sygn. akt IV Pa 130/14
IV Pz 35/14
Dnia 9 czerwca 2015r.
Sąd Okręgowy Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze
w składzie:
Przewodniczący: SSO Bogusław Łój / spr /
Sędziowie : SSO Roman Walewski
SSO Hanna Rawska
Protokolant: st.sek.sąd.R. Duchnicka - Tylutka
po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2015r. w Zielonej Górze
na rozprawie
sprawy z powództwa D. S. (1), R. Z., J. B., D. S. (2), K. N., A. W., J. U. (1), J. U. (2) i J. Ś.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w I.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanej i zażalenia powoda K. N.
od wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy w Żaganiu
z dnia 31 marca 2014r. (sygn. akt IV P 140/09)
I. zmienia zaskarżony wyrok w całości w ten sposób, że:
1. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. B. kwotę: 15.786,76 zł (piętnaście tysięcy siedemset osiemdziesiąt sześć 76/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 636,36 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 723,02 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 496,77 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 557,71 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 1.035,44 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 429,94 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 398,86 zł od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 341,94 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 401,56 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 1.399,01 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 605,00 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 253,65 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 635,03 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 697,32 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 194,79 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 558,59 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 431,25 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 760,73 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 502,89 zł od dnia 11.11.2008r. do dnia zapłaty,
- 200,79 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 450,69 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 273,85 zł od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,
- 289,06 zł od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,
- 304,46 zł od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,
- 780,89 zł od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,
- 851,19 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,
- 483,24 zł od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,
- 574,64 zł od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,
- 518,06 zł od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) oddala powództwo w pozostałej części;
2. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda K. N. kwotę: 6.382,41 (sześć tysięcy trzysta osiemdziesiąt dwa 41/100) złote wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 138,89 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 940,22 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 431,40 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 359,51 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 580,29 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 680,80 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 84,24 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 168,65 zł od dnia 11.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 80,59 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 115,53 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 57,04 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 372,92 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 268,47 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 151,32 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 461,31 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 228,26 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 155,73 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 123,58 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 159,87 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 237,27 zł od dnia 11.11.2008r. do dnia zapłaty,
- 6,94 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 156,75 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 249,05 zł od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,
- 172,97 zł od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) oddala powództwo w pozostałej części;
3. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (1) kwotę: 8.114,28 (osiem tysięcy sto czternaście 28/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 1.131,29 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 522,10 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 851,74 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 38,91 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 406,49 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 647,16 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 87,41 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 313,49 zł od dnia 11.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 135,42 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 277,94 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 456,25 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 715,91 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 1.242,87 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 300,60 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 986,71 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) oddala powództwo w pozostałej części;
4. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (2) kwotę: 9.790,59 (dziewięć tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt 59/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 335,54 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 587,03 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 381,36 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 492,11 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 656,38 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 781,75 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 810,69 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 916,67 zł od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 233,55 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 144,89 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 226,69 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 441,15 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 148,20 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 190,79 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 186,01 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 226,00 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 253,13 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 117,90 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 166,67 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 65,48 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 376,56 zł od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,
- 276,52 zł od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,
- 234,62 zł od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,
- 300,00 zł od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,
- 177,58 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,
- 509,51 zł od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,
- 60,94 zł od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,
- 492,90 zł od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (2) kwotę: 11.556,94 (słownie: jedenaście tysięcy pięćset pięćdziesiąt sześć 94/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
5. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. Ś. kwotę: 7.985,96 (siedem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt pięć 96/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 46,46 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 545,33 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 664,84 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 234,64 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 401,10 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 292,87 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 55,90 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 388,66 zł od dnia 11.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 75,35 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 721,61 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 1.091,76 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 125,64 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 162,92 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 618,21 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 730,00 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 437,86 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 187,49 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 206,30 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 331,15 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 95,08 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 387,26 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 185,54 zł od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. Ś. kwotę: 5.966,76 (pięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt sześć 76/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
6. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (1) kwotę: 5.172,31 (pięć tysięcy sto siedemdziesiąt dwa 31/100) złote wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 232,41 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 490,48 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 23,79 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 155,34 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 198,41 od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 140,35 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 241,00 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 45,14 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 458,85 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 446,02 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 251,10 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 774,80 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 127,26 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 556,25 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 97,06 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 219,66 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 153,36 zł od dnia 11.11.2008r. do dnia zapłaty,
- 561,01 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (1) kwotę: 4.318,00 ( cztery tysiące trzysta osiemnaście 00/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
7. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (2) kwotę: 11.935,51 (jedenaście tysięcy dziewięćset trzydzieści pięć 51/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 364,92 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 425,21 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 500,36 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 219,89 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 358,57 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 433,26 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 139,49 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 86,21 zł od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 83,83 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 458,33 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 430,51 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 467,50 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 364,58 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 313,60 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 594,74 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 156,43 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 252,58 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 676,68 zł od dnia 11.11.2008r. do dnia zapłaty,
- 505,80 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 299,55 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 300,21 zł od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,
- 414,06 zł od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,
- 605,65 zł od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,
- 775,73 zł od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,
- 757,89 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,
- 413,00 zł od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,
- 841,61 zł od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,
- 695,31 zł od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (2) kwotę: 1.368,03 (jeden tysiąc trzysta sześćdziesiąt osiem 3/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
8. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda A. W. kwotę: 5.284,78 (pięć tysięcy osiemset cztery 78/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 908,25 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 912,41 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 859,03 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 580,76 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 504,03 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 454,26 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 775,36 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 290,67 zł od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda A. W. kwotę: 21.727,19 (słownie: dwadzieścia jeden tysięcy siedemset dwadzieścia siedem 19/100) złotych wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
9. a) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda R. Z. kwotę: 7.323,89 (siedem tysięcy trzysta dwadzieścia trzy 89/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:
- 168,52 zł od dnia 11.04.2007r. do dnia zapłaty,
- 318,07 zł od dnia 11.05.2007r. do dnia zapłaty,
- 194,02 zł od dnia 11.06.2007r. do dnia zapłaty,
- 598,60 zł od dnia 11.07.2007r. do dnia zapłaty,
- 231,62 zł od dnia 11.08.2007r. do dnia zapłaty,
- 317,14 zł od dnia 11.09.2007r. do dnia zapłaty,
- 88,99 zł od dnia 11.10.2007r. do dnia zapłaty,
- 224,70 zł od dnia 12.11.2007r. do dnia zapłaty,
- 67,85 zł od dnia 11.12.2007r. do dnia zapłaty,
- 68,18 zł od dnia 11.01.2008r. do dnia zapłaty,
- 74,78 zł od dnia 11.02.2008r. do dnia zapłaty,
- 22,27 zł od dnia 11.03.2008r. do dnia zapłaty,
- 290,84 zł od dnia 11.04.2008r. do dnia zapłaty,
- 504,52 zł od dnia 11.05.2008r. do dnia zapłaty,
- 322,92 zł od dnia 11.06.2008r. do dnia zapłaty,
- 449,28 zł od dnia 11.07.2008r. do dnia zapłaty,
- 453,13 zł od dnia 11.08.2008r. do dnia zapłaty,
- 342,33 zł od dnia 11.09.2008r. do dnia zapłaty,
- 260,42 zł od dnia 11.10.2008r. do dnia zapłaty,
- 468,17 zł od dnia 11.11.2008r. do dnia zapłaty,
- 31,25 zł od dnia 11.12.2008r. do dnia zapłaty,
- 390,38 zł od dnia 11.01.2009r. do dnia zapłaty,
- 44,53 zł od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,
- 385,65 zł od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,
- 332,22 zł od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,
- 581,77 zł od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,
- 91,77 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,
tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
b) zasądza od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda R. Z. kwotę: 475,62 (czterysta siedemdziesiąt pięć 62/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
c) oddala powództwo w pozostałej części;
10. znosi między stronami koszty procesu;
II. oddala apelację pozwanego w pozostałym zakresie;
III. oddala zażalenie powoda K. N.;
IV. nakazuje ściągnąć od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Żaganiu) kwotę 18.070,00 (osiemnaście tysięcy siedemdziesiąt) złotych tytułem części poniesionych wydatków na koszt sporządzenia opinii biegłych, a w pozostałym zakresie nie obciąża powodów i pozwanej kosztami sądowymi;
V. znosi pomiędzy stronami koszty postępowania za postępowanie odwoławcze, w tym również za postępowanie z zażalenia K. N..
Sygn. akt IV Pa 130/14
IV Pz 35/14
Wyrokiem z dnia 31.03.2014r. Sąd Rejonowy w Żaganiu Wydział IV Pracy:
I. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. B. kwotę: 13.126,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
II. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. B. kwotę: 17.487,87 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
III. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. B. kwotę: 11.156,82 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
IV. w pozostałym zakresie roszczenia powoda J. B. w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt I, II i III oraz odsetek od tych należności oddalił,
V. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda K. N. kwotę: 16.163,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
VI. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda K. N. kwotę: 10.980,27 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
VII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda K. N. kwotę: 4.769,92 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
VIII. w pozostałym zakresie roszczenia powoda K. N. w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt V, VI i VII oraz odsetek od tych należności oddalił,
IX. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (1) kwotę: 3.185,95 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
X. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (1) kwotę: 8.544,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XI. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (1) kwotę: 1.764,64 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
XII. w pozostałym zakresie roszczenia powoda D. S. (1) w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt IX, X i XI oraz odsetek od tych należności oddalił,
XIII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (2) kwotę: 15.280,06 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XIV. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (2) kwotę: 15.050,05 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XV. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda D. S. (2) kwotę: 9.218,47 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
XVI. w pozostałym zakresie roszczenia powoda D. S. (2) w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XIII, XIV i XV oraz odsetek od tych należności oddalił,
XVII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. Ś. kwotę: 6.317,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XVIII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. Ś. kwotę: 9.100,69 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XIX. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. Ś. kwotę: 3.637,52 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
XX. w pozostałym zakresie roszczenia powoda J. Ś. w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XVII, XVIII i XIX oraz odsetek od tych należności oddalił,
XXI. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (1) kwotę: 3.387,62 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dnia szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XXII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (1) kwotę: 5.562,69 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XXIII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (1) kwotę: 7.730,88 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
XXIV. w pozostałym zakresie roszczenia powoda J. U. (1) w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XXI, XXII i XXIII oraz odsetek od tych należności oddalił,
XXV. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (2) kwotę: 14.036,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XXVI. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (2) kwotę: 11.906,62 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XXVII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda J. U. (2) kwotę: 9.251,01 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
XXVIII. w pozostałym zakresie roszczenia powoda J. U. (2) w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XXV, XXVI i XXVII oraz odsetek od tych należności oddalił,
XXIX. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda A. W. kwotę: 13.843,56 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XXX. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda A. W. kwotę: 5.417,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XXXI. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda A. W. kwotę: 5.285,65 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy,
XXXII. w pozostałym zakresie roszczenia powoda A. W. w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XXIX, XXX i XXXI oraz odsetek od tych należności oddalił,
XXXIII. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda R. Z. kwotę: 11.109,39 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnych powodowi od pozwanej dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje,
XXXIV. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda R. Z. kwotę: 11.378,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot oraz od dni szczegółowo wymienionych w wyroku do dnia zapłaty, tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury,
XXXV. zasądził od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz powoda R. Z. kwotę: 10.152,35 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet”,
XXXVI. w pozostałym zakresie roszczenia powoda R. Z. w stosunku do pozwanej z tytułów określonych w pkt XXXIII, XXXIV i XXXV oraz odsetek od tych należności oddalił,
XXXVII. wyrokowi nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwot: - w pkt II do kwoty: 2.300,64 zł, - w pkt VI do kwoty: 2.084,63 zł, - w pkt X do kwoty: 2.447,06 zł, - w pkt XIV do kwoty: 2.084,63 zł, - w pkt XVIII do kwoty: 2.061,03 zł, - w pkt XXII do kwoty: 2.090,70 zł, - w pkt XXVI do kwoty: 2.389,64 zł, - w pkt XXX do kwoty: 2.308,16 zł, - w pkt XXXIV do kwoty: 2.024,04 zł,
XXXVIII. zniósł pomiędzy stronami koszty procesu,
XXXIX. nakazał ściągnąć od pozwanej Spółki Akcyjnej (...) w I. na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Żaganiu) kwotę 18.070,00 zł tytułem części poniesionych wydatków na koszt sporządzenia opinii biegłych, a w pozostałym zakresie nie obciążył powodów i pozwanej kosztami sądowymi.
Sąd Rejonowy ustalił, że powód J. B. był zatrudniony w pozwanej Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 12.12.1994r. do końca marca 2010r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika. Od 1996r. pełnił on funkcję przewodniczącego związku zawodowego kierowców pozwanej firmy.
Powód K. N. zatrudniony był w pozwanej od dnia 01.09.2004r. do 30.11.2009r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika.
Powód D. S. (1) został zatrudniony w pozwanej od dnia 01.07.1994r. W dniu 25.11.2008r. powód D. S. (1) otrzymał oświadczenie pracodawcy z dnia 24.11.2008r. o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej w dniu 01.07.1994r. z zachowaniem 3 - miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 28.02.2009r.
Powód D. S. (2) zatrudniony był w pozwanej Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 22.07.2002r. do listopada 2009r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika.
Powód J. Ś. został zatrudniony w Spółce Akcyjnej (...) na stanowisku kierowcy od dnia 01.08.2000r. W dniu 02.12.2008r. powodowi J. Ś. doręczono oświadczenie pracodawcy z dnia 01.12.2008r. o wypowiedzeniu mu umowy zawartej w dniu 01.08.2000r. z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał 31.03.2009r.
Powód J. U. (1) został zatrudniony w Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 12.08.2004r., na stanowisku kierowcy, w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 01.12.2008r. powód J. U. (1) otrzymał oświadczenie pracodawcy z dnia 01.12.2008r. o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej w dniu 12.08.2004r.. z zachowaniem 3 - miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 31.03.2009r.
Powód J. U. (2) zatrudniony był w pozwanej Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 04.09.1992r. do chwili wniesienia pozwu, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika.
Powód A. W. zatrudniony był w pozwanej Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 14.11.1994r. do 31.12.1995r. i od dnia 02.01.1996r. do stycznia 2010r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika.
Powód R. Z. zatrudniony był w pozwanej Spółce Akcyjnej (...) w I. od dnia 06.06.2006r. do 31.12.2009r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy mechanika.
W okresie objętym roszczeniami powodów w pozwanej spółce obowiązywały dwa regulaminy wynagradzania: pierwszy z nich z dnia 22.11.2004r., który obowiązywał do dnia 14.11.2007r., a drugi zaczął obowiązywać od dnia 15.11.2007r.
Zgodnie z zapisami regulaminów pracownik z tytułu zatrudnienia otrzymuje: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w porze nocnej, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek za czas dyżuru, premię uznaniową, nagrodę uznaniową, diety z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych.
W dniu 01.03.2007r. odbyło się spotkanie przedstawicieli pracodawcy i NZZ. Kierowców dotyczące omówienia wprowadzenia wytycznych do przyznania premii uznaniowej.
Wytyczne wyszczególniają czynności, za które premia będzie naliczana oraz warunki, które muszą być spełnione do uzyskania prawa do tej premii. Ustalenie warunków, od których spełnienia pracownik nabywa lub traci prawo do premii sprawiało, że premia traciła uznaniowość i faktycznie była premią regulaminową, a wytyczne były regulaminem premiowania.
Regulamin wynagradzania został wprowadzony, zarządzeniem Nr (...), Prezesa Zarządu (...) S.A. z dnia 01.11.2007r. - w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania pracowników (...) S.A.
W dniu 08.11.2007r. odbyło się spotkanie przedstawicieli pracodawcy i przedstawicielami związku zawodowego kierowców dotyczące omówienia wprowadzonych zmian w regulaminie wynagrodzenia.
