Sygn. akt III Ca 1693/14
Dnia 26 lutego 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Pawlik (spr.)
Sędzia SO Barbara Braziewicz
SO Anna Hajda
Protokolant Renata Krzysteczko
po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. w Gliwicach na rozprawie
sprawy z powództwa T. S.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku
z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. akt I C 132/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
1. zasądzoną od pozwanego w punkcie 1 kwotę obniża do 2.585,04 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt pięć 04/100) złotych;
2. zasądzoną od pozwanego w punkcie 3 kwotę obniża do 52,30 (pięćdziesiąt dwa 30/100) złotych;
3. dodaje punkt 4 o treści: zwraca powodowi kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych, polecając Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Rybniku wypłatę tej kwoty z zaliczki poz. 775/13 zaksięgowanej 13 sierpnia 2013 r.;
4. dodaje punkt 5 o treści: zwraca pozwanemu 430,24 (czterysta trzydzieści 24/100) złotych, polecając Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Rybniku wypłatę tej kwoty z zaliczki poz. 778/13 zaksięgowanej 14 sierpnia 2013 r.;
II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 403 (czterysta trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
SSO Anna Hajda SSO Tomasz Pawlik SSO Barbara Braziewicz
Sygn. akt III Ca 1693/14
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy zasądził na pozwanego na rzecz powoda 4.485,39 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 13 grudnia 2012 r., oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Jednocześnie Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda 1.627,37 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Zasądzona kwota stanowiła odszkodowanie, nabyte przez powoda w drodze cesji wierzytelności, za następstwa uszkodzenia samochodu marki R. (...) zaistniałego w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 25 października 2012 r. Bezsporna była przy tym zasada odpowiedzialności pozwanego jako ubezpieczyciela sprawy szkody. W ramach zasądzonej należności głównej Sąd Rejonowy uwzględnił: koszty naprawy pojazdu w wysokości 4.085,96 zł pomniejszone o 2460,32 zł wypłacone dotychczas przez pozwanego (różnica 1625,64 zł), czynsz najmu samochodu zastępczego na 16 dni tj. za okres od dnia zgłoszenia szkody do dnia zakończenia naprawy w łącznej kwocie 2361,60 zł (przy stawce dziennej 147,60 zł), opłatę parkingową w wysokości 276,75 zł w związku z oczekiwaniem na naprawę na terenie warsztatu samochodowego oraz koszt sporządzenia kalkulacji szkody w wysokości 221,40 zł.
Ustalenia dotyczące wysokości szkody, skutkujące uwzględnieniem powództwa w części, Sąd Rejonowy oparł na opinii biegłego (w tym opinii uzupełniającej), którą uznał z kompletną, spójną, fachową i precyzyjną.
O odsetkach orzeczono z zastosowaniem art.481 § 1 w zw. z art.817 § 1 k.c.
O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art.100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo z uwzględnieniem, że powód wygrał proces w 81,25 %.
Od opisanego wyroku apelację wniósł pozwany w części uwzględniającej powództwo ponad kwotę 2 585,39 zł oraz odnośnie kosztów postępowania. Skarżący zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art.233, 232, 245 i 271 k.p.c. w związku z art.6 k.p.c. poprzez dokonanie ustaleń faktycznych pozostających w sprzeczności z treścią opinii biegłego, a w konsekwencji zawyżenie wysokości szkody. Jako dalszą konsekwencję błędnych ustaleń skarżący podniósł zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art.361 § 1 k.c. i art.826 § 1 w zw. z art.354 § 2 k.c. Apelujący podniósł też naruszenie art.100 k.p.c., przy czym wskazał także w tym kontekście, że nie została uwzględniona dokonana przez pozwanego wpłata zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. Zdaniem skarżącego nawet w wypadku uznania apelacji za bezzasadną pozwany powinien być w związku z tym obciążony kosztami postępowania mniejszymi o 150 zł.W uzasadnieniu apelacji wskazano, że w świetle opinii biegłego czas najmu pojazdu zastępczego powinien wynieść 5 dni. Z opinii tej także wynikało także, że koszt parkowania na terenie warsztatu nie był uzasadniony.
Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego. W odpowiedzi na apelację twierdził, że opinia biegłego potwierdziła jego roszczenia.
Sąd Okręgowy zważył:
Apelacja okazała się w pełni zasadna.
Z przeprowadzonego przez Sądem I instancji dowodu z opinii biegłego wynikało, między innymi, że okres naprawy uszkodzonego pojazdu uzasadniony technologicznie z uwzględnieniem oględzin samochodu przez ubezpieczyciela powinien wynosić nie więcej niż 5 dni. Biegły wskazał jednocześnie, że pomimo szkodzenie samochód, poza okresem naprawy, mógł być normalnie użytkowany przez poszkodowanego. Zgłoszone w tym zakresie wątpliwości powoda zostały przekonująco wyjaśnione w opinii uzupełniającej. Sąd Rejonowy ocenił cytowane opinie biegłego jako spójne, pełne i jednoznaczne. Sąd odwoławczy taką ocenę opinii podziela, jednakże mając na uwadze ich treść, nie podziela ustaleń Sądu I instancji odnośnie wysokości szkody. Szkoda ta nie mogła bowiem obejmować kosztu najmu pojazdu zastępczego za 16 dni (uzasadniony ekonomicznie i celowy był najem pojazdu zastępczego przez 5 dni) oraz kosztów parkowania uszkodzonego pojazdu na terenie warsztatu samochodowego (uzasadnione ekonomicznie i celowe było pozostawanie pojazdu na terenie warsztatu tylko w okresie naprawy, co nie mogło powodować naliczania dodatkowych opłat). Dopiero takie ustalenia faktyczne korespondują z wnioskami miarodajnej opinii biegłego i nie pozostają w sprzeczności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.
Mając na uwadze dokonaną przez siebie zmianę ustaleń Sądu Rejonowego, Sąd Okręgowy, przy niekwestionowanej zasadzie odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela, zmienił zaskarżony na podstawie art.386 § 1 k.p.c., obniżając zasądzoną kwotę do 2 585,04 zł, co obejmuje niepokryty przez ubezpieczyciela koszt naprawy pojazdy, koszt 5 dni wynajmu samochodu zastępczego zgodnie ze stawką dzienną ustaloną w opinii biegłego, a także koszt sporządzenia kalkulacji szkody w wysokości 221,40 zł.
Konsekwencją zmiany zaskarżony wyroku w zakresie roszczenia głównego była również jego zmiana w zakresie kosztów postępowania przed Sądem I instancji. O kosztach tych rozstrzygnięto z uwzględnieniem art.100 k.p.c. oraz tego, że powód utrzymał się ze swoim żądaniem w 46,82 %. Rację miał skarżący, że Sąd Rejonowy nieprawidłowo rozliczył wpłacone przez strony zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. W sytuacji, gdy suma tych zaliczek przewyższała znacząco koszt opinii biegłego nakazano zwrot części tych zaliczek w kwotach odpowiadających wynikowi sprawy.
O kosztach postępowania odwoławczego rozstrzygnięto na zasadzie art.98 § 1 i art.108 § 1 k.p.c. stosownie do wyniku sprawy, obciążając nimi w całości powoda. Na koszty te złożyły się: opłata od apelacji (103 zł) oraz wynagrodzenie pełnomocnika ustalone w oparciu o § 6 pkt 3 i §12 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
SSO A. Hajda SSO T. Pawlik (spr.) SSO B. Braziewicz