Sygn. akt V U 1132/13
Dnia 8 lipca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku
V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSA w SO Stanisław Stankiewicz
Protokolant: Anna Matwiejuk
po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 roku w Białymstoku
na rozprawie
sprawy J. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o wznowienie postępowania w sprawie ustalenia wysokości świadczenia
na skutek odwołania J. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 26 kwietnia 2013 roku
Nr (...)
oddala odwołanie.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 26.04.2013 r. odmówił J. W. ponownego rozpatrzenia sprawy ponieważ nie przedstawił nowych dowodów lub okoliczności, które istniałyby przed dniem 28.05.2009 r. W tym dniu została wydana decyzja dotycząca wysokości jego emerytury.
W odwołaniu od tego orzeczenia ubezpieczony zarzucił organowi rentowemu brak odniesienia się do art.10 ust.1 pkt 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz art.18 ust.1 i 5 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Jego zdaniem, pismo zastępcy dyrektora stanowi nowy dowód w sprawie. Na jego podstawie należy uznać, że niezasadnie otrzymał zwiększenie świadczenia z tytułu opłacania składek KRUS. Organ rentowy nie naprawił swego błędu i „idzie w zaparte”.
Na podstawie takich zarzutów zażądał oddalenia, uchylenia decyzji.
Sąd Okręgowy w Białymstoku ustalił i zważył, co następuje:
Odwołanie J. W. jest niezasadne.
Bezspornym w sprawie było, że wniosek o emeryturę złożył 30.05.2003 r. Miał już wówczas 65 lat. O/ZUS decyzją z dnia 6.08.2003 r. odmówił przyznania mu tego świadczenia z powodu zbyt krótkiego okresu ubezpieczenia. Następnie decyzją z 9.09.2003 r. organ rentowy przyznał J. W. emeryturę od 22.05.2003 r. Sąd Okręgowy prawomocnym wyrokiem z 2.06.2004 r. oddalił odwołanie od tej decyzji. 20.10.2005 r. O/ZUS wydał kolejną decyzję. Na jej podstawie przyznał ubezpieczonemu zwiększenie świadczenia z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie rolne za 75 kwartałów. Orzeczeniem z 28.05.2009 r. ustalił nową wysokość emerytury w ten sposób, że do podstawy wymiaru przyjął minimalne wynagrodzenie z lat, z których J. W. nie przedstawił dowodów na okoliczność wysokości wymiaru składek.
Ubezpieczony 17.04.2013 r. zwrócił się do O/ZUS o ponowne przeliczenie wysokości świadczenia. Była to reakcja na pismo zastępcy dyrektora O/ZUS B. P. z 1.10.2012 r., który wyjaśnił w nim, że J. W. nie przysługuje zwiększenie świadczenia ze względu na nabycie prawa do emerytury rolniczej. Jednak ze względu na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28.02.2012 r. wydanego w sprawie K 5/11 emerytura nie zostanie zmniejszona o owo zwiększenie.
KRUS pismem z 7.07.2003 r. (k.61 akt emerytalnych) zawiadomił O/ZUS o zaliczeniu określonych okresów zatrudnienia J. W. na poczet ubezpieczenia potrzebnego do nabycia prawa do emerytury rolniczej.
Zgodnie z treścią art.56 ust.4 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe nie zostały uzupełnione okresami wymienionymi w art.10, emerytura ulega zwiększeniu za okres opłacania składek na F., (...) i ubezpieczenie emerytalno – rentowe rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru przewidzianych dla części składkowej świadczenia rolniczego. Takie zwiększenie nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Treść decyzji z 28.05.2009 r. nie wskazuje na uzupełnienie. Przeczy temu treść pisma z tego samego dnia, według którego przy ustalaniu prawa do emerytury zaliczono pracę w gospodarstwie rolnym od 1.04.1967 r. do 4.01.1968 r. Na podstawie raportu w sprawie ustalenia uprawnień do świadczenia (k.253) nie sposób uznać, że jakiekolwiek uzupełnienie nastąpiło.
Zdaniem Sądu organ rentowy na skutek swego błędu przyznał J. W. zwiększenie emerytury. Po utracie mocy przez art.114 ust.1a ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS – co nastąpiło na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28.02.2012 r. – organ rentowy nie może z urzędu wznowić postępowania na niekorzyść emeryta, jeżeli przyznał mu świadczenie lub błędnie ustalił jego wysokość w następstwie błędnej oceny złożonych przez niego dowodów. Wnioskodawca najwidoczniej nie zrozumiał na czym polega zmiana stanu prawnego. Nie przedstawił żadnych nowych dowodów lub okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji z 28.05.2009 r.
Z tego powodu Sąd na mocy art.477 14 § 1 kpc oddalił jego odwołanie jako pozbawione podstaw.