Informowano kierowców, że wysokość ich wynagrodzeń wynikać będzie z następujących składników: mieli otrzymywać wynagrodzenia zasadnicze, należności z tytułu diet według siatki kilometrowej, za każdy przejechany kilometr, do tego mieli otrzymywać należności z tytułu dodatków za: załadunki i rozładunki, postoje, mycie silosów, a nadto mieli możliwość uzyskiwania premii, nagrody za „nadkilometraż” i zużycie paliwa i dyspozycyjność.
W dniu 01.03.2008r. odbyło się spotkanie przedstawicieli pozwanego pracodawcy z przedstawicielami związków zawodowych dotyczące omówienia wprowadzenia wytycznych do przyznania premii uznaniowej, na którym zostały przedstawione wstępne założenia do ustalania premii uznaniowej dla kierowców, które miały zostać przedłożone do akceptacji przez zarząd firmy.
Uzgodniono wówczas, że premia i nagroda uznaniowa wypłacana będzie każdemu kierowcy w oparciu o następujące czynności wykonane w czasie danego miesiąca rozliczeniowego:
- za każdy rozładunek i załadunek w wysokości - 5 euro (przeliczane według kurs z dnia ostatniego każdego miesiąca, za który miało być płacone),
- za każde mycie silosu i akcesoriów wykonane poza myjnią firmy (...) - 25 zł,
- za niedziele, święta i inne dni postoju kierowcy poza granicami kraju - 100 zł.
Nadto za: tzw. „przepał” (średni przepał w litrach na 100 km), „nadkilometraż” (nieuzasadnione zjazdy z wyznaczonej trasy) i na podstawie oceny efektywności w pracy w danym miesiącu rozliczeniowym.
Zgodnie z ustaleniami nagroda uznaniowa miała być wypłacana w następnym miesiącu, po zakończeniu miesiąca rozliczeniowego.
W regulaminie wynagradzania brak jest wskazania zasad i kryteriów przyznawania premii uznaniowej.
W latach 2007 i 2008 w pozwanej spółce wypłacane były premie, nagrody i należności z tytułu rozliczenia czasu pracy pod jedną pozycją.
Rozliczanie czasu pracy kierowców odbywało się na podstawie odczytów z kart cyfrowych kierowców oraz danych zapisanych przez tachografy na wykresówkach (tarczkach). Tarcze i karty były wczytywane do komputera i na podstawie tego sporządzano „zestawienia dodatków za nocki, dyżury oraz godziny nadliczbowe za okresy rozliczeniowe”. Wszyscy powodowie świadczyli pracę na stanowiskach kierowców – mechaników i pracowali na pojazdach wyposażonych w tachografy (cyfrowe lub analogowe).
W przypadku powodów za część okresów ich pracy, a objętych żądaniami będącymi przedmiotem sporu, brak ewidencji ich czasu pracy.
Dodatków za: załadunki i rozładunki, postoje, mycie silosów wypłacane były powodom i innym pracownikom pozwanej zatrudnionym na analogicznych stanowiskach, poczynając od listopada 2007r. i w wysokości: za każdy rozładunek i załadunek w wysokości - 5 euro (przeliczane według kurs z dnia ostatniego każdego miesiąca, za który miało być płacone), za każde mycie silosu i akcesoriów wykonane poza myjnią firmy (...) - 25 zł, za niedziele, święta i inne dni postoju kierowcy poza granicami kraju - 100 zł.
Prace związane z załadunkami, rozładunkami trwały średnio około 2 godzin. Liczba załadunków i rozładunków była zmienna i wynikała z ilości „tras” i zleceń wykonywanych przez każdego z powodów w okresie miesiąca i okresie rozliczeniowym.
Średnio każdy z powodów 10 krotnie dokonywał mycia pojazdu poza bazą firmy (mycie silosów do przewożenia ładunków) i średnio miał 6 postojów w niedziele i święta i inne dni poza granicami Polski.
Spółka od września i października 2008r. podejmowała kolejne decyzje dostosowujące jej sytuację ekonomiczną do pogarszającej się sytuacji w związku z brakiem zleceń. Nie płacono kierowcom dotychczas wypłacanych należności za rozładunki, załadunki, mycie silosów i postoje w niedziele i święta poza granicami kraju. Płacono je wyłącznie od listopada 2007r. do października 2008r.
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy zważył, że w świetle materiałów dowodowych zgromadzonych w tej sprawie, roszczenia powodów: D. S. (1), R. Z., J. B., D. S. (2), K. N., A. W., J. U. (1), J. U. (2) i J. Ś. zasługiwały tylko na uwzględnienie w części.
Brak było bowiem w ocenie Sądu Rejonowego, zarówno podstaw faktycznych podstaw prawnych do ich uwzględnienia w pełnej wysokości, jak w piśmie procesowym pełnomocnika powodów z dnia 03.01.2014r., w którym rozszerzył on żądania, przy czym rozszerzył je w taki sposób, że było to sprzeczne z okolicznościami ustalonymi w tej sprawie, twierdzeniami samych powodów.
W sprawie okolicznością bezsporną było to, że w pozwanej spółce w okresie objętymi żądaniami pozwu obowiązywały dwa regulaminy wynagradzania: pierwszy z nich z dnia 22.11.2004r., który obowiązywał do dnia 14.11.2007r., a drugi zaczął obowiązywać od dnia 15.11.2007r.
Zgodnie z zapisami regulaminów pracownik z tytułu zatrudnienia otrzymuje: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w porze nocnej, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek za czas dyżuru, premię uznaniową, nagrodę uznaniową, diety z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych.
W sprawie ustalenia drugiego z tych regulaminów odbyło się spotkanie przedstawicieli zarządu spółki z przedstawicielami dwóch organizacji związkowych działających w spółce, w dniu 10.02.2007r. Po tym spotkaniu związki zawodowe nie wytypowały wspólnej reprezentacji oraz nie przedstawiły wspólnej opinii do propozycji zmian do istniejącego regulaminu. W dniu 01.03.2007r. odbyło się spotkanie przedstawicieli pracodawcy i NZZ. K. dotyczące omówienia wprowadzenia wytycznych do przyznania premii uznaniowej.
Pismem z dnia 09.11.2007r., skierowanym do inspektora pracy, prezes zarządu poinformował o wprowadzeniu regulaminu wynagradzania pracowników (...) S.A. pracujących w podstawowym i równoważnym systemie czasu pracy (równoważny rozliczany w okresach kwartalnych).
Jednocześnie Prezes Zarządu poinformował inspektora pracy, że związki zawodowe działające przy (...) S.A.tj. NZZ (...)oraz NZZ K.po rozmowach i przedstawionych propozycjach nie zajęły stanowiska w przedmiotowej sprawie. Po wprowadzeniu regulaminu Zarząd NZZ K., pismem z dnia 19.11.2007r., przedstawił opinię do regulaminu proponując 4 zmiany. Zarząd Spółki uwzględnił 3 z nich pozostawiając zapis uzależniający wysokość diety zagranicznej od ilości przejechanych kilometrów poza granicami kraju.
Sąd Rejonowy podkreślił, że wbrew obowiązkom wynikającym z przepisów prawa pracy i wbrew zobowiązaniom nakładanym w toku postępowania, w ogóle nie przedłożono ewidencji czasu pracy dotyczącej powodów, nie udostępniono jej biegłym, za okresy szczegółowo wymienione w opiniach biegłego T..
Ponadto bezspornym było, że ewidencja czasu pracy powodów prowadzona była w sposób „w miarę rzetelny” od kwietnia, maja 2007r. Ewidencja czasu pracy prowadzona była w formie elektronicznej i w miarę precyzyjnie dopiero od kwietnia 2007r.
Sąd Rejonowy w pełni podzielił opinię biegłego T., że powodowie, jako kierowcy, posiadali kursy i szkolenia specjalistyczne dotyczące przewozów rzeczy, na których na pewno były omawiane zasady dotyczące używania tachografów i rejestracji wszelkich czynności kierowców. Kierowca musi przełączać tachograf (operować selektorem tachografu) na poszczególne rodzaje aktywności, w zależności od tego co w danym czasie robi. Jedynie czas prowadzenia pojazdu jest automatycznie rejestrowany.
Obowiązki te powiązane są w sposób oczywisty z odpowiedzialnością pracodawcy i kierowcy np.: za nieprawidłowości dotyczące manipulacji przy tachografie: wykonywanie przewozu drogowego pojazdem, jeśli do tachografu podłączono niedozwolone urządzenie dodatkowe, wykonywanie przewozu drogowego pojazdem z odłączonym tachografem, samowolna ingerencja w pracę tachografu, wskutek której doszło do zmiany wskazań tachografu dotyczących prędkości, przebytej drogi lub okresów aktywności kierowcy, symulowanie przez jednego kierowcę jazdy w załodze 2 – osobowej.
Z zeznań powodów, zeznań innych kierowców zatrudnianych przez pozwaną wynikają nieprawidłowości w zakresie rejestrowania czasu pracy kierowcy, wydawania dokumentów (np.: kart urlopowych), opisywania tarcz, posługiwania się kartami kierowców. Dotyczą one przede wszystkim pojazdów wyposażonych w tachografy analogowe i powodów pracujących na nich w różnych okresach.
Nie sposób jednak – w ocenie Sądu Rejonowego – ustalić wpływu tych nieprawidłowości na ewentualne należności powodów w sposób pewny, natomiast bez wątpienia konsekwencje w tym zakresie, także w zakresie rozkładu ciężaru dowodu winny ponosić obydwie strony stosunku pracy, które naruszały swoje obowiązki z różnych powodów i uzyskiwały z tego korzyść (w przypadku kierowcy dłuższy czas jazdy wiązał się bezpośrednio z wyższymi dla nich należnościami z tytułu przejechanych kilometrów i możliwością uzyskiwania dodatków do wynagrodzenia za dodatkowe czynności).
Sąd pierwszej instancji zgodził się z opinią biegłego T., że w aktach sprawy brak pewnego dowodu tego, że powodom utrudniano prawidłowe przełączanie tachografów.
Zatem, w ocenie Sądu Rejonowego, strony nie mogą się skutecznie powoływać na te okoliczności, w których we własnych interesach współdziałały, tworząc podstawy do sporządzenia ewidencji czasu pracy, którą zgodnie z opinią biegłego należy uznać za podstawę do wyliczeń (art.8 k.p. i wynikającą z niego tzw. zasada „czystych rąk”).
Nie sposób zweryfikować rozbieżności pomiędzy zapisami tachografów, a zestawieniami tras dlatego, że sam tachograf nie rejestruje miejsc podróży. Natomiast, zdaniem Sądu pierwszej instancji, biegły w sposób rzetelny, gdy widoczne były przypadki różnic pomiędzy zapisami z ewidencji czasu pracy, a odbytymi trasami uwzględniał je, jako pełny dzień pracy powodów.
Stąd do rozliczeń należności powodów z tytułu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury przyjęto za wiarygodne i znajdujące potwierdzenie w materiałach dowodowych tej sprawy kwoty zawarte w pierwotnej opinii biegłego (k.1520 – 1720), w wersji wynikającej z ewidencji czasu pracy sporządzonej na podstawie tachografów, uzupełnionej o znajdujące w się materiałach dowodowych uzupełnienie, a wynikające zarówno z zeznań powodów, potwierdzonych zeznaniami przesłuchanych w charakterze świadków innych kierowców, zapisami prowadzonymi na bieżąco przez powodów, dokumentami pracowniczymi, szczegółowo opisanymi w opinii biegłego.
W ocenie Sądu pierwszej instancji, powodowie nie mogą ponosić konsekwencji braku ewidencji ich czasu pracy zarówno, co do oceny zasadności ich roszczeń, także w zakresie rozkładu ciężaru dowodu.
W tej sytuacji Sąd Rejonowy w pełni podzielił stanowisko powodów i biegłego, że za te właśnie okresy, trzeba im przyznać z tego tytułu wynagrodzenie proporcjonalne do okresu, za jaki przedstawiono dokumenty (suma wyliczonego wynagrodzenia wyliczonego przez biegłego + proporcjonalne uzupełnienie) i to wariancie najkorzystniejszym dla powodów.
Bezspornym dla Sądu pierwszej instancji jest to, że sprawa o zapłatę wynagrodzenia z tytułu godzin nadliczbowych lub innych należności ze stosunku pracy jest sprawą o dochody, zatem w sytuacji, gdyby roszczenie było niewątpliwe, co do zasady, a to nie budzi wątpliwości, ale nie można ściśle ustalić wysokości tego wynagrodzenia, to sąd może zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy na podstawie art. 322 k.p.c.
W ocenie Sądu Rejonowego, założenia przyjęte przez biegłego do wyliczenia należności powodów za te okresy były prawidłowe, najbardziej zbliżone do rzeczywistości i „sprawiedliwe”.
W piśmie procesowym z dnia 03.01.2014r. pełnomocnik powodów, związku z opinią uzupełniającą biegłego sprecyzowała stanowisko w sprawie. Również w ten sposób, że kwoty wypłacone powodom przez stronę pozwaną w toku postępowania zostały odjęte od należności z tytułu wynagrodzenia za pracę za pracę w godzinach nadliczbowych za okres, za który brak jest dokumentów. Ponadto żądanie zostało uzupełnione o nieuwzględnione, a opisane przez biegłego wynagrodzenie z tytułu diet. Diety wskazane w euro zostały przeliczone na złotówki w oparciu o kurs waluty z dnia 03.02. (...). To stanowisko strony powodowej – zdaniem Sądu Rejonowego – zasługiwało na akceptację zarówno z uwagi na podniesione okoliczności, jak i z tego powodu, że dokonane wypłaty przez stronę pozwaną nastąpiły już w toku sprawy oraz na skutek działań PIP w trakcie przeprowadzanych kontroli pozwanej.
W przypadku zaś dokumentacji przedłożonej przez pozwaną w zakresie rozliczenia diet już po sporządzeniu opinii uzupełniającej przez biegłego T. brak było uzasadnionych podstaw do korygowania należności powodów wyliczonych przez biegłego z tego tytułu. Nie tylko z powodu tego, że dokumenty te cechuje mała wiarygodność w świetle zasad wypłacania powodom „diet”, nie były nadto przedłożone ani Sądowi ani kolejnym biegłym w celu uwzględnienia ich w opiniach i dokonywanych rozliczeniach, a także z uwagi na ich ułomności opisane w opinii uzupełniającej biegłego T. na rozprawie w dniu 20.03.2014r.
Powodowie domagali się również zasądzenia od pozwanej na ich rzecz należności z tytułu dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje.
W ocenie Sądu Rejonowego, ich roszczenia w tym zakresie były uzasadnione, lecz tylko za okres, w którym zostali oni ich pozbawieni przez pozwaną na skutek jednostronnej decyzji pracodawcy, ponieważ bezspornym było nie tylko w świetle zeznań powodów, innych kierowców zatrudnionych przez pozwaną, lecz również pracowników pozwanej zatrudnionych do wykonywania czynności spedycyjnych i rozliczania należności kierowców, a także dokumentacji stanowiącej załącznik do protokołów kontroli pozwanej przez PIP, że wypłacano je powodom od listopada 2007r. do października 2008r.
Ich wprowadzenie do indywidualnych warunków umów o pracę powodów miało związek z wprowadzeniem w pozwanej nowego regulaminu wynagradzania w listopadzie 2007r.
W dniu 01.03.2008r. odbyło się spotkanie przedstawicieli pozwanego pracodawcy z przedstawicielami związków zawodowych dotyczące omówienia wprowadzenia wytycznych do przyznania premii uznaniowej, na którym zostały przedstawione wstępne założenia do ustalania premii uznaniowej dla kierowców, które miały zostać przedłożone do akceptacji przez zarząd firmy.
W ocenie Sądu Rejonowego, od listopada 2007r., w związku z wprowadzeniem nowego regulaminu wynagradzania, uległy zmianie także indywidualne warunki stosunków pracy każdego z powodów. Zgodnie z nimi wysokość ich wynagrodzeń i należności wynikających ze świadczenia pracy na stanowisku kierowcy – mechanika wynikała z następujących składników: wynagrodzenia zasadniczego ustalonego w umowie o pracę lub aneksach do tych umów, należności z tytułu diet według siatki kilometrowej, za każdy przejechany kilometr, należności z tytułu dodatków za: załadunki i rozładunki, postoje, mycie silosów. Nadto mieli możliwość uzyskiwania premii, nagrody za „nadkilometraż” i zużycie paliwa i dyspozycyjność.
Zatem pozwana spółka w sposób bezpodstawny pozbawiła powodów, wynikających z indywidualnych warunków ich stosunków pracy i nie wypłaciła im należnych świadczeń z tego tytułu.
Z uwagi na częściowe uwzględnienie żądań powodów Sąd zniósł pomiędzy stronami koszty procesu, zgodnie art.100 k.p.c.
Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego dotyczące zniesienia kosztów procesu zawarte w pkt XXXVIII wyroku złożył powód K. N. wnosząc o zmianę w stosunku do niego zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wniósł ponadto o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu podniósł, ze Sąd Rejonowy zasądził na rzecz powoda łącznie kwotę 31.913,36 zł, podczas gdy domagał się on 45.000 zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną pracę i świadczeń wynikających ze stosunku pracy wraz z ustawowymi odsetkami, co stanowi ponad 70% żądanej przez powoda kwoty. W tym wypadku, nie może być mowy o ulegnięciu, co do nieznacznej części żądania, gdyż znaczna jej część została mu przyznana.
Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany, zaskarżając go w części tj. w pkt. I, II, III, V, VI, VII, IX, X, XI, XIII, XIV, XV, XVII, XVIII, XIX, XXI, XXII, XXIII, XXV, XXVI, XXVII, XXIX, XXX, XXXI, XXXIII, XXXIV, XXXV, XXXVII, XXXVIII i XXXIX.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
1) naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i uznanie, że powodom należy się wynagrodzenie za godziny nadliczbowe i dodatki z uwzględnieniem wpisów powodów w kalendarzu, wynagrodzenie dodatkowe za czynności załadunkowe, wyładunkowe i inne;
2) naruszenie art. 322 k.p.c. przez uznanie, że nie da się wykazać udowodnienia wysokości wynagrodzenia za nadgodziny, podczas gdy z materiału dowodowego wynika, że wyliczenie to jest możliwe i było dokonane przez biegłego, a nadto przepis ten został naruszony również z tego powodu, że odpowiednia suma nie została oparta na rozważaniu wszystkich okoliczności sprawy;
3) sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez uznanie, że w pozwanej spółce wprowadzono premię regulaminową za załadunki, rozładunki, mycie pojazdu i za postoje, a także przez uznanie, że powodom należy się wynagrodzenie za nadgodziny w kwocie wyższej niż wynika to ewidencji czasu pracy;
4) sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez uznanie, że powodom należy się wynagrodzenie za nadgodziny, pracę w porze nocnej i za dyżury w II wariancie opinii biegłego, tj. obliczone na podstawie tachografu oraz uzupełnione o wpisy powodów, podczas gdy biegły, jak również Sąd uznał, iż w okresie, w którym prowadzona była ewidencja czasu pracy należy się wynagrodzenie w oparciu o tą ewidencję czyli bez jej uzupełnienia;
5) niezastosowanie art. 6 ust. 1 pkt 2, 5 i 8 ustawy z dnia 16.04.2004r. (tekst jednolity Dz. U. z 2012r. poz. 1155) i uznanie, że załadunki i rozładunki oraz mycie naczep należy zaliczyć do czasu pracy przy jednoczesnym uznaniu, że za te czynności należy się powodom dodatkowe wynagrodzenie;
6) naruszenie art. 71 2 § 1, 2, 3 i 6 k.p. i uznanie, że w pozwanej spółce wprowadzono do stosowania jako składnik wynagrodzenia premię regulaminową za dokonanie czynności załadunkowych, wyładunkowych, mycie pojazdów i za postoje, podczas gdy premia taka w regulaminie nie została wprowadzona;
7) naruszenie art. 8 k.p. przez zasądzenie należności za czas pracy przeznaczony przez powodów na załadunki, wyładunki oraz mycie pojazdów przy jednoczesnym zasądzeniu wynagrodzenia dodatkowego za wykonywanie tych czynności;
8) naruszenie art. 528 § 2 k.p.c. przez nieprzedstawienie w uzasadnieniu wyroku sposobu wyliczeń należności zasądzonych powodom, w szczególności wyliczeń w zakresie wynagrodzenia za nadgodziny za okres, w którym nie była prowadzona ewidencja czasu pracy, co powoduje sytuację, że należy domyślać się, jaki sposób wyliczenia był przyjęty;
9) naruszenie art. 227 k.p.c. przez nie uznanie jako dowodu dokumentacji zgłoszonej przez pozwaną przy piśmie z dnia 24.02.2014r. oraz opinii uzupełniającej złożonej przez biegłego w dniu 20.03.2014r.
Wskazując na powyższe zarzuty apelujący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie w całości powództwa powodów J. B., K. N., D. S. (1), D. S. (2), J. Ś., J. U. (1), J. U. (2), A. W. i R. Z., ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanej spółki kosztów procesu według norm przepisanych. Wniósł ponadto o przesłuchanie przed Sądem drugiej instancji biegłego Z. T..
W odpowiedzi na apelację powodowie wnieśli o oddalenie apelacji strony pozwanej oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powodów kosztów postępowania przed Sądem drugiej instancji, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, a także oddalenie wniosku dowodowego jako spóźnionego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja strony pozwanej okazała się częściowo zasadna.
W kwestii wynagrodzenia za pracę, w tym za pracę w godzinach nadliczbowych, aprobując, co do zasady, podstawy prawne wskazane przez Sąd Rejonowy jako właściwe do rozpoznania niniejszego sporu Sąd Odwoławczy dodatkowo podkreśla, że zasadności roszczeń powodów – oprócz brzmienia przepisów ustawy o czasie pracy kierowców w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej od dnia 03.04.2010r. oraz rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15.03.2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. UEL.2006.102.1 ze zm.), przy uwzględnieniu, że jest to regulacja dotycząca pracowników mobilnych znajdująca zastosowanie do kierowców transportu międzynarodowego – nie można było ocenić w oderwaniu od brzmienia przepisów ustawy z dnia 06.09.2001r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 1414 ze zm.) określającej m.in. zasady podejmowania i wykonywania krajowego i międzynarodowego transportu drogowego, a także odpowiedzialność za naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego kierowców oraz przepisów Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20.12.1985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U.UE.L.1985.370.8).
Na gruncie przepisów ustawy z dnia 06.09.2001r. o transporcie drogowym nie ulega wątpliwości, iż aby móc zatrudnić się jako kierowca w transporcie drogowym pracownik musi posiadać do tego stosowne uprawnienia, określone w art. 39a i nast. ustawy. Jednym z wymogów jest obecnie uzyskanie kwalifikacji wstępnej oraz ukończenie szkolenia okresowego, zaś do roku 2007 wymagane było ukończenie odpowiedniego kursu dokształcającego kierowców, prowadzonego przez wojewódzki ośrodek ruchu drogowego lub organizację zrzeszającą kierowców lub przewoźników drogowych o zasięgu ogólnokrajowym, który obejmował zajęcia praktyczne i teoretyczne w zakresie m.in. znajomości właściwości technicznych i zasad działania elementów bezpieczeństwa pojazdu, umiejętności optymalizacji zużycia paliwa, umiejętności zapewnienia bezpieczeństwa w związku z przewożonym towarem, kształcenia zawodowego w zakresie umiejętności stosowania przepisów dotyczących wykonywania transportu drogowego, kształcenia zawodowego w zakresie obsługi i logistyki, w tym kształtowania wizerunku firmy oraz znajomość rynku w przewozie drogowym i jego organizacji (zob. ustawa z dnia 17.11.2006r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym Dz.U. z 2006 r., nr 235, poz. 1701).
W kwestii roszczenia powodów o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej i za dyżury nie sposób było więc podzielić ustaleń Sądu Rejonowego co do tego, by za uzasadnione uznać wyliczenia biegłego sądowego Z. T. przy założeniu, że podstawą jest ewidencja sporządzona na podstawie tachografów uzupełniona o wpisy powodów (w kalendarzach przedłożonych do akt). O ile zasadnie Sąd Rejonowy podzielił opinię biegłego, że powodowie jako kierowcy posiadali kursy i szkolenia specjalistyczne dotyczące przewozów rzeczy i na których były omawiane zasady dotyczące używania tachografów i rejestracji wszelkich czynności kierowców, to z faktu tego nie wyciągnął słusznych wniosków.
W ocenie Sądu Okręgowego, nie ma bowiem podstaw do tego, aby przy obliczeniach w kwestii należnego powodom wynagrodzenia posiłkować się dodatkowo danymi wynikającymi z zapisków w kalendarzach powodów, skoro wszelkie czasy rejestrowane przez tachografy odzwierciedlały czas pracy kierowców, natomiast powodowie jako kwalifikowani kierowcy wiedzieli, a w każdym razie powinni to wiedzieć, w jaki sposób obsługuje się tachografy i jakie skutki może odnieść ich niewłaściwe użycie w zakresie chociażby ewidencji czasu pacy i należności z tytułu świadczonej pracy. Niewątpliwie czas pracy kierowcy to nie tylko czas prowadzenia pojazdu, ale także czas „innej pracy” oraz czas tzw. „dyspozycyjności”. Powodowie nie zapisywali jednak na tarczach tachografu ww. czasu (nie operowali przełącznikiem grup czasowych), ale jedynie czas jazdy i odpoczynku. To zaś obciąża powodów, jako że to oni zapisy na tarczach tachografu prowadzili nieprawidłowo. Nie można zatem uznać, by w tej sytuacji czas pracy powodów ustalić na podstawie ich zapisków w kalendarzach. Prowadziłoby to do tego, że z naruszenia obowiązków pracowniczych (nieprawidłowe użytkowanie tachografu) powodowie osiągają korzyść.
W konsekwencji, o ile zgodzić można się z Sądem Rejonowym, że brak ewidencji czasu pracy obciąża pracodawcę, to nie do zaakceptowania jest już stanowisko, by pracodawcę obciążać nieprawidłowościami wynikającymi bezpośrednio z działań kierowców, związanych z nienależytym operowaniem tachografem. Powodowie, jako kwalifikowani kierowcy ponoszą tego konsekwencje na równi z pracodawcą.
Pomijając nawet powyższą kwestię, oceniając zasadność zarzutów apelacji, należy mieć na uwadze, iż Sąd pierwszej instancji nie dokonał wyważonej, rozsądnej, logicznej i wszechstronnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego. W uzasadnieniu skarżonego wyroku, mimo jego obszerności i wielowątkowości, Sąd Rejonowy w sposób nieczytelny oraz wbrew zasadom logicznego rozumowania dokonał błędnych pod względem merytorycznym wyliczeń matematycznych w kwestii należnego powodom wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, pracę w porze nocnej i dyżury za okres pracy powodów, za który brak ewidencji czasu pracy. Posiłkując się szczegółowymi wyliczeniami, które przedstawiono w apelacji, Sąd Okręgowy jest zdania, że Sąd pierwszej instancji dokonał nieprawidłowych ustaleń faktycznych, które w konsekwencji skutkowały wyprowadzeniem logicznie błędnych, a przy tym nietrafnych i sprzecznych wniosków. Nie może być bowiem tak, by zasądzać i za zbliżone do rzeczywistości przyjmować wynagrodzenie, które znacznie odbiega od maksymalnych wynagrodzeń otrzymywanych w innych miesiącach i które przekracza realną możliwość osiągania dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.
W następstwie powyższego zasadny okazał się zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisu art. 322 k.p.c. Stanowi on, że jeżeli w sprawie o naprawienie szkody, o dochody, zwrot bezpodstawnego wzbogacenia lub o świadczenie z umowy o dożywocie sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.
Wbrew ustaleniom Sądu Rejonowego, z taką jednak sytuacją nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, bowiem pracodawca prowadził ewidencję w oparciu o tarczki tachografowe oraz rejestratory elektroniczne i wszystkie czasy rejestrowane przez tachografy odzwierciedlały czas pracy kierowców. Co niezwykle przy tym istotne, zarówno biegły sądowy jak i Sąd pierwszej instancji uznali, że brak jest dowodu na to, aby powodom utrudniano prawidłowe przełączanie tachografów, których obsługa – co wyjaśniono już powyżej i co nie było de facto sporne – należała wyłącznie do powodów. W świetle tych okoliczności, skoro w danym okresie ewidencja była prowadzona, to tylko i wyłącznie w oparciu o tę ewidencję należy dokonywać rozliczeń między stronami, bez doliczania jakichkolwiek dodatkowych godzin. Słusznie zatem podnosi apelujący dopuszczenie się naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisu art. 322 k.p.c. w kwestii wyliczenia należnego powodom wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, skoro zgromadzony w sprawie materiał dowodowy z całą pewnością na to pozwalał i w konsekwencji był on podstawą prawidłowych wyliczeń biegłego z dziedziny ekonomiki transportu Z. T..
Według art. 378 § 1 in initio k.p.c., sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji, zaś stosownie do art. 382 k.p.c., sąd drugiej instancji orzeka na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym. Wobec tego, sąd odwoławczy, jako sąd merytoryczny, rozpoznając sprawę w granicach apelacji, powinien uzupełnić postępowanie dowodowe w zakresie spornych faktów mających dla sprawy istotne znaczenie, a niewyjaśnionych przez sąd pierwszej instancji (art. 378 § 1 w związku z art. 382 k.p.c.; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15.12.2011 r., II PK 90/11, LEX nr 1129344).
Kierując się powyższą zasadą Sąd Orzekający postanowił dopuścić dowód z uzupełniającego przesłuchania biegłego Z. T. oraz dowód z uzupełniającej opinii biegłego sądowego Z. T. w celu wyliczenia należnego powodom wynagrodzenia przy uwzględnieniu zapisów z tachografu bez traktowania nieprzepracowanego czasu pracy zgodnie z obowiązującym regulaminem jako wolnego za pracę w godzinach nadliczbowych – we wszystkich wariantach dotychczasowych łącznie z wynagrodzeniem w okresach za które nie ma ewidencji czasu pracy i tachografów.
Nie budzi przy tym wątpliwości, że ewidencjonowanie czasu pracy pracowników jest zasadniczym obowiązkiem pracodawcy wynikającym z art. 94 pkt 9a w zw. z art. 149 k.p. Prawidłowe wyliczenie wysokości wynagrodzenia za pracę musi się opierać na rejestracji czasu pracy przepracowanego przez pracownika. Właściwie prowadzona ewidencja czasu pracy stanowi podstawę prawidłowego obliczenia wynagrodzenia za pracę. Przedmiotem ewidencji czasu pracy powinien być czas pracy mieszczący się zarówno w ustalonym w zakładzie rozkładzie czasu pracy, jak też wynikający z doraźnych poleceń pracodawcy. Ewidencją powinna być zatem objęta praca w przedłużonym wymiarze czasu pracy, w godzinach nadliczbowych, w niedziele i święta, w porze nocnej, w dodatkowych dniach wolnych od pracy, a także w ramach dyżurów. W ewidencji czasu pracy powinny też być odnotowane okresy urlopów i zwolnień od pracy, a także nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 24.09.2013 r., III APa 7/13, LEX nr 1438155).
Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, z zastrzeżeniem § 2-5 oraz art. 139 § 3 i 4 (art. 150 § l k.p.).
Jednocześnie, to pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z obowiązujących norm określonych przepisami prawa.
Ryzykiem pracodawcy jest więc sytuacja, kiedy pracownik (z racji przykładowo mniejszego natężenia obowiązków) nie wykorzysta w danym dniu w całości ustalonego przez niego z pracodawcą czasu pracy na pełnienie nałożonego na niego obowiązków pracowniczych. Pracodawca w tym wypadku nie może rozliczać samoczynnie niewypracowanego czasu jako wolne za nadgodziny. Niedopuszczalna jest zatem sytuacja, która miała miejsce w niniejszej sprawie – by pracodawca równoważył czas pracy powodów do 10 godzin i automatycznie rozliczał niewypracowany przez kierowców czas, jako wolne za pracę w godzinach nadliczbowych.
Realizując postanowienie Sądu, biegły sądowy z dziedziny ekonomiki transportu Z. T. w opinii uzupełniającej (k. 2344-2351v) dokonał ponownego wyliczenia należnego powodom wynagrodzenia przy założeniu, że podstawą jest ewidencja sporządzana na podstawie tachografu – bez uzupełnień i bez udzielania wolnego za nadgodziny i dyżury.
Sąd uznał przedmiotową opinię za pełnowartościowy dowód w sprawie, albowiem została wykonana przez osobę posiadającą fachową wiedzę, odznaczała się też jako rzetelna oraz spójna w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Zdaniem Sądu, biegły w sposób prawidłowy, logiczny i spójny dokonał wyliczeń wynagrodzenia należnego dla każdego z powodów i z tych też względów, Sąd w całości oparł się na ustaleniach biegłego. Jednocześnie biegły w toku swoich zeznań (płyta CD k. 2337) podkreślił, że dokonując rozliczenia czasu pracy kierowców zawsze generalnie kieruje się zapisami tachografów. Biegły stanowczo wyraził reprezentowany przez siebie pogląd, że kierowcy zawodowi przechodzą specjalne szkolenia, są pouczeni jak mają operować tachografem, są również przewidziane kary za nieprawidłowe regulowanie tachografem, stąd też w jego ocenie podstawą wyliczeń należnego wynagrodzenia winny być wyłącznie zapisy tachografów. Jednocześnie biegły wskazał, że przy sporządzaniu opinii dysponował pełną dokumentacją w postaci tarcz tachografów, które zaczerpnął z systemu informatycznego bezpośrednio w siedzibie firmy pozwanego. Tym samym wszelkie czasy rejestrowane przez tachografy odzwierciedlały czas pracy kierowców.
II.
Powodowie w niniejszej sprawie domagali się również zasądzenia od pozwanej na ich rzecz należności z tytułu dodatków do wynagrodzenia za pracę za załadunki oraz rozładunki, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje.
Zdaniem Sądu Odwoławczego, w tej kwestii zbyt daleko idące są wnioski Sądu Rejonowego, który zasadność tych roszczeń powodów, wiązał ze zmianą regulaminu wynagradzania w listopadzie 2007 roku.
W § 5 regulaminu wynagradzania wskazano, że pracownik z tytułu zatrudnienia otrzymuje: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w porze nocnej, dodatek za pracę w godzinach: nadliczbowych, dodatek za czas dyżuru, premię uznaniową, nagrodę uznaniową, dietę z tytułu krajowej i zagranicznej podróży służbowej. W regulaminie wynagradzania brak jest wskazania zasad i kryteriów przyznawania premii uznaniowej, a z § 6 ust. 5 regulaminu wynika, że nagroda uznaniowa przyznawana jest przez pracodawcę biorąc uwagę między innymi: sumienność i staranność w wykonywaniu pracy, przestrzeganie regulaminu pracy i wynikających z niego obowiązków, obecność w pracy, stosunek do klientów i współpracowników.
Zasadnie podnosi zatem apelujący, co znajduje potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, iż pozwana spółka opracowując regulamin wynagradzania w porozumieniu ze związkami zawodowymi nie przewidziała ostatecznie wprowadzenia premii regulaminowej za realizację poszczególnych czynności wykonywanych przez powodów w postaci załadunku i rozładunku, mycia pojazdów i wynagrodzenia za postoje. Z zapisów regulaminu wynikają jedynie warunki, na podstawie jakich może być przyznana przez pracodawcę nagroda uznaniowa i dotyczą one m.in. sumienności i staranności w wykonywaniu pracy, przestrzegania regulaminu pracy, obecności w pracy, stosunku do klientów i współpracowników.
Pojawiająca się kwestia wytycznych dotyczyła tylko i wyłącznie ustaleń na etapie negocjacyjnym przed wprowadzeniem nowych zapisów regulaminu i na tym etapie ostatecznie pozostała. Brak jest jakichkolwiek podstaw, by automatycznie kwestie tych ustaleń „transportować” do postanowień regulaminu. Niewątpliwie, co podkreśliła apelacja, były postulaty niektórych grup pracowniczych u pozwanego, aby stosować dodatki do wynagrodzenia za wykonywanie czynności związanych z załadunkiem i rozładunkiem, myciem pojazdów i wynagrodzenia za postoje, ale postulaty te nie zostały ostatecznie uwzględnione w obowiązującym regulaminie. Brak jest więc podstaw do przyznania powodom prawa do wypłaty spornych należności za okresy, za jakie się oni ich obecnie domagają.
Podkreślić przy tym stanowczo należy, że co do zasady regulamin wynagradzania jest aktem normatywnym (źródłem prawa w rozumieniu art. 9 k.p.), a nie czynnością prawną w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (por. wyrok Sądu Najwyższego z 18.12.2002 r., I PKN 693/01, OSNAPiUS 2004 nr 12, poz. 205). Wprawdzie, mimo takiej oceny charakteru prawnego regulaminu wynagradzania Sąd Najwyższy dopuszcza - jednak wyłącznie w drodze wyjątku i z dużą ostrożnością - odpowiednie (art. 300 k.p.) i jedynie posiłkowe stosowanie art. 65 k.c. do wykładni zawartych w nim postanowień (przepisów prawa). Konieczność taka zachodzi w sytuacji, gdy zawodzą metody wykładni przyjęte w odniesieniu do interpretacji treści aktów normatywnych. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że możliwe jest posiłkowe stosowanie do wykładni aktów normatywnych - np. takich jak porozumienia zbiorowe prawa pracy - art. 65 k.c., jeżeli jakieś sformułowania zawarte w postanowieniach tych aktów (zbudowanych w pewnym stopniu na oświadczeniach stron - partnerów socjalnych w przypadku układu zbiorowego pracy, porozumienia zbiorowego opartego na ustawie, pakietu socjalnego albo na jednostronnym oświadczeniu pracodawcy w przypadku regulaminów wynagradzania lub regulaminów pracy ustalanych jednostronnymi aktami pracodawcy) nie dają się wyjaśnić w inny sposób jak tylko przy zastosowaniu metod wykładni właściwych dla wykładni oświadczeń woli (por. Wyroki Sądu Najwyższego: z 20.09.2005r., II PK 53/05, LEX nr 276239; z 15.03.2006 r., II PK 143/05, OSNP 2007 nr 3-4, poz. 45; z 05.02.2004 r., I PK 307/03, OSNP 2004 nr 24, poz. 416; z 19.03.2008r., I PK 235/07, OSNP 2009 nr 15-16, poz. 190).
Stąd konieczność interpretacji postanowień regulaminu wynagradzania na podstawie art. 65 k.c. pojawiłaby się jedynie wtedy, kiedy nie dałoby się odtworzyć jego znaczenia (treści) na podstawie obowiązujących reguł wykładni norm prawnych. Tymczasem, skoro treść § 5 i 6 regulaminu wynagradzania jest jednoznaczna, co do zasady zbędne, a równocześnie niedopuszczalne jest poszukiwanie innego rozumienia treści tych zapisów. Zdaniem Sądu nie ma więc podstaw, aby ustalać treść tych zapisów w sposób odmienny od tego, co wynika z ich literalnego brzmienia.
Na marginesie należy przy tym zauważyć, co zresztą słusznie podkreśla skarżący, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2, 5 i 8 ustawy z dnia 16.04.2004r. o czasie pracy kierowców (tekst jedn. Dz. U. z 2012r., poz. 1155 ze zm.) czasem pracy kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego, w szczególności prowadzenie pojazdu, załadowywanie i rozładowywanie oraz nadzór nad załadunkiem i wyładunkiem, obsługę codzienną pojazdów i przyczep.
