Sygn. akt III Ca 59/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Mirella Szpyrka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnyn w dniu 24 lutego 2015 r. w Gliwicach

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w W.

przeciwko W. D.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 15 października 2014 r., sygn. akt I C 662/14

oddala apelację.

SSO Mirella Szpyrka

Sygn.akt IIICa 59/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy oddalił powództwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w W. wniesione przeciwko W. D. o zapłatę kwoty 835 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 700 zł od dnia 25 lutego 2013r., dochodzonej tytułem nabytej przez powoda w ramach cesji wierzytelności, wynikającej z umowy pożyczki. Złożony przez powódkę niepoświadczony za zgodność z oryginałem wydruk ramowej umowy pożyczki, niezawierający podpisów pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy oraz niepoświadczone za zgodność z oryginałem kopie przelewów bankowych nie zostały uznane przez Sąd za dokumenty potwierdzające zawarcie przez pozwaną umowy zgodnej z twierdzeniami powódki. Niewykazanie przez powódkę swoich twierdzeń skutkowało zatem oddaleniem powództwa na podstawie art.353§ 1kc i art.6 kc w zw. z art.232 kpc.

Powódka zaskarżyła wyrok w całości. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania , które miało wpływ na wynik sprawy tj. art.233 kpc § 1 kpc poprzez dokonanie dowolnej i nielogicznej , a nie swobodnej oceny dowodów przedłożonych w sprawie , której skutkiem był brak przyznania wiary dokumentom wskazanym przez powódkę , z których wynikała podstawa jej roszczenia , podczas gdy logiczna i spójna ocena przedmiotowych dowodów pozwoliłaby uznać roszczenia powódki za zasadne, art.217 § 1 kpc poprzez brak jakiegokolwiek odniesienia się do dowodu z umowy pozwanej z (...) sp. z o.o., z której wynikała wysokość roszczenia powódki oraz fakt zaakceptowania warunków umowy przez pozwaną podczas gdy Sąd nie oddalił wniosku dowodowego w tym zakresie oraz art.328 § 2 kpc poprzez brak wskazania przez Sąd dowodów na których oparł swoje orzeczenie oraz przyczyn dla których odmówił innym dowodom wiarygodności , a także podstaw prawnych swojego rozstrzygnięcia. Nadto skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj.art.60 kc poprzez jego niezastosowanie i uznanie , iż zawarcie przez pozwaną umowy pożyczki w formie elektronicznej ( przelew kwoty 0,01 PLN na rachunek (...) sp. z o.o. potwierdzający wolę zawarcia umowy oraz przelew przez powódkę kwoty 700 zł tytułem pożyczki i wydruk umowy pożyczki ) nie stanowią dowodu zawarcia umowy pożyczki, podczas gdy naruszony przepis stanowi, iż wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde jej zachowanie, art.6 kc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że powódka nie wykazała, że przysługuje jej roszczenie zwrotu pożyczki w dochodzonej wysokości, podczas gdy powódka przedstawiła na tę okoliczność wszystkie dowody w postaci dokumentów z których wynika dochodzona wierzytelność i art.7 ust.1 i 3 ustawy Prawo Bankowe poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że przedstawione przez powódkę wyciągi z rachunku bankowego (...) sp. z o.o. nie mają mocy dowodowej , gdyż nie są poświadczone za zgodność z oryginałem, podczas gdy zgodnie z treścią zaskarżonego artykułu oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności bankowej mogą być sporządzane w formie elektronicznej , nawet jeżeli dla danej czynności wymagana jest forma pisemna.

W związku z powyższymi zarzutami powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja powódki nie jest zasadna.

Poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne są prawidłowe i trafnie przyjęte zostały za podstawę rozstrzygnięcia. Wbrew zarzutom skarżącej nie doszło do naruszenia prawa procesowego i materialnego w zarzucanym zakresie.

Oceniając w pierwszej kolejności zarzut naruszenia art.328 § 2 kpc przede wszystkich stwierdzić należy , iż nie może on utrzymać się w konfrontacji z treścią uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Sporządzone w sprawie uzasadnienie zawiera wszystkie wymagane elementy i umożliwia dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził Sąd Rejonowy do wydania zaskarżonego orzeczenia. Zresztą tak sporządzone uzasadnienie nie stanowiło także przeszkody w sformułowaniu zarzutów apelacyjnych przez skarżącą. Obraza art. 328 § 2 kpc może być skutecznym zarzutem apelacji tylko wtedy, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie posiada wszystkich koniecznych elementów, bądź zawiera braki w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych i oceny prawnej tak znaczne, że sfera motywacyjna orzeczenia pozostaje nieujawniona bądź ujawniona w sposób uniemożliwiający poddanie jej ocenie instancyjnej. Takimi brakami sporządzone w sprawie uzasadnienie wyroku nie jest dotknięte , a podnoszony przez skarżącą naruszenia art.328 § 2 kpc w istocie zmierza do kwestionowania ustaleń faktycznych przyjętych przez Sąd Rejonowy za podstawę rozstrzygnięcia.

Zarzutu tego – wywodzonego z naruszenia art.233§1 , 217 §1 w zw. z art.227 kpc - również sąd odwoławczy nie podziela. Wbrew przekonaniu skarżącej nie zachodzi sprzeczność pomiędzy uznaniem przez Sąd Rejonowy przedstawionych przez powódkę dokumentów w postaci ramowej umowy pożyczki i przelewów bankowych za pozbawione mocy dowodowej a stwierdzeniem, iż umowa pożyczki nie została przez powódkę przedstawiona. Złożone kserokopie nie potwierdzone jako zgodne z oryginałami, a w przypadku ramowej umowy pożyczki – stanowiące nadto wyłącznie kserokopię niewypełnionego i niepodpisanego przez strony druku umowy nie stanowiły dowodu zawarcia umowy pożyczki. Moc dowodową posiadają dokumenty urzędowe i prywatne spełniające wymogi określone w art.244 i 245 kpc . Nie stanowią natomiast dokumentu w rozumieniu art. 245kpc dokumenty niepodpisane i nie są również dokumentami kserokopie niepoświadczone podpisem strony.

Nie budzi wątpliwości, iż dowód z tych dokumentów został przez Sąd Rejonowy oddalony skoro treść tych dokumentów nie stanowiła podstawy faktycznej zaskarżonego rozstrzygnięcia. Dokonana w tej drodze selekcja dowodów przez Sąd Rejonowy nie narusza granic zakreślonych art.233 § kpc.

Nie znalazł także sąd odwoławczy podstaw do uwzględnienia podniesionego przez skarżącą zarzutu naruszenia prawa materialnego. Niezależnie od formy w jakiej dochodzi do zawarcia umowy, dla skutecznego dochodzenia roszczenia z niej wywodzonego konieczne jest wykazanie samego faktu zawarcia umowy. Skarżąca faktu tego upatruje w wypełnieniu przez pozwaną „ stosownego formularza i dokonaniu przelewu kwoty 0,01 zł na wskazany przez (...) sp. z o.o rachunek bankowy”. Jednak w aktach sprawy brak jakiegokolwiek formularza wypełnionego przez pozwaną i sygnowanego jej podpisem, a znajdująca się w aktach kserokopia przez nikogo niepodpisanego i nieuwierzytelnionego druku „Twoje warunki umowy pożyczki w V..pl.” przypisuje pozwanej pożyczkę o numerze nie odpowiadającym numerowi ujawionemu w treści przelewu bankowego na 0,01 PLN, któremu z kolei skarżący nadaje przymiot dowodu akceptacji warunków umowy przez pozwaną.

Mając powyższe na uwadze na zasadzie art.385 kpc apelację powódki oddalono jako bezzasadną.

SSO Mirella Szpyrka