WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Stanisław Łęgosz

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym

w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa(...)Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko D. B.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 9 grudnia 2014 roku, sygn. akt I C 1584/14 upr.

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 159/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym Sąd Rejonowy oddalił powództwo o zapłatę kwoty 619,98 zł, uznając że powód nie wykazał wysokości dochodzonego roszczenia, nie wykazał w ogóle faktu istnienia pierwotnego stosunku zobowiązaniowego ani skutecznego przejścia wierzytelności, nie wykazał żadnych faktów pozwalających na ustalenie, że pozwany jest mu dłużny dochodzoną pozwem kwotę, a całość materiału stanowi własne twierdzenie powoda niczym niepoparte, gdyż załączone do sprawy niepotwierdzone za zgodność z oryginałem ksero umowy przelewu wierzytelności nie może stanowić dowodu w sprawie.

Powód zaskarżył powyższy wyrok apelacją, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy: art.232 kpc przez niezasadne przyjęcie, że powód nie przedstawił dowodów potwierdzających zasadność roszczenia oraz art.339§2 kpc przez niezasadne oddalenie powództwa wyrokiem zaocznym w całości w sytuacji, gdy zasadność powództwa nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 619,98 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Stosownie do przepisu art.339§1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny.

Zasadą jest, że w przypadku zaistnienia przewidzianych przepisem art.339§1 kpc przesłanek do wydania wyroku zaocznego sąd – stosownie do §2 tego przepisu – przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą.

Przewidziane w art.339§2 kpc domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i zastępuje postępowanie dowodowe. Domniemanie to nie ma jednak charakteru bezwzględnego, gdyż nie obowiązuje, jeżeli twierdzenia powoda budzą uzasadnione wątpliwości lub zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W przedmiotowej sprawie w ocenie sądu I instancji twierdzenia powoda zawarte w pozwie wzbudziły uzasadnione wątpliwości, co skutkowało koniecznością przeprowadzenia postępowania dowodowego opartego na dowodach przytoczonych przez powoda w pozwie, gdyż powód nie stawił się na rozprawę w dniu 9 grudnia 2014 r., a ponadto nie wnosił o przeprowadzenie innych dowodów poza wskazanymi w pozwie.

Przeprowadzone przez sąd rejonowy postępowanie dowodowe nie przyniosło oczekiwanego przez powoda rezultatu, a to dlatego, że nie załączył on do sprawy dokumentów, które powołał w pozwie na uzasadnienie swego roszczenia. Pisma załączone do sprawy stanowiły bowiem niepotwierdzone za zgodność z oryginałem kserokopie, które nie mają mocy dowodowej.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem niepoświadczona kserokopia nie jest dokumentem, a sądowi nie wolno przeprowadzać w tej sytuacji dowodu z dokumentu. Odbitka ksero nie zastąpi nigdy dokumentu, na bazie którego powstała (por. m.in. uchwała Sądu Najwyższego z 29.03.1994 r. III CZP 37/94, wyrok Sądu Najwyższego z 14.02.2007 r. II CSK 401/06, LEX nr 453727).

W tej sytuacji niezasadny jest zarzut naruszenia przepisu art.232 kpc, gdyż powód nie podołał obowiązkowi udowodnienia roszczenia, co skutkowało zasadnym oddaleniem powództwa przez sąd I instancji.

Ponadto wyrok zaoczny nie musi być wyłącznie wyrokiem uwzględniającym powództwo i to wydanym jedynie w oparciu o twierdzenia powoda zawarte w pozwie. Jeśli bowiem zachodzą wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda zawartych w pozwie, a przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdza prawdziwości tych twierdzeń, to sąd rozpoznający sprawę orzeka zgodnie z wynikiem tego postępowania, oddalając powództwo, tak jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

Załączenie dopiero do apelacji dokumentów (kopii potwierdzonych za zgodność z oryginałem) wskazanych w pozwie jest spóźnione. Dowody te nie noszą cech nowości, mogły być bowiem powołane przed sądem pierwszej instancji, gdyż obiektywnie nie było do tego żadnych przeszkód. Zaniedbanie powoda w tym zakresie na etapie postępowania przed sądem rejonowym skutkuje nieuwzględnieniem jego wniosków dowodowych postępowaniu apelacyjnym (art.381kpc) i oddaleniem apelacji.

Z tych przyczyn i na podstawie art.385 kpc Sąd Okręgowy oddalił apelację.