Mając na uwadze zeznania powodów, którzy nie potrafili wskazać dokładnie jakie i z jakich tytułów dodatkowe składniki wynagrodzenia mieli otrzymywać od pozwanego, zaś pozwany od samego początku zaprzeczał takim ustaleniom, które miałyby te dodatki ostatecznie gwarantować, tym samym należało przyjąć, że między stronami nie zostało zawarte na zasadzie czynności konkludentnych porozumienie w sprawie wypłaty przedmiotowych dodatków do wynagrodzenia. O ile w apelacji pozwany przyznaje, że być może były wypłacane jakieś kwoty powodom, które były zbieżne z postulatami niektórych grup pracowniczych w sprawie stosowania dodatków do wynagrodzenia za wykonywanie czynności związanych z załadunkiem i rozładunkiem, obsługi codziennej pojazdu i przyczep oraz utrzymywanie pojazdu w czystości, to jednak było to krótkotrwałe i zostało zaniechane z chwilą dowiedzenia się o takich praktykach przez prezesa zarządu spółki. Zdaniem Sądu, taka sytuacja i brak wzajemnej akceptacji ustaleń faktycznych pomiędzy stronami powoduje brak możliwości uznania ich za zawarte na podstawie czynności konkludentnych.
W tym stanie rzeczy oraz opierając się na wyliczeniach biegłego sądowego w opinii, która wpłynęła do tut. Sądu w dniu 08.04.2015r., należało uznać, iż zarzuty apelacji pozwanego, co do wysokości należnego powodom wynagrodzenia są częściowo zasadne. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, że kwoty diet ostatecznie nie były przez stronę pozwaną kwestionowane.
W tym stanie rzeczy, wobec częściowej zasadności apelacji pozwanego, na podstawie art. 386 k.p.c. orzeczono jak w pkt I wyroku.
Należności powodów z tytułu należnego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej i za dyżury Sąd ustalił w oparciu o przyjęcie schematu wg którego kwotę diet dodawano do kwoty uzupełnienia wynagrodzenia o brakujące okresy oraz pomniejszano następnie o kwotę zapłaconą na rzecz każdego z powodów przez pozwanego i o wynikłą w ten sposób kwotę pomniejszano wynagrodzenie ustalone przez biegłego w opinii. Wyliczone w ten sposób kwoty obejmowały:
w przypadku powoda J. B. kwotę 15.786,76 zł wyliczoną w następujący sposób:
wyliczone wynagrodzenie 16.269,74 zł pomniejszone o kwotę delegacji 1.212,97 zł, którą należało powiększyć o uzupełnienie wynagrodzenia o brakujące okresy w kwocie 4.488,20 zł i od której należało odjąć kwotę wypłaconą powodowi w wysokości 6.184,15 zł (tj. 16.269,74 zł – (1.212,97 zł + 4.488,20 zł – 6.184,15 zł) = 15.786,76 zł) wraz z należnymi odsetkami, przy czym kwotę niedopłaty z tytułu „diet” w wysokości - 482,98 zł, zarachowano w poczet najwcześniej wymagalnych odsetek (ppkt a)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt b));
w przypadku powoda K. N. kwotę 6.382,41 zł wyliczoną w następujący sposób:
wyliczone wynagrodzenie 8.466,41 zł pomniejszone o kwotę delegacji 651,81 zł, którą należało powiększyć o uzupełnienie wynagrodzenia o brakujące okresy w kwocie 1.975,50 zł i od której należało odjąć kwotę wypłaconą powodowi w wysokości 4.712,11 zł (tj. 8.466,41 zł – (651,81 zł + 1.975,50 zł – 4.712,11 zł) = 6.382,41 zł) wraz z należnymi odsetkami, przy czym kwotę niedopłaty z tytułu „diet” w wysokości - 2.084,80 zł, zarachowano w poczet najwcześniej wymagalnych odsetek (ppkt a)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt b));
w przypadku powoda D. S. (3) kwotę 8.114,28 zł wyliczoną w następujący sposób:
wyliczone wynagrodzenie 9.296,44 zł pomniejszone o kwotę delegacji 109,41 zł, którą należało powiększyć o uzupełnienie wynagrodzenia o brakujące okresy w kwocie 3.984,19 zł i od której należało odjąć kwotę wypłaconą powodowi w wysokości 5.275,76 zł (tj. 9.296,44 zł – (109,41 zł + 3.984,19 zł – 5.275,76 zł) = 8.114,28 zł) wraz z należnymi odsetkami, przy czym kwotę niedopłaty z tytułu „diet” w wysokości - 1.182,16 zł, zarachowano w poczet najwcześniej wymagalnych odsetek (ppkt a)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt b));
w przypadku powoda D. S. (2) kwotę 9.790,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury (ppkt a)) oraz kwotę: 11.556,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c));
w przypadku J. Ś. kwotę 7.985,96 wraz z ustawowymi odsetkami tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury (ppkt a)) oraz kwotę 5.966,76 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c));
w przypadku J. U. (1) kwotę 5.172,31 zł wraz z należnymi odsetkami (ppkt a)) oraz kwotę 4.318,00 zł (kwota delegacji 3.014,19 zł + uzupełnienie o brakujące okresy 3.735,56 zł – kwota wypłacona powodowi 2.431,75 zł = 4318,00 zł) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet” (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c));
w przypadku J. U. (2) kwotę 11.935,51 zł wraz z należnymi odsetkami tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury (ppkt a)) oraz kwotę 1.368,03 zł (kwota delegacji 2.600,00 + uzupełnienie o brakujące okresy 2.784,95 zł - kwota wypłacona powodowi 4.016,92 zł = 1.368,03 zł) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet” (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c));
w przypadku A. W. kwotę 5.284,78 zł wraz z należnymi odsetkami tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury (ppkt a)) oraz kwotę 21.727,19 zł wraz z ustawowymi od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c));
w przypadku R. Z. kwotę 7.323,89 zł wraz z należnymi odsetkami tytułem należnego powodowi od pozwanej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pracę w porze nocnej, za dyżury (ppkt a)) oraz kwotę 475,62 zł (kwota delegacji 966,84 zł + uzupełnienie wynagrodzenia o brakujące okresy 2.712,55 zł - kwota wypłacona powodowi 3.203,77 zł = 475,62 zł) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.09.2009r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okresy pracy powoda, w których brak ewidencji czasu pracy oraz „diet” (ppkt b)) i oddalono powództwo w pozostałej części (ppkt c).
W tym stanie rzeczy, Sąd w pozostałym zakresie oddalił apelację pozwanego, o czym na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w pkt II wyroku.
Zdaniem Sądu Okręgowego, w sprawie istniały podstawy do zniesienia między stronami kosztów procesu, co czyni zażalenie powoda K. N. niezasadnym.
Zasada wzajemnego zniesienia kosztów procesu, wyrażona w art. 100 k.p.c., ma zastosowanie wtedy, gdy jednocześnie spełnione są dwie przesłanki to jest gdy strony w jednakowym stopniu przegrały sprawę oraz gdy strony poniosły koszty w tej samej lub zbliżonej wysokości.
Powód K. N. domagał się zasądzenia łącznej kwoty 45.000 zł „wygrał” ostatecznie sprawę w zakresie kwoty przekraczającej 6.000 zł. W tej sytuacji biorąc pod uwagę okoliczności sprawy o których mowa była wyżej z uwagi na częściowe uwzględnienie żądań powodów zasadnie Sąd Rejonowy kierując się powyższą zasadą zniósł pomiędzy stronami koszty procesu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy w tym zakresie nie uwzględnił zażalenia powoda K. N. i na mocy art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. orzekł jak w pkt III wyroku.
O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art.113 ust.1 i 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
W punkcie V wyroku, rozstrzygając o kosztach postępowania apelacyjnego oraz zażaleniowego, Sąd Okręgowy w oparciu o przepis art. 100 k.p.c. zniósł wzajemnie koszty procesu za drugą instancję, kierując się tymi samymi względami, co w przypadku rozstrzygnięcia o kosztach procesu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.