Dnia 25 sierpnia 2015 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny
w składzie następującym
Przewodniczący: SSR Monika Pieczara
Protokolant : Paulina Wolska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2015 roku w Ś.
sprawy z p o w ó d z t w a (...) S.a. (...) z siedzibą w L.
p r z e c i w k o W. N.
o zapłatę kwoty 878,15 zł
I. oddala powództwo w całości;
II. zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 210 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
(...) S.a (...). z siedzibą w L. wniósł w trybie elektronicznego postępowania upominawczego o zasądzenie od pozwanego W. N. kwoty 878,15 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 26 sierpnia 2011r. oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym opłaty sądowej od pozwu, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 19.12.2011r. przejęła od firmy (...) SA prawo do wierzytelności z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych. Na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...) SA zobowiązała się do świadczenia usług, a pozwany zobowiązał się do opłacania faktur wystawionych za wykonane usługi. Do dnia wniesienia pozwu pozwany nie uregulował zobowiązania wynikającego z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 11.08.2011r. na kwotę 878,15 zł, płatnej do dnia 25.08. (...).
Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.
Od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł skutecznie sprzeciw, wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 180 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwany przyznał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzystał w przeszłości z usług telekomunikacyjnych oferowanych przez (...) SA, ale nie zalegał z zapłatą faktur VAT. Ponadto pozwany podniósł, że strona powodowa nie przedstawiła żadnego dowodu, w tym noty obciążeniowej nr (...) z dnia 11.08.2011r., na którą się powołuje, ani nie wskazała żadnych okoliczności faktycznych, uzasadniających żądanie pozwu. Z ostrożności procesowej pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, biorąc pod uwagę datę płatności wskazaną przez stronę powodową w treści noty obciążeniowej, roszczenie przedawniło się najpóźniej z dniem 25.08.2014r. (upływ trzyletniego okresu przedawnienia).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
Na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 19 grudnia 2011r. firma (...) S.a (...) z siedzibą w L. nabyła od firmy (...) SA z siedzibą w W. wierzytelność wobec W. N. w kwocie 878,15 zł z tytułu niespłaconej należności, wynikającej z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 11.08.2011r. Następnie firma (...) S.a r.l. z siedzibą w L. wysłała W. N. pisemne zawiadomienie o cesji wierzytelności i wezwanie do zapłaty należności.
Dowód: - umowa cesji wierzytelności z dnia 19.12.2011r. k. 35v-36,
- zawiadomienie o cesji wierzytelności k. 41,
- częściowy wykaz wierzytelności do umowy o przelew wierzytelności z dnia 19.12.2011r. k. 41v.
Sąd zważył co następuje
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.
Strona powodowa dochodziła od pozwanego zapłaty kwoty 878,15 zł z tytułu noty obciążeniowej, wskazując datę wystawienia noty na 11 sierpnia 2011r. i datę płatności na 25 sierpnia 2011r. Jednakowoż strona powodowa nie przedstawiła tego dokumentu, ani nie podała żadnych okoliczności faktycznych ani prawnych jego wystawienia. Pozwany zaprzeczył istnieniu jakimkolwiek zaległościom wobec firmy (...) SA z siedzibą w W. i niezależnie od zasadności roszczenia podniósł zarzut przedawnienia. W sytuacji zaprzeczenia przez pozwanego istnieniu zadłużenia wobec firmy (...) SA, to strona powodowa winna udowodnić, z czego wywodzi swoje roszczenie, ponieważ to na niej zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu spoczywa ciężar udowodnienia faktu, z którego wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). W szczególności przedłożone przez stronę powodową dokumenty w postaci: umowy cesji wierzytelności z dnia 19.12.2011r., częściowego wykazu wierzytelności do umowy o przelew wierzytelności z dnia 19.12.2011r. oraz zawiadomienia o cesji wierzytelności nie spełniają tego wymogu.
Dokument prywatny nie korzysta z domniemania zgodności z prawdą oświadczeń w nim zawartych (art. 244 kpc). O materialnej mocy dowodowej dokumentu prywatnego, zależącej od jego treści, rozstrzyga sąd według ogólnych zasad oceny dowodów w myśl art. 233 § 1 kpc. Wynikiem tej oceny jest przyznanie lub odmówienie dowodowi z dokumentu waloru wiarygodności, ze stosownymi konsekwencjami w zakresie jego znaczenia dla ustalenia podstawy faktycznej orzeczenia.
W świetle materiału procesowego zebranego w niniejszym postępowaniu Sąd uznał, że dokumenty przedłożone przez stronę powodową nie stanowią dowodu istnienia zobowiązania pozwanego wobec strony powodowej, jego wysokości i wymagalności. W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa w szczególności powołuje się bowiem na notę obciążeniową z dnia 11.08.2011r. nr (...). Zdaniem Sądu, nawet w przypadku przedłożenia przez stronę powodową tego dokumentu, nota obciążeniowa nie może stanowić samoistnego dowodu na istnienie zobowiązania, ponieważ wystawienie tego rodzaju dokumentu zawsze jest uwarunkowane zaistnieniem okoliczności wynikających z treści umowy bądź regulaminu, które należy udowodnić, tym bardziej, że pozwany zaprzeczył istnieniu tego dokumentu.
Mając powyższe na uwadze, z powodu braku udowodnienia roszczenia przez stronę powodową, powództwo podlegało oddaleniu (pkt I wyroku).
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst. jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 461 z późn. zm). Na koszty procesu składają się: wynagrodzenie procesowe w kwocie 180 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.