UZASADNIENIE

Powódka E. J. na wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A w W. kwoty 21.100 zł., z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 20.000 zł, od dnia 4.05.2014r., o od kwoty 1100 zł., od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powództwa powódka podniosła, że w dniu 17.12.2011r., uległa on wypadkowi komunikacyjnemu w miejscowości P.. Sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie OC u strony pozwanej.

W wyniku wypadku powódka doznała obrażeń ciała w postaci: urazu głowy urazu odcinka szyjnego kręgosłupa, urazu przedniej ściany klatki piersiowej urazu uda prawego.

W związku z doznanymi urazami powódka kontynuowała leczenie ortopedy i neurologa , u powódki występowały bóle i zawroty głowy , szumy w uszach wraz z niedosłuchem uch prawego ; występowały też bóle karku, klatki piersiowej bóle uda prawego, drętwienie kończyn. Wystąpiły też zaburzenia koncentracji, lęk przed jazdą samochodem, bezsenność i zaburzenia nastroju.

Strona pozwana Towarzystwo (...) S.A w W. wniosła o oddalenie powództwa.

W odpowiedzi na pozew podniosła, że w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego przez lekarza orzecznika ustalony został u powódki 3 % uszczerbek na zdrowiu i na rzecz powódki tytułem zadośćuczynienia wypłacona została kwota 3000 zł. i jest to kota adekwatna do rozmiaru wyrządzonej powódce krzywdy.

Pismem z dnia 19.07.2013r., powódka rozszerzyła żądanie pozwu do kwoty do kwoty 50.000 zł., tytułem zadośćuczynienia zamiast pierwotnie żądanych 20.000 zł., wraz z odsetkami od kwoty 30.000 zł., od dnia rozszerzenia powództwa do dnia zapłaty.

Wyrokiem z dnia 18 października 2013r., zasądzono na rzecz powódki kwotę 51.100 zł., wraz z odsetkami.

Powyższy wyrok został uchylony w dniu 27.02.2014r.,przez Sąd Okręgowy w Świdnicy i sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ząbkowicach Śląskich.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 grudnia 2012r., w P. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym poszkodowana została powódka E. J..

Sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

( bezsporne)

Powódka E. J. jechała wówczas samochodem , zatrzymała się aby dokonać skrętu w lewo, wówczas w tył jej pojazdu uderzył tir; powódka miała zapięte pasy bezpieczeństwa.

Powódka uderzyła w kierownicę klatką piersiową, bolało ją też prawe udo.

Powódka nie wzywała karetki na miejsce zdarzenia.

Po powódkę na miejsce zdarzenia przyjechał mąż- J. J. (1) i zabrał ją do domu.

Kiedy mąż powódki przyjechał na miejsce zdarzenia była tam jeszcze policja, powódka była roztrzęsiona.

Po powrocie do domu powódka była zmęczona i położyła się.

Po około 4 godzinach powódka zaczęła odczuwać ból kręgosłupa, bolało ją prawe udo, miała szumy w uszach.

Na drugi dzień powódka z mężem pojechali na pogotowie najpierw do Z. a następnie na izbę przyjęć Szpitala w Z..

W Szpitalu w Z. powódce dano zastrzyk rozkurczowy i przeciwbólowy. Powódka nadal jednak odczuwała dolegliwości i następnego dnia udała się do lekarza pierwszego kontaktu, który dal powódce skierowanie do szpitala do N..

W szpitalu w N. u powódki stwierdzono powierzchniowy uraz szyi i uraz kręgosłupa szyjnego, założono kołnierz ortopedyczny oraz zalecono kontynuację leczenia w Poradni (...) Urazowo- Ortopedycznej.

( dowód: - zeznania świadka J. J. (1) k. 193-194;

- zeznania powódki E. J. k. 194).

- skierowanie do szpitala k. 12;

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 15;

- karta porady specjalistycznej k. 18; 22).

Kołnierz ortopedyczny powódka nosiła miesiąc.

Około dwóch tygodni powódka przyjmowała leki przeciwbólowe.

( dowód: - zeznania powódki E. J. k. 129, k. 194).

- zeznania świadka J. J. (1) k. 193-194).

Po wypadku u powódki pojawiły się szumy w uszach, zawroty głowy, powódka również słabiej słyszała.

W związku z tym powódka zgłosiła się do neurologa; odbyła około 6-7 wizyt.

Wizyty były odpłatne. Powódka płaciła za nie około 100z ł.

Od neurologa powódka otrzymała skierowanie do laryngologa.

Miała robioną tomografię głowy.

U neurologa powódka leczy się nadal.

( dowód: - skierowanie na badanie tomografii k. 25;

- zeznania powódki E. J. k. 129, k. 194;

- zeznania świadka J. J. (1) k. 116, 193-194).

W styczniu 2012r., powódka zgłosiła się do lekarza otolaryngologa.

Wykonane badania wykazały niedosłuch czuciowo- zmysłowy ( odbiorczy) ucha prawego.

Zalecono jej wykonanie badania TK głowy oraz badanie błędnika (...).

Badanie (...) wykonane w Centrum Laryngologii M. we W..

Podczas badania stwierdzono symetryczną pobudliwość błędników , bardzo słabą podczas prób położeniowych, zapis kaskadowy tylko w jednej pozycji, oczopląs skierowany w lewą stronę , próby ośrodkowe zaburzone. Zalecono rehabilitację ruchową narządu przedsionkowego i zalecono lek polvertic.

( dowód: - karta informacyjna (...) Centrum (...) k. 26-40;

zaświadczenie lekarskie k. 41).

- zeznania powódki E. J. k. 129, k. 194;

- zeznania świadka J. J. (1) k. 116, k. 193-194).

Koszt wizyty laryngologicznej i badania słuchu wyniósł 600z ł.

( dowód: - rachunek nr (...) k. 44).

Koszt badania (...) w Centrum Laryngologii M. we W. wyniósł 500z ł.

( dowód: - rachunek k. 45).

Powódka do dziś odczuwa bóle kręgosłupa- przy rannym wstawaniu i długim staniu.

Przed wypadkiem nie maiła takich dolegliwości.

Odczuwa też głowy i przy zmianie pogody boli ją też udo.

Powódka prowadzi własny zakład fryzjerski.

Kłopoty ze słuchem utrudniają powódce kontakt z klientami, ma zawroty głowy, po wypadku musiała zatrudnić dodatkową osobę bo nie może pracować tyle co wcześniej. Ma trudności w wykonywaniu prac domowych np. przy wieszaniu firanek, przestała chodzić na aerobik bo ma zaburzenia równowagi. Ma lęk przed jazdą samochodem.

( dowód: - zeznania powódki E. J. k. 129, k. 194;

- zeznania świadka J. J. (1) k. 116, k. 193-194).

Powódka E. J. odbywała też rehabilitacje w okresie od 9.01.2012r., do 20.01.2012r. Proces rehabilitacji trwał 2 tygodnie , zabiegi odbywały się 5 razy w tygodniu. Powódka miała zalecony sollux odcinka C i Th, masaż kręgosłupa, laser miejscowy kr. C, Th i uda prawego oraz krioterapię uda prawego. Koszt rehabilitacji wyniósł 710 zł.

( dowód: - zaświadczenie Gabinetu Rehabilitacyjnego S. w S. k. 23;

- dowód: rachunek numer (...) k. 24).

Lekarz orzecznik ZUS stwierdził u powódki E. J. 20 % uszczerbku na zdrowiu

( dowód: Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS k. 43).

W dniu 22.02.2012r., powódka E. J. wniosła do strony pozwanej żądanie zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 30.000 zł., oraz o zwrot kosztów wizyt lekarskich w wysokości 452,30 zł.

( dowód: - zgłoszenie szkody k. 47).

Pismem z dnia 21.03.2012r., poinformowało powódkę o przyznaniu jej kwoty zadośćuczynię a w wysokości 3.000 zł., oraz kwoty 452 zł., tytułem kosztów leczenia.

( dowód: - 21.03.2012r., k. 59).

Pismem z dnia 10.05.2012r., poinformowało powódkę o przyznaniu jej kwoty 1.154,51 zł. w szczególności: tytułem paragonu z dnia 18.12.2011r.,- kwota 11,53 zł., tytułem rachunku numer (...)r kwota 710 zł., tytułem zwrotu kosztów przejazdu kwota 432,98 zł.

( dowód: - pismo z dnia 10.05.2012r., k. 56).

W wyniku wypadku powódka doznała urazu głowy, wstrząśnienia mózgu, oraz skręcenia kręgosłupa, który spowodował pourazowy zespół korzeniowy szyjny.

Spowodowało to długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5 %.

( dowód: - opinia biegłego z zakresu ortopedii W. W. z dnia 28.06.2013r., k. 95-97;

- opinia uzupełniająca biegłego z zakresu ortopedii W. W. z dnia 23.08.2013r., k. 122).

Wypadek jakiemu uległa powódka E. J. doprowadził do wstrząśnienia błędników i w konsekwencji do uszkodzenia słuchu ucha prawego. Aktualnie ucho prawe można uznać za społecznie głuche; słuch tego ucha nie ulegnie już poprawie. Nie zmieni tego stanu żadne leczenie farmakologiczne ani zabiegi rehabilitacyjne. Poprawę może zapewnić jedynie protezowanie słuchu.

Spowodowało to trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 20 %.

( dowód: - opinia biegłego z zakresu otolaryngologii J. J. (2) z dnia 3.11.2014r., k. 211- 214).

W wyniku wypadku u powódki doszło do urazu kręgosłupa oraz tzw. bezwładnościowego urazu głowy. Następstwem tego był zespół bólowy kręgosłupa szyjnego oraz bóle pogranicza czaszkowo- szyjnego.

Spowodowało to u powódki długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%.

( dowód: - opinia biegłego z zakresu neurologii T. W. dnia 17.02.2015r., k. 232-233).

Sąd zważył:

Powódka E. J. na wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A w W. kwoty 50.000 zł., tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwoty 1.110 zł., tytułem kosztów leczenia.

Swoje roszczenie powódka wywodziła ze zdarzenia jakie miało miejsce w dniu 17.12.2012r.

W sprawie bezspornym było, że w dniu17 grudnia 2012r., w P. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym poszkodowana została powódka E. J..

Sprawca wypadku w chwili zdarzenia objęty był obowiązkowym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej.

Zgodnie z art. 822 §1 k.c. przez umowę odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim względem których odpowiedzialność za szkody ponosi ubezpieczający albo osoba , na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia.

Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczeniową odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń ma charakter akcesoryjny gdyż jej powstanie i rozmiar zależą od okoliczności uzasadniających odpowiedzialność ubezpieczonego sprawcy szkody oraz rozmiaru tej odpowiedzialności.

Zasady odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń określa art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r., ubezpieczenia obowiązkowe , Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i Polskie Biuro ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz. U. 2003.124.1152), stanowiąc, że z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym obowiązani są do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć , uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, bądź też utrata , zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Regułę tę uzupełnia art. 35 powoływanej wyżej ustawy, , stanowiąc, że ubezpieczenia obowiązkowe , Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i Polskie Biuro ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz. U. 2003.124.1152), ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W sprawie bezspornym była odpowiedzialność strony pozwanej za zaistniałe w dniu 17.12.2012r. zdarzenie.

Sporna pozostawała kwestia wysokości dochodzonego przez powódkę roszczenia.

Do odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego ( a zatem i zakładu ubezpieczeń społecznych za szkody na osobie stosuje ogólne zasady przyjęte w kodeksie cywilnym.

Poszkodowanemu który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia przysługuje na podstawie art. 445 §1 k.c. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, obejmujące rekompensatę za cierpienia fizyczne i psychiczne a na podstawie art. 444 §1 k.c. odszkodowanie za pokrycie wszelkich wynikłych z tego powodów kosztów.

Uszkodzeniem ciała w rozumieniu art. 444§1 k.c. i art. 445 §1 k.c. jest takie oddziaływanie na ciało ludzkie , które zostawia na nim wyraźny ślad będący wynikiem naruszenia tkanek organizmu , bez względu na to czy chodzi o uszkodzenie jedynie powierzchowne czy też uszkodzenia poważne np., powiązane ze złamaniem kości czy uszkodzeniem mięśni. Rozstrojem zdrowia natomiast w rozumieniu tych przepisów jest takie oddziałanie na organizm ludzki , które pociąga za sobą zakłócenie jego funkcji , przy czym czas trwania skutków nie ma znaczenia ( orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 12.03.1975 II CR 18/1975).

Uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia łączy się najczęściej z doznaniem przez poszkodowanego krzywdy , na którą składa się między innymi cierpienie fizyczne w postaci bólu i innych dolegliwości oraz cierpienia psychiczne polegające na ujemnych odczuciach przezywanych bądź w związku z cierpieniami fizycznymi , bądź w związku z następstwami uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia.

Z okoliczności sprawy wynika, w wyniku wypadku u powódka E. J. doznała skręcenia kręgosłupa, urazu głowy, wstrząśnienia mózgu, wstrząśnienia błędników i w konsekwencji uszkodzenia słuchu ucha prawego.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zadośćuczynienia chodzi o krzywdę ujmowaną jako cierpienia fizyczne ( ból, i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne ( ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia ).

Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień.

Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne zarówno już doznane jak i te które mogą wystąpić w przyszłości.

Przepis art. 445 §1 k.c. nie uzależnia możności dochodzenia zadośćuczynienia od doznania poważnych obrażeń czy też poważnego uszczerbku na zdrowiu.

W razie stwierdzenia, ze poszkodowany doznał cierpień fizycznych i psychicznych które przez krótki nawet okres czasu wytrąciły go z równowagi i zakłóciły tok jego życia , przyznanie mu zadośćuczynienia jest uzasadnione. Tylko w rzadkich wypadkach gdy i sam uraz był zupełnie nieznaczny i nie wywołał ujemnych skutków lub zakłóceń w dziedzinie przeżyć poszkodowanego lub w jego życiu odmowa przyznania mu zadośćuczynienia nie będzie sprzeczna z przepisem art. 445 §1 k.c.

( orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 5.05.1967 I PR (...)., orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24.02.1970r., I CR 438/1969, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15.01.1974r., ICR 792/1973) .

Przyznając powódce zadośćuczynienie Sąd miał na uwadze rozmiar cierpień fizycznych powódki związanych z faktem zaistnienia wypadku w dniu 17.12.2012r. i dolegliwości bólowe jakich powódka doznała w następstwie tego urazu.

W ocenie Sądu biorąc to pod uwagę uznać należy, ze niewątpliwie powódce

należne jest zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

Nie ulega bowiem wątpliwości , że zarówno samo zdarzenie jak i potem odczuwane przez powódkę dolegliwości bólowe musiały być związane z dużym stresem dla powódki.

Jak wynika z okoliczności sprawy- w szczególności zeznań samej powódki - podczas wypadku powódka uderzyła klatką piersiową w kierownicę, bolało ja udo i miała krwiaka.

Bezpośrednio po zdarzeniu powódka była roztrzęsiona ale nie odczuwała poważniejszych dolegliwości.

Po powrocie do domu powódka była zmęczona i położyła się.

Po około 4 godzinach powódka zaczęła odczuwać ból kręgosłupa, głowy, bolało ją prawe udo, miała szumy w uszach.

Na drugi dzień powódka z mężem pojechali na pogotowie najpierw do Z., a następnie na izbę przyjęć Szpitala w Z..

W szpitalu w N. u powódki stwierdzono powierzchniowy uraz szyi i uraz kręgosłupa szyjnego, założono kołnierz ortopedyczny oraz zalecono kontynuację leczenia w poradni chirurgii urazowo- ortopedycznej.

Powódka przez miesiąc nosiła kołnierz ortopedyczny, około dwóch tygodni przyjmowała leki przeciwbólowe.

Powódka nadal jednak odczuwała bóle kręgosłupa, zawroty głowy, pojawiły się też szumy w uszach i powódka zauważyła że słabiej słyszy.

W związku z tym powódka zgłosiła się do neurologa, a następnie do otolaryngologa.

Wykonany przez lekarza audiogram totalny wykazał u powódki głęboki niedosłuch czuciowo- zmysłowy ( odbiorczy) ucha prawego.

Zalecono też powódce wykonanie badania TK głowy i badania błędników (...).

Badanie (...) wykazało zaburzenia prób ośrodkowych oraz słaba pobudliwość błędników.

Okoliczności te potwierdził mąż powódki J. J. (1) słuchany w charakterze świadka.

Sąd dał wiarę twierdzeniom powódki oraz świadka J. J. (1) w tym zakresie, gdyż znajdują one potwierdzenie w przedłożonej przez powódkę dokumentacji medycznej oraz potwierdzone to zostało opiniami biegłych.

Z opinii biegłego z zakresu ortopedii W. W. wynika, że w wyniku

wypadku powódka doznała urazu głowy, wstrząśnienia mózgu, oraz skręcenia kręgosłupa, który spowodował pourazowy zespół korzeniowy szyjny.

Uraz ten- jak wynika z opinii biegłego – wywołał zaburzenia funkcji narządów ruchu , dyskomfort i dolegliwości fizyczne.

Spowodowało to długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5 %.

Biegli z zakresu otolaryngologii – J. J. (2) i neurologii – T. W. stwierdzili ponadto, że powódka trakcie wypadku doznała urazu głowy oraz kręgosłupa szyjnego w mechanizmie tzw. bicza, tj bezwładnościowego urazu głowy.

Z opinii biegłego z zakresu neurologii wynika, że konsekwencją takiego mechanizmu urazu był zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, bóle pogranicza czaszkowo- szyjnego, zaś z opinii biegłego z zakresu otolaryngologii wynika,

że mechanizm urazu doprowadził do wstrząśnienia błędników i w konsekwencji do uszkodzenia słuchu ucha prawego.

Biegły z zakresu neurologii stwierdził, że powódka w związku z tym wymagała leczenia specjalistycznego neurologa, ortopedy i zabiegów fizykoterapii. Dolegliwości trwały około pół roku i spowodowały długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%.

Biegły z zakresu otolaryngologii stwierdził natomiast, że aktualnie ucho prawe powódki można uznać za społecznie głuche a co najważniejsze słuch tego ucha nie ulegnie już poprawie; nie zmieni tego żadne leczenie farmakologiczne czy zabiegi rehabilitacyjne; poprawę może jedynie zapewnić protezowanie słuchu.

Biegły z zakresu otolaryngologii stwierdził, że spowodowało to trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 20 %.

Sąd uznał opinie biegłych z zakresu ortopedii, otolaryngologii i neurologii za pełne , jasne i nie budzące wątpliwości co do rzetelności ich sporządzenia.

Opinie te nie zostały również zakwestionowane przez strony postępowania.

Powódka do dziś odczuwa bóle kręgosłupa- przy rannym wstawaniu i długim staniu. Odczuwa też głowy i przy zmianie pogody boli ją też udo.

Dolegliwości powódki maja o tyle istotne znaczenie, że prowadzi ona własny zakład fryzjerski; praca jej wymaga wiec długiego stania, schylania się.

Jak zaś wynika z zeznań powódki schylenie się po grzebień powoduje u niej zawroty głowy, nie może za długo stać, co spowodowało konieczność zatrudnienia drugiej osoby.

Ponadto kłopoty ze słuchem utrudniają powódce kontakt z klientami.

Jak wynika z zeznań powódki ma problemy z komunikowaniem się z klientami kiedy jest włączona suszarka lub jest więcej głosów.

Powódka zeznała, że ma też problem z wykonywaniem prac domowych jak wieszanie firanek, odkurzanie zmywanie. Nie może też uczęszczać na aerobik, jeździć na rowerze – co wcześniej robiła- z powody zaburzeń równowagi.

Jej mąż J. J. (1) potwierdził, że powódka po wypadku nie może przebywać w pozycji pochylonej.

Oboje też zeznali, że powódka odczuwa też lek przed jazdą samochodem.

J. J. (1) zeznał, że ma lęk przed dużymi autami; jeżeli jedzie przed nią lub za nią duży samochód powódka zjechać albo go przepuścić.

Wszystkie te okoliczności dawały sądowi podstawę do uznania, że kwota w łącznej wysokości 30.000 zł., będzie odpowiednią tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę.

Biorąc zaś pod uwagę, że strona pozwana wypłaciła powódce z tego tytułu już kwotę 3.000 zł. Sąd zasądził tytułem zadośćuczynienia kwotę 27.000 zł.

Zaznaczyć bowiem należy, że krzywda wynagradzana zadośćuczynieniem jest szkodą niemajątkową, nie ma więc ona charakteru ekwiwalentności jaką cechuje wynagrodzenie szkody majątkowej.

Pojęcie sumy odpowiedniej użyte w art., 445 §1 k.c. ma w istocie charakter niedookreślony , niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy ale musi być odpowiednia w tym znaczeniu, że powinna być – przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego – utrzymana w rozsądnych granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Odpowiedniość kwoty zadośćuczynienia ma służyć bowiem złagodzeniu doznanej krzywdy , a jednocześnie nie być źródłem wzbogacenia.

Przy określaniu wysokości zadośćuczynienia podstawowe znaczenie ma stopień natężenia krzywdy , a więc cierpień fizycznych i ujemnych doznań psychicznych . Decyduje więc rodzaj, charakter i długotrwałość cierpień fizycznych i psychicznych doznanych przez poszkodowanego wskutek uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia, długotrwałość choroby następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym ( orzeczenie Sądu Najwyższego dnia 18.12.1975r., ICR 862/1975, orzeczenie Sądu Najwyższego dnia 10.06.1999r., IIUKN 689/1988. orzeczenie Sądu Najwyższego dnia 28.09.2001r., III CKN 427/2000, orzeczenie nie Sądu Najwyższego dnia 28.09.2001r., III CKN 427/2000).

Sąd wziął również pod uwagę, że powódka w wyniku zdarzenia doznała nie tylko urazu kręgosłupa ale skutkował on również trwałym i całkowitym uszkodzeniem słuchu ucha prawego, jednego z najważniejszych organów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania człowieka w społeczeństwie.

Utrata słuchu w jednym uchu powoduje konieczność przystosowania się powódki do nowej rzeczywistości.

Biorąc to pod uwagę Sad uznał, że kwota 27.000 zł. zł. ( łącznie zaś ze świadczeniem wypłaconym przez stronę pozwaną 30.000 zł)., tytułem zadośćuczynienia jest kwotą odpowiednią w rozumieniu art. 445 §1 k.c.

Wysokość przyznanego zadośćuczynienia nie jest nadmierna ani stosunku do doznanej krzywdy powódki i stosunków majątkowych społeczeństwa ani też nie zmierza do wzbogacenia powódki.

Tytułem odszkodowania powódka dochodziła kwoty 1.100 zł. tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Zgodnie z art. 444§1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Odszkodowanie przewidziane w art. 441 §1 k.c. obejmuje wszelkie wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia jeżeli są konieczne i celowe.

W pozwie powódka twierdziła, że kwota 1.100 zł., stanowi kwotę badań i wizyty o otolaryngologa.

Sąd uwzględnił roszczenie powódki w tym zakresie.

Powódka udokumentowała bowiem powyższe koszty leczenia.

W szczególności przedłożyła ona rachunki z których wynika, że koszt wizyty laryngologicznej wraz z badaniem słuchu w dniu w 21.03.2012r., wyniósł 600 zł., (k. 44), zaś koszt badań wykonanych w (...) Centrum (...) we W. wyniósł 500z ł.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, Sąd uznał, że uszkodzenie słuchu u powódki jest związane z zaistniałym w dniu 17.12.2012r., wypadkiem.

Wynika to wprost z opinii biegłego z zakresu otolaryngologii, który stwierdził, ze utrata słuchu była w wynikiem wstrząśnienia błędników, do którego doszło w wyniku wypadku jakiemu powódka uległa w dniu 17.12.2012r.

Zatem roszczenie w zakresie zwrotu kosztów wizyty u otolaryngologa i badania słuchu mieszczą się kosztach leczenia a należnych powódce.

Z tych też powodów Sąd uwzględnił roszczenie w tym zakresie.

Odsetki od kwoty 21.100 zł., zgłoszonej w pozwie Sąd ustalił od dnia 4.05.2012r.

Zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy (...) obowiązkowe, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie.

W przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego.

Powódka zgłosiła w rozszerzonym zakresie zgłosiła pozwanemu szkodę w dniu 4.05.2012r.

Pozwany miał wiec trzydzieści dni na wydanie decyzji.

Zatem od dnia 4.05.2012r. powódce należne są odsetki ustawowe.

Od kwoty 7.000 zł., Sąd ustalił odsetki od dnia 5.08.2013r., tj od dnia odebrania przez pozwanego pisma rozszerzającego zadanie pozwu.

Biorąc to pod uwagę Sąd orzekł jak w punkcie I – II wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. przyjmując za podstawę stopień uwzględnienia roszczeń stron.

Sad zwrócił również powódce kwotę 47,02 zł., tytułem nadpłaconej zaliczki.

Biorąc to pod uwagę Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE