Sygn. akt II K 421/15
Dnia 07 października 2015 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: SSR Lucyna Brzoskowska,
Protokolant: sekr. sąd. Izabela Bartoszewicz,
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Olsztynie – Agnieszki Ignaczewskiej,
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 07-09-2015r., 07-10-2015r., sprawy:
M. B.,
syna R. i W. z domu K.,
urodzonego (...) w O.,
oskarżonego o to, że:
w dniu 17 marca 2015r. w O. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – I badanie o godz. 10:49 – 0,91 mg/dm3, II badanie o godz. 11:04 – 0,86 mg/dm3 zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...),
tj. o przestępstwo z art. 178a§1 k.k.
orzeka:
I. oskarżonego M. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 178a§1k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 69§1 i 2k.k., art. 70§1 pkt 1k.k., art. 71§ 1 k.k. przy zastosowaniu art. 4§1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby oraz orzeka grzywnę w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,
III. na podstawie art. 42§2k.k. przy zastosowaniu art. 4§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat,
IV. na podstawie art. 63 §2k.k. w zw. z art. 4§1k.k. na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17 marca 2015r.,
V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. R. wynagrodzenie za wykonywaną obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 180,00 zł (oraz 23% podatku VAT) oraz w postępowaniu sądowym w kwocie 432,00 złote (oraz 23 % podatku VAT),
VI. na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżonego z ponoszenia kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa i zwalnia z opłaty.
Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:
Oskarżony M. B. w nocy z (...)roku około godziny 1:00 - 1:30 w nocy spożywał alkohol w postaci białego rumu B. z coca colą oraz parę piw. Oskarżony brał leki na nadciśnienie. Rano(...)roku oskarżony wypił kawę, zjadł śniadanie i około godziny 8:00 pojechał samochodem osobowym marki C. (...) nr rej. (...) na cmentarz. Oskarżony następnie pojechał ul. (...), gdzie na skrzyżowaniu z ul. (...) doszło do kolizji drogowej z samochodem marki O. (...) nr rej. (...), kierowanym przez M. L.. Oskarżony udał się dalej samochodem w kierunku G. i na ul. (...) skręcił na Ł.. M. L. pojechał bezpośrednio za samochodem oskarżonego. Pojazd oskarżonego skręcił w ul (...). W międzyczasie M. L. zadzwonił do Dyżurnego podając informację, że uczestniczył w zdarzeniu drogowym, w którym istnieje podejrzenie, że kierujący drugim pojazdem może być w stanie nietrzeźwości. Samochód oskarżonego zatrzymał się na posesji w miejscowości Ł.. M. L. wybiegł z samochodu, zbliżając się do oskarżonego od razu wyczuł od niego woń alkoholu. Po przybyciu na miejsce policjanci przebadali na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, zarówno oskarżonego, jak i M. L.. Wynik M. L. był 00. Natomiast wynik badania oskarżonego wskazywał, że jest w stanie nietrzeźwości. Następnie oskarżony i M. L. udali się z na miejsce kolizji w celu dokonania szkicu oraz czynności na miejscu zdarzenia.
Wyniki badań oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wskazywały: badanie na urządzeniu A. I badanie o godzinie 10.49 – 0,91 mg/dm3, II badanie o godz. 11.04 – 0,86mg/dm3, badanie na urządzeniu Alkometr I pomiar o godz. 11.58 – 0,81 mg/dm3, II pomiar o godz. 12.04 – 0,93 mg/dm3.
Oskarżony przy każdym pomiarze odmawiał podpisu protokołu.
/dowody: wyjaśnienia oskarżonego k.18, k.47v-48v – w części,
zeznania świadka: M. L. k.13v-14, k.56-57
dowody z dokumentów: protokół badania k.3-5, świadectwo wzorcowania k.6, protokół oględzin k.7-8/
Oskarżony M. B. nie był dotychczas karany sądownie. /karta karna k. 25/
Przesłuchiwany w charakterze podejrzanego M. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. /k.18/
Przesłuchiwany w charakterze oskarżonego M. B. na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czyn i złożył wyjaśnienia
Oskarżony przyznaję, że stwierdzono u mnie stan nietrzeźwości, ale był tego nieświadomy. Oskarżony przyznał, że kierował samochodem w dniu (...)roku w O. na ulicy (...). Oskarżony podał swoją wersję wydarzeń z tego dnia z udziałem świadka M. L.. Następnie oskarżony wyjaśnił, że pojechałem w kierunku G. i na ul. (...) skręciłem na kierunek Ł.. Wyjaśnił, że dojechał do wsi do Ł., a później do posesji jego taty. Następnie oskarżony podał okoliczności jego zatrzymania, przebadania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz inne czynności związane ze sprawą. Oskarżony wyjaśnił, że alkohol spożywał około godziny 1:00 - 1:30 w nocy poprzedniego dnia przed kolizją, czyli z (...). Dodał, że bierze leki na nadciśnienie, a ponieważ spożywał alkohol dwie dawki leku wziął w niedługich odstępach czasu, to wg niego mogło mieć wpływ na wysoki wynik alkoholu. Oskarżony wyjaśnił, że rano wypił kawę, zjadł śniadanie, pojechał na cmentarz. Rano wyjechałem około 8:00, a kolizja była w granicach godziny 10:00. Oskarżony wyjaśnił, że w ten wieczór pił biały rum B., rozcieńczony coca colą, parę piw. / k.47v-48v/.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego M. B. w części, gdzie przyznaje się do kierowaniem pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym dniu(...)roku będąc w stanie nietrzeźwości. Wyjaśnienia oskarżonego potwierdzają dowody przeprowadzone w sprawie w tym zeznania świadków oraz przede wszystkim dowody z dokumentów jak również zasady logicznego rozumowania.
Odnośnie zaś okoliczności podanych przez oskarżonego co do okoliczności wydarzeń, jakie miały miejsce w tym dniu dotyczących kolizji drogowej z udziałem jego samochodu i samochodu kierowanego przez świadka M. L., to w ocenie Sądu nie mają one znaczenia dla ustaleń, iż zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona czynu z art. 178a par 1 k.k.
Potwierdzeniem stanu nietrzeźwości oskarżonego kierującego pojazdem mechanicznym stanowi już wstępne badanie oskarżonego na miejscu zdarzenia na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które dały podstawę do przyjęcia oraz jednoznacznie potwierdziły, że M. B. był pod wpływem alkoholu i prowadził w takim stanie samochód. Stan nietrzeźwości oskarżonego potwierdziło badanie za pomocą alkotestu i potwierdzone urządzeniem alkometru. Analiza protokołów ich użycia prowadzi do wniosku, że czynności te zostały przeprowadzone w sposób prawidłowy, sprawnym technicznie urządzeniami, przez osoby do tego uprawnione.
Potwierdzeniem okoliczności, że oskarżony kierował samochodem w stanie nie trzeźwości są zeznania świadka marka L..
Świadek M. L. wiarygodnie zeznał, że bezpośrednio po zderzeniu drogowym udał się za samochodem kierowanym przez oskarżanego. Świadek jednoznacznie zeznał, że od razu wyczuł od kierującego woń alkoholu. Jednocześnie świadek potwierdził, że w jego obecności oskarżony nie spożywał żadnego alkoholu i nie widział, aby podczas jazdy spożywał jakiś alkohol.
Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. L.. Świadek spontanicznie, obiektywnie przedstawił okoliczności, w których brał udział, ujawniając sprawcę czynu. Zeznania te są jasne, konkretne, i stanowią ważne uzupełnienie ustalonego stanu faktycznego.
W ocenie Sądu omówione dowody świadczą jednoznacznie, że oskarżony M. B. w dniu (...)roku kierował pojazdem mechanicznym będąc w stanie nietrzeźwości.
Sąd uznał za wiarygodne pozostałe dowody z dokumentów. Zostały sporządzone przez osoby lub podmioty do tego uprawnione. Zawierają informacje oraz dane, które odnoszą się do ustaleń stanu faktycznego, stanowią jego ważne uzupełnienie.
W tych warunkach wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu udowodniona przeprowadzonymi dowodami.
Tym samym oskarżony M. B. dopuścił się przypisanego mu czynu z art. 178a § 1 k.k..
Uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu, Sąd wymierzył mu karę jak w części dyspozytywnej wyroku.
Przy wymiarze kary orzeczonej wobec oskarżonego Sąd brał pod uwagę jako okoliczność obciążającą przede wszystkim stopień upojenia alkoholowego w jakim był oskarżony, poruszanie się przez oskarżonego pojazdem mechanicznym po ulicach (...), godzinach porannych, gdzie natężenie ruchu jest znaczne. Jak wynika bowiem z jednoznacznych wyjaśnień oskarżonego, będąc w stanie nietrzeźwości, kierował samochodem w godzinach około 8:00 rano, do momentu zatrzymania i przebadania około godziny 11:00. Tego rodzaju nieodpowiedzialne i potencjalnie groźne zachowania wymagają zdecydowanej reakcji karnej. Zachowanie oskarżonego dobitnie świadczy o jego lekceważącym stosunku do prawa oraz do zasad bezpieczeństwa w ruchu, narażaniu siebie na utratę zdrowia, a przede wszystkim innych uczestników ruchu na potencjalne niebezpieczeństwo utraty zdrowia lub życia. Tym bardziej, że doszło do kolizji drogowej.
Jako okoliczności łagodzące w stosunku do oskarżonego Sąd dopatrzył się jedynie uprzednią niekaralność wymienionego.
Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu społeczna szkodliwość popełnionego czynu zabronionego przez wymienionego jest znaczna.
Wymierzona oskarżonemu M. B. kara pozbawienia wolności – w dolnych ustawowego zagrożenia - w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć wobec oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Zdaniem Sądu właściwości sprawcy – uprzednio niekaranego - pozwalają na zastosowanie w stosunku do niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara w zawieszeniu jest wystarczająca w stosunku do niego dla osiągnięcia celu kary, a ponadto zastosowane wobec oskarżonego dodatkowe kary w postaci grzywny pozwoli zapewnić, iż pomimo nie wykonania kary zasadniczej, M. B. nie popełni ponownie przestępstwa. Orzeczenie grzywny ponadto zwiększa dolegliwość kary zasadniczej, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, a zarazem pozwala pełniej osiągnąć jej cele.
Na podstawie art. 42§2 k.k., przy zastosowaniu art.4§1k.k. jako względniejszej dla sprawcy, Sąd orzekł obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Zakaz prowadzenia pojazdów należy do grupy środków o charakterze prewencyjnym i ochronnym, mających na celu zapobieżenie popełnienia przez sprawcę podobnego czynu w przyszłości. Przy uwzględnieniu stopnia nietrzeźwości sprawcy oraz okoliczności zdarzenia, Sąd uważa, że nie zasługuje on na dalsze uczestniczenie w ruchu jako kierowca wszelkich pojazdów mechanicznych na okres orzeczony w wyroku. W kontekście powyższego uznać należy, że zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony na okres 2 lat spełni swe cele prewencyjne.
Na poczet orzeczonego środka zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy, przy zastosowaniu art. 4§1k.k. jako względniejszej dla sprawcy.
O wynagrodzeniu dla obrońcy wykonującego obronę z urzędu Sąd orzekł jak w punkcie V wyroku.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie powołanych przepisów jak w punkcie VI wyroku mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego.