Sygn. akt III Cz 1436/14
Dnia 20 listopada 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędziowie: SO Lucyna Morys – Magiera
SR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska
po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku M. W. i W. W.
z udziałem Gminy W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie
na skutek zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim
z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. akt I Ns 1243/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera
Sygn. akt III Cz 1436/14
Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w postanowieniu z dnia 10 01 2014r. odrzucił wniosek M. W. i W. W. o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie, uznając, że wobec prawomocnego zakończenia postępowań w sprawach o sygn. akt I Ns 894/09 i I Ns 996/11 w niniejszej sprawie zachodzi negatywna przesłanka postępowania w postaci prawomocności materialnej.
Orzeczenie zaskarżyli wnioskodawcy M. W. i W. W. , którzy nie zgadzając się z nim podnosili, że Sąd nie wykazał należytej staranności rozpatrując wnioski o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie w postępowaniach o sygn. akt I Ns 894/09 i I Ns 996/11 oraz że „Sąd dopuścił się wielu zaniedbań nie analizując aktów własności, opierając się na błędnych przesłankach, pomijając własność prywatną jako nienaruszalną”.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Przed wniesieniem wniosku w niniejszej sprawie zostały zakończone postępowania w sprawach: z wniosku W. W. „o zasiedzenie” oraz z wniosku M. W. „o zasiedzenie” (zostały one odpowiednio zarejestrowane
w sadzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim pod sygn. akt I Ns 996/11 i I Ns 894/09).
W obydwu tych sprawach orzeczenia dotyczyły tego samej - co w niniejszej sprawie - części działki (...), a wnioski skarżącej oparte były na podstawie faktycznej identycznej z podstawą faktyczną wniosku wniesionego w obecnej sprawie.
Obydwa wnioski skarżących zostały prawomocnie oddalone, stąd też Sąd Rejonowy trafnie ocenił, że w sprawie zachodzi – przewidziana w regulacji art. 199
§ 1 pkt 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. - negatywna przesłanka postępowania
w postaci prawomocności materialnej.
Czyni to wniosek skarżących niedopuszczalnym, co stosownie do przywołanej regulacji prawnej obligowało Sąd pierwszej instancji do jego odrzucenia.
Skarżący w zażaleniu kwestionując zasadność tego orzeczenia w jego uzasadnieniu odnoszą jednak tylko się do przebiegu postępowań we wskazanych powyżej sprawach.
Nie kwestionują ono zatem oceny prawnej zawartej w zaskarżonym orzeczeniu i ich zażalenie jest bezzasadne.
Reasumując, zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie wnioskodawców jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys - Magiera