Sygn. akt V U 277/15
Dnia 25 czerwca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski
Protokolant Anna Werner-Dudek
po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2015 r. w Kaliszu
odwołania M. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
z dnia 21 stycznia 2015 r. Nr (...)
w sprawie M. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o wypłatę świadczenia
zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 21 stycznia 2015 r. znak (...)w ten sposób, że ustala, iż odwołująca M. P.ma prawo do wypłaty emerytury za okres
(...) – 31 grudnia 2015.
Decyzją z dnia 21 stycznia 2015 r. – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. podjął wypłatę emerytury M. P. poczynając od dnia 1 stycznia 2015 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszony przedłożyła świadectwo pracy potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy.
Odwołanie powyższej decyzji w części odnoszącej się do daty podjęcia wypłaty świadczenia złożyła M. P.wnosząc o zmianę decyzji w tej części i podjęcie wypłaty emerytury od dnia (...)
Organ rentowy w toku postępowania odwoławczego wniósł o oddalenie odwołania.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Odwołująca M. P. urodzony dnia (...), wniosek o emeryturę złożyła w dniu 21 października 2014 r. Do wniosku dołączone były dokumenty potwierdzające dalsze zatrudnienie. Decyzją z dnia 30 grudnia 2014 r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury poczynając od dnia (...) tj. od dnia ukończenia wieku emerytalnego. Jednocześnie organ zawiesił wypłatę emerytury z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia u pracodawcy bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. Do wniosku zgłoszonego w terminie 7 dni od wydania decyzji wnioskodawczyni dołączyła świadectwo pracy wskazujące na rozwiązanie stosunku pracy z dniem (...)
Zgodnie z przepisem art. 129 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, świadczenie wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie lub wydano decyzję z urzędu. Obowiązuje zatem ogólna reguła, wynikająca z przywołanego przepisu, zgodnie z którą świadczenia wypłaca się poczynając od dnia wystąpienia uprawnionego do świadczenia o podjęcie wypłaty świadczenia. To świadczeniobiorca decyduje więc z jakim momentem materializuje się jego prawo. Wyjątek od tej reguły to tylko te sytuacje gdy ustawodawca nakłada na organ rentowy obowiązek wypłaty świadczeń z urzędu.
Co prawda w myśl art. 100 ustawy, prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, albowiem prawo do świadczenia powstaje ex lege (a nie z mocy decyzji organu rentowego) w dniu spełnienia ustawowych warunków (zob. przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2001 r., II UKN 136/00, OSNAPiUS 2002, Nr 18, poz. 441), poza wyjątkiem z art. 100 ust. 2 powołanej ustawy (w sprawie niniejszej nieistotnym). Samo spełnienie warunków wymaganych do nabycia prawa do świadczenia nie rodzi po stronie organu rentowego zobowiązania z tytułu powstałego świadczenia, gdyż zależy to od złożenia przez zainteresowanego stosownego wniosku. Ustawa o emeryturach i rentach z FUS odróżnia bowiem moment powstania prawa (spełnienie warunków - art. 100) od momentu wypłaty świadczenia (nie wcześniej niż od miesiąca zgłoszenia wniosku lub wydania decyzji z urzędu - art. 129 ust. 1).
W niniejszej sprawie odwołująca zgłosiła wniosek o podjęcie wypłaty świadczenia w terminie nie przekraczającym 1 miesiąca dołączając dokument wskazujący na nowe okoliczności w sprawie. W tych warunkach organ nie miał podstaw aby potraktować tak zgłoszony wniosek jako nowe żądanie jeżeli stan sprawy nie wskazywał na prawomocne zakończenie postępowania wszczętego wcześniejszym wnioskiem. Zatem złożenie wniosku merytorycznego do organu rentowego w terminie przewidzianym do zaskarżenia decyzji zawsze powoduje konieczność dokonania oceny na ile nowe dowody w sprawie rzutują na trafność nieprawomocnej jeszcze decyzji i stosownie do nowych okoliczności wydanie decyzji zmieniającej wcześniejszą decyzję bądź przekazanie sprawy do trybu odwoławczego. W żadnym wypadku nie można potraktować takiego wniosku jako zgłoszenia nowego dotychczas nie rozpoznanego żądania jeżeli poprzednia sprawa nie została prawomocnie załatwiona a zgłoszony wniosek pozostaje w zbiegu przedmiotowym z poprzednio zgłoszonym żądaniem a nowe dowody potwierdzają istnienie stanu faktycznego objętego wcześniejszą decyzją.
W tych warunkach mając na uwadze przepis art. 129 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy uznać należało odwołanie jako uzasadnione co z kolei prowadziło do zamiany decyzji jak w sentencji.