UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 lipca 2010 r., nr (...), Prezes Urzędu Regulacji Energetyki działając na podstawie art. 30 ust. 1 i art. 35 ust 4 w zw. z art. 27 ust 4 i art. 2 pkt 12, art. 6 ust. 1, art. 33 i art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 37 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. nr 130, poz. 905 ze zm.), oraz art. 104 k.p.a. (Dz.U. z 2000 r., Nr 98 poz. 1071 ze zm.) ustalił dla roku 2009 dla powoda (...) Spółka Akcyjnaz siedzibą w B.k. O.(obecnie (...) S.A.z siedzibą w B.), wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych w kwocie (-) 214 602 283 zł. (minus dwieście czternaście milionów sześćset dwa tysiące dwieście osiemdziesiąt trzy złote), natomiast wysokość środków wraz z odsetkami jaką (...) Spółka Akcyjnama zwrócić zarządcy (...) S.A., w kwocie 241 674 150 zł. (dwieście czterdzieści jeden milionów sześćset siedemdziesiąt cztery tysiące sto pięćdziesiąt złotych).

Od tej decyzji (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B. k. O. (obecnie (...) S.A. z siedzibą w B.) wniosła odwołanie, zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji powód zarzucił:

1. naruszenie art. 30 ust. 1 w zw. z art. 27 ust. 4 Ustawy oraz w zw. z art. 2 pkt 12 Ustawy - poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pojęcie przychody w tych przepisach pozwala na uznanie za przychody innej wartości niż przychody rzeczywiste konkretnego wytwórcy, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych, a w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

2. naruszenie art. 30 ust. l w zw. z artykułem 27 ust. 4 Ustawy oraz w zw. z art. 2 pkt 12 Ustawy - poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pojęcie przychody ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym w tych przepisach nie obejmuje przychodów uzyskanych przez wytwórcę wchodzącego w skład grupy kapitałowej z transakcji z podmiotami wchodzącymi w skład tej samej grupy kapitałowej, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych i w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

3. naruszenie art. 30 ust. l Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że może on być stosowany do korygowania wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych dla wytwórcy wchodzącego w skład grupy kapitałowej, czyli do osiągnięcia celów, dla których przewidziany jest artykuł 32 Ustawy,

4. naruszenie art. 30 ust. l w zw. z art.27 ust. 4 Ustawy oraz w zw. z art. 2 pkt 12 Ustawy oraz w zw. z art. 49 ust. l ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku - Prawo energetyczne i w zw. z art. 45a ust. l Prawa energetycznego - poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pojęcie rynek konkurencyjny użyte w Ustawie nie obejmuje sytuacji, w której wytwórca dokonuje sprzedaży energii elektrycznej do podmiotów w ramach tej samej grupy kapitałowej co wytwórca, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych i w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

5. naruszenie art. 30 ust. l Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że może on być stosowany dla kontroli przez Prezesa URE ceny energii elektrycznej sprzedawanej przez wytwórcę, czyli dla osiągnięcia celów, dla których przewidziany jest art.37 Ustawy,

6. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia - polegający na uznaniu, że podmioty wchodzące w skład grupy kapitałowej nie mają możliwości swobodnego podejmowania decyzji gospodarczych oraz swobodnego kształtowania swoich stosunków prawnych, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych jako rzekomo nie osiągniętych na rynku konkurencyjnym i w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

7. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia - polegający na uznaniu, że (...) S.A.nie miała możliwości swobodnego podejmowania decyzji gospodarczych w zakresie ustalenia ceny sprzedaży energii elektrycznej, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych jako rzekomo nie osiągniętych na rynku konkurencyjnym i w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

8. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia - polegający na uznaniu, że średnia cena sprzedaży energii elektrycznej przez (...) S.A.nie była ceną rynkową, co doprowadziło do nieuwzględnienia przez Prezesa URE rzeczywistych przychodów (...) S.A.ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych jako rzekomo nie osiągniętych na rynku konkurencyjnym i w konsekwencji do nieprawidłowego ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009,

9. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia -polegający na uznaniu, że przychód ze sprzedaży niewykorzystanych zdolności wytwórczych nie stanowi przychodu ze sprzedaży energii elektrycznej, mający wpływ na prawidłowość ustalenia wysokości korekty kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009;

10. naruszenie art. 32 Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że możliwe jest korygowanie do wartości ujemnej wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych należnych wytwórcy o część wyniku finansowego podmiotu wchodzącego w skład tej samej grupy kapitałowej co wytwórca do wartości ujemnej;

11. naruszenie art. 35 Ustawy - poprzez jego niezasadne zastosowanie pomimo braku podstaw prawnych do naliczenia Powodowi jakichkolwiek odsetek na jego podstawie;

12. naruszenie art. 35 Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że kwotę bazową dla naliczenia odsetek stanowi kwota korekty kosztów osieroconych dla wytwórcy (obliczona zgodnie z artykułem 30 ustęp l Ustawy) skorygowana o wynik finansowy innych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej wraz z tym wytwórcą (zgodnie z artykułem 32 Ustawy), a nie kwota korekty kosztów osieroconych ustalona dla wytwórcy przed dokonaniem takiego skorygowania;

13. naruszenie art. 35 Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że stawki odsetek mają charakter stawek stałych, a nie stawek progresywnych;

14. naruszenie art. 35 Ustawy - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że odsetki podlegają naliczeniu od dnia, w którym wytwórca otrzymał pierwszą ratę zaliczki na poczet kosztów osieroconych na dany rok, od całej wartości różnicy między kwotą wypłaconej zaliczki a kwotą należnych wytwórcy w danym roku kosztów osieroconych, zaś ich naliczenie nie rozkłada się proporcjonalnie na każdą z rat wypłaconych wytwórcy zaliczek;

15. naruszenie art. 7 w zw. z art. 10 ust. l ust. 2 Konstytucji RP - poprzez przekroczenie przez Prezesa URE jego kompetencji jako organu administracji publicznej polegające na niezastosowaniu stanowiącego dla Prezesa URE źródło obowiązującego go prawa artykułu 30 ust. l w zw. z art. 27 ust. 4 Ustawy wynikłe z zastosowania przez Prezesa URE niedopuszczalnej wykładni celowościowej przepisów Ustawy;

16. naruszenie zasady prawdy obiektywnej oraz uwzględniania interesu społecznego
i słusznego interesu obywateli, określonych w art. 7 Kodeksu postępowania
administracyjnego poprzez brak działania Prezesa URE w kierunku wszechstronnego wyjaśnienia sprawy, w szczególności poprzez przyjęcie arbitralnych, korzystnych wyłącznie dla Prezesa URE założeń prawnych co do znaczenia pojęć rynek konkurencyjny i przychody i w rezultacie zaniechanie działań mających na celu ustalenie rzeczywistych przychodów (...) S.A. ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych;

17. naruszenie zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa, określonej w art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego - poprzez uznanie przez Prezesa URE, że średnia cena sprzedaży energii elektrycznej przez (...) S.A. ustalona przez Prezesa URE na kwotę 169,10 zł/MWh nie jest ceną rynkową, podczas gdy w dniu 19 grudnia 2008 roku Prezes URE wydał Komunikat nr (...) w sprawie uzasadnionych warunków kalkulacji taryf dla energii elektrycznej na rok 2009, w którym Prezes URE zobowiązał wytwórców do renegocjowania umów sprzedaży energii elektrycznej na rok 2009, tak aby poziom ceny sprzedaży przez wytwórców nie był wyższy niż 165 zł/MWh;

18. naruszenie art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art.74 §l Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez uniemożliwienie (...) S.A. zapoznania się z całością materiału dowodowego, na którym Prezes URE oparł Decyzję oraz wypowiedzenia się odnośnie całości zebranego materiału dowodowego na skutek bezpodstawnej odmowy dostępu (...) S.A. do danych i informacji zawartych w dokumentach wskazanych postanowieniu Prezesa URE z dnia 26 lipca 2010 roku, znak (...), poprzez wyłączenie tych dokumentów z akt sprawy i niedostarczenie tych informacji w innej formie.

Na podstawie przedstawionych zarzutów powód wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez ustalenie wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych dla (...) S.A.dla roku 2009 na kwotę 0 zł., ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

Powód wniósł o dopuszczenie dowodu z zeznań następujących świadków, na okoliczności szczegółowo wskazane w treści odwołania:

: A. P., pracownika (...) Spółka Akcyjna,
: M. P., (...) S.A.,
: A. M., Zastępcy Dyrektora (...) S.A.,
: M. Z., (...) S.A.,
: B. K., Dyrektora Finansowego (...) Spółka Akcyjna

oraz o dopuszczenie dowodu z przesłuchania w charakterze strony M. S. – Prezesa Zarządu (...) S.A. - na wszelkie okoliczności, które nie mogą być wykazane innymi dowodami niż zeznanie wskazanego członka zarządu Powoda, a mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, w szczególności na wszelkie okoliczności, na które w niniejszym odwołaniu zostały zgłoszone dowody z zeznań świadków oraz dowody z dokumentów, o ile po wyczerpaniu tych środków dowodowych pozostaną jakiekolwiek niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Strona powodowa wiosła również o dopuszczenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania administracyjnego, prowadzonego przez Prezesa URE, zakończonego wydaniem Decyzji, w szczególności z dokumentów powołanych w uzasadnieniu odwołania na okoliczności tam wskazane.

W przypadku uznania przez Sąd, że ocena poprawności zastosowanej przez Powoda, a omówionej i popartej dowodami w niniejszym postępowaniu, metodologii kalkulacji kwoty korekty rocznej kosztów osieroconych lub ocena poprawności wyliczeń przedstawionych w tabeli kalkulacji kwoty korekty rocznej kosztów osieroconych lub kalkulacji wyniku finansowego (...)S.A., załączonych do niniejszego odwołania, wymaga dodatkowych wiadomości specjalnych, pełnomocnik powoda wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości na okoliczność wykazania poprawności metodologii opracowanych przez Powoda.

W przypadku uznania przez Sąd, że ocena poprawności którejkolwiek z analiz lub zestawień, przygotowanych i objaśnionych przez Powoda w odwołaniu i stanowiących załączniki do niego, wymaga wiadomości specjalnych, pełnomocnik powoda wniósł o powołanie przez Sąd biegłego z zakresu rachunkowości, księgowości lub rynku energetycznego - na okoliczności wskazane, odpowiednio, w takich analizach lub zestawieniach.

Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odwołania powód wskazał, że dla wyliczenia należnej mu kwoty korekty rocznej kosztów osieroconych Prezes URE nie uwzględnił przychodu faktycznie uzyskanego przez Wytwórcę ze sprzedaży energii elektrycznej, ale wyliczył taką korektę w oparciu o nigdy nieuzyskany przezeń teoretyczny przychód ustalony na podstawie przyjętej przez pozwanego ceny energii elektrycznej stosowanej w transakcjach sprzedaży energii elektrycznej przez podmioty trzecie. Pełnomocnik powoda zarzucił również, że wyliczając kwotę korekty rocznej dla powoda, Prezes URE uznał, że słusznym było skorygowanie jej wartości o cześć wyniku finansowego (...) S.A. do wartości ujemnej.

Nadto zdaniem strony odwołującej się Prezes URE zakwestionował - w oparciu o wadliwy model porównawczy, porównujący ceny sprzedaży energii powodowa z cenami sprzedaży energii grupy innych wytwórców wybranych prze Prezesa URE dla tego celu - rynkowy poziom średniej ceny energii elektrycznej uzyskanej przez powoda, odmawiając przy tym powodowi dostępu do modelu oraz materiałów, stanowiących podstawę jego przygotowania.

Strona powodowa zarzuciła także, że Prezes URE nie uwzględnił w kalkulacji średniej ceny energii elektrycznej powoda za 2009 rok - jak również w kalkulacji przychodu osiągniętego ze sprzedaży energii elektrycznej - przychodu osiągniętego przez powoda umowy sprzedaży energii elektrycznej do (...) S.A. z tytułu części ceny za niewykorzystane, a zarezerwowane przez (...) S.A. zdolności wytwórcze powoda.

Powód podniósł również, że wyliczając kwotę, którą powód zobowiązany jest zwrócić (...) S.A., Prezes URE naliczył odsetki od kwoty korekty uprzednio skorygowanej o wynik finansowy (...) S.A., przyjmując przy tym, że stawki odsetek mają charakter stawek stałych oraz że odsetki winny być naliczane od dnia, w którym powód otrzymał pierwsza ratę zaliczki.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o oddalenie odwołania. Dokonując ponownej analizy akt sprawy oraz zarzutów zgłoszonych w odwołaniu Prezes URE nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. Powołując się na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz poglądy doktryny Prezes URE stwierdził, że zarzuty dotyczące naruszenia wymienionych w odwołaniu przepisów kpa pozostają bez wpływu na ocenę zasadności wydanej decyzji. Odniósł się również do pozostałych zarzutów (...) zwartych w odwołaniu przedstawiając szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

Pozwany Prezes URE wniósł również o dopuszczenie jako dowodu w sprawie pisma Prezesa URE z dnia 14 września 2010 r., znak (...) dla wykazania, że sprzedaż niewykorzystanych zdolności produkcyjnych nie była nierozerwalnie związana ze sprzedażą energii elektrycznej przez powoda, a także o dopuszczenie dowodu z Informacji Prezesa URE ( (...)) z dnia 29 marca 2010 r., w sprawie średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym za rok 2009 dla wykazania, że metodologia obliczenia ceny grupy kapitałowej (...) na rynku konkurencyjnym była powodowi znana i tożsama z metodologią przyjętą dla obliczenia średniej ceny w segmencie konkurencyjnym hurtowego rynku energii elektrycznej w Polsce. Ponadto Prezes URE wniósł o dopuszczenie jako dowodu kalkulacji wykonanej prze Prezesa URE kwoty korekty kosztów osieroconych przy uwzględnieniu zarzutów powoda. Pozwany wniósł również o oddalenie wszystkich wniosków dowodowych powoda poza wnioskiem o dopuszczenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania administracyjnego, jako nieprzydatnych w sprawie.

W piśmie procesowym z dnia 29 listopada 2010 r. powód podtrzymał wszystkie dotychczasowe twierdzenia, zarzuty i wnioski. Ustosunkował się również do twierdzeń pozwanego zawartych w odpowiedzi na odwołanie i przedstawił swoje stanowisko w odniesieniu do poruszonych przez Prezesa URE zagadnień.

Na rozprawie w dniu 19 marca 2013 r., Sąd oddalił zgłoszone w odwołaniu wnioski dowodowe powoda o przesłuchanie w charakterze świadków osób zgłoszonych powoda oraz o przesłuchanie strony powodowej. Sąd oddalił również wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód - (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B. k. O. ( dalej też (...) S.A.’’) jest przedsiębiorcą energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przede wszystkim wytwarzania energii elektrycznej (k.97-109). Powód wchodzi w skład grupy (...) S.A.

Powodowa spółka była stroną długoterminowej umowy na dostawę mocy i energii elektrycznej , zawartej przed dniem 1 maja 2004 roku , wskutek przedterminowego rozwiązania której nabyła uprawnienie do rekompensat na pokrycie tzw. Kosztow (...) na zasadach przewidzianych w ustawie.

Bezspornym jest, że stosownie do art. 30 ust. l ustawy o rozwiązaniu (...), wysokość korekty rocznej kosztów (...) za 2009 r. dla (...) SAzostała ustalona przez Prezesa URE w zaskarżonej decyzji w oparciu o następujący wzór:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

KOZ3 (i-1) - kwotę kosztów osieroconych dla danego wytwórcy określoną w załączniku nr 3 do ustawy, dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy "i"; kwota ta dla 2009 roku wyniosła dla wytwórcy (...)zł.;

i - rok, w którym jest obliczana korekta roczna kosztów osieroconych, tutaj rok 2010;

j - kolejne lata między rokiem 2007 a rokiem poprzedzającym dany rok kalendarzowy "i", tutaj kolejne lata pomiędzy rokiem 2007, a rokiem 2009,

sj - stopę aktualizacji równą rentowności pięcioletnich obligacji skarbowych emitowanych na najbliższy dzień poprzedzający dzień 30 czerwca danego roku "j", według danych opublikowanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz G. U. S., powiększonej o różnicę pomiędzy stopą kredytu redyskontowego a stopą depozytową N. B. P. obowiązującymi w dniu 30 czerwca danego roku "j". Stopy aktualizacji sj za kolejne lata zostały obliczone na podstawie dokumentów wymienionych w pkt 30 - 35 powyżej i wynoszą odpowiednio jak przedstawiono w poniższej tabeli:

rok	sj
2007 r.	(...)
2008 r.	(...)%
2009 r.	(...)%

ΔWdk(i-1) - różnicę między rzeczywistą wartością wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej, skorygowanego o amortyzację, dostępnego do obsługi zainwestowanego kapitału własnego i obcego dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy „i", w którym jest obliczana korekta roczna kosztów osieroconych, a prognozowaną wartością tego wyniku dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy „i", w którym jest obliczana ta korekta, określoną w załączniku nr 5 do ustawy. Różnica ta dla wytwórcy w 2009 r. wyniosła (...) zł.;

K0ZW (i-1) - wypłaconą wytwórcy kwotę zaliczek na poczet kosztów osieroconych w roku poprzedzającym dany rok kalendarzowy "i"; zaliczki te dla wytwórcy za 2009 r. zostały wypłacone w kwocie (...)zł.;

r1 - stopę dyskonta, określoną w załączniku nr 6 do ustawy, dla kolejnych lat wynosząca 11,2%.

ΔWdk(i-1) została ustalona jako różnica pomiędzy rzeczywistą wartością wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej, skorygowanego o amortyzację, wynoszącą dla roku 2009 - (...)zł., a prognozowaną wartością tego wyniku dla 2009 roku, która w załączniku nr 5 do ustawy została określona w kwocie (...)tyś zł.

Wartość wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej, skorygowanego o amortyzację dostępnego do obsługi zainwestowanego kapitału własnego i obcego (Wdkj) za 2009 r. została ustalona na podstawie danych zebranych w trakcie postępowania administracyjnego, zgodnie z metodologią przyjętą przez ustawę o rozwiązaniu (...), w szczególności w oparciu o zapis art 27 ust. 4. Przepis ten określa następujący wzór na obliczenie wartości wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej, skorygowanego o amortyzację:

Wdkj= (Dj – Kj)(1-Tj) + Aj

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Dj - przychody ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na

rynku konkurencyjnym, osiągnięte przez wytwórcę w 2009 r. w kwocie (...) zł.;

Kj - koszty działalności operacyjnej związanej ze sprzedażą energii elektrycznej, rezerw

mocy i usług systemowych, poniesione przez wytwórcę w 2009 r. w kwocie (...)zł.;

Tj - obowiązującą w danym roku stawkę podatku dochodowego od osób prawnych; w przypadku gdy różnica przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym i kosztów działalności operacyjnej związanej ze sprzedażą energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych, pomniejszoną o koszty finansowe wynikające z zobowiązań związanych z umowami długoterminowymi oraz koszty finansowe konieczne do poniesienia ze względu na utrzymanie płynności finansowej jest ujemna, to należy przyjąć stawkę podatku dochodowego od osób prawnych równą zero. Uwzględniając powyższe oraz dane wytwórcy stawka ta dla 2009 została przyjęta na poziomie (...);

Aj - amortyzację w odniesieniu do rzeczowych środków trwałych związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej, o których mowa w symbolu "N", obliczaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz., 654 z późn. zm.) dla roku kalendarzowego "j", która w 2009 r. wyniosła u wytwórcy (...)zł.

Zakres przedmiotowy przychodów orz kosztów dotyczy podstawowej działalności operacyjnej wytwórcy polegającej wyłącznie na wytwarzaniu energii elektrycznej. Wdkj został skalkulowany na podstawie przychodów wytwórcy, osiągniętych w warunkach konkurencyjnego rynku energii elektrycznej ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych (z uwzględnieniem transakcji na rynku bilansującym) oraz odpowiadających im kosztów działalności operacyjnej, w tym: kosztów stałych, zmiennych, kosztów zarządu i sprzedaży.

Powodowy wytwórca w 2009 r. osiągał przychody przede wszystkim z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz świadczenia usługi polegającej na utrzymywaniu zdolności wytwórczych na rzecz (...) Spółki Akcyjnej (zwanej dalej (...) SA). Ponadto Wytwórca osiągał przychody z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych do odbiorców końcowych i operatora systemu przesyłowego.

W toku postępowania administracyjnego ustalono, że Wytwórca należy do grupy kapitałowej (...). Spółką dominującą w grupie (...) jest (...) SA.

W toku postępowania administracyjnego pozwany Prezes URE przeprowadził analizę polityki handlowej i zawieranych przez powodowego wytwórcę umów w celu stwierdzenia, czy miał on możliwość swobodnego wyboru nabywcy energii elektrycznej w zawieranych przez siebie umowach na 2009 r. i czy korzystał z tej możliwości, aby maksymalizować przychody ze sprzedaży energii elektrycznej (m.in. poprzez maksymalne wykorzystanie zdolności wytwórczych). Prezes URE przeanalizował dokumenty opisujące model obrotu energią elektryczną obowiązujący w grupie kapitałowej (...) w 2009 r., porozumienie w sprawie zasad współpracy (...) SA ze spółkami z grupy kapitałowej (...) oraz umowę ramową na sprzedaż energii elektrycznej zawartej pomiędzy Wytwórcą a (...) SA, która obowiązywała w 2009 r. Z dokumentów tych zdaniem pozwanego wynika, iż w grupie kapitałowej przyjęto model obrotu, na podstawie którego wytwórcy należący do grupy kapitałowej (...) co do zasady sprzedają energię elektryczną do (...) SA.

Wytwórca zawarł porozumienie z innymi podmiotami należącymi do grupy kapitałowej (...), w tym z (...) SA, którego jednym z celów było ograniczenie konkurencji wewnętrznej pomiędzy spółkami z grupy kapitałowej (...). Wytwórca zobowiązał się bowiem prowadzić działalność w zakresie obrotu energią elektryczną zgodnie z zasadami ustalonymi przez (...) SA. W wyjaśnieniach zawartych z aktach administracyjnych Wytwórca stwierdził, że nie był zobowiązany do sprzedaży energii elektrycznej do (...) SA, a sprzedaż tę realizował do tego podmiotu ze względu na fakt, iż uznał uzgodnione warunki za korzystne dla siebie.

W ramach umowy ramowej z (...) SA powód sprzedał w 2009 r. energię elektryczną w ilości 8 714 916 MWh po średniej cenie 169,10 zł/MWh uzyskując za sprzedaż energii elektrycznej z tytułu tego kontraktu 1 473 666,36 tyś. zł.

Prezes URE przeprowadził analizę porównawczą polegającą na wyznaczeniu porównywalnego w jego ocenie wzorca do kontraktu zawartego przez Wytwórcę, poprzez dokonanie analizy kontraktów zawieranych przez inne elektrociepłownie na rynku konkurencyjnym, w celu wyznaczenia ceny sprzedaży energii elektrycznej ukształtowanej w oparciu o rynek konkurencyjny.

W wybranych do porównania kontraktach zawartych na warunkach rynkowych średnia cena ważona ilością wyniosła 214,15 zł/MWh, natomiast arytmetyczna średnia z cen wyniosła 214,17 zł/MWh. Ceny w wybranych przez Prezesa URE do analizy kontraktach podobnych zawierały się w przedziale 195-223 zł/MWh.

Cena powoda osiągnięta ze sprzedaży energii elektrycznej, która w kontrakcie zawartym z (...) SA wyniosła 169,10 zł/MWh, była niższa od ww. średniej ceny na rynku konkurencyjnym o ok. 21%.

Prezes URE uznając, że przychody ze sprzedaży energii elektrycznej w kontrakcie zawartym z (...) SA nie zostały osiągnięte na rynku konkurencyjnym przyjął w zaskarżonej decyzji, że przychód ten nie może stać się podstawą do ustalenia korekty kosztów osieroconych i w związku z tym do obliczenia przychodu Wytwórcy przyjął ceny po jakich grupa (...) sprzedawała energię elektryczną na rynek konkurencyjny.

Prezes URE ustalił, że przedsiębiorstwa energetyczne należące do grupy kapitałowej (...) sprzedawały w 2009 r. energię elektryczną do niepowiązanych z nimi przedsiębiorstw obrotu po średniej cenie 189,37 zł/MWh.

Ustalając przychód Wytwórcy uzyskany na rynku konkurencyjnym za pośrednictwem spółek obrotu z grupy kapitałowej (...), Prezes URE przyjął wolumen wynikający z realizacji kontraktu z (...)oraz średnią cenę grupy kapitałowej ze sprzedaży na rynku konkurencyjnym. Zatem w toku postępowania administracyjnego ustalono, że wytwórca uzyskał ze sprzedaży 8 714 916 MWh energii elektrycznej średnią cenę na rynku konkurencyjnym w wysokości 189,37 zł/MWh. Dało to przychody ze sprzedaży energii elektrycznej z tego kontraktu na rynku konkurencyjnym w wysokości (...) tyś zł.

Prezes URE nie znalazł podstaw do skorygowania pozostałych przychodów wytwórcy realizowanych ze sprzedaży niewykorzystanych rezerw mocy do (...)w kwocie (...)tyś zł za Zatem przychody Wytwórcy ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym w 2009 r. zostały w zaskarżonej decyzji ustalone łącznie na kwotę (...)tyś zł.

W grupie podmiotów objętych ustawą o rozwiązaniu (...) należących do grupy kapitałowej (...) znalazły się: (...) SA, (...) SA, (...) SA, (...) SA (zwana dalej (...) SA), (...) Sp. z o.o., (...) SA oraz (...) SA. Z wyjątkiem (...) SA, wszyscy wymienieni wytwórcy otrzymują rekompensaty na pokrycie kosztów osieroconych. (...) SA uczestniczy w programie pomocy publicznej, nie pobierając środków na pokrycie tych kosztów.

Zdaniem pozwanego, ponieważ wynik korekty wyliczony na podstawie art. 30 ust 1 ustawy ma dla powodowego Wytwórcy wartość dodatnią, zgodnie z art. 32 ust 3 korektę Wytwórcy należy pomniejszyć o wartość wynikającą z art. 32 ust 2 obliczoną dla (...) SAproporcjonalnie do udziału kwoty maksymalnej kosztów osieroconych ustaloną dla Wytwórcy w załączniku 2 do ustawy w sumie kwot maksymalnych tych kosztów wszystkich wytwórców wchodzących w skład grupy kapitałowej (...). Udział ten dla Wytwórcy wynosi (...). Dokonane przez Prezesa URE analizy cen uzyskanych przez innych wytwórców w wybranych do analizy porównawczych kontraktach rocznych doprowadziły pozwanego do konkluzji , że osiągnięty przez (...) SAprzychód ze sprzedaży energii elektrycznej w ramach grupy kapitałowej (...)nie spełnia definicji przychodu osiągniętego na rynku konkurencyjnym. W związku z powyższym Prezes przyjął , że jedynym możliwym sposobem ustalenia przychodu tego podmiotu uzyskanego na rynku konkurencyjnym za pośrednictwem spółek obrotu z grupy kapitałowej (...), jest przyjęcie wolumenu wynikającego z realizacji kontraktów w grupie kapitałowej (...)oraz średniej ceny grupy kapitałowej ze sprzedaży na rynku konkurencyjnym , która wyniosła (...) zł/MWh .

Art. 32 ust 3 stanowi , ze w przypadku gdy korekta obliczona dla wytwórcy na podstawie wzoru z art. 30 ust 1 ma wartość dodatnią , należy zastosować pomniejszenie tej korekty o część wyniku finansowego osiągniętego przez (...) SA , ustaloną zgodnie z ust 2i3.

Prezes URE ustalił wartość tego pomniejszenia dla powoda na kwotę 248 974 472zł.

Prezes URE ustalił, dla (...) SAwysokość korekty rocznej kosztów osieroconych dla 2009 r. w kwocie (+) (...)zł a po uwzględnieniu części wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej (...) SAkwota korekty dla (...) SAwyniosła (...)zł.

Kwota odsetek wyliczonych przez Prezesa URE w zaskarżonej decyzji wyniosła 27 071 866 zł., a zatem powód na podstawie decyzji zobowiązany był do zwrotu (...) SA kwoty 241 674 150 zł.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Należy podzielić stanowisko Prezesa URE, że zgodnie z definicją kosztów osieroconych zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o rozwiązaniu (...), kosztami osieroconymi są wydatki wytwórcy niepokryte przychodami uzyskanymi ze sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych wyłącznie na rynku konkurencyjnym po przedterminowym rozwiązaniu umowy długoterminowej, wynikające z nakładów poniesionych przez tego wytwórcę do dnia 1 maja 2004 r. na majątek związany z wytwarzaniem energii elektrycznej, Oznacza to że wydatki i przychody ze sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych zrealizowane nie na rynku konkurencyjnym nie podlegają przepisom tej ustawy, a więc nie są brane pod uwagę przy obliczaniu wysokości środków na pokrycie kosztów osieroconych.

Z uwagi na to, że pomoc publiczna przewidziana w powołanej ustawie jest przyznawana za transakcje sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, pominięcie przez Prezesa URE poszczególnych wydatków i przychodów ze sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych jako nie zrealizowanych na rynku konkurencyjnym jest możliwe pod warunkiem udowodnienia tej okoliczności.

W związku z powyższym istotne znaczenie w sprawie miało ustalenie , czy sprzedaż energii elektrycznej do (...) SA , była realizowana w warunkach rynku konkurencyjnego.

W wyniku utworzenia się rynku konkurencyjnego problemem spornym dla stron postępowania było, czy w ramach grupy kapitałowej przedsiębiorstw energetycznych zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy można mówić o wyłączeniu mechanizmu rynkowego przy transakcjach sprzedaży energii elektrycznej.

Zdaniem Sądu istnienia takiej sytuacji nie da się wykluczyć ze względu na powiązania ekonomiczne i wspólną strategię działania grupy kapitałowej. Nie można jednak zakładać, że jest ona charakterystyczna (zawsze zachodząca) w działaniach podejmowanych przez grupę. Okoliczność ograniczenia konkurencji wewnątrz grupy kapitałowej jest więc kwestią przeprowadzenia wiarygodnego dowodu.

Wykazanie istnienia takiego zjawiska wymagałoby udowodnienia w konkretnej sprawie, że ceny sprzedaży energii elektrycznej wewnątrz grupy nie były rynkowymi.

Wykazanie powyższego prowadziłoby wprost do wniosku, że transakcje wewnątrz grupy kapitałowej były niekonkurencyjne i stwarzały swojego rodzaju wewnętrzny niekonkurencyjny rynek sprzedaży energii elektrycznej powiązany z zewnętrznym rynkiem konkurencyjnym wyłącznie ceną sprzedaży energii „na wyjściu z grupy kapitałowej". Wywiedzenie tego faktu w powiązaniu z definicją kosztów osieroconych rekompensowanych wyłącznie na obrót energią na rynku konkurencyjnym dawałaby co do zasady podstawę do wyłączenia przez Prezesa URE przychodów z transakcji wewnątrz grupy kapitałowej do wyliczenia kosztów osieroconych i ich korekty na podstawie art. 30 ustawy o rozwiązaniu (...).

Przy stosowaniu art. 30 ustawy rola Prezesa URE nie sprowadza się bowiem wyłącznie do dokonania operacji arytmetycznych według podanego wzoru. Prezes może badać zasadność danych podstawionych do wzoru. Chodzi tu np. o koszty i ceny niezgodne z wpisanymi do dokumentów księgowych, a także kosztów i cen generowanych w obrocie wewnątrz grupy kapitałowej.

Bezspornym jest , iż Prezes URE obliczając wynik finansowy powoda pominął przedstawioną przez powoda w postępowaniu administracyjnym wartość przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej , rezerw mocy i usług systemowych zarzucając iż przedstawiona przez powoda wartość przychodu nie odpowiadała definicji przychodu , o którym mowa w art. 27 ust 4 ustawy tj. wynik finansowy powoda nie został osiągnięty ze sprzedaży na rynku konkurencyjnym.

W rozpoznawanej sprawie, w ocenie Sądu, pozwany nie udowodnił, że sprzedając energię elektryczną wewnątrz grupy kapitałowej powód robił to z pominięciem reguł rynkowych. Tym samym w ocenie Sądu nie można przyjąć , że dokonana przez powoda w 2009 r. sprzedaż energii na rzecz (...) Spółki Akcyjnej nie nastąpiła na rynku konkurencyjnym i w konsekwencji przychód osiągnięty z tytułu tych transakcji nie może być brany pod uwagę przy kalkulacji kwoty rekompensaty.

Dla uznania tych faktów za udowodnione nie jest wystarczająca sama przez się okoliczność , że powodowa spółka sprzedawała energię do podmiotów z grupy kapitałowej (...) .

Zgodzić należy się bowiem ze stanowiskiem powoda , że korekta roczna (...) S.A. podlega wyliczeniu w oparciu o przychód rzeczywiście przez nią zrealizowany w 2009 roku niezależnie od tego komu sprzedawała wytworzoną energię a nie w oparciu o przychód hipotetyczny wyliczony poprzez przemnożenie wolumenu energii sprzedanej przez (...) S.A. w 2009 roku przez cenę sprzedaży uzyskaną nie przez ten podmiot ale przez spółkę obrotu z grupy kapitałowej wytwórcy.

Fakt przynależności do grupy kapitałowej nie oznacza automatycznie, że wszystkie transakcje realizowane wewnątrz grupy nie są oparte na zasadach wolnego rynku, chociaż bezsprzecznie, powiązanie kapitałowe daje możliwość oddziaływania na sferę autonomii poszczególnych podmiotów. Należy przy tym mieć na względzie, że ingerencja w sferę autonomii poszczególnych podmiotów miałaby uzasadnienie, gdyby dawało to korzyści całej, hipotetycznej, grupie kapitałowej, a nie jedynie wywoływało skutki wewnętrzne. Podkreślić również należy, że rynek produkcji energii elektrycznej został uznany przez Prezesa URE za konkurencyjny, co miało swój wyraz zwolnieniem podmiotów wytwarzających energię z obowiązku przedstawiania taryf, stosownie do treści art.49 ustawy Prawo energetyczne.

Zważyć też należy, że ustawodawca przewidział okoliczność działania podmiotów w grupach kapitałowych, przewidując korektę wysokości kosztów osieroconych w oparciu o zasady określone w art. 32 ustawy o rozwiązaniu (...).

Wbrew zarzutom pozwanego , działania powoda na rynku niekonkurencyjnym nie można także wywieść z treści dokumentów określających zasady obrotu energią elektryczną w grupie kapitałowej (...) pod tytułem : ,, Model obrotu energią elektryczną obowiązujący w (...) Grupie (...) w 2009 roku „ oraz ,, Porozumienie w sprawie zasad współpracy (...) SA ze spółkami grupy kapitałowej (...) „. Dokumenty te nie zawierają bowiem w swojej treści sformułowań ograniczających swobodę w ustalaniu cen przez podmioty należące do grupy , które byłyby dla nich wiążące .

W ocenie Sądu, wyprowadzanie wniosku, że stosowane przez powoda ceny na podstawie kontraktu zawartego z (...) SA nie mają charakteru cen rynkowych z porównania ich średniej wysokości z innymi średnimi cenami nie ma dostatecznego logicznego uzasadnienia. Zastosowany przez Prezesa URE model porównawczy budzi szereg wątpliwości co do jego poprawności i adekwatności .

Po pierwsze ,kontrakty uznane przez Prezesa URE jako podobne nie stanowią reprezentatywnej próby transakcji sprzedaży energii w Polsce w 2009 roku , gdyż różnią się między sobą w zakresie kluczowych czynników cenotwórczych , dotyczą niewielkiej części wolumenu energii wytworzonej w Polsce w tym czasie a ponadto średnie ceny są rezultatem uśrednienia cen zawierających się w pewnym przedziale.

Po drugie, zjawisko zróżnicowania cen jest na rynku konkurencyjnym naturalne, gdyż wynika w pierwszym rzędzie z relacji pomiędzy popytem a podażą, a także warunków poszczególnych transakcji. Faktem powszechnie znanym jest zróżnicowanie popytu na energię elektryczną w ciągu roku (np. wyższe w okresie zimowym i niższe w okresie letnim i in.), a także zróżnicowanie podaży (np. wynikające z remontów, warunków pogodowych itp.). Tak więc w zależności od czasu, w którym następuje sprzedaż energii, jej cena może być zróżnicowana. Inny charakter będą też miały ceny uzyskiwane z kontraktów realizowanych w długim okresie czasu, a inny ceny uzyskiwane z jednostkowych, nieregularnych transakcji np. o charakterze „interwencyjnym". Ceny wynikające z kontraktów realizowanych w dłuższym terminie są z zasady niższe niż wynikające z jednostkowych transakcji, gdyż sprzedawca ponosi mniejsze koszty handlowe i niższe ryzyko handlowe, mając zapewniony systematyczny zbyt.

Brak porównywalności warunków działania i zawieranych umów czyni bezprzedmiotowym porównywanie średnich cen.

Prezes URE nie uwzględnił powyższego przyjmując w sposób arbitralny , że przychód wytwórcy powinien zostać wyliczony przy uwzględnieniu średniej ceny energii stosowanej przez spółki obrotu z Grupy (...) z transakcji dokonywanych na zewnątrz grupy kapitałowej, co okazało się istotnym i nieuzasadnionym uproszczeniem.

W konsekwencji doszło bowiem do zastąpienia cen faktycznie uzyskanych, znajdujących odzwierciedlenie w dokumentach finansowych powoda cenami hipotetycznymi. Przełożyło się to na błędne wyliczenia przychodu powoda podstawionego następnie do wzoru z art. 30 ustawy o rozwiązaniu (...).

Rację ma powód stwierdzając, że tego rodzaju zabieg, prowadzący do wyliczenia korekty rocznej kosztów osieroconych dla powoda dla 2009 roku z pominięciem faktycznie uzyskanego przez wytwórcę przychodu , a zarazem wyliczenie jego teoretycznej wartości z uwzględnieniem hipotetycznego przychodu arbitralnie wyznaczonego , był niedopuszczalny, jako że pozbawiony był podstawy prawnej tak w art. 30 jaki i w pozostałych przepisach ustawy.

