Sygn. akt II K 247/15 (1 Ds 1070/15)
Wrocław, dnia 22 lipca 2015 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Śródmieścia we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Statkiewicz
Protokolant: Marta Brodala
po rozpoznaniu
R. G. syna A. i G. z domu R.
urodzonego (...) we W.
(PESEL: (...))
oskarżonego o to, że
w dniu 26 lutego 2015 roku we W. kierował samochodem marki B. nr rej. (...) jadąc ulicą (...) nie stosując się w ten sposób do orzeczonego przez Sąd Rejonowy we Wrocławiu sygn. akt II K 780/12 zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w okresie od 03.05.2012 roku do 03.05.2015 roku
tj. o czyn z art. 244 k.k.
* * *
I. uznaje oskarżonego R. G. za winnego popełnienia czynu, opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 244 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesza oskarżonemu warunkowo na okres 3 (trzech) lat próby;
III. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.
W wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 26 lutego 2015 r. około godziny 18-tej funkcjonariusze policji W. S., G. K., D. G. pełnili służbę patrolową, zauważyli samochód, którego kierujący dokonał manewru skrętu w lewo bez uprzedniej sygnalizacji. Zatrzymali samochód do kontroli , kierującym okazał się R. G.. Podczas sprawdzeń ustalono, że kierowca nie ma uprawnień do prowadzenia pojazdów w związku z orzeczonym zakazałem prowadzenia pojazdów mechanicznym w ruchu lądowym. Dokonano tez sprawdzenia stanu trzeźwości zatrzymanego, był trzeźwy.
Dowód: zeznania policjanta W. S. k. 18, wyjaśnienia oskarżonego k. 5, protokół badania k.2
Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia w sprawie II K 780/12 orzeczono w dniu 18 czerwca 2014 r. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary oraz zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres trzech lat, przy czym na poczet zakazu zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 5 maja 2012 r.
Dowód: odpis wyroku II K 780/12, karta karna k. 13
Oskarżony pracuje dorywczo, ma na utrzymaniu syna, był dwukrotnie karany na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary, raz za przestępstwo z art. 178 a par. 1 k.k. , kolejne skazanie za przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Dowód: informacja z wywiadu policyjnego k. 8, karta karna k. 13
Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do winy, choć w wyjaśnieniach podał, że pomylił daty obowiązywania zakazu sądził, że zakaz obowiązuje go do stycznia , przyznał, że podjął prace do której musiał dojeżdżać.
W postępowaniu przed Sądem nie stawił się, Sąd zastosował przepisy proceduralne obowiązujące przed 1 lipca 2015 r. , uznając że ma tu zastosowanie przepis art. 32 ustawy z dnia 27 września 2013 r. , pozwalający na prowadzenia także postępowania sądowego wszczętego przed 1 lipca 2015 r. w dotychczasowej formie lub trybie.
Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego jako wiarygodne jedynie w części , w której potwierdza on, ze prowadził samochód w okresie obowiązywania zakazu. Za niewiarygodne uznano, że pomylił się co do daty obowiązywania zakazu, wyrok wyraźnie wskazuje na jaki okres orzeczono zakaz i jaki czas został na poczet tego zakazu zaliczony. Niewątpliwie też oskarżony nie dysponował dokumentem w postaci prawa jazdy, nie zgłosił się na kurs. Przyjąć należy, że podał te okoliczność dążąc do przedstawienia się w korzystniejszym świetle. Żadnych wątpliwości nie budziły zeznania policjanta, wskazał on powody podjęcia kontroli wobec oskarżonego, nie ma podstaw by kwestionować jego wiarygodność.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd uznał, że czyn oskarżonego wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 244 k.k. oskarżony bowiem złamał orzeczony prawomocnym wyrokiem zakaz sądowy dotyczący zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.
Wymierzając oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności Sąd uwzględnił wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się brakiem poszanowania dla wyroków sądu, jednocześnie uwzględnił , że zdarzenie miał miejsce na dwa miesiące przed upływem okresu zakazu. W ocenie Sądu kara taka jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego i wymierzeniu jej nie sprzeciwia się też wzgląd na jej społeczne oddziaływania.
Jednoczenie Sąd stosując przepis art. 69 par. 1 i 2 k.k. względniejszy dla sprawcy, a to w brzmieniu obowiązującym w chwili popełnienia czynu, orzekł o warunkowym zawieszeniu wykonania tejże kary, gdyż w aktualnym stanie prawnym oskarżony, jako skazany na karę pozbawienia wolności, nie mógłby z tego dobrodziejstwa skorzystać. R. G. był już co prawda karany, ale za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji za czyn popełniony w dniu 3 maja 2012 r. i z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu pomimo tej karalności nie ma potrzeby stosowania wobec niego kary o charakterze izolacyjnym. Prawdą jest iż oprócz wyczerpania znamiom przestępstwa z art. 244 k.k. dopuścił się też wykroczenia drogowego, ale nawet w ocenie policjantów nie spowodował poważnego zagrożenia w ruchu skoro wymierzyli mu jedynie karę pouczenia. W ocenie Sądu wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania wdroży oskarżonego do poszanowania porządku prawnego, jest też wskazaniem, że łamanie zakazów sądowych łączy się z odpowiedzialnością karną, nadto oskarżony na kolejne trzy lata znajdzie się w sytuacji okresu próby, będzie poddawany kontroli probacyjnej.
Oskarżony nie osiąga stałych dochodów, ma na utrzymaniu dziecko, został więc zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych.