UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 lipca 2015r.

Pozwem wniesionym w sprawie powód K. J., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) w Ł. domagał się zasądzenia od pozwanego (...).
z o. o. w K. kwoty 139.906,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot wyszczególnionych w pozwie oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powyższego wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stale współpracował z pozwanym w zakresie wykonywania usług transportowych, w oparciu o zlecenia stałe i okresowe. Powód wykonywał na rzecz pozwanego usługi transportu na trasie krajowej,
a następnie na podstawie dokumentów WZ i zestawień wystawiał pozwanemu faktury. Kwota dochodzona pozwem stanowi wartość niezapłaconych przez pozwanego faktur.

W dniu 13 marca 2015r. Sąd Okręgowy Sąd Gospodarczy w R. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 148).

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł sprzeciw zaskarżając go w całości. Wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych (k. 152-153).

W sprzeciwie pozwany zarzucił brak udowodnienia powstania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami na kwotę dochodzoną pozwem. Zarzut ten uzasadnił tym, iż powód przedłożył dokumenty, na których brak jest podpisów przedstawiciela pozwanej spółki. Pozwany zaprzeczył jakoby usługi te zostały na jego rzecz wykonane. Nadto zarzucił, że faktury VAT są tylko dokumentami prywatnymi i nie stanowią dowodu, że pozwany jest zobowiązany wobec powoda do zapłaty wskazanej w niej kwoty. Pozwany zakwestionował również dochodzone przez powoda odsetki, skoro nie przedstawił on zdaniem pozwanego jakiegokolwiek dowodu, że w tych datach pozwany dowiedział się o rzekomo przysługujących powodowi wierzytelnościach.

W odpowiedzi na powyższe powód pismem z dnia 27 kwietnia 2015r. (k. 158) cofnął pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 5.000 zł i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 134.906,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami wyszczególnionymi w piśmie i kosztami procesu.

Odnosząc się do zarzutów pozwanego powód wskazał, że faktury zostały doręczone pozwanemu za pośrednictwem poczty i dowody tych doręczeń zalegają w aktach. Przedłożył dowody częściowych płatności dokonywanych przez pozwanego.

Na rozprawie w dniu 29 lipca 2015r., powód odpowiadając na wniosek pozwanego o skierowanie sprawy do mediacji, oświadczył iż nie wyraża zgody na mediację (k. 182).

Sąd ustalił co następuje:

Strony są przedsiębiorcami. Powód prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) w Ł., pozwany pod nazwą (...) Sp. z o. o. w K. (dowody: wydruk powoda z CEIDG k. 140, odpis pozwanego z KRS k. 141-144).

Pozwany zlecił powodowi w trzech zleceniach transportowych zamówienie na transport kruszywa według zapotrzebowania na kolejne trzy miesiące (zamówienie z dnia 8.09.2014r., z dnia 1.10.2014r., z dnia 5.11.2014r.). W każdym zamówieniu wskazano tonaż netto transportowanego kruszywa (1000t); miejsce załadunku ( Kopalnia (...), (...)-(...) Ł.), miejsce rozładunku ( (...), (...)-(...) P.), cenę netto (29 zł/t), termin odbioru oraz termin płatności, który wynosił 30 dni. Zamówienia te były składane drogą e-mailową (dowody: zlecenia transportowe k. 7-12).

Powód wykonał na rzecz pozwanego usługi transportowe objęte poszczególnymi zamówieniami. W oparciu o zestawienia, dokumenty WZ oraz dokumenty pod nazwą „wydanie magazynowe (...) powód wystawił na rzecz pozwanego:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 15 września 2014r. na kwotę 26.229,58 zł
(pozostała kwota do zapłaty to 3.274,92 zł);

- fakturę VAT nr (...) z dnia 6 października 2014r. na kwotę 23.263,97 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 13 października 2014r. na kwotę 17.448,34 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 20 października 2014r. na kwotę 26.234,57 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 10 listopada 2014r. na kwotę 11.702,61 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 27 października 2014r. na kwotę 9.828,51 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 17 listopada 2014r. na kwotę 17.554,63 zł;

- fakturę VAT nr (...) z dnia 24 listopada 2014r. na kwotę 25.598,93 zł.

Wszystkie faktury zostały doręczone do pozwanego i przez niego odebrane
(dowody: faktury VAT wraz z dowodami doręczenia pozwanemu, dokumenty WZ, zestawienia, dokumenty wydanie magazynowe (...)k. 13-139).

Na dokumentach w postaci „wydania magazynowe (...) znajdują się podpisy osób uprawnionych do ich wystawiania, pieczątka pozwanego, podpisy kierowców oraz osób uprawnionych do odbioru towaru
i dokumentu WZ (dowody: dokumenty wydanie magazynowe (...)k 17-43 ).

Na dokumentach WZ, które wskazują na dostarczenie towarów do (...) (zgodnie ze zleceniami) znajdują się podpisy osób odbierających transport i wystawiających stemple, a nadto pieczątka (...) P. (dowody: dokumenty WZ k. 48-59, 64-72, 77-90, 95-100, 105-109, 114-122, 127-139).

Pozwany odebranych faktur nie zwrócił (okoliczności bezsporne, niezaprzeczone przez pozwanego w toku postępowania).

Pozwany dokonał częściowych płatności powodowi za faktury w łącznej kwocie 25.000 zł (dowody: dowód wpłaty z dnia 6.02.2015r. na kwotę 10.000 zł k. 159; dowód wpłaty z dnia 20.02.2015r. na kwotę 10.000 zł k. 160; dowód wpłaty z dnia 24.03.2015r. na kwotę 5.000 zł k. 161; okoliczność niezakwestionowana przez pozwanego).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o powołane dowody
z dokumentów, które ocenił jako wiarygodne w zakresie, jaki wyznaczają im przepisy art. 244 i 245 kpc.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Strony zawarły umowę o świadczenie usług (art. 735 kc w zw. z art. 750 kc). Wbrew zarzutom pozwanego powód wykazał dochodzone pozwem roszczenie (art. 6 kc).
Z przedłożonych przez powoda trzech zleceń transportowych wynika wprost, że pozwany zlecił powodowi dostarczenie wskazanego w zamówieniu kruszywa, ze wskazaniem konkretnych miejsc załadunku i rozładunku. Zamówienia te zostały wysłane drogą e-mailową, stąd też brak podpisów zarówno powoda jak
i pozwanego. W tym miejscu należy wskazać, iż w praktyce prowadzonych działalności gospodarczych powszechnym jest wysyłanie zamówień czy to drogą e-mailową czy faksem, a zatem bez podpisów stron zamówień. Brak podpisów w tym zakresie nie wpływa jednak na ważność i realizację zamówienia.

Rację ma pozwany, iż faktura VAT jest dokumentem prywatnym. Nie sposób jednak – w świetle art. 245 kpc uznać, aby faktura VAT miała inną moc dowodową, niż inne dokumenty prywatne (tak wyrok SN z dnia 7.11.2007r., II CNP 129/07, Lex nr 621237). Dokumentem prywatnym jest każdy dokument, który nie jest dokumentem urzędowym. Pismo stanowiące dokument prywatny musi spełniać ogólne warunki przewidziane dla wszystkich dokumentów jako środków dowodowych tj. musi zawierać określoną treść, a także podpis wystawcy. Podpis stanowi element sine qua non każdego dokumentu prywatnego. Pismo zaś niepodpisane stanowi jedynie tzw. początek dowodu na piśmie tj. środek uprawdopodobnienia za pomocą pisma (komentarz do art. 245 kpc H. Dolecki i inni, Lex 2011). Dokument prywatny stanowi pełnoprawny środek dowodowy. Jego moc dowodowa jest jednak słabsza aniżeli moc dowodowa dokumentu urzędowego, albowiem dokumenty prywatne nie korzystają z podstawowego w tym zakresie domniemania, iż ich treść jest zgodna ze stanem rzeczywistym. Nie przeszkadza to jednak w tym, aby sąd w ramach swobodnej oceny dowodów uznał treść dokumentu prywatnego za zgodną lub nie z rzeczywistym stanem rzeczy. Dokumenty prywatne korzystają zaś z domniemania prawnego tj. domniemania, że oświadczenie zawarte
w dokumencie pochodzi od osoby, która dokument podpisała.

Powód przedłożył faktury VAT które wystawił pozwanemu z tytułu wykonanych na jego rzecz usług. Faktury te zostały przez niego podpisane
i doręczone pozwanemu. Powód wraz z fakturami przedłożył Sądowi dowody nadania faktur w placówce pocztowej oraz dowody odebrania faktur przez pozwanego. Pozwany nie zakwestionował tego faktu, nie zaprzeczył, iż faktury otrzymał, co więcej pozwany faktur tych nie zwrócił. Zarzuty pozwanego podniesione w toku postępowania były ogólnikowe, pozwany wskazał, że powód nie udowodnił dochodzonego roszczenia. W zasadzie zarzuty pozwanego koncentrowały się wokół kwestii niepodpisania faktur i innych dokumentów przez pozwanego. Należy mieć jednak na uwadze, że powód poza fakturami
i zamówieniami przedłożył dokumenty WZ, dokumenty pn. „wydanie magazynowe (...) zestawienia, które to biorąc pod uwagę całokształt okoliczności faktycznych w ocenie Sądu w wystarczający sposób wykazują dochodzone pozwem roszczenie z tytułu wykonanych przez powoda na rzecz pozwanego usług. Na dokumentach pn. „wydanie magazynowe (...) znajduje się pieczątka pozwanego, podpis osoby wystawiającej dokument, podpis kierowcy oraz podpis osoby uprawnionej do odebrania towaru na bazie
w P. (zgodnie z miejscem rozładunku widniejącym na zamówieniu). Na dokumentach WZ także znajdują się podpisy i pieczątki (...) P. oraz podpis osoby odbierającej towar. Z całą pewnością dokumenty te wykazują fakt wykonania usługi przez powoda na rzecz pozwanego. Ponadto pozwany nie twierdził, że osoby, które podpisały w/w dokumenty były osobami nieuprawnionymi, że osoby te nie były pracownikami uprawnionymi do podpisywania tych dokumentów. Poza tym pozwany częściowo regulował swoje zobowiązania wobec powoda co dodatkowo uwiarygodnia stanowisko powoda.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uwzględnił powództwo i na podstawie art. 750 kc w zw. z art. 735 kc zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 134.906,48 zł – o czym orzekł jak w pkt II wyroku. W związku z tym, że powód replikując na sprzeciw pozwanego cofnął powództwo wraz ze zrzeszeniem się roszczenia w zakresie kwoty 5.000 zł Sąd w pkt I wyroku na podstawie art. 355 kpc umorzył postępowanie w zakresie tej kwoty.

O odsetkach Sąd orzekł po myśli art. 481 kc uznając zarzut pozwanego
w tym zakresie za bezzasadny, albowiem powód wykazał fakt doręczenia pozwanemu faktur, a tym samym termin wymagalności.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje uzasadnienie w art. 98 § 1 i 3 kpc oraz § 6 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. 2013.490 t. j. ). Na zasądzoną kwotę składają się: kwota 6.996 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 3.600 zł tytułem minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego reprezentującego powoda oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE