwocie 3.192 złote 82 grosze. Zatem z porównania wyżej wymienionych kwot wynika, że powódka nie otrzymała kwoty z tego tytułu w wysokości 483 złote 14 groszy i Sąd w tym zakresie w pełni podzielił stanowisko strony pozwanej, że tytułem utraconego dochodu powinna być przyznana powódce kwota netto, a nie kwota brutto. Zresztą wynika to z licznych orzeczeń Sądu Najwyższego, między innymi w zakresie przyznawania osobom renty z tytułu takich wypadków komunikacyjnych, gdzie Sąd Najwyższy wielokrotnie stwierdził, że w tym wypadku świadczenie ma rekompensować rzeczywistą szkodę jaką doznała powódka, dlatego też obliczanie takiego świadczenia powinno być z uwzględnieniem zarobków poszkodowanego netto, a nie brutto. Sąd przychyla się do tych orzeczeń Sądu Najwyższego i do stanowiska strony pozwanej uznając, że rzeczywistą szkodę jaką poniosła powódka jest różnica w zarobkach netto, pomiędzy tymi zarobkami, które powódka osiągnęła, a tymi zarobkami, które powódka by osiągnęła gdyby nie przebywała na zwolnieniu lekarskim. Nie można uwzględnić tutaj kwoty brutto, ponieważ zdaniem Sądu wówczas powódka byłaby bezpodstawnie wzbogacona. Wobec powyższego różnica w zarobkach między tych, które osiągnęła powódka przebywając na zwolnieniu lekarskim, a zarobkach wynikających z zaświadczenia z dnia 21 sierpnia 2014 roku wynosi kwota 483 złote 14 groszy i taką też kwotę Sąd zasądził w punkcie pierwszym wyroku, z tym, że odsetki ustawowe od tej kwoty Sąd uwzględnił od dnia 3 września 2014 roku, to jest od dnia po uwzględnieniu terminu 7 dni na doręczenie stronie pozwanej pisma powódki z dnia 25 sierpnia 2014 roku, do którego to pisma było dołączone zaświadczenie (...) spółka z o.o. w P. z dnia 21 sierpnia 2014 roku, w którym dokładnie pracodawca powódki określił wynagrodzenie netto, dlatego też uznając, że dopiero po 7 dniach jako okres na doręczenie stronie pozwanej tego pisma i ewentualne zapoznanie się pełnomocnika strony pozwanej z treścią tego zaświadczenia możemy mówić o zwłoce strony pozwanej w wypłacie dochodzonego odszkodowania z tytułu utraconych zarobków. Dlatego też podobnie jak w przypadku części leków i kosztów leczenia Sąd uwzględnił ustawowe odsetki od tej kwoty od dnia 3 września 2014 roku. W związku z powyższym powództwo dalej idące jak w punkcie drugim wyroku podlegało oddaleniu, co do zarówno wysokości dochodzonego zadośćuczynienia ponad kwotę przyznaną, to jest ponad kwotę 7.000 złotych, jak i również w zakresie dochodzonego odszkodowania za utracone wynagrodzenie, które pełnomocnik powódki wyliczył w kwocie 1.122 złote 83 grosze, a które to wynagrodzenie w takiej wysokości było wynagrodzeniem brutto, a nie netto, w związku z tym w tym zakresie Sąd powództwo oddalił. Odnośnie kosztów procesu Sąd orzekł na mocy artykułu 100 Kodeksu postępowania cywilnego stosunkowo rozdzielając koszty procesu przy przyjęciu, że powódka wygrała proces w 68 procentach, albowiem dochodziła roszczenia w wysokości 11.000 złotych, natomiast wygrała łącznie 7.557 złotych 95 groszy, co przekładając wynosi 68 procent, zatem strona pozwana wygrała proces w 32 procentach. W związku z tym, ponieważ koszty powoda zostały wyliczone na łączną kwotę 3.700 złotych, obejmując kwotę 2.400 kosztów zastępstwa, 550 złotych opłaty sądowej i 750 złotych kosztów opinii biegłego, mnożąc tą kwotę przez 68 procent otrzymujemy kwotę 2.516 złotych. Ponieważ strona pozwana również wniosła o zasądzenie kosztów procesu i koszty strony pozwanej obejmują kwotę 2.400 kosztów zastępstwa, 17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 601 złotych 20 groszy, które strona pozwana również wpłaciła tytułem kosztów opinii biegłego, co daje nam łącznie kwotę 3.018 złotych 20 groszy, mnożąc tą kwotę przez 32 procent otrzymujemy kwotę 965 złotych 82 grosze. Zatem stosunkowo rozdzielając powyższe koszty, czyli odejmując od kwoty kosztów należnej powódce 2.516 złotych kwotę należną stronie pozwanej w wysokości 965 złotych 82 grosze otrzymujemy kwotę 1.550 złotych 18 groszy, którą Sąd na podstawie przepisu artykułu 100 kpc zasądził na rzecz powódki od strony pozwanej tytułem zwrotu części kosztów procesu, w związku z tym postanowiono, jak w sentencji wyroku. To wszystko, dziękuję Państwu.

[Pełnomocnik powódki 00:57:40.925] My również, do widzenia.

[Przewodniczący 00:57:42.005] Do widzenia.

[koniec części 00:57:52.127]