Sygn. akt III AUa 1702/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Barbara Staśkiewicz

Sędziowie:

SSA Stanisława Kubica (spr.)

SSA Barbara Pauter

Protokolant:

Adrianna Szymanowska

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o emeryturę pomostową

na skutek apelacji J. B.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

we Wrocławiu

z dnia 10 października 2011 r. sygn. akt IX U 1001/11

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca J. B. w odwołaniu od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 15 lipca 2011 roku odmawiającej mu prawa do emerytury pomostowej, wobec nie spełnienia warunków koniecznych do przyznania emerytury pomostowej, domagał się jej zmiany w kierunku przyznania prawa do spornego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: wnioskodawca urodzony (...) złożył do organu rentowego wniosek o emeryturę pomostową datowany na dzień 18 kwietnia 2011 roku. Łączny staż pracy wnioskodawcy uwzględniony przez organ rentowy wynosi 35 lat 2 miesiące i 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Wnioskodawca wykazał również staż pracy w szczególnych warunkach – ogółem 11 lat 8 miesięcy i 20 dni. Pozwany organ rentowy po rozpatrzeniu wniosku wnioskodawcy odmówił prawa do emerytury pomostowej zaskarżoną decyzją z dnia 6 lipca 2011 roku, bowiem wnioskodawca nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą oraz nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat. Wnioskodawca nie spełnił również warunków do emerytury wcześniejszej z art. 184 ustawy emerytalnej, ponieważ na dzień 1 stycznia 1999 roku nie wykazał 25-letniego stażu pracy a jedynie 23 lata 1 miesiąc i 23 dni oraz 15–letniego okresu pracy w warunkach szczególnych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił okresów pracy w szczególnych warunkach dotyczących emerytury pomostowej od 9 września 1999 roku do 17 lutego 2000 roku bowiem brak jest powołania na podstawę prawną i od 20 sierpnia 2008 roku do 31 marca 2011 roku gdyż brak powołania na ustawę o emeryturach pomostowych. Nie uwzględnił również okresów pracy w szczególnych warunkach dotyczących wcześniejszej emerytury – od 23 września 1987 roku do 31 sierpnia 1989 roku i od 22 stycznia 1990 roku do 30 kwietnia 1991 roku, bowiem za te okresy przedłożono zaświadczenia wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione przez jednostki, które nie są upoważnione do wystawiania takich dokumentów.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 października 2011 roku oddalił odwołanie wnioskodawcy.

W uzasadnieniu do wyroku Sąd Okręgowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnił łącznie warunków do emerytury pomostowej. Sąd Okręgowy zauważył, iż poczynione w toku postępowania ustalenia wskazują, że łączny staż pracy wnioskodawcy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynosi 11 lat 8 miesięcy i 20 dni zamiast wymaganych 15 lat jak również na dzień złożenia wniosku i wydania decyzji wnioskodawca nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. W odniesieniu do wniosku wnioskodawcy z dnia 1 marca 2011 roku wnioskodawca sprecyzował, że chodzi mu o zaliczenie do okresu zatrudnienia od 1 maja 1984 roku do 31 grudnia 1984 roku w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. do stażu pracy i ewentualnego podwyższenia świadczenia w przypadku przyznania mu prawa do emerytury. Sąd Okręgowy przekazał powyższy wniosek organowi rentowemu celem merytorycznego rozstrzygnięcia.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł wnioskodawca, który zaskarżając wyrok w całości zarzucił mu brak zajęcia stanowiska Sądu Okręgowego w sprawie pracodawcy (...) J. K., wskazując, iż pracodawca uwzględnił go jako pracownika o szczególnym charakterze pracy ale dopiero od marca 2011 roku, odprowadza składkę na Fundusz Emerytur Pomostowych, jednak nie chce powołać się na Ustawę z dnia 19.12.2008 roku pomimo, iż wnioskodawca pracę u tego pracodawcy rozpoczął 20 sierpnia 2008 roku jako operator żurawia wieżowego; błędne informacje udzielane przez ZUS i przyjmowanie zaświadczeń pracy w szczególnych warunkach wystawianych przez Archiwum, które dopiero przy odmowie do emerytury pomostowej okazały się nic nie warte. Wskazując na powyższe zarzuty wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie odwołania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego Sąd I instancji zgromadził w sprawie wystarczający materiał dowodowy, a jego ocena nie narusza granic zastrzeżonych dla swobodnej oceny materiału dowodowego (art. 233 § 1 kpc). Wbrew zarzutom podnoszonym w apelacji Sąd I instancji wydał trafne rozstrzygnięcie znajdujące uzasadnienie w całokształcie sprawy oraz treści obowiązujących przepisów, a Sąd Apelacyjny aprobując w pełni te ustalenia przyjmuje je za własne bez potrzeby szczegółowego ich przytaczania.

