UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wniósł w dniu 19.11.2014 r. do Sądu Rejonowego w L. o zasądzenie od pozwanej K. G. kwoty 1.393,25 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 20.11.2014 r. do dnia zapłaty. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana zawarła z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bank (...) Spółką Akcyjną we W. w dniu 03.06.2009 r. umowę o przyznanie limitu kredytowego o numerze (...). Na mocy tej umowy bank postawił do dyspozycji strony pozwanej kwotę przyznanego limitu kredytowego, zaś pozwana zobowiązała się do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z należnym oprocentowaniem, prowizjami oraz kosztami i opłatami w terminie i na zasadach precyzyjnie określonych w umowie. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 27.06.2014 r. zbył przedmiotową wierzytelność na rzecz (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego w W.. Pomimo upływu terminu zapłaty należności z tytułu kredytu nie zostały uregulowane przez stronę pozwaną. Powód wskazał nadto, że na dochodzone roszczenie według stanu na dzień sporządzenia pozwu w kwocie 1.393,25 zł składa się kwota 589,63- zł należność główna, kwota 101,12 zł z tytułu odsetek umownych, kwota 258,25 – odsetki karne, kwota 414,64 zł – koszty, kwota 29,61 zł – odsetki ustawowe od kapitału w wysokości 589,63 zł obliczone od dnia 01.07.2014 r. do dnia wniesienia pozwu.

W dniu 05.12.2014 r. Sąd Rejonowy L. Z. w L. VI Wydział Cywilny wydał postanowienie, w którym wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w S..

Pismem z dnia 19.05.2015 r. powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 1.245,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 21.04.2015 r. do dnia zapłaty. Ograniczenie powództwa powód uzasadnił wpłatą przez pozwaną 200,- zł z tytułu zadłużenia i cofnął w tym zakresie powództwo. Nie zgodził się na rozłożenie na raty zobowiązania wobec pozwanej.

Pismem z dnia 26.08.2015 r. powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 1.058,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 14.08.2015 r. do dnia zapłaty. Argumentował to tym, że pozwana dokonała na jego rzecz kolejno wpłat kwot: 100,00 zł w dniu 25.05.2015 roku; 60,00 zł w dniu 14.07.2015 roku; 60,00 zł w dniu 13.08.2015 roku i cofnął pozew w tym zakresie.

Na rozprawie w dniu 29.04.2015 r. pozwana K. G. oświadczyła, że po otrzymaniu odpisu pozwu umówiła się telefonicznie z powodem i wpłaciła 200 zł tytułem zadłużenia. Ze względu na trudną sytuację materialną nie jest w stanie spłacić długu w całości i dlatego wnosi o rozłożenie go na raty.

Na rozprawie w dniu 19.08.2015 r. pozwana wskazała, że oprócz 200 zł wpłaciła jeszcze na rzecz powoda 100 zł po rozprawie, w zeszłym miesiącu wpłaciła 60 zł i w tym miesiącu 60 zł. Nadto oświadczyła, że powód drogą mailową zaproponował jej, żeby płaciła 60 zł miesięcznie i pozwana się na to zgodziła.

Na rozprawie w dniu 20.10.2015 r. pozwana oświadczyła, że wyraża zgodę na częściowe cofnięcie pozwu zawarte w piśmie powoda z dnia 26.08.2015 r. Wskazała, iż strony osiągnęły porozumienie co do sposobu spłaty zadłużenia, uznała roszczenie w wysokości żądanej przez powoda i wniosła o wydanie wyroku zasądzającego żądane przez powoda roszczenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 03.06.2009 r. K. G. zawarła z (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną we W. (poprzednio (...) Bank S.A. we W.) umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...), w ramach której zobowiązała się do spłaty kredytu. Pomimo upływu terminu do spłaty kredytu K. G. nie uregulował ciążącego na nim zobowiązania. ( bezsporne), nadto:

dowód: umowa o przyznanie limitu kredytowego nr (...) z dnia 03.06.2009r. /k.26-27 akt/.

Umową sprzedaży wierzytelności z dnia 27.06.2014 r. (...) Wierzytelności Detaliczne Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nabył od (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną we W. (poprzednio (...) Bank S.A. we W.) opisaną wyżej wierzytelność. Pismem z dnia 22.07.2014 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. oświadczył, że otrzymał III ratę płatności i potwierdza zapłatę ceny oraz przejście wierzytelności na rzecz (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego. (bezsporne), nadto:

dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 27.06.2014 r. /k.28-43 akt/, odpis KRS poświadczający zmianę nazwy pierwotnego wierzyciela i reprezentację osób podpisujących umowę cesji /k.46-53/, oświadczenie z 22.07.2014 r. podpisane przez M. Ł./k. 44/, pełnomocnictwo dla M. Ł./k.48/, pełnomocnictwa dla G.reprezentującej Fundusz /k. 54/, wyciąg z rejestru funduszy potwierdzający reprezentację Funduszu /k. 55/ wraz z postanowieniami o wpisaniu Funduszu do rejestru funduszy /k.56-57/ i odpisu KRS Spółki reprezentującej Fundusz /k.58-59/, odpis KRS g.reprezentującej Fundusz /k.60-64 / .

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. (poprzednio (...) Bank S.A. we W.) wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...) z dnia 05.07.2011 r., z którego wynikała wymagalna w stosunku do pozwanego w oparciu o umowę o przyznanie limitu kredytowego V. S. nr (...) z dn. 03.06.2009 r. kwota należności w wysokości 1.026,43 zł, z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od dnia następnego po dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do dnia zapłaty, obliczanymi od kwoty 589,63 zł z ograniczeniem egzekucji do kwoty 40.000,00 zł.

Postanowieniem z dnia 27.09.2011 r. została nadana klauzula wykonalności temu tytułowi egzekucyjnemu. ( bezsporne), nadto:

dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 05.07.2011 r. /k.65 akt/, postanowienie z dnia 27.09.2011 r. o nadaniu klauzuli wykonalności /k.66-68 akt/ .

K. G. dokonała wpłaty na rzecz (...) Wierzytelności Detaliczne Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. na poczet dochodzonego pozwem zadłużenia kwot:

- 200,00 zł w dniu 20.04.2015 roku;

- 100,00 zł w dniu 25.05.2015 roku;

- 60,00 zł w dniu 14.07.2015 roku;

- 60,00 zł w dniu 13.08.2015 roku.( bezsporne).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w zakresie, w jakim podtrzymywał je powód po kolejnych ograniczeniach zawartych w pismach procesowych – jako uznane w całości przez pozwaną – podlegało uwzględnieniu.

Sąd zważył, iż zgodnie z art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie brak było podstaw dla stwierdzenia, iżby uznanie powództwa przez pozwaną godziło w jakikolwiek przepis prawa, zmierzało do jego obejścia, czy byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt I wyroku.

Powód w końcowej fazie procesu ograniczył powództwo ze względu na to, iż pozwana w toku procesu dokonała spłaty należności na rzecz powoda w łącznej kwocie 420,00 zł.

W pismach z dnia 19.05.2015r. i 26.08.2015 r. powód – wobec dokonania wpłaty na kwotę 420,00 zł cofnął pozew w tym zakresie. Pozwana zgodziła się na cofnięcie na pozwu na rozprawie w dniu 30.10.2015 r.

Sąd zważył, iż stosownie do treści art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

Wzgląd na wszystkie te okoliczności doprowadził do powzięcia przeświadczenia, iż pozew w omawianej części został cofnięty skutecznie, a konsekwencji postępowanie w tym zakresie należało umorzyć, na podstawie art. 355 § 1 kpc, o czym orzeczono jak w pkt II wyroku. Nie było podstaw do uznania cofnięcia za niedopuszczalne, bowiem żadna z okoliczności ujawnionych w niniejszym procesie nie wskazywała na to, iżby cofnięcie to było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa, o których mowa w art. 203 § 4 kpc.

O kosztach orzeczono w pkt III wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3, 99 i 108 § 1 k.p.c., mając na względzie zasadę odpowiedzialności za wynik procesu w zw. z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. 2013.490). Zgodnie z treścią art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W przypadku umorzenia postępowania ustalenie stron wygrywającej i przegrywającej uzależnione jest od przyczyny, która spowodowała potrzebę wydania tego rodzaju postanowienia. Według stanowiska doktryny za przegrywającego należy uznać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa. Wzgląd na powyższe uzasadniał przyjęcie, że mimo cofnięcia pozwu w części, przegrywającą sprawę jest pozwana, bowiem zapłaciła należność objętą pozwem po wytoczeniu powództwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE