UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 czerwca 2015 r.

Powód (...) Sp. z o.o. w Ś. pozwem z dnia 26 września 2013 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego I. V. (...) w W. kwoty 2 238,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9 maja 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu podał, że wynajął poszkodowanej M. K. , której pojazd został uszkodzony, pojazd zastępczy marki P. (...) na okres od dnia 29 marca 2013 r. do dnia 12 kwietnia 2013 r. Poszkodowana na podstawie umowy cesji wierzytelności przeniosła na powoda wierzytelność pieniężną przysługującą jej wobec pozwanego, u którego ubezpieczony był sprawca szkody, z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania. Pozwany zarzucił, że czas najmu pojazdu wynoszący powyżej 6 dni jest zawyżony, jako że jego zdaniem, w pełni możliwe było całkowite zakończenie naprawy w takim czasie. Ponadto pozwany zakwestionował przyjętą przez powoda stawkę dobową za wynajem wskazując, iż prawidłowa wysokość stawki winna odpowiadać wysokości stawki przyjętej przez niego.

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.400,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 maja 2013r do dnia zapłaty ( pkt I) oraz oddalił powództwo w pozostałym zakresie(II) i koszty postępowania wzajemnie zniósł (III).

W uzasadnieniu dla niniejszego, Sąd Rejonowy ustalił, iż w dniu 28 marca 2013 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd należący do M. K., która wykorzystywała go do celów komunikacyjnych i nie dysponowała innym pojazdem. W dniu 29 marca 2013 r. poszkodowana zawarła z powodem (...) Sp. z o.o. w Ś., zajmującym się wynajmem pojazdów samochodowych, umowę najmu pojazdu zastępczego marki P. (...), klasy B, na okres od dnia 29 marca 2013 r. do dnia 12 kwietnia 2013 r. W umowie przyjęto wysokość czynszu za wynajem pojazdu na kwotę 159,90 zł brutto za dobę. Dnia 29 marca 2013 r. zostały wykonane oględziny przed naprawcze pojazdu i w tym dniu pojazd został przyjęty do naprawy. W dniu 29 marca 2013 r. zakład naprawczy otrzymał zaakceptowaną przez ubezpieczyciela kalkulację naprawy, zaś w dniu 3 kwietnia 2013r kalkulację dodatkową , a w dniu 4 kwietnia 2013r i złożył zamówienie na części, które otrzymał w dniu 8 kwietnia 2013r. W dniu 12 kwietnia 2013 r. zakład naprawił pojazd i wydał go poszkodowanemu. Z tytułu najmu pojazdu zastępczego powód wystawił fakturę VAT na kwotę 2.238,60 zł. Do obliczenia kosztów najmu powód przyjął dobową stawkę najmu pojazdu w kwocie 159,90 zł brutto . Sąd ten ustalił ,że czas naprawy wynosił 14 dni , a rynkowa stawka czynszu najmu pojazdu zastępczego wynosiła 108,00 brutto za dobę.

Sąd w tym zakresie oparł się na wiarygodnej opinii biegłego i dokumentach z akt sprawy, jako niekwestionowanych przez strony.

Sąd Rejonowy wskazał, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Nie wszystkie jednak wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów.

Sąd I instancji uznał, że refundacja przez pozwanego kosztów z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1400,00 zł za okres 14 dni w pełni wyczerpuje roszczenia powoda z tego tytułu. W ocenie Sądu Rejonowego przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej udowadnia poszkodowany zgodnie z ogólną regułą ciężaru dowodu. W ocenie Sądu I Instancji wyliczając wysokość odszkodowania nabytego w drodze cesji, powód zastosował stawkę, która pozostawała w nadmiernej wysokości w stosunku do wysokości stawki przyjętej przez pozwanego, podawanej jako średnia stawka rynkowa. Sąd Rejonowy posiłkował się w tym zakresie na treści art. 361 par 2 kc oraz 36 ust 1 Ustawy z dnia 22 maja 2003r o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych i uznał ,że stawki najmu odbiegają od średniej stawek stosowanych przez inne konkurencyjne firmy wynajmujące pojazdy na rynku lokalnym. Ustalona przez Sąd stawka na podstawie dowodu z opinii biegłego odpowiada kosztom celowym i niezbędnym.

W konsekwencji Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo w/w zakresie ,zaś oddalił je w pozostałym zakresie, na podstawie art. 822 § 1 kc oraz w/w przepisów. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód zaskarżając orzeczenie co do pkt II zarzucając mu:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, co miało wpływ na treść orzeczenia, poprzez przyjęcie iż:

-: powództwo w zakresie oferowanej stawki za wynajem pojazdu jest zawyżona w stosunku do średniej stawki najmu obliczonej przez biegłego i związku z tym należało powództwo oddalić w tym zakresie podczas gdy stawka stosowana przez powoda nie była rażąco wygórowana co mogło uzasadniać obniżenie stawki żądanej przez powoda
-: stawka dobowa pojazdu zastępczego w wysokości 159,90 zł odbiega nadmiernie od średnich stawek stosowanych na rynku i w związku z tym powodowi nie przysługuje zwrot żądanych kosztów , albowiem poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwanie zakładu oferującego wynajem pojazdu w najniższych cenach.

Powołując się na powyższe powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W uzasadnieniu dla niniejszego powód wskazał, iż w jego ocenie Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę wysokiego standardu oferowanej usługi przywołując w tym zakresie orzeczenie SN z dnia 13.06.2003r, CZP 32/03 oraz SO w Warszawie z dnia 17.12.2009r , sygn.. akt XXIII Ga 681/09).

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o oddalenie apelacji w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postepowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy rozpoznając przedmiotową apelację nie znalazł podstaw do jej uwzględnienia.

Analiza poczynionych w sposób prawidłowy i wyczerpujący ustaleń faktycznych dokonanych w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy oraz na ich podstawie dokonanych rozważań prawnych nie pozwoliła na podzielenie zarzutów strony powodowej zgłoszonych w apelacji wniesionej od przedmiotowego rozstrzygnięcia.

Zarzuty powoda zasadniczo ograniczają się do polemiki z prawidłowymi ustaleniami dokonanymi przez Sąd I instancji, na podstawie których Sąd ten wydał wyrok w pełni trafny i odpowiadający prawu.

Żadnych uchybień w świetle powyższych zasad w toku postępowania przez Sądem I instancji Sąd Okręgowy się nie dopatrzył. Przeciwnie, wszelkie ustalenia Sądu Rejonowego zarówno w zakresie dotyczącym wysokości stawki czynszu najmu za pojazd zastępczy - Sąd Okręgowy w zupełności podziela i przyjmuje za własne. Ustalenia Sądu I instancji w tym przedmiocie są zresztą bardzo wnikliwe, co znajduje wyraz w obszernym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dlatego też nie ma potrzeby przytaczania ich ponownie.

Sąd Okręgowy podziela także ustalenia Sądu I Instancji w zakresie zawyżenia przez zakład naprawczy stawki dobowej za najem pojazdu zastępczego. Powód po zakwestionowaniu przez pozwanego wysokości stawki nie wykazał ,aby przyjęta przez niego wysokość stawki w kwocie 159,90 zł odpowiadała średnim stawkom najmu samochodów obowiązującym na rynku lokalnym. Sąd Rejonowy prawidłowo więc przyjął, że powód zastosował stawkę, która pozostawała w nadmiernej wysokości w stosunku do wysokości stawki przyjętej przez pozwanego, podawanej jako średnia stawka rynkowa. Przy ocenie niniejszego nie można pominąć ,że pojazd który uległ uszkodzeniu to O. (...) , którego rok produkcji to 2008. W związku z tym wypada powtórzyć za Sądem Rejonowym , że poszkodowanemu w kolizji należy się pełne odszkodowanie od sprawcy – ubezpieczyciela w zakresie OC, ale w granicach adekwatnego związku przyczynowego.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, że w ramach odszkodowania należą się celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, bo tylko takie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym. Sąd Okręgowy podziela także w tym zakresie stanowisko w przywołanej przez skarżącego uchwale Sądu Najwyższego z dnia 13.06.2003r, sygn. akt III CZP 32/03, zgodnie z którym odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku. W konsekwencji istotnym jest, że na gruncie przedmiotowej sprawy należy to odnieść do stawek najmu, które powinny być celowe i ekonomicznie uzasadnione, wg cen stosowanych na rynku lokalnym.

Wskazać przy tym należy, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego, nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17.11.2011 r. sygn. III CZP 5/11 ).

Na gruncie przedmiotowej sprawy, w świetle powyższego, refundacji podlegają koszty najmu wg stawek stosowanych przez wynajmujących pojazdy odpowiadające klasie pojazdu uszkodzonego, rzeczywiście poniesione przez poszkodowanego i powód, na którym spoczywał w tym zakresie ciężar dowodzenia (art. 6 kc) winien był udowodnić wszystkie przesłanki swojego roszczenia. W realiach przedmiotowej sprawy po stronie powoda leżał obowiązek wykazania , że pojazd zastępczy odpowiadał klasie i stanowi pojazdu uszkodzonego. Nie można przy pominąć ,że najem pojazdu nowego, z pakietem ubezpieczeń i gwarancją, który oferuje powód - przez co obowiązuje wyższa stawka najmu - nie jest wyznacznikiem refundacji szkody.

Słuszne jest stanowisko powoda, że poszkodowany nie musi szukać pojazdu najtańszego, czy w stawkach średnich, ale odpowiadającego klasie i stanowi pojazdu uszkodzonego. Jeżeli jednak na wysokość stawki najmu ma wpływ, że wynajęty pojazd jest nowy o podwyższonym standardzie to w tych warunkach ma rację Sąd Rejonowy, że taka stawka jest zawyżona.

W tej sytuacji , gdy poszkodowany na czas najmu pojazdu zastępczego chciał mieć pojazd o wyższym standardzie ,niż auto uszkodzone (nowe, z gwarancją i pełnym pakietem ubezpieczeń) to musi liczyć się z tym ,że będzie zobowiązany pokryć różnicę, o czym prawidłowo w konsekwencji orzekł Sąd I instancji.

Powyższe okoliczności znajdują oparcie w orzecznictwie np. Sądu Okręgowego w Warszawie, który stwierdził w uzasadnieniu wyroku z dnia 5.02.2014r , sygn.. akt XXIII Ga 1893/13 i z dnia 14.02.2014r , sygn.. akt XXIII Ga 1916/13 , że „ nie powinien być utrwalony w orzecznictwie pogląd przekaz, że sprawca szkody , a za niego ubezpieczyciel powinien ponosić koszty dowolnie określone przez podmiot nabywający wierzytelność poszkodowanego”.

W tym stanie rzeczy zarzuty apelacji należało uznać za bezzasadne co w konsekwencji powodowało oddalenie apelacji powoda na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono n podstawie art. 98 w zw. z art. 108 § 1 k.p.c.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE