UZASADNIENIE

Powód I. P. w pozwie wniesionym 8 kwietnia 2015 r. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej ul. (...) w J. domagał się uchylenia uchwały nr (...) z dnia 21 marca 2105 r. w sprawie wykonania placu zabaw oraz zasądzenia na jego rzecz od strony pozwanej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania powód przytoczył, że jest właścicielem lokalu nr (...) przy ul. (...) w J., a w nieruchomości położonych jest łącznie 36 mieszkań. Na zebraniu właścicieli lokali 21 marca 2015 r. metodą mieszaną przez głosowanie na zebraniu i w drodze indywidualnego zbierania głosów została podjęta uchwała nr (...)w sprawie wykonania placu zabaw, o której podjęciu większością głosów został zawiadomiony powód. Zaskarżona uchwała zawiera w swej treści plan wydatków związanych z budową placu zabaw, a które mają być pokryte ze środków Wspólnoty gromadzonych na funduszu remontowym. Zdaniem powoda uchwała ta godzi w jego interes, ponieważ jest to inwestycja wymagająca znacznych nakładów finansowych wynoszących ok. 20.000 zł, a z której powód nie będzie korzystał, a dodatkowo doliczyć należy koszty związane z eksploatacją, przeglądami, konserwacją i naprawami bieżącymi, co także wiąże się z obciążeniem finansowym powoda. W dalszej kolejności wskazał, że zakupił lokal mieszkalny w tej nieruchomości po gruntownej analizie położenia budynku i przynależnego otoczenia, a kierował się potrzebą ciszy i spokoju panującej wokół posesji, ponieważ w poprzednim miejscu jego zamieszkania plac zabaw był zlokalizowany naprzeciwko jego okien, a podjęcie przez pozwaną Wspólnotę uchwały o budowie placu zabaw w bezpośredniej bliskości nowo zakupionego przez powoda mieszkania wpływa na zasadność zmiany miejsca zamieszkania. Dodatkowo w jego ocenie inwestycja ta nie jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania budynku wspólnoty i terenu przyległego oraz nie wpływa na poprawienie bezpieczeństwa i funkcjonalności, zaś pozwana pominęła inne prace mające na celu prawidłowe funkcjonowanie budynku i terenu przynależnego, a czego powód nie akceptuje.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Wspólnota Mieszkaniowa ul. (...) w J. wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Zarzuciła, że błędna jest argumentacja powoda dotycząca tego, że inwestycja w postaci budowy placu zabaw dla dzieci w pobliżu nieruchomości nie jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania nieruchomości, albowiem zgodnie z §40 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w takim budynku wielorodzinnym, jak nieruchomość Wspólnoty winny być przewidziane place zabaw dla dzieci stosownie do potrzeb użytkowych. Pozwana zaś uzasadnia potrzebę jego wybudowania okolicznością, że ponad połowa rodzin stanowiących członków pozwanej Wspólnoty to młodzi ludzie z dziećmi bądź planujący założenie rodziny, a w pobliżu brak jest placu zabaw, gdzie mogłyby przebywać dzieci w czasie wolnym, z tych też względów podjęto przedmiotową uchwałę. Ponadto chybiony jest argument powoda co do niekorzystnego położenia placu zabaw oraz zakłócania ciszy i spokoju wokół budynku, albowiem z cytowanego przepisu rozporządzenia wynika, że odległość tych placów i urządzeń od okien pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi winna wynosić co najmniej 10 metrów, a zgodnie z uchwałą plac zabaw zlokalizowany byłby w odległości ok. 16 m na terenie zielonym od strony balkonów, także ze względu na położenie hal garażu podziemnego w bliskiej odległości od budynku, a miejsce planowanego placu zabaw już obecnie jest naturalnym miejscem zabaw dzieci. Dalej podniosła, że koszt inwestycji wskazany w uchwale jest kwotą szacunkową i określa górną granicę wydatków, a kwestie wyboru urządzeń i ich ceny podejmie zarząd Wspólnoty, którego prace są także kontrolowane przez powoda. W ocenie pozwanej nie została spełniona przesłanka naruszenia interesu powoda, a jego niechęć do wybudowania placu zabaw nie jest w żaden sposób uzasadniona i ma jedynie charakter subiektywny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód I. P. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w J. stanowiącego odrębny przedmiot własności wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem 212/10.000 w częściach wspólnych budynku i w gruncie, na którym budynek jest posadowiony od 1 lipca 2014 r.

(dowód: zawiadomienie o wpisie i o założeniu księgi wieczystej k 4-6)

W nieruchomości przy ul. (...) w J. znajduje się 36 wyodrębnionych lokali mieszkalnych. Właścicielami ponad połowy z tych lokali są rodziny z małymi dziećmi lub planujące powiększenie rodziny.

(bezsporne)

W dniu 21 marca 2015 r. odbyło się zebranie właścicieli lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...)w J., którego przedmiotem były uchwały w przedmiocie udzielenia absolutorium poprzedniemu zarządcy oraz określenia ewentualnego planu działalności inwestycyjno- remontowej. Zebranie przebiegało w burzliwej atmosferze. W zebraniu uczestniczyli właściciele posiadający łącznie 35,34% udziałów, wobec czego poinformowano obecnych, że uchwały będą podejmowane w trybie mieszany, tj. przez głosowanie na zebraniu i częściowo przez indywidualne zbieranie głosów. Na zebraniu ówczesny zarządca Wspólnoty K. S. przedstawiła projekty uchwał w przedmiocie zamierzeń inwestycyjno- remontowych Wspólny tj. placu zabaw, co do którego potrzebę wybudowania od dłuższego czasu zgłaszała część właścicieli lokali, monitoringu i oświetlenia. Zarządca K. S. przedstawiała szacunkowy koszt inwestycji placu zabaw- 20.000 zł, propozycję dwuetapowego wykonania prac finansowanych z funduszu remontowo- inwestycyjnego Wspólnoty, która w tym czasie dysponowała kwotą 10.000 zł, przy miesięcznych wpływach na fundusz remontowy po 3000 zł, jak też koszty jego utrzymania w przyszłości, dysponowała także katalogiem atestowanych urządzeń placu zabaw. Właściciele spierali się co do tego, jakie mają być urządzenia na placu zabaw, w szczególności piaskownicy, czy urządzenia na plac zabaw mają być z atestem, co wpłynie na cenę, czy wystarczą takie zakupione w markecie budowlanym. Ustalono także, że dokładny koszt wykonania placu zabaw i jego lokalizacja zostaną ustalone po akceptacji przez właścicieli lokali na podstawie przedstawionej przez wykonawcę oferty. Przed przystąpieniem do głosowania P. P. zaproponował, aby przy oddawaniu głosu jednocześnie każdy z właścicieli określił priorytety co do wykonania poszczególnych poddanych pod głosowanie inwestycji (określone numerami 1,2,3), które miały potem stanowić o kolejności ewentualnego wykonywania uchwalonych inwestycji. Projekty uchwał wraz z listami do głosowania zostały przekazane obecnym na zebraniu właścicielom, którzy oddając głos jednocześnie określali swój priorytet, a każdy właściciel miał możliwość zapoznania się z treścią uchwały, przy czym nie każdy z właścicieli przed głosowaniem zapoznawał się z treścią projektu uchwały. Z uwagi na brak na zebraniu quorum niezbędnego do podjęcia uchwał, uchwały miały być dodatkowo poddane głosowaniu w drodze indywidualnego głosowania. Głosy po zebraniu w przedmiocie uchwał dotyczących wykonania placu zabaw, monitoringu i oświetlenia zbierał członek zarządu R. D., który wraz z listą do głosowania przedstawiał właścicielom projekty uchwał, których dotyczyło głosowanie i dodatkowo wyjaśniał, czego dotyczy uchwała, nie wszyscy z głosujących przed oddaniem głosu zapoznawali się z treścią projektu uchwały.

(dowód: protokół z zebrania z 21.03.2015 r. wraz z listą obecności k 100-104; upoważnienie z 1.07.2014 r. k 105; zawiadomienie o zebraniu z 13.03.2015 r. k 107; karty do głosowania k 109-110, 113-114, 117-118; zeznania świadka I. A. e- protokół rozprawy z 1 października 2015 r. 00:09:07-00:31:58; zeznania świadka M. F. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 00:32:39-00:44:30; zeznania świadka J. K. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 00:44:37-01:00:58; zeznania świadka K. Z. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:01:09-01:20:25; zeznania powoda I. P. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:26:51-01:51:59; zeznania R. D. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:52:50-02:09:25; zeznania M. K. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:09:32-02:17:45; zeznania Z. G. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:17:58-02:26:03; zeznania P. P. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:26:40-02:29:15)

Wspólnota Mieszkaniowa przy ul (...) w J. podjęła uchwałę nr (...)z dnia 21 marca 2015 r., zgodnie z którą właściciele lokali postanowili wykonać plac zabaw na terenie nieruchomości, ustalili, że wartość prac wyniesie brutto ok. 20.000 zł w dwóch etapach, koszt robót zostanie pokryty przez współwłaścicieli części wspólnej nieruchomości w wysokości proporcjonalnej do posiadanych udziałów, a rozliczenie prac nastąpi na podstawie ryczałtu, a ich zapłata z funduszu remontowo- inwestycyjnego Wspólnoty, przy czym oświadczenie o wyrażeniu zgody na wykonanie placu zabaw stanowiło prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane zgodnie z art.3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane. Na zebraniu w dniu 21.03.2015 r. za przyjęciem tej uchwały oddano 8 głosów, co odpowiadało 15,78 % udziałów, 1 głos przeciw do stanowiło 2,91% udziałów, w drodze indywidualnego zbierania głosów za przyjęciem uchwały oddano 10 głosów, co stanowiło 58,69% udziałów, przeciw oddano 2 głosy, stanowiące 5,13% udziałów. Ogółem za przyjęciem uchwały oddano 18 głosów, co stanowiło 74,47% udziałów, a przeciw oddano 3 głosy, stanowiące 8,04% udziałów. O wyniku głosowania i treści podjętej uchwały właściciele zostali zawiadomieni w dniu 27.03.2015 r., zawiadomienia zostały doręczone do skrzynek pocztowych właścicieli.

(dowód: uchwała nr (...)k 11; zawiadomienie z 27.03.2015 r. k 10; protokół doręczenia korespondencji z 27.03.2015 r. k 106; karta głosowania k 109-110; protokół liczenia głosów k 111)

W bezpośredniej bliskości budynku Wspólnoty znajduje się garaż podziemny i w ramach jego obrysu nie jest możliwe posadowienie żadnych obiektów, jak też nasadzanie roślin. Poza obrysem garażu, w odległości ponad 10 m od budynku znajdują się tereny zielone, na których możliwe byłoby zlokalizowanie placu zabaw. Aktualnie część rodzin posiadających dzieci na własny koszt na tych terenach zielonych w pobliżu nasadzonych drzew posadowiła piaskownicę, powyższemu nie sprzeciwiał się nikt z właścicieli.

(dowód: mapa projektu zagospodarowania terenu k 54; zeznania świadka I. A. e- protokół rozprawy z 1 października 2015 r. 00:09:07-00:31:58; zeznania świadka M. F. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 00:32:39-00:44:30; zeznania świadka J. K. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 00:44:37-01:00:58; zeznania świadka K. Z. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:01:09-01:20:25; zeznania powoda I. P. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:26:51-01:51:59; zeznania R. D. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 01:52:50-02:09:25; zeznania M. K. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:09:32-02:17:45; zeznania Z. G. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:17:58-02:26:03; zeznania P. P. e- protokół rozprawy z 1.10.2015 r. 02:26:40-02:29:15)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 80 poz. 903) uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej może nastąpić w razie, gdy uchwała jest niezgodna z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali, bądź gdy narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza interesy właściciela lokalu. Zgodnie zatem z art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali podstawą do uchylenia zaskarżonej uchwały jest wystąpienie jednej z następujących przesłanek: niezgodność z prawem, niezgodność z umową właścicieli lokali, naruszenie zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub naruszenie interesu właściciela lokalu. Zaistnienie takiej przesłanki musi w procesie udowodnić powód zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 6 kc i 232 kpc. Nadto składając pozew o uchylenie uchwały właściciel lokalu musi dochować procedur przewidzianych w art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali, bowiem powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Termin ten jest terminem zawitym prawa materialnego, co oznacza, że wniesienie powództwa o uchylenie uchwały po tym terminie nie może być skuteczne, a po upływie tego terminu prawo do zaskarżenia uchwały wygasa. Termin ten nie może zostać przywrócony ani przedłużony.

Przepis art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali, przez zakreślenie terminu do zaskarżenia uchwały, stwarza jednocześnie prekluzję do powoływania podstaw zaskarżenia, a zatem po upływie wskazanego w nim terminu, wykluczone jest powoływanie dalszych podstaw uzasadniających uchylenie uchwały stosownie do art. 25 ust. 1. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 19 lutego 2004 r., sygn. I ACa 1297/03, opublik. OSA 2004, nr 12, poz. 46; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 30.11.2012 r., sygn. I ACa 1116/12, LEX nr 1289468). Zawarte zatem w piśmie procesowym z 10 czerwca 2015 r. dalsze zarzuty powoda co do zaskarżonej uchwały, dotyczące braków formalnych uchwały, a więc braku mapy z lokalizacją inwestycji, które miałyby stanowić samodzielną podstawę do jej uchylenia, dotyczące uchybień proceduralnych przy podejmowaniu uchwały związane z rzekomo błędną informacją co do przedmiotu głosowania, czy też naruszenia art.14 ustawy o własności lokali przez nałożenie obowiązków na właściciela lokalu niezwiązanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, jako zgłoszone po upływie terminu prekluzyjnego do zaskarżenia uchwały są zatem całkowicie chybione.

Powód zaskarżając przedmiotową uchwałę nr (...) z dnia 21 marca 2015 r. wskazywał zaś w pozwie, że uchwała ta narusza jego interes, bo wiąże się z obciążeniem finansowym powoda oraz narusza jego prawo do mieszkania w miejscu, w którym panuje cisza i spokój w przynależnym do budynku otoczeniu oraz zasady prawidłowego gospodarowania nieruchomością, ponieważ nie jest konieczna do prawidłowego funkcjonowania budynku Wspólnoty i przyległego terenu oraz nie wpływa na poprawę bezpieczeństwa i jej funkcjonalności. W tym też zakresie Sąd dokonał oceny zasadności powództwa.

Podkreślić należy, że podstawy, na których właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę wspólnoty mieszkaniowej do Sądu zostały ściśle wskazane w art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali. Uchylenie uchwały może więc nastąpić tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd, że zachodzi przesłanka z powołanego przepisu, a mianowicie z powodu niezgodności uchwały z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza interesy właściciela, który uchwałę zaskarżył. Żadne inne przyczyny, dla których właściciel jest niezadowolony z uchwały nie mają prawnego znaczenia przy ocenie zasadności roszczenia o jej uchylenie.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem naruszenie subiektywnego interesu właściciela i subiektywnie postrzeganego interesu wspólnoty przez podjęcie uchwały nie uzasadnia jej uchylenia na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali. Naruszenie interesu w rozumieniu tego przepisu stanowi bowiem kategorię obiektywną, ocenianą m.in. w świetle zasad współżycia społecznego. Odpowiedź na pytanie, czy skarżona uchwała narusza słuszne interesy musi być zawsze osadzona w realiach faktycznych sprawy. W przypadku interesu właściciela musi istnieć co najmniej znaczna dysproporcja pomiędzy potrzebą ochrony interesu określonego właściciela, a ochroną interesu wyrażonego podjętą uchwałą. Nadto ciężar udowodnienia istnienia wymienionych przesłanek uzasadniających zaskarżenie uchwał spoczywa, stosownie do cytowanego przepisu, na stronie powodowej, która winna wskazać okoliczności leżące u podstaw wniesionego powództwa. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 21 maja 2015 r., sygn. I ACa 68/15)

W ocenie Sądu w sprawach dotyczących majątku wspólnoty mieszkaniowej wymóg prawidłowego wykonywania zarządu obejmuje przede wszystkim obowiązek podejmowania decyzji racjonalnych i uzasadnionych interesem całej Wspólnoty Mieszkaniowej. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w sposób jednoznaczny wynika, że pozwana na funduszu inwestycyjno- remontowym gromadziła środki finansowe z przeznaczeniem między innymi na działalność inwestycyjną Wspólnoty i na zebraniu w dniu 21 marca 2015 r. zostały określone li tylko zamierzenia gospodarcze Wspólnoty o charakterze wyłącznie inwestycyjnym, a nie remontowym. Wykonanie placu zabaw mieściło się w ramach możliwości finansowych Wspólnoty, albowiem w tym czasie dysponowała ona środkami w wysokości 10.000 zł, a na fundusz inwestycyjno- remontowy wpływały co miesiąc środki w kwocie 3000 zł, nie wymagało ani zaciągnięcia kredytu, ani też zwiększenia obciążeń finansowych poszczególnych właścicieli lokali, gdyż nie została zwiększona w związku z tym wysokość comiesięcznej zaliczki. Uchwała określała przy tym górny limit planowanych do wydatkowania na ten cel środków, a zarząd jednocześnie zobowiązywał się poszukiwać wykonawcy, który wykona planowany plac zabaw za niższą cenę. Podobny sposób realizowania inwestycji pozwana Wspólnota stosowała już we wcześniejszych latach i do chwili podjęcia zaskarżonej uchwały nie był on kwestionowany przez żadnego z właścicieli lokali. Zdaniem Sądu wykonanie inwestycji było uzasadnione potrzebami Wspólnoty zważywszy, że większość wśród właścicieli stanowiły rodziny z małymi dziećmi lub planujące dzieci w przyszłości, w pobliżu budynku Wspólnoty nie znajduje się bezspornie żaden plac zabaw, na którym mogłyby się bawić dzieci, zaś charakter wielorodzinny budynku, w którym wszak znajduje się 36 lokali mieszkalnych, oraz istnienie terenów zielonych, stanowiących wszak faktycznie już obecnie miejsce zabaw dzieci, uzasadniał w tym stanie urządzenie placu zabaw stosownie do dyspozycji przepisu §40 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75 poz. 690). Tym samym zdaniem Sądu zaskarżona uchwała nie naruszała zasad prawidłowego gospodarowania nieruchomością, ale też interesu powoda jako właściciela lokalu. W ocenie Sądu jako naruszającą interes właściciela lokalu można traktować uchwałę mającą na celu uzyskanie przez określonych członków lub grupę członków wspólnoty korzyści kosztem innego członka lub członków. Ratio legis przesłanki „naruszenia interesu właściciela stanowi realizację tzw. „prawa mniejszości" i ma przeciwdziałać formalnie zgodnym z prawem działaniom uszczuplającym prawa właściciela, którym to działaniom nie sposób przypisać cechy racjonalności. Odmienny pogląd prowadziłby do paraliżu działania wspólnot, skoro każda uchwała dotyczy interesów właścicieli i zawsze może naruszać ich interes. Natomiast przepis art.25 ustawy o własności lokali z całą pewnością nie służy ochronie subiektywnego interesu powoda wyrażanego przez niego jako prawo do ciszy i spokoju na terenie przyległym do budynku, utożsamianym przez niego z brakiem placu zabaw. Zważyć przy tym należy, że cytowany przepis §40 rozporządzenia w sposób dostateczny chroni w tym zakresie obiektywny interes powoda, albowiem określa minimalną odległość urządzeń od okien budynku, zaś same warunki terenowe przedmiotowej nieruchomości, zwłaszcza usytuowanie garażu podziemnego pozwalają na jednoznaczną ocenę, że nie jest możliwe ustalenie lokalizacji placu zabaw w odległości mniejszej niż ta wynikająca z przepisów prawa budowlanego. Interes powoda w żadnym zakresie nie sprzeciwia się interesowi innych właścicieli, bowiem jak wynika z planu zagospodarowania nieruchomości (mapa k 54) wielkość terenu rekreacyjnego wokół budynku pozwala na pogodzenie wszystkich właścicieli i na to, żeby każdy w zakresie formy rekreacji, którą wybiera mógł tą rekreację uprawiać. Nie może być tak, że grupa młodych rodzin jest zdominowana przez osoby nieposiadające dzieci (jak powód), które życzą sobie tylko z okien oglądać tereny zielone i uważają, że teren rekreacyjny to teren tylko i wyłącznie do pielęgnowania nasadzeń zielonych. Natomiast działaniem sprzecznym z prawem byłoby podjęcie przez Wspólnotę postulowanej przez powoda uchwały, która wyłączałaby go od obowiązku ponoszenia kosztów związanych z wykonaniem, a następnie z utrzymywaniem placu zabaw.

Sąd podkreśla, że Wspólnota Mieszkaniowa stanowi swoistego rodzaju podmiot demokracji lokalnej, którego decyzje podejmowane są w trybie unormowanym w ustawie o własności lokali i najczęściej zapadają większością głosów. Wolę większości - o ile nie narusza ona prawa (w tym umowy właścicieli) oraz w sposób oczywisty zasad gospodarki czy uzasadnionego interesu jednostki, jak ma to miejsce w niniejszym wypadku, należy zatem uszanować. Kontestowanie zaś wszelkich decyzji podjętych wolą większości pozostaje w sprzeczności z dobrze pojętym interesem małej społeczności jaką stanowi wspólnota mieszkaniowa.

Z tych względów powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE