UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 roku powód (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. wytoczyła przeciwko pozwanym I. K. i K. K. (1) powództwo o zapłatę solidarnie kwoty 4.124,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...) w Ł. przysługiwało S. K., która zmarła w dniu 12 września 2007 roku. W przedmiotowym lokalu zamieszkiwali także I. K. i K. K. (1), którzy zajmowali przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego. Pełnomocnik powoda wskazał, że pozwani do chwili obecnej nie zdali lokalu, nie dokonywali stosownych rozliczeń, ani też nie podjęli jakichkolwiek kroków zmierzających do uzyskania tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu. Z powyższych względów pozwani byli zobowiązani do uiszczania na rzecz powoda kwoty wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z w/w lokalu mieszkalnego, której należności pomimo wezwania do zapłaty, pozwani nie uregulowali. (pozew 3-9)

W dniu 9 lipca 2013 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał
w przedmiotowej sprawie przeciwko pozwanym nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 34)

W dniu 25 listopada 2014 roku pozwany K. K. (1) wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości. (sprzeciw k. 50-54)

Zarządzeniem z dnia 15 stycznia 2015 roku sprzeciw pozwanego K. K. (1) od nakazu zapłaty został przyjęty, jako wniesiony w terminie z uwagi na to, że pozwany uprawdopodobnił, że nie zamieszkiwał pod adresem wskazanym w pozwie w chwili doręczenia nakazu zapłaty – był w tym czasie osadzony w zakładzie karnym. (zarządzenie k. 66)

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda podtrzymał swoje stanowisko
w sprawie. (odpowiedź na sprzeciw k. 77-79)

Na rozprawie w dniu 17 września 2015 roku pełnomocnik powoda podtrzymał żądanie pozwu, zaś pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości. (protokół rozprawy k. 94-97)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...)
w Ł. przysługiwało S. K., która zmarła w dniu 12 września 2007 roku. Do 2007 roku w przedmiotowym lokalu zamieszkiwały trzy osoby: S. K., I. K. oraz K. K. (1). W 2007 roku I. K. poinformował powoda o śmierci S. K.. Przedmiotowy lokal został opróżniony przez I. K. w dniu 20 lipca 2015 roku. (zeznania świadka E. S. k. 95, okoliczności bezsporne)

Pozwany K. K. (1) nie posiada tytułu prawnego przysługującego wobec lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w Ł.. Pozwany K. K. (1) w wymienionym lokalu zamieszkiwał do 2007 roku. Pozwany nie pozostawił swoich rzeczy w przedmiotowym lokalu, zmieniał kilkukrotnie miejsca swojego zamieszkania. K. K. (1) mieszkał wraz ze swoją konkubiną m. in. przy ul. (...) w Ł. oraz przy ul. (...) w A.. Od stycznia 2012 roku pozwany wspólnie z konkubiną K. K. (2) zamieszkał w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) w Ł., gdzie został zatrzymany w dniu 27 marca 2012 roku. Od tego dnia do dnia 7 marca 2014 roku pozwany był osadzony w Zakładzie Karnym w S.. Po opuszczeniu zakładu karnego pozwany zamieszkał wspólnie z K. K. (2) i wspólnym dzieckiem w A., w mieszkaniu należącym do matki K. K. (2). (zeznania pozwanego K. K. (1) k. 97 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 94, zeznania świadka K. K. (2) k. 96, zeznania świadka A. W. k. 96, kserokopia świadectwa zwolnienia z ZK w S. k. 59-60, kserokopia protokołu zatrzymania osoby k. 84)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, których prawdziwości
i rzetelność ich sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu, a nadto w oparciu o wiarygodne w całości, logiczne i spójne zeznania świadków i zeznania pozwanego.

W tym miejscu koniecznym jest wskazanie, że z uwagi na zamieszkiwanie pozwanego K. K. (1) pod innym adresem niż wskazany pozwie, nie doszło do doręczenia pozwanemu nakazu zapłaty wraz z odpisem pozwu, załącznikami
i pouczeniem o środkach zaskarżenia w dniu 12 lipca 2013 roku. Pozwany K. K. (1) nie uchybił zatem terminowi do zaskarżenia nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, wnosząc w dniu 25 listopada 2014 roku do Sądu sprzeciw od nakazu zapłaty.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie w stosunku do pozwanego K. K. (1).

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. 2005, Nr 31, poz. 266 ze zm.), znajdującego zastosowanie w przedmiotowej sprawie, osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Natomiast w myśl ust. 2 powołanego przepisu, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego.

Jak wynika z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w okresie, za który powód żąda w niniejszym postępowaniu zapłaty odszkodowania, czyli od 1 października 2012 r. do 30 kwietnia 2013 r., pozwany K. K. (1) nie mieszkał w lokalu mieszkalnym nr (...) przy ul. (...) w Ł.. Pozwany nie miał również w lokalu swoich rzeczy, bowiem mieszkał na stałe pod innym adresem. W całym okresie, za który powód żąda odszkodowania, pozwany przebywał w Zakładzie Karnym w S., gdzie został osadzony już 27 marca 2012 roku.

Wprawdzie pozwany był w tym okresie zameldowany w lokalu numer (...) przy ul. (...) w Ł., jednakże sama okoliczność zameldowania w danym miejscu w żadnym razie nie może wyłącznie przesądzać o faktycznym miejscu zamieszkania osoby. Należy mieć na uwadze, że czynność zameldowania jest jedynie czynnością administracyjną i nie jest równoznaczna z miejscem zamieszkiwania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Tymczasem przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, w tym spójne i logiczne, a co za tym idzie wiarygodne, zeznania przesłuchanych świadków i pozwanego K. K. (1), jednoznacznie wskazują na to, że w lokalu mieszkalnym
w okresie od 1 października 2012 roku do dnia 30 kwietnia 2013 roku, za który powód dochodzi należności czynszowych, K. K. (1) nie zamieszkiwał.

W związku z powyższym, K. K. (1) nie jest zobowiązany do uiszczania odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z zajmowanego lokalu
w wysokości odpowiadającej czynszowi jaki powód mogłoby otrzymywać z tytułu jego najmu.

Z tej przyczyny powództwo w przedmiotowej sprawie przeciwko K. K. (1) musiało podlegać oddaleniu, jako niezasadne.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c.

Jej zastosowanie jest uzasadnione faktem, że żądanie powoda zostało oddalone
w całości. Powód winien zatem zwrócić pozwanemu koszty niezbędne poniesione w celu obrony jego słusznych praw (art. 98 § 3 k.p.c.).

Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły łącznie 617 zł i obejmowały koszty zastępstwa radcy prawnego w kwocie 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu) oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. na rzecz pozwanego K. K. (1) kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE