UZASADNIENIE

We wniosku złożonym w dniu 3 czerwca 2014 r. Przedsiębiorstwo (...) Sp. j. w K. wniosła o stwierdzenie, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości położnej w K. przy ul. (...) i składającej się z działek oznaczonych numerami (...). W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż umową z 2000 r. T. R. oraz K. M. jako wspólnicy spółki cywilnej Przedsiębiorstwo (...) kupili od Spółdzielni (...) w K. część nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), to jest działki (...) a także na podstawie tej umowy nabyli samoistne posiadanie działek objętych wnioskiem – (...), (...) i (...); do momentu tej umowy działkami tymi jako posiadacz samoistny władała Spółdzielnia (...) w K.. Wnioskodawca wskazał, iż na działkach tych, w tym objętych wnioskiem, znajdują się budynki i budowle wybudowane z nakładów Spółdzielni (...), zaś na mocy umowy spółki jawnej z dnia 25 września 2001 r. dotychczasowy majątek spółki cywilnej został wniesiony tytułem wkładów do spółki jawnej. Wnioskodawca wskazał, iż Spółdzielnia (...) nabyła własność działek (...) na podstawie szeregu umów zawartych przed 1980 r., a po nabyciu tych działek całość posesji wraz z działkami objętymi wnioskiem o zasiedzenie została ogrodzona – nastąpiło to przed dniem 31 grudnia 1980 r.

W piśmie z dnia 26 sierpnia 2014 r. (k. 193) uczestnik (...) Sp. z o.o. w K. oświadczył, że nie zgłasza zastrzeżeń do wniosku.

W piśmie z dnia 3 września 2014 r. (k. 210) uczestnik E. W. oświadczył, iż wniosek pozostawia do uznania Sądu.

W piśmie z dnia 2 września 2014 r. (k. 218) uczestnik Spółdzielnia (...) w likwidacji w K. oświadczył, że nie zgłasza zastrzeżeń do wniosku.

Uczestnicy W. B. i T. B. nie sprzeciwili się wnioskowi.

Uczestniczka A. K. nie zgłosiła zastrzeżeń do wniosku (k. 482 odwrót).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W latach 70 – tych XX w. Spółdzielnia (...) w K. nabyła od właścicieli gruntów szereg działek położonych w K. przy ul. (...). Dla nabywanych działek urządzona została księga wieczysta (...); ich aktualna numeracja to: (...), (...), (...), (...). (...), (...) przy ul. (...) w K.. Pomiędzy nabywanymi w drodze aktów notarialnych od właścicieli przez Spółdzielnię (...) działkami znajdowały się również działki oznaczone numerami: (...) (obecnie (...)) o pow. (...)ha, (...) (obecnie (...)) o pow. (...)ha oraz (...) i (...) (obecnie (...)) o pow.(...)ha. Zakupione przez Spółdzielnię (...) działki oraz działki numer (...) stanowiły jednolitą całość. W II połowie lat 70 – tych XX w. z własnych środków Spółdzielnia (...) wybudowała tam budynki, w tym: na działce nr (...) częściowo budynek (...) i budynek (...), na działce nr (...) częściowo budynek (...) i (...), na działce nr (...) częściowo budynek nieoznaczony numerem. Najpóźniej w dniu 31 grudnia 1980 r. całość posesji Spółdzielni (...) w K. została ogrodzona. Spółdzielnia (...) użytkowała przedmiotową posesję, w tym działki nr (...) z wyłączeniem innych osób.

Aktem notarialnym z dnia 21 sierpnia 2000 r. wspólnicy spółki cywilnej działającej pod nazwą Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w B.: T. R. i K. M. nabyli od Spółdzielni (...) w K. część nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) - działki położone w K. przy ul. (...) i oznaczone numerami (...), (...), (...) i (...); dla działek tych urządzona została księga wieczysta (...) Nadto Spółdzielnia (...) przeniosła na nich posiadanie działek gruntu oznaczonych numerami (...), (...) i (...).

W dniu 25 września 2001 r. wspólnicy spółki cywilnej zawarli umowę spółki jawnej: Przedsiębiorstwa (...) Sp. j. w K.. Tytułem wkładów wnieśli do spółki dotychczasowy majątek spółki cywilnej.

dowód:

- akty notarialne k. 139 - 161

- wykaz środków trwałych Spółdzielni (...) k. 121 - 127

- akt notarialny z dnia 21 sierpnia 2000 r. rep. (...)k. 4354

- treść księgi wieczystej (...) k. 55 – 65

- treść księgi wieczystej (...) k. 66 – 79

- umowa spółki jawnej wraz z aneksem k. 129 – 134

- zeznania świadka W. G. k. 342 odwrót – 343

- zeznania świadka T. R. k. 343 odwrót – 344

- oględziny k. 384

Aktualnie w rejestrze gruntów jako władający działkami numer (...) figuruje Przedsiębiorstwo (...) Sp. j. w K.; co do właściciela rejestr gruntów wskazuje, że jest on nieustalony.

Działki numer (...) posiadają urządzoną księgę wieczystą (...) i odpowiadają ujawnionym w tej księdze działkom (...). Jako właściciel w księdze wieczystej wpisana jest Z. B. na podstawie aktu własności ziemi (...). Przedmiotowy akt własności ziemi został uchylony decyzją Wojewódzkiej Komisji do Spraw Uwłaszczenia z dnia 4 grudnia 1977 r.

dowód:

- wypisy z rejestru gruntów k. 112 – 117

- pismo Urzędu Miasta K. z dnia 5 sierpnia 2013 r. k. 128

- mapa k. 438

- treść księgi wieczystej (...) k. 80 – 91

- akta postępowania dotyczącego aktu własności ziemi (...) – k 285 - 321.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek Przedsiębiorstwa (...) Sp. j. w K. zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści przepisu art. 172 k.c. posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze, zaś po upływie lat trzydziestu nabywa on jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Nabycie własności w drodze zasiedzenia uzależnione więc zostało od spełnienia dwóch podstawowych przesłanek: władania nieruchomością jako posiadacz samoistny oraz upływu ustawowego terminu zasiedzenia; dobra lub zła wiara posiadacza nie stanowi bowiem przesłanki uzyskania własności, gdyż wpływa jedynie na długość terminu zasiedzenia.

Naczelną przesłanką zasiedzenia jest zaś posiadanie samoistne, zdefiniowane w art. 336 k.c. stanowiącym, iż posiadaczem samoistnym rzecz jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel. Posiadanie samoistne charakteryzuje się wiec tym, że posiadacz włada rzeczą w takim zakresie, jak to czyni właściciel, wykorzystując taką faktyczną możliwość władania rzeczą, do jakiej uprawniony jest właściciel; tylko ten, kto rzeczą faktycznie włada z zamiarem władania dla siebie ( cum animo rem sibi habendi) jest jej posiadaczem samoistnym. Konieczne jest zatem wykonywanie przez posiadacza czynności faktycznych wskazujących na samodzielny, rzeczywisty, niezależny od woli innej osoby stan władztwa (zob.: postanowienie SN z dnia 18 września 2003 r., I CK 74/02, Lex nr 141416); zgodnie w doktrynie przyjmuje się, że posiadanie jest stanem faktycznym przejawiającym się we władztwie nad rzeczą ( corpus possesionis) oraz woli władania rzeczą dla siebie ( animus rem sibi habendi). Pierwszy element – władztwo nad rzeczą - występuje, wtedy gdy dana osoba znajduje się w sytuacji pozwalającej jej na korzystanie z rzeczy w taki sposób, w jaki mogą to czynić osoby, którym przysługuje do rzeczy określone prawo, przy czym nie jest wymagane efektywne korzystanie z rzeczy, wystarczy bowiem sama możliwość korzystania z niej, a o możliwości korzystania z rzeczy można mówić wówczas, jeżeli władający może używać rzeczy, pobierać z niej pożytki, przekształcać, a nawet zniszczyć rzecz - zakres potencjalnego korzystania z rzeczy jest najszerszy przy posiadaniu samoistnym i odpowiada ono wówczas treści prawa własności. Przy czym władztwo nad rzeczą może być uznane za posiadanie, jeżeli jest stanem trwałym, a władanie nie napotyka skutecznego oporu osób trzecich, prowadzącego do trwałej utraty władania rzeczą, choć posiadacz może w stosunku do rzeczy przejściowo nie wykonywać władztwa, lecz na skutek tego nie traci posiadania. Drugi zaś czynnik – wola władania dla siebie - przejawia się w podejmowaniu czynności wskazujących na to, że posiadacz traktuje faktyczny stosunek do rzeczy jako własną, nieograniczoną z reguły sferę dyspozycji.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 176 § 1 k.c. jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika; jeżeli jednak poprzedni posiadacz uzyskał posiadanie nieruchomości w złej wierze, czas jego posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej lat trzydzieści.

W niniejszej zaś sprawie tak naprawdę poza sporem była okoliczność, że wnioskodawca Przedsiębiorstwo (...) Sp. j. w K. a wcześniej jego poprzednik prawny – Spółdzielnia (...) w K. posiadali nieruchomości oznaczone jako działki numer (...), poza sporem był również fakt, iż nie można przypisać jej było dobrej wiary, albowiem w dobrej wierze pozostaje jedynie ten, kto pozostaje w usprawiedliwionym w danych okolicznościach przekonaniu, że przysługuje mu takie prawo do władania rzeczą, jakie faktycznie wykonuje. Zajmując zaś przedmiotowe działki Spółdzielnia (...) w K. miała wiedzę, iż nie posiada nich tytułu prawnego, co chociażby wynika z treści aktu notarialnego – umowy zawartej z Przedsiębiorstwem (...) Sp. j. w K., w której to umowie Spółdzielnia przeniosła na wnioskodawcę jedynie posiadanie przedmiotowych działek.

W ocenie Sądu posiadanie przez wnioskodawcę, a wcześniej przez jego poprzednika prawnego, miało charakter posiadania samoistnego. Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika bowiem jednoznacznie, iż wnioskodawca i jego poprzednik prawny mieli wolę władania działkami jak właściciel i tak też się zachowywali – korzystali z działek nr (...) z wyłączeniem innych osób, podejmowali co do nieruchomości wszystkie decyzje, w szczególności co do jej zagospodarowania i inwestycji, opłacali podatki. Spółdzielnia (...) wybudowała między innymi częściowo na tych działkach budynki, a następnie ogrodziła cały zajmowany przez siebie teren (co miało miejsce najpóźniej w dniu 31 grudnia 1980 r., kiedy to ogrodzenie posesji zostało ujawnione w księdze środków trwałych Spółdzielni). Najpóźniej zatem w dniu 31 grudnia 1980 r. Spółdzielnia (...) objęła w samoistne posiadanie działki numer (...). Stwierdzić zatem należy, iż trzydziestoletni termin zasiedzenia w złej wierze (przy doliczeniu wnioskodawcy okresu posiadania poprzednika prawnego) upłynął w dniu 1stycznia 2011 r.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I postanowienia.

Na zasadzie art. 520 § 1 k.p.c. w punkcie II orzeczono, iż wnioskodawcy i uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

SSR Katarzyna Latała

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE