Sygn. akt IX Pz 21/15
Dnia 30 czerwca 2015r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach- Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku IX Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Mariola Łącka /spr/
Sędziowie: SSO Maria Konieczna
SSO Janina Kościelniak
Protokolant: Dagmara Mazurkiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. S.
przeciwko (...) S.A. Kopalni (...) w P.
o zadośćuczynienie
na skutek zażalenia powoda na postanowienie zawarte w pkt 2 wyroku Sądu Rejonowego Wydziału IV Pracy w Jastrzębiu-Zdroju
z dnia 26 marca 2015 r. sygn. akt IV P 318/13
postanawia:
1. oddalić zażalenie,
2. zasądzić od powoda na rzecz pozwanej kwotę 30,00 zł ( trzydzieści złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Sędzia Przewodniczący Sędzia
SSO Maria Konieczna SSO Mariola Łącka SSO Janina Kościelniak
Powód domagał się zasądzenia od pozwanej zadośćuczynienia w kwocie 10.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia doręczenia pozwu oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu podnosząc, że w trakcie pracy u pozwanej od 1975r. do 2000r. był narażony na działanie ponadnormatywnego hałasu choć nie stwierdzono u niego choroby
zawodowej.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania podnosząc zarzut przedawnienia.
Sąd Rejonowy Sąd Pracy w Jastrzębiu-Zdroju wyrokiem z dnia 26.03.2015r sygn. akt IV P 318/13 oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 934 zł tytułem kosztów procesu.
Uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach sądowych Sąd I instancji podniósł, że skoro powód przegrał sprawę to na podstawie art.98 par.1 kpc winien zwrócić przeciwnikowi koszty procesu.
Powód zaskarżył postanowienie o kosztach i wniósł o jego zmianę względnie o uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Skarżący zarzucił naruszenie przepisu par.11 ust.1 pkt.5 w związku z przepisami par.6 pkt.4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez jego niezastosowanie i ustalenie kosztów procesu w zawyżonej wysokości poprzez przyjęcie 75% stawki wynagrodzenia pełnomocnika zamiast 50%.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Podniosła , że zaskarżone postanowienie jest prawidłowe, bo powództwo miało podstawę cywilnoprawną i dotyczyło zadośćuczynienia za pogarszający się słuch. Nie można zatem przyjąć, że powód dochodził odszkodowania należnego z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Wskazany w zażaleniu przepis par.11 ust.1 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( j.t Dz. U z 2013 , poz.490) dotyczy spraw o świadczenia odszkodowawcze należne z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
Niniejsza sprawa nie jest taką sprawą. Powód dochodził bowiem w niej zadośćuczynienia z tytułu pogorszenia stanu słuchu wskutek warunków pracy u pozwanej. Zauważyć należy, że nie rozpoznano u niego choroby zawodowej w postaci zawodowego uszkodzenia słuchu a biegła laryngolog w swojej opinii złożonej w sprawie stwierdziła, że obecnie pogorszenie słuchu jest związane z wiekiem i pozostaje bez związku z pracą u pozwanej.
Zatem Sąd Rejonowy przy ustalaniu kosztów zastępstwa procesowego zasadnie przyjął jako podstawę przepis par.11 ust.1 pkt.2 cytowanego wyżej rozporządzenia. Biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sporu należne wynagrodzenie radcy prawnego wynosi w tej sprawie 900 zł.
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 08.01.2010r. II PZP 8/09 wyraził pogląd, że wynagrodzenie radcy prawnego w sprawie o odszkodowanie za utratę zdrowia nie dającą się zakwalifikować jako chorobę zawodową należy ustalać na podstawie par.11 ust.1 pkt.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…
Pozwana wykazała, że uiściła nadto 34 złote tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i pełnomocnictwa substytucyjnego.
Zatem Sąd I instancji prawidłowo wyliczył należne stronie pozwanej koszty postępowania.
Zażalenie powoda więc na podstawie art.385 kpc w zw. z art.397 par.2 kpc jako niezasadne należało oddalić.
Sędzia Przewodniczący Sędzia
SSO Maria Konieczna SSO Mariola Łącka SSO Janina Kościelniak