UZASADNIENIE

Powód K. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Handel i Usługi (...) w K. wystąpił z powództwem w postępowaniu nakazowym przeciwko (...) Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowo-Handlowemu Sp. z o.o. w B. domagając się zasądzenia kwoty 750 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot po 50 zł od dnia 16.06.2012r., 17.07.2012r.,16.08.2012r.,18.09.2012r.,16.10.2012r., 20.11.2012r., 16.12.2012r.,7.01.2013r., 16.02.2013r. do dnia zapłaty, a nadto wydania sprzętu do odbioru sygnału radiowego w postaci urządzenia zintegrowanego na (...) o wartości 300 zł. Wniósł także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że strony w dniu 07.05.2012r. zawarły umowę na świadczenie usług teleinformatycznych na okres dwóch lat, tj. do 07.05.2014r. Zgodnie z punktem 5.5 umowy pozwany za korzystanie z usług zobowiązał się uiszczać opłaty za okresy miesięczne w terminie do dnia określonego w fakturze vat. Zgodnie z punktem 4.24 umowy w celu korzystania z usług świadczonych przez powoda pozwany otrzymał urządzenie zintegrowane na (...). Pozwany otrzymywał faktury informujące o wartości usług za poszczególne miesiące. Pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty nie uregulował należności za m-ce od czerwca 2012 do lutego 2013r. oraz nie zwrócił sprzętu.

Zarządzeniem z dnia 21.03.2013r. sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym.

Strona pozwana nie złożyła w terminie odpowiedzi na pozew. Na rozprawie w dniu 21.06.2013r. prezes zarządu pozwanej wniósł o oddalenie powództwa wskazując, iż umowa nie została zrealizowana przez powoda, gdyż dostarczany sygnał był zbyt słaby. Pozwana nie otrzymywała faktur vat od powoda. W piśmie z dnia 20.01.2013r. pozwana wniosła o rozwiązanie umowy. Przyznał, iż jest w posiadaniu urządzenia, którego wydania domaga się powód, lecz wskazał, że za nie zapłacił.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07.05.2012r. strony prowadzące działalność gospodarczą zawarły na okres dwóch lat umowę korzystania z usługi dostępu do Internetu, na mocy której powód gwarantował pozwanej dostęp do Internetu poprzez sieć (...) łączem o parametrach (...) – bez limitu transferu danych zaś pozwany zobowiązany był do uiszczania miesięcznych opłat w wysokości 50 zł.

W celu umożliwienia pozwanej korzystania z usługi powód zainstalował u niej sprzęt do odbioru sygnału radiowego w postaci urządzenia zintegrowanego na (...) będący jej własnością oraz router nadawczy, który pozwana zakupiła za kwotę 300 zł. Zgodnie z punktem 6.6 Regulaminu świadczenia usług urządzenie zintegrowanego na (...) należało zwrócić w terminie 14 dni od dnia wypowiedzenia umowy.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - umowa z dnia 07.05.2012r. – k. 4 akt,

- cennik usług – k. 6 akt,

- regulamin świadczenia usług – k. 6-11 akt,

- karta użytkownika – k. 12 akt,

- pismo powoda z dnia 25.01.2013r. – k. 20-22 akt

Powód świadczył usługę na rzecz pozwanej, zaś pozwana nie zgłaszała zastrzeżeń co do jakości dostarczanego sygnału.

dowód: - pismo powoda z dnia 25.01.2013r. – k. 20-22 akt

Pozwana uiściła należność w kwocie 40 zł tytułem opłaty abonamentowej za miesiąc maj 2012r. Nie dokonała płatności za miesiące od czerwca 2012r. do lutego 2013r. na łączną kwotę 450 zł (9x 50 zł).

okoliczności niesporne

Pismami z dnia 11.01.2013r. i 23.01.2013r. doręczonymi pozwanej w dniu 24.01.2013r. powód wezwał ją do zapłaty kwoty 400 zł tytułem nieuiszczonych opłat abonamentowych za miesiące od czerwca 2012r. do stycznia 2013r. oraz odsetek ustawowych w kwocie 14,64 zł i opłaty za wezwanie – 8 zł.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniami odbioru -k.14-

17 akt,

- pismo pozwanego z dnia 14.12.2011r. – k. 18 akt,

Pozwana pismem z dnia 23.01.2013r. wniosła o rozwiązanie umowy, wskazując na brak połączeń z Internetem z uwagi na słaby sygnał lub inne nieznane jej przyczyny a nadto na fakt nieotrzymywania faktur za usługi.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - pismo pozwanej z dnia 23.01.2013r. – k. 18 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jedynie częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl art. 750 kc do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Przepis art. 735§1 kc stanowi zaś, iż jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

W przedmiotowej sprawie niespornym było, iż strony zawarły odpłatną umowę o świadczenie usług polegających na zapewnieniu dostępu do Internetu. Wysokość abonamentu za usługę w wysokości 50 zł miesięcznie wynikała z cennika stanowiącego integralną część umowy i nie była przez pozwaną kwestionowana. Pozwana nie kwestionował również tego, iż nie uiściła opłat abonamentowych za okres od czerwca 2012r. do lutego 2013r. w łącznej kwocie 450 zł (9 x 50 zł). Wskazywała, iż powodem tego był fakt, iż sygnał internetowy dostarczany przez powoda był zbyt słaby dla zapewnienia monitoringu firmy pozwanej znajdującej się w B.. Podniosła ponadto, iż nie otrzymywała faktur za świadczone usługi. Pozwana nie kwestionowała również tego, iż jest w posiadaniu sprzętu do odbioru sygnału radiowego w postaci urządzenia zintegrowanego na (...). Wskazywała jednak, że zapłaciła za nie.

Zarzuty pozwanej nie czyniły bezzasadnym roszczenia powoda ani w zakresie żądania zapłaty zaległego abonamentu, ani też wydania rzeczy.

Odnośnie zapłaty abonamentu wskazać należy, iż przedmiotem zobowiązania powoda wynikającego z umowy z dnia 07.05.2012r. było zapewnienie pozwanej dostępu do sieci Internet łączem o parametrach wskazanych w umowie ((...)), nie zaś umożliwienie jej prowadzenia monitoringu firmy za pośrednictwem Internetu. Cel ten nie wynikał bowiem z postanowień umowy a pozwana nie wykazała aby był on przyczyną powstania stosunku zobowiązaniowego, pomimo że to ją obciążał ciężar dowodu w tym zakresie (art. 6 kc). Dlatego też podnoszona przez pozwaną okoliczność – zbyt słabego sygnału dostarczanego przez powoda nie mogła stanowić podstawy do odmowy zapłaty abonamentu.

Ponadto z pisma powoda z dnia 25.01.2013r. wynikało, iż po dokonaniu stosownych pomiarów ustalono, iż sygnał od nadajnika do urządzenia pozwanej mieścił się w granicach normy dla połączeń Internetu radiowego w standardzie oferowanym przez powoda. Pozwana w czasie trwania umowy nie zgłaszała jakichkolwiek zarzutów co do jakości sygnału. Powód w w/w piśmie wskazał również, iż z adresu IP pozwanej do dnia 16.09.2012r. były rejestrowane połączenia z Internetem, wskazując na przykładowe wykazy połączeń (tzw. logi). Pozwana nie ustosunkowała się do dowodu w postaci w/w pisma, dlatego Sąd na podstawie art.230 kpc przyjął, iż wynikające z niego okoliczności milcząco przyznała.

Brak było więc podstaw do przyjęcia, iż powód nie świadczył usługi na rzecz pozwanej.

Odnośnie zaś podnoszonej przez pozwaną okoliczności niedostarczenia jej faktur vat, to stwierdzić należy, iż fakt ten nie wyłączał obowiązku uiszczania abonamentu przez pozwaną albowiem obowiązek taki wynikał z umowy. Faktura vat jest jedynie dokumentem księgowym, szczególnym rodzajem rachunku i sama w sobie nie kreuje zobowiązania. Tym samym jej brak (niedostarczenie pozwanej) nie zwalniał pozwanej od obowiązku zapłaty. Kwestia dostarczania pozwanej faktur vat miała jedynie znaczenie dla wymagalności roszczenia o zapłatę opłat abonamentowych o czym niżej.

Zgodnie z punktem 6.1 umowy zawartej przez strony mogła być ona wypowiedziana przez każdą ze stron z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca. Pozwana pismem z dnia 23.01.2013r. wypowiedziała umowę, co skutkowało jej rozwiązaniem z dniem 03.03.2013r. (30 dni od końca stycznia).

Mając powyższe względy na uwadze Sąd uznał za zasadne żądanie zapłaty abonamentu za okres od czerwca 2012r. do lutego 2013r. włącznie w wysokości 450 zł (9 miesięcy x 50 zł).

W ocenie Sądu żądanie zapłaty ponad kwotę 450 zł było zaś nieuzasadnione. Powód nie wykazał bowiem z jakiego tytułu i na jakiej podstawie domagał się od pozwanej dodatkowo kwoty 300 zł.

Mając powyższe względy na uwadze orzeczono jak w punktach I i III wyroku.

O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art.481§1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc.

Umowa zawarta przez strony oraz stanowiący jej integralną część regulamin świadczenia usług nie wskazywał w sposób autonomiczny terminu płatności opłat abonamentowych. Termin spełnienia świadczenia nie był więc oznaczony ani nie wynikał z właściwości zobowiązania. Zgodnie z treścią art. 455 kc spełnienie świadczenia w takim przypadku powinno nastąpić niezwłocznie po wezwaniu dłużnika przez wierzyciela. Funkcję takiego wezwania stanowi faktura vat. Ponieważ jednak powód nie przedłożył faktur vat za sporny okres wraz z dowodami ich doręczenia pozwanej, a ta zaprzeczyła aby takie faktury otrzymywała, dlatego też Sąd uznał, że powód wezwał pozwaną do zapłaty dopiero pismem z dnia 23.01.2013r. Wezwanie to dotyczyło kwoty 400 zł (tytułem abonamentu za miesiące od czerwca do stycznia 2013r.). Dlatego też odsetki ustawowe za opóźnienie w płatności tej kwoty należne były powodowi dopiero od dnia 1.02.2013r., tj. po upływie 7 dni od doręczenia wezwania. Wskazane wezwanie nie obejmowało natomiast kwoty 50 zł tytułem abonamentu za miesiąc luty 2013r. Pozwana została wezwana do zapłaty tej kwoty dopiero w dniu doręczenia jej odpisu pozwu, tj. 23.04.2013r. Odsetki od kwoty 50 zł należne więc były powodowi dopiero począwszy od dnia 24.04.2013r.

Zasadne było też żądanie wydania sprzętu do odbioru sygnału radiowego w postaci urządzenia zintegrowanego na (...)

Obowiązek taki ciążył na pozwanej zgodnie z punktem 6.6 umowy. Pozwana zaś przyznała, iż jest w posiadaniu tego sprzętu. Nie wykazała jednocześnie, pomimo spoczywającego na niej ciężaru dowodu (art. 6 kc), iż wskazany sprzęt jest jej własnością albowiem za niego zapłaciła. Z pisma powoda z dnia 25.01.2013r. oraz karty użytkownika (k.12 akt) wynika natomiast, iż uiszczona przez pozwaną opłata w kwocie 300 zł dotyczyła routera nadawczego, które to urządzenie jest faktycznie własnością pozwanej, nie zaś urządzenia, którego wydania domaga się powód.

Dlatego też orzeczono jak w punkcie II wyroku.

Sąd na podstawie art.207§7 kpc w zw. z art.207§2 kpc zwrócił pozwanej odpowiedź na pozew, albowiem złożona ona została po upływie wyznaczonego 14 dniowego terminu, który minął dnia 07.05.2013r.

Z tych samych powodów sąd na podstawie art.207§6kpc oddalił wniosek dowodowy pozwanej o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka I. K.. Wniosek taki powinien zostać złożony w odpowiedzi na pozew, najpóźniej do dnia 07.05.2013r. Pozwana nie uprawdopodobniła zaś, że nie zgłosiła go w wyznaczonym przez sąd terminie bez swojej winy albo że wystąpiły inne wyjątkowe okoliczności. Uwzględnienie spóźnionego wniosku dowodowego spowodowałoby zaś zwłokę w rozpoznaniu sprawy, gdyż wezwanie świadka wiązałoby się z koniecznością odroczenia rozprawy.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 kpc.

Powód z żądanej kwoty 750 zł otrzymał ostatecznie kwotę 450 zł. Należało, zatem uznać, że wygrał sprawę w 60% i w takim też stosunku należy mu się zwrot uiszczonej opłaty od pozwu w kwocie 30 zł, co stanowi 18 zł (punkt IV wyroku).

Przewodniczący:	SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Marzenna Ornaf

WYROK

UZASADNIENIE