Należy podkreślić , iż jak wynika z art. 30 ust 1 ustawy o rozwiązaniu (...) wysokość korekty rocznej oblicza się przy uwzględnieniu różnicy między rzeczywistą wartością wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej , skorygowanego w sposób podany w przepisie a prognozowaną wartością tego wyniku. W tym stanie prawnym nie można obliczać tej różnicy , tak jak dokonano tego w zaskarżonej decyzji , w oparciu o hipotetyczną wartość wyniku finansowego wyprowadzonego z cen jakie powód mógłby osiągnąć. Zważyć przy tym należy , iż żaden przepis ustawy o rozwiązaniu (...) nie przyznał Prezesowi URE uprawnienia do ustalania cen możliwych do osiągnięcia przez wytwórcę dla obliczenia korekty rocznej kosztów osieroconych.

Mając powyższe względy na uwadze, należało uznać za zasadny zarzut powoda, dotyczący błędnego ustalenia przez pozwanego , że powód nie działa na konkurencyjnym rynku energii elektrycznej i w badanym okresie stosował wewnątrz grupy kapitałowej ceny niższe od rynkowych.

W tej sytuacji należało przyjąć do wyliczenia wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych ceny faktycznie uzyskane przez powoda, mające odbicie w jego dokumentacji księgowej. Właśnie te ceny znalazły się w jego wyliczeniach, które uznane zostały przez Sąd za właściwe.

W ocenie Sądu słusznie podnosi powód , że jedynie przepis art. 32 ustawy pozwala na ustalenie poziomu kosztów osieroconych wytwórcy w pewnym oderwaniu od osiągniętych przez niego rzeczywistych przychodów i poniesionych kosztów , bowiem nakazuje , przy spełnieniu określonych w tym przepisie przesłanek , uwzględnić część wyniku wypracowanego w danym roku przez innego wytwórcę wchodzącego w skład tej samej grupy kapitałowej , wskazanej w załączniku nr 7 do ustawy.

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 32 ustawy sąd zważył , że jest bezsporne między stronami , iż rekompensata należna powodowi wyliczona zgodnie z art. 30 ust 1 ustawy podlegała korygowaniu o wynik finansowy(...)– podmiotu prowadzącego działalność w zakresie wytwarzania energii wchodzącego w skład tej samej grupy kapitałowej.

W ocenie Sądu za zasadny należało jednakże uznać zarzut odwołania , że korekta roczna kosztów osieroconych powódki dokonana została przez pozwanego wadliwie. Jak bowiem wynika z przepisu art. 32 ustawy o (...) korygowanie korekt rocznych kosztów osieroconych może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy korekty, o których mowa w art. 30 ust. l tej ustawy dla wytwórców wchodzących w skład grupy kapitałowej są dodatnie. Należy w związku z tym przyjąć, że przepis ten zakazuje korygowania „w dół" rocznych korekt ujemnych obliczonych na podstawie art. 30.ust. 1 ustawy o (...), a co za tym idzie również korygowania rocznych korekt dodatnich obliczonych na podstawie tego przepisu do wielkości mniejszych niż zero, jak to uczynił pozwany.( stanowisko takie zaprezentował Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 02 lutego 2012 r. –sygn. akt VIACa 1022/11).

W konsekwencji należy stwierdzić , że pozwany naruszył art. 30 ust. 1 ustawy (...) i art. 32 ustawy o rozwiązaniu (...), co doprowadziło do obliczenia wielkości korekty rocznej kosztów osieroconych powoda niezgodnie z wzorami matematycznymi zawartymi w rat 30 ust 1 tej ustawy i skorygował korektę roczną kosztów osieroconych powoda niezgodnie z zasadami dotyczącymi wytwórców wchodzących w skład grupy kapitałowej zawartymi w art. 32 ustawy o rozwiązaniu (...).

W związku z powyższym , na skutek błędnego wyliczenia przez Prezesa URE korekty rocznej kosztów osieroconych doszło do naliczenia odsetek z art. 35 ustawy mimo braku podstaw do ich naliczenia , skoro wyliczona w oparciu o art. 30 ust 1 ustawy kwota korekty rocznej jest dodatnia.

Odnosząc się do zarzutów odwołania naruszenia przez Prezesa URE przepisów postępowania administracyjnego należało zważyć , że zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem ( por. wyroki Sądu najwyższego z dnia 19.01.2001r. sygn.akt I CKN 1036/98 , z dnia 20.09.2005r. sygn.akt IIISZP 2/05 ) Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do sprawdzenia prawidłowości postępowania administracyjnego

, ale obowiązany jest rozstrzygnąć sprawę , której przedmiotem jest spór powstały po wydaniu decyzji administracyjnej. Ewentualne uchybienia przepisom postępowania administracyjnego nie mogą być przedmiotem postępowania sądowego, w którym sad rozpoznaje przedstawioną mu sprawę od początku , badając jej istotne okoliczności przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i kontradyktoryjności postępowania.

W przedstawionym stanie rzeczy , uwzględniając wskazane wyżej materialne zarzuty odwołania Sąd w pkt 1 zmienił zaskarżoną decyzję ustalając dla 2009r. wysokość korekty kosztów osieroconych dla powoda w kwocie 0 zł.

Orzeczenie w pkt 1 zapadło na podstawie art. 479⁵³§2 kpc.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt 2 stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 i 99 kpc.

SSO Hanna Kulesza