W przedmiotowej sprawie sporne pozostawało czy wnioskodawca spełnił przesłanki uprawniające go do uzyskania prawa emerytury pomostowej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008 roku, Nr 237, poz.1656 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej spełnia pracownik, który: 1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku, 2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat, 3) osiągnął wiek wynoszący dla mężczyzn co najmniej 60 lat, 4) ma okres składkowy i nie składkowy, wynoszący dla mężczyzn co najmniej 25 lat, 5) przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, 6) po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy w pełnym wymiarze czasu pracy, 7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W rozumieniu powyższych przepisów ubezpieczony występujący o przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej powinien spełnić łącznie następujące przesłanki:

1.  ukończyć 60 lat,

2.  posiadać 25-letni okres zatrudnienia

3.  posiadać 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych,

4.  być urodzonym po 31 grudnia 1948 roku,

5.  mieć udokumentowane wykonywanie pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 roku

6.  mieć udokumentowaną pracę w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze po 31 grudnia 2008 roku

7.  rozwiązać umowę o pracę

Podkreślenia wymaga fakt, iż jedynie łączne spełnienie wszystkich wymienionych przesłanek uprawnia do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury. Innymi słowy nie wystąpienie jednej z przesłanek pozbawia ubezpieczonego prawa do emerytury pomostowej.

Wykazanie wystąpienia wszystkich wymienionych powyżej przesłanek uprawniających do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury było w niniejszej sprawie obowiązkiem wnioskodawcy (art. 6 kc). Bez wątpienia wnioskodawca osiągnął wiek 60 lat oraz posiada co najmniej 25-letni okres pracy. Jednocześnie wnioskodawca nie udowodnił posiadania 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych oraz nie rozwiązał umowy o pracę.

Zgromadzony materiał dowodowy w sprawie w sposób jednoznaczny wskazuje, iż wnioskodawca do chwili obecnej w dalszym ciągu pozostaje w zatrudnieniu u dotychczasowego pracodawcy. Tym samym uznać należy, iż wnioskodawca nie wypełnił przesłanki rozwiązania umowy o pracę. Tym samym już z tego powodu nie uzyskał on uprawnień do starania się o emeryturę pomostową.

Ponadto wskazać należy, iż ustalony w sprawie materiał dowodowy pozwalał na przyjęcie, iż wnioskodawca posiada jedynie 11 lat 8 miesięcy i 20 dni pracy w warunkach szczególnych. Przedstawione przez wnioskodawcę dowody nie pozwalają na uznanie, iż posiada on wymagany prawem okres pracy w warunkach szczególnych. W szczególności wskazać należy, iż wnioskodawca nie posiada odpowiednich dokumentów stwierdzających pracę w warunkach szczególnych zgodnych z przepisami ustawy o emeryturach pomostowych. W szczególności wskazać należy, iż dokumenty – świadectwa pracy wnioskodawcy za okresy od 9 września 1999 roku do 17 lutego 2000 roku i od 20 sierpnia 2008 roku do 31 marca 2011 roku nie mogą zostać uznane za prawidłowe, gdyż brak jest w nich powołania się przez pracodawcę na podstawę prawną zawartą w ustawie o emeryturach pomostowych.

Wobec powyższego wskazać należy, iż prawidłowo uznał Sąd Okręgowy, iż wnioskodawca nie jest uprawniony do emerytury pomostowej, zgodnie z ustawą z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Wnioskodawca nie spełni bowiem wymienionych w tym przepisie przesłanek uprawniających do starania się o prawo do emerytury pomostowej. Wnioskodawca jak zostało to wykazane powyżej nie posiada wymaganego art. 4 ustawy pomostowej okresu pracy w warunkach szczególnych oraz nie rozwiązał stosunku pracy.

Sąd Apelacyjny w pełni zgadza się z ustaleniami dokonanymi przez Sąd I instancji. Sąd Okręgowy słusznie uznał, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmawiająca wnioskodawcy prawa do wcześniejszej emerytury jest prawidłowa i zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.

Z wymienionych względów Sąd Apelacyjny orzekł o oddaleniu apelacji na podstawie art. 385 kpc.’

